RAK - tani i skuteczny sposób na niego

[Dariusz]

To wcale nie jest marchew.

Imponujące działanie antyrakowe. Wystarczy ćwierć łyżeczki dziennie.

Zioła i rośliny antynowotworowe



Znamy je od wieków

W profilaktyce nowotworowej i leczeniu raka warto postawić na popularne zioła i rośliny, które wzmacniają zdrowie i stosowane są od wieków. Spożywajmy je w postaci naparów i herbatek. Które są najbardziej znane z właściwości przeciwrakowych?

Szafran



Nie wszyscy wiedzą, że szafran to... krokus. Znano go już w starożytności. Roślina głównie ozdobna i przyprawowa (jest najdroższą i najszlachetniejszą przyprawą świata), działa również leczniczo. Naukowcy z Uniwersytetu Zjednoczonych Emiratów Arabskich dowiedli, że szafran chroni przed rakiem wątroby wywołanym przez nitrozoaminy występujące w dymie papierosowym, a także smażonym i grillowanym mięsie. Roślina przyspiesza bowiem naturalny proces umierania komórek rakowych, co przyczynia się do zmniejszenia guzków. Szafran to także naturalny środek chroniący przed nowotworem.

Chmiel zwyczajny



Znana jest głównie jako pnąca roślina uprawna, ale można spotkać ją też w stanie dzikim. Najcenniejszy składnik szyszek chmielowych to lupulina (żółtawy proszek) - ta zawiera bowiem humulon, który posiada antynowotworowe właściwości. Ponadto w chmielu zwyczajnym znajdują się inne związki biologicznie czynne - flawonoidy (m.in. kwercetyna), związki żywicowe, cholina, olejek aromatyczny i woski. Preparaty z chmielu stosuje się pomocniczo w terapii przeciwnowotworowej oraz po usunięciu operacyjnym tkanki rakowej. Napar z chmielu: łyżkę szyszek zalać szklanką wrzącej wody i odstawić pod przykryciem na 10 minut. Przecedzić.

Kurkuma



Ta roślina, zwana również szafranem indyjskim, to przyprawa, barwnik i naturalny lek. Hindusi wykorzystują ją od tysięcy lat - głównie ze względu na jej lecznicze właściwości. Odkryto, że kurkuma ma działanie antynowotworowe. Uczeni z Uniwersytetu w Teksasie zalecają uzupełnienie diety o tę przyprawę osobom, które poddają się chemioterapii - jest ona wtedy mniej toksyczna dla chorego. Z kolei naukowcy z Centrum Badań nad Rakiem w Houston udowodnili, że osoby spożywające ćwierć łyżeczki kurkumy dziennie aż dziesięciokrotnie rzadziej chorują na raka nerki (nawet jeśli żyją w bardzo zanieczyszczonym środowisku), ośmiokrotnie rzadziej na raka płuc i pięć razy rzadziej na raka piersi.

Pokrzywa zwyczjana



Kontakt z tą rośliną wywołuje nieprzyjemne pieczenie i swędzenie, dlatego zazwyczaj omijamy ją z daleka. Tymczasem ma ona szereg leczniczych właściwości. Zawiera pierwiastki takie jak magnez, fosfor, żelazo, wapń, potas, siarka, sód, krzem, jod oraz witaminy A, C, K, z grupy B a takze flawonoidy, kwasy organiczne, chlorofil, garbniki. Napar z pokrzywy stosowany jest w profilaktyce antynowotworowej. Łyżkę suszu należy zalać szklanką wrzątku, odstawić na kwadrans do naciągnięcia, odcedzić. Pić raz dziennie, najlepiej wieczorem. Poza tym pokrzywa pomaga w reumatyzmie, zwiększa odporność, poprawia przemianę materii, pomaga w kłopotach żołądkowych.

Jemioła pospolita



Znana świąteczna roślina półpasożytnicza też znalazła zastosowanie w leczeniu nowotworów. Ziele jemioły najlepiej zrywać z dębu, brzozy lub topoli, ponieważ na tych drzewach osiąga najsilniejsze działanie. Obecne w jemiole lektyny mają zdolność niszczenia komórek nowotworowych. Brytyjscy lekarze potwierdzili, że stosowanie ziela jemioły nie tylko łagodzi skutki chemio- i radioterapii, ale również pomaga zwalczyć komórki nowotworowe. Napar z jemioły chorzy na raka powinny pić przez pół roku pół godziny przed trzema głównymi posiłkami. Kurację należy przerwać po sześciu miesiącach i zrobić półroczną przerwę, a następnie kontynuować picie ziół, jeśli chory cierpi na złośliwą postać nowotworu.

Imbir



Roślina wyjątkowa, stosowana w medycynie naturalnej od tysiącleci. Ma szereg prozdrowotnych właściwości. Eksperci z Uniwersytetu Stanowego Georgia w Atlancie dowiedli, że regularne spożywanie imbiru może hamować rozwój komórek nowotworowych prostaty. Imbir może być także pomocny w walce z rakiem piersi, jajnika, układu oddechowego i trawiennego. W magazynie "Cancer Prevention Research" wydawanym przez Amerykańskie Towarzystwo Badań nad Rakiem ukazały się badania, z których wynika, że korzeń imbiru może być też stosowany jako środek chroniący przed rozwojem nowotworu jelita.

Nagietek lekarski



Roślina ozdobna i lecznicza uprawiana w ogródkach i występująca w stanie dzikim. Pierwsze wzmianki o zastosowaniu nagietka w medycynie pochodzą z XII wieku. Odwar z kwiatów nagietka można stosować we wczesnych stanach nowotworowych (po uzgodnieniu z onkologiem). Na litr gotującej się wody wsypać 30 gramów suchych kwiatów i liści. Odstawić do naciągnięcia na 10 minut. Pić trzy filiżanki dziennie. Antynowotworowe działanie nagietka potwierdzone zostały w wielu badaniach.

Czyściec lekarski



Zwany również bukwicą zwyczajną to pospolita roślina wieloletnia. Ma podłużne, karbowane liście i jasnopurpurowe kwiaty. Rośnie głównie w rowach i zaroślach, na skrajach bagien, łąkach i w lasach. Świeże ziele ma nieprzyjemny zapach, w smaku jest cierpkie, ale wysuszone traci przykrą woń. Wysuszony i zmielony czyściec przechowuje się w miejscu ciemnym - na słońcu płowieje i traci wiele cennych właściwości leczniczych. Roślina zawiera olejek eteryczny, garbniki, związki aminowe, cholinę, sole mineralne oraz witaminę C. Właściwości przeciwnowotworowe ma korzeń, który zbiera się w październiku i listopadzie. Bukwicę można pić w postaci herbaty ziołowej.

http://kuchnia.wp.pl/fototematy/491/1/1 ... orowe.html

[Dariusz]

Nie można nie wspomnieć w tym temacie o nafcie, która pomogła w tych dolegliwościach już wielu ludziom, a wszytkich zainteresowanych odsyłam do wątku poświęconemu tej substancji: Nafta - petroleum >>.

[songo70]

Koktajl naturalnych składników w 100% radzi sobie z komórkami raka piersi
25 listopada 2013, 14:47 | Medycyna
wishuponacupcake, CC
rak piersi · koktajl · kwertecyna · soja · izoflawony · resweratrol · fikocyjanina C · indol-3-karbinol · dr Madhwa Raj
Kompozycja 6 naturalnych składników roślinnych zabija 100% komórek raka piersi w badanych próbkach, nie szkodząc przy tym zdrowym komórkom.
Do podstawowych przyczyn nawrotów choroby oraz zgonów zalicza się wymykające się terapii niewielkie grupy komórek. Te często wielolekooporne komórki cechują się zdolnością tworzenia nowych guzów, dlatego tak bardzo istotne jest opracowywanie nowych podejść, by skuteczniej i bezpieczniej leczyć lub zapobiegać rakowi piersi - podkreśla dr Madhwa Raj z Centrum Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Stanowego Luizjany.
Początkowo Amerykanie testowali 10 ochronnych subsubstancji, potem okroili zestaw do 6 pozycji - kurkuminy, izoflawonu z soi, indol-3-karbinolu z warzyw kapustowatych, fikocyjaniny C z sinic, resweratrolu z winogron i kwertecyny z warzyw czy herbaty. Naukowcy aplikowali je w bioosiągalnych stężeniach do hodowli komórek raka piersi i kontrolnych. Związki testowano w pojedynkę i łącznie. Okazało się, że z osobna były one nieskuteczne, lecz razem hamowały wzrost komórek raka sutka nawet o ponad 80%, ograniczały migrację oraz inwazję, prowadziły do zatrzymania cyklu komórkowego, a także wyzwalały proces prowadzący do śmierci komórkowej (skutkiem tego było unicestwienie 100% komórek próbki). Nie stwierdzono szkodliwego wpływu koktajlu na zdrowe komórki. Podczas dalszych badań zidentyfikowano kilka genów, które można by wykorzystać w roli markerów postępów terapii.
Autor: Anna BłońskaŹródło: EurekAlert!

http://kopalniawiedzy.pl/rak-piersi-kok ... -Raj,19232

[barneyos]

co by wskazywało, że rak ma jednak podłoże wirusowe lub bakteryjne lub grzybowe.

[blueray21]

Od dawna stwierdzono, że rak, praktycznie bez względu na rodzaj zachowuje się najpierw jak grzyb, a gdy dochodzi już do fazy przerzutów to zachowuje się jak wirus. Tylko środowisko medyczne nie chce tego uznać!
I nie tylko się zachowuje, ale podobnie się rozwija. Zresztą w materiałach wyżej też o tym wspominano.
Dlatego wiele rodzajów raka do średniego stadium doskonale leczy się różnymi preparatami grzybobójczymi, nawet takimi stosowanymi w ogrodnictwie, oczywiście stosując małe dawki.

[Dariusz]

Rozpoczęli nagonkę na dr Burzyńskiego: http://wiadomosci.onet.pl/prasa/doktor- ... ieje/pbkp0

Choć jego metody do tanich nie należą to warto wspomnieć o tej sprawie.

[Dariusz]

Posty dotyczące metody dr. Ashkara przeniosłem do tematu poświęconego tej metodzie: Metoda dr. Ashkara >>

[janusz]

“ Żywność i remedia naturalne przy zwalczaniu raka” ?

Drogi przyjacielu,
Sto lat temu angielski lekarz przypadkowo natknął się na odosobnione plemię w północnych Indiach. Przez siedem lat żył z członkami tej społeczności, usiłując rozwikłać tajemnicę żelaznego zdrowia, jakim cechowali się mieszkańcy plemienia. W roku 1921 lekarz ten opublikował swoje spostrzeżenia w pracy wydanej przez Oxford University.

Lekarz podkreślił w swojej pracy, że plemię to było jedyne w swoim rodzaju, jeśli chodzi o kwestię “odporności na wszelkie choroby.” Rak był dla tych ludzi nieznany. Lekarz stwierdził również, że średnia długość życia dla tego plemienia była nadzwyczaj wysoka. Anglik odkrył także, że współplemieńcy mieli specyficzny sposób odżywiania: jedli zazwyczaj dania bardzo bogate w składniki odżywcze.
Może cię zaskoczyć fakt, że Europejczycy nieustająco wyrzucają to do śmieci. Dlaczego? Bo prawie nikt nie wie, że to jest jadalne i zdrowe! Wyjątkiem wydaje się być były prezydent Stanów Zjednoczonych Bill Clinton. W 2004 r., w prestiżowej publikacji w USA, Wall Street Journal opublikowano artykuł opisujący bardzo dziwny nawyk żywnościowy Clintona. Według tego artykułu, Clinton spożywa to, co jest wyrzucane do kosza na śmieci przez resztę Amerykanów. I może go wyleczyć z raka, nawet jeśli on o tym nie wie.

Produkt ten jest całkowicie jadalny, aromatyczny, nietoksyczny i bardzo pożywny! Kiedy ugryziesz jego kęs odczuwasz silny aromat, co może kojarzyć ci się z wypiekami, które lubisz.
Można zadać sobie pytanie: jak produkt, który zwykle ludzie wyrzucają, może zapobiec rakowi, czy możliwe jest jego wyleczenie? Sam przeczytaj


W połowie lat 70 znany instytut badający leczenie raka wielokrotnie udowodnił, że ten produkt żywnościowy nie jest toksyczny i zmniejsza guzy nowotworowe. W dalszej części powiem Ci, w jaki sposób pewien szpital próbował zatrzymać ich badania. Ale najpierw powiem Ci, jak ten lek działa na ludzi.Jak już zapewne wiesz, gdy rak ma przerzuty poza guz pierwotny, lekarze zazwyczaj mówią, że jest śmiertelny. Znam jeden przypadek osoby z zagranicy, która dotarła do tego etapu, i powiedziała, że nie ma nic do stracenia, więc poświęciła pozostały czas próbując tego nietoksycznego środka. Jej lekarz, przynajmniej za pomocą słów, już skazał ją na śmierć. Powiedział, że pozostało jej kilka miesięcy życia. Jednakże pacjent zrezygnował z chemioterapii, szukając naturalnej alternatywy. Trafił na lek, który opisuję w tej książce o pochodzącej z Indii metodzie zapobiegania rakowi. Kilka miesięcy później, osoba ta – ksiądz kościoła reformackiego – napisał mi, „19 października 2010 zrobiłem sobie badanie krwi, a onkolog mi powiedział: Gratulacje! Jesteś zdrowy! Podziękowałem Panu Bogu za moje uleczenie. Dalsze 31 testów potwierdziło tą diagnozę.

Wyleczyłem się. Moje ciało pozbyło się raka! I to w momencie, gdy w dniu 12 kwietnia tego roku zdiagnozowano u mnie raka jelita grubego w ostatnim stadium, z przerzutami do systemu limfatycznego”. Jest to prawdziwy przypadek. Lekarze zakładają przeżycie około pięciu lat. I mogę pokazać Ci za chwilę, jak wielu ludziom udało się uciec od tej śmiertelnej choroby i żyć przez następne kilkadziesiąt lat. Trudno uwierzyć? Może i tak. Ale nie żądam abyś w cokolwiek wierzył, dopóki nie zobaczysz dowodów na własne oczy. Proszę Cię tylko, abyś powstrzymał się z wątpliwościami do czasu, gdy przedstawię dowody, w tym te w postaci zdjęć. Pozwól mi przejść do rozważań, jak ta książka może pomóc ludziom tak samo, jak księdzu, o którym wcześniej wspominałem.

Jestem autorem książki prezentującej pewną alternatywę. Ponieważ nie jestem lekarzem, jestem upoważniony, aby powiedzieć prawdę na temat opcji, które masz, a dotyczących leczenia raka. Nie wiedziałem zbyt wiele o raku, aż do momentu, kiedy ta choroba zabrała mi siedmiu członków naszej rodziny, włączając w to moją matkę i mojego ojca!

Nigdy nie zapomnę błyszczących oczu mojego ojca, jego uśmiechu i chęci do życia. Było mi bardzo ciężko, gdy zdiagnozowano u niego raka jelita grubego. Przy stu dziewięćdziesięciu centymetrach wzrostu i 94 kilogramach wagi był mężczyzną w pełnym tego słowa znaczeniu. Silny i umięśniony. Prowadził czyste życie bez ekscesów. Nie palił, uprawiał sport i prawidłowo się odżywiał. Pomimo tego wszystkiego jego ciało zaczynało powoli słabnąć, aż w końcu umarł na raka w wieku lat 52, latem roku 1997.

W roku 1930 lekarze sławnego amerykańskiego uniwersytetu (California University z San Francisco) rozpoczęli leczenie pacjentów chorych na raka środkiem, o którym wspomniałem na początku tego listu – tym z północnych Indii. W tym czasie władze amerykańskie zgodziły się na terapię tą substancją. W latach 40 i początku lat 50 lekarze ci kontynuowali badania używając tej naturalnej substancji. Jest to substancja nietoksyczna, która zabija komórki rakowe.Lecz ta prawie darmowa terapia stwarza zagrożenie dla zysków osiąganych przez szpitale z tytułu prowadzonych chemioterapii, pochodzących od farmaceutycznych gigantów. Tak więc przemysł farmaceutyczny zatrudnił dwóch znanych wtedy leka
Amerykańscy lekarze zabijają komórki rakowe używając remedium pochodzącego z INDIIrzy w celu zdyskredytowania leku przywiezionego z Indii. Może Cię tu również zainteresować fakt, że amerykański przemysł tytoniowy zapłacił tym dwóm lekarzom po 50 000 dolarów, aby potwierdzili pozytywne oddziaływanie papierosów na zdrowie. Jest to całkiem spora suma nawet w dzisiejszych czasach; wtedy była to mała fortuna. Możesz wierzyć, lub też nie, ale ci dwaj powtarzali następującą rzecz, dotyczącą papierosów: „20 papierosów dziennie oddala ryzyko raka płuc”.

Tak więc, w roku 1953 ci dwaj lekarze, którzy reklamowali papierosy, opublikowali wnioski dotyczące naturalnego leczenia raka, w którym zdyskredytowali indyjski lek. Stwierdzili, że jest on nieefektywny. Ich raport był nieprawdziwy, podobnie jak ich wnioski dotyczące tytoniu i raka płuc. Nie sądzę, że będziesz zaskoczony, gdy Ci powiem, że jeden z tych lekarzy umarł na raka płuc, a drugi zginął w pożarze, który prawdopodobnie został spowodowany żarzącym papierosem, który mu wypadł podczas palenia w łóżku. Boska sprawiedliwość? Tak mi się wydaje.

Więcej na poniższej stronie.....
http://bez-raka.com/?utm_source=g-c&utm ... mpaign=g-c

[Dariusz]

Hm, książkę oczywiście postaram się szybko kupić ale myślałem, że na tej stronie znajdę coś więcej, a ... to tylko dobrze zmontowana reklama książki.
Jak już ją kupię to powiem o jakie "remedium" chodzi.

[blueray21]

Kierunek dobry, jednak kalkulacja publikacji nastawiona na duży zysk. Normalka.

[Dariusz]

Normalka.
Choć z drugiej strony czemu się tu dziwić. Żyjemy w takim świecie, w jakim żyjemy i każdy chce jakoś zarobić na to życie.

[blueray21]

Ja za godziwy zysk przyjmuję 200% kosztów, czyli 100% zysku. To dlatego typu książeczek, płyt CD powinno być w cenie ok 30 zł, zresztą mamy inne przykłady, poza zupełnie bezpłatnymi.
Tutaj, jeśli ktoś zaczyna od 200 zł za zebrane informacje, w większości zresztą poboczne, jak opisy wyzdrowień - to uznaję to, za znaczącą przesadę.

[Dariusz]

Zgadzam się i chyba sam zauważył, że przegiął bo spuścił z tonu i na dodatek dorzuca 3 inne książki.
Niemniej chyba warto pokusić się o zakup tej podstawowej.

[blueray21]

Postanowiłem również w tym temacie umieścić post o witaminie C i jej działaniu, choć może to nie być najtańszy sposób, to zdrowie i wiedza są bezcenne.
Muszę dodać, że witamina C jako przeciwutleniacz, będzie redukowała zatrucie chemioterapią, bo ten aspekt oczywiście nie jest nigdzie poruszony. Dziś, kiedy mamy możliwość wyprodukowania liposomalnej witaminy C, aspekt "użerania się z lekarzem" możemy pominąć.

Zacytuję ponownie panię Marlenę. Tym razem to dotyczy dotkniętych nowotworami. Opracowanie, do którego jest link w tekście jest po polsku.


Witamina C jak oręż w walce z rakiem – czasopismo medyczne „Onkologia w praktyce” Tom 7, Nr 1 (2011)
Dodany 25 października 2013 przez admin

Witamina C jak oręż w walce z rakiem – czasopismo medyczne „Onkologia w praktyce” Tom 7, Nr 1 (2011).

Praca przeglądowa Jolanta Szymańska-Pasternak, Anna Janicka, Joanna Bober (Zakład Chemii Medycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie).

STRESZCZENIE
Odkąd ponad 80 lat temu odkryto witaminę C (kwas askorbinowy) i poznano jej niezwykle istotne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu właściwości, zaczęto postrzegać ją jako „cudowną pigułkę”. Od dawna debatowano również na temat wykorzystania kwasu askorbinowego w prewencji i leczeniu raka.
Zebrane i przedstawione w niniejszej pracy dane z piśmiennictwa dostarczają wielu cennych informacji na temat mechanizmów przeciwnowotworowego działania witaminy C oraz potencjalnych możliwości jej zastosowania w walce z nowotworem: począwszy od pozajelitowego podawania farmakologicznych dawek kwasu askorbinowego, przez jego korzystny wpływ na końcowy efekt chemio- i radioterapii, aż do bardzo obiecującego efektu podawania witaminy w połączeniu z innymi substancjami aktywnymi.

Plik pdf można pobrać (a także wydrukować i przekazać swojemu lekarzowi) tutaj:

http://czasopisma.viamedica.pl/owpk/article/download/9154/7781

Warto dodać, że zgodnie z zapisami zawartymi w Ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 417) pacjent ma prawo sam uczestniczyć w wyborze zaproponowanej i możliwej terapii. Lekarz zaś kierując się skutecznością i bezpieczeństwem chorego powinien na podstawie osiągnięć wiedzy medycznej oraz własnych doświadczeń poinformować jakie leczenie będzie najskuteczniejsze w przypadku choroby u danego chorego.

Źródlo:
http://www.akademiawitalnosci.pl/witamina-c-jak-orez-w-walce-z-rakiem-czasopismo-medyczne-onkologia-w-praktyce-tom-7-nr-1-2011/

[Dariusz]

Powrócę do tematu kurkumy >> (oczywiście jej temat poruszany jest również w kilku innych wątkach):

str. 153
...

Kurkuma jest silnym środkiem przeciwzapalnym

Następny godny uwagi produkt spożywczy także pochodzi z Azji.
Tym razem jest to przyprawa o zdumiewających właściwościach:
kurkuma.

str. 154

Hindusi spożywają średnio 1, 5 do 2 gramów kurkumy dziennie (1/4 - 1/2
łyżeczki). Z korzenia kurkumy otrzymuje się żółty pyłek, stanowiący
główny składnik żółtego curry. Jest również jednym z najpopularniejszych
ajurwedyjskich leków o działaniu przeciwzapalnym. Żaden inny produkt
spożywczy nie działa tak silnie. Najważniejszym związkiem odpowiedzialnym
za to działanie jest kurkumin. W badaniach laboratoryjnych okazało
się, że kurkumin ogranicza wzrost wielu rodzajów raka: między innymi
nowotworów okrężnicy, wątroby, żołądka i jajników, a także białaczki.
Oddziałuje również na angiogenezę i zmusza komórki rakowe do obumierania
(w procesie zwanym apoptozą, który można porównać do
samobójstwa). U myszy kurkumin zapobiega rozwojowi kilku rodzajów
guzów spowodowanych przez chemiczne karcenogeny17. Nie powinno
zatem dziwić, że Hindusi zapadają na raka płuc osiem razy rzadziej niż
mieszkańcy krajów zachodnich, dziewięć razy rzadziej na raka okrężnicy,
pięć razy rzadziej na raka piersi i dziesięć razy rzadziej na raka nerek18.
Dzieje się tak mimo tego, że Hindusi są narażeni na działanie licznych
karcenogenów występujących w środowisku, często na większą skalę niż
na Zachodzie.
Profesor Bharat Aggarwal z Centrum Badań nad Rakiem im. Andersona
w Houston uważany jest za błyskotliwego obrazoburcę. Stoi na czele
laboratorium pracującego nad eksperymentalnymi terapiami nowotworów
i jest jednym z najczęściej cytowanych specjalistów19. Doświadczenie
w dziedzinie biochemii i farmakologii nie przeszkodziło mu, podobnie jak
doktorowi Beliveau z Montrealu, pozostać otwartym na wszelkie nowinki,
które mogłyby się okazać pomocne w walce z rakiem. Bharat Aggarwal
powiada, że kiedy jako młody człowiek mieszkał w Batali w stanie
Pendżab, medycyna ajurwedyjska była jedyną dostępną. I doskonale
pamięta jej skuteczność.
Obroniwszy doktorat na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley,
został pierwszym biologiem zatrudnionym przez Genentech - słynną firmę
zajmującą się inżynierią genetyczną - do opracowania nowych molekularnych
terapii chorób nowotworowych. W latach dziewięćdziesiątych, juz
jako pracownik Genentechu, odkrył rolę ognisk zapalnych w rozwoju raka,
między innymi niesławnego NF-kappaB. Napisał później, że okiełznanie
szkodliwego działania NF-kappaB u chorych na raka jest kwestią życia
i śmierci20. Od tej pory nieustannie poszukuje sposobów przeciwdziałano
odkrytym przez siebie mechanizmom karcenogennym.

str.155

O kurkuminie pisze się w tekstach medycznych Indii, Chin, Tybetu
i krajów Bliskiego Wschodu od ponad dwóch tysięcy lat. Aggarwal
pamięta, że żółty proszek stale był obecny w kuchni jego matki w Indiach.
Jako dorosły człowiek zajął się jego badaniem z taką samą ciekawością
naukową, z jaką podchodzi do każdego nowego specyfiku stworzonego
przez przemysł farmaceutyczny.
Profesor Aggarwal jako pierwszy udowodnił, że kurkumin działa
przeciwko rakowi we wnętrzu komórek21. W 2005 roku wykazał, że
oddziałuje na raka piersi wszczepionego myszom, mimo że komórki te nie
reagowały już wówczas na chemioterapię z użyciem taxolu*.
U myszy kurkumin w dawkach spożywczych znacznie ograniczył
przerzuty. Wprawdzie w płucach wciąż występowały mikroguzy, lecz
w większości przypadków nie były już w stanie się rozrastać i nie
stanowiły poważnego zagrożenia dla organizmu22.
W oczach tradycjonalistycznie myślących onkologów z Centrum
Badań nad Rakiem im. Andersona te wydumane eksperymenty czerpiące
z medycyny ludowej nie zasługiwały na uwagę. Jakiś czas temu prezes
ośrodka, doktor John Mendelsohn, jeden z najbardziej wpływowych
onkologów w Stanach Zjednoczonych, znalazł się na konferencji naukowej,
w której uczestniczył też Aggarwal. Postanowił zostać na jego
prezentacji. Zdumiony, podszedł do niego natychmiast po jej zakończeniu.
„Nie wiedziałem, że pańskie badania mają tak solidną podstawę naukową",
oznajmił.
Po powrocie do Houston Mendelsohn postanowił rozpocząć trzy próby
kliniczne z kurkuminem. Pierwsza dotyczyła jednej z najczęstszych
odmian nowotworu krwi (szpiczaka mnogiego), druga raka układu rozrodczego,
a trzecia - zapobiegania rakowi płuca u bardzo zagrożonych
pacjentów. Badania te są obecnie w toku i nic nie wiadomo o ich
wynikach.
Kurkumin jest znakomitym przykładem korzyści płynących z wielkich
tradycji kulinarnych, jakże różniących się od spożywania wyizolowanych
substancji pokarmowych. Naukowcy z Tajwanu podjęli próbę leczenia
guzów nowotworowych kurkuminem w kapsułkach i odkryli, że układ
trawienny wchłania go bardzo źle23. Jeśli nie zmiesza się go z papry-

Taxol uważa się za jeden z niewielu leków zachowujących skuteczność w leczeniu
^ piersi na etapie przerzutów, lecz działa on w mniej niż połowie przypadków.

str. 156

ką - a w takiej właśnie postaci występuje on zawsze w curry - kurkumin
nie jest w stanie pokonać bariery jelitowej. Papryka zwiększa wchłanianie
kurkuminu dwa tysiące razy24. Tak oto starożytna hinduska mądrość
wyprzedziła współczesną naukę w odkrywaniu naturalnych powinowactw
występujących między różnymi produktami spożywczymi.
Poszukując informacji na temat mojego nowotworu, przeczytałem ze
zdziwieniem, że nawet najbardziej agresywne odmiany raka, takie jak
budzący grozę glejak, są znacznie bardziej podatne na chemioterapię, jeśli
jednocześnie podaje się pacjentowi kurkumin25.
Zdaniem uczonych z zespołu Aggarwala w Houston nadzwyczajna
skuteczność kurkuminu w dużej mierze wynika z jego zdolności
bezpośredniego oddziaływania na czarnego rycerza nowotworów, którego
poznaliśmy w rozdziale 4, NF-kappaB, chroniącego komórki
rakowe przed działaniem mechanizmów obronnych organizmu. Cały
przemysł farmaceutyczny poszukuje nowych nietoksycznych związków
zdolnych przeciwdziałać mechanizmowi rozprzestrzeniania się raka.
Wiadomo już, że kurkumin skutecznie zwalcza NF-kappaB, a stosując
go przez dwa tysiące lat w swojej kuchni, Hindusi dowiedli, że
jest całkowicie niegroźny dla zdrowia. Kurkumin można spożywać
z produktami sojowymi, zastępującymi zwierzęce białka i dostarczającymi
do organizmu genisteinę, która odtruwa ciało i powstrzymuje
angiogenezę. Dodajmy do tego jeszcze filiżankę zielonej herbaty i wyobraźmy
sobie silny koktajl pozbawiony skutków ubocznych, który
trzyma w szachu trzy najważniejsze mechanizmy rozprzestrzeniania
się raka.

Grzyby stymulujące działanie układu immunologicznego
...

[Dariusz]

O zielonej herbacie raz jeszcze, nieco dokładniej:

...
str. 173

Zielona herbata

Bogata w polifenole, między innymi katechiny (zwłaszcza epigallocatechin
galusan), ograniczające rozwój nowych naczyń krwionośnych
...

str. 174

potrzebnych nowotworowi do wzrostu i tworzenia przerzutów. Jest również
silnym antyoksydantem (aktywuje w wątrobie enzymy eliminujące toksyny
z organizmu) i przyśpiesza samoistną śmierć komórek rakowych. W laboratorium
zwiększa skuteczność działania radioterapii na komórki rakowe.
Czarna herbata poddawana jest procesowi fermentacji, który niszczy
znaczną część polifenoli. Herbata Oolong przechodzi fermentację; jest
czymś pośrednim między herbatą zieloną i czarną. Zielona herbata
bezkofeinowa zachowuje zawartość polifenoli.
Japońska zielona herbata (Sencha, Gyokuro, Matcha) jest jeszcze
bogatsza w EGCG niż chińska.
Zieloną herbatę należy parzyć co najmniej 5 do 8 minut - a najlepiej 10
minut - by uwolniły się z niej katechiny.
Najlepszy sposób użycia: parzyć 2 g zielonej herbaty przez dziesięć
minut w czajniczku i wypić w ciągu godziny. Wypijać 6 filiżanek dziennie.
Nie należy jej przechowywać, gdyż po godzinie lub dwóch traci cenne
polifenole.
Uwaga: niektórzy ludzie są wrażliwi na kofeinę zawartą w zielonej
herbacie i mogą mieć trudności z zasypianiem, pijąc herbatę po godzinie
szesnastej. W takim wypadku można stosować zieloną herbatę bez kofeiny.
...

[blueray21]

Jednak jest pewien problem z takimi ilościami zielonej herbaty.
Każda herbata jest czynnikiem znacząco zakwaszającym organizm. Z jednej strony mamy nieocenione, pozytywne składniki, a z drugiej strony robimy sobie kuku, bo rak "żyje" i rozwija się wyłącznie w środowisku kwaśnym!
Przy pH organizmu 7 (mocz) rak "zasypia", nie rozwija się, jeżeli ktoś osiągnie pH 8 rak się "zwija", powoli jego komórki obumierają. Jeżeli utrzymamy pH powyżej 7 mamy gwarancję, że nie nastąpią przerzuty, ale na to są również inne nieoficjalne metody, które poruszę przy omawianiu działania niektórych jeszcze tu nie omawianych związków chemicznych. Ale nie mogę wszystkiego na raz.

[Dariusz]

Poniżej ciąg dalszy owoców i warzyw pomocnych w dolegliwościach związanych z rakiem (niektóre się powtarzają inne nie, ale warto to przypominać):

str. 174
...

Kurkuma i curry

Kurkuma (żółty proszek będący jednym ze składników żółtego curry)
jest najsilniejszym znanym obecnie naturalnym środkiem przeciwzapalnym.
Wspomaga także stymulację apoptozy komórek rakowych i zapobiega
angiogenezie. W laboratorium wzmacnia skuteczność chemioterapii i ogranicza
wzrost guza.
Uwaga: by zostać przyswojona przez organizm, kurkuma musi być
zmieszana z czarnym pieprzem (nie tylko z papryką). W idealnych
warunkach powinna być także rozpuszczona w oliwie (najlepiej z oliwek,
rzepaku lub siemienia). W dostępnych w sklepach mieszankach curry
kurkuma stanowi tylko 20% zawartości, lepiej więc kupować ją osobno.
Zastosowanie: zmieszać XU łyżeczki proszku kurkumowego z lh
łyżeczki oleju z oliwek i dużą szczyptą czarnego pieprzu. Dodawać do
sałatek, zup i sosów sałatkowych. Kilka kropel nektaru z agawy pomoże
się pozbyć gorzkawego smaku.

str. 175

Imbir

Ta przyprawa również działa jak silny środek przeciwzapalny i antyoksydant
(jest skuteczniejsza od witaminy E). Zwalcza niektóre komórki rakowe,
a ponadto ogranicza powstawanie nowych naczyń krwionośnych. Napar
z imbiru pomaga pozbyć się nudności po chemioterapii i radioterapii57'58.
Zastosowanie: dodać zmielonego imbiru do mieszanki jarzynowej
przygotowywanej w garnku lub na patelni. Można także marynować
owoce w soku z limonki z dodatkiem zmielonego imbiru (odrobina nektaru
z agawy doda marynacie słodyczy).
Jako napój: pokroić kawałek imbiru na plasterki i zamoczyć we
wrzątku na 10 do 15 minut. Można pić na gorąco lub na zimno.

Warzywa krzyżowe

Różne rodzaje kapusty (brukselka, bok choy, kapusta chińska, brokuły,
kalafior etc. ) zawierają sulforafan oraz indolo-3-carbinole, silne związki
o działaniu antyrakowym. Sulforafan i związki 13C mogą odtruwać
niektóre substancje karcenogenne. Nie pozwalają komórkom zarodkowym
nowotworów przekształcać się w złośliwe. Ułatwiają także obumieranie
komórek nowotworowych i blokują angiogenezę5961.
Uwaga: nie należy gotować kapusty i brokułów, gdyż proces ten
niszczy sulforafan i indolo-3-carbinole.
Zastosowanie: dusić krótko pod przykryciem lub smażyć, mieszając
z niewielką ilością oliwy z oliwek.

Czosnek, cebula, por, szalotka i szczypiorek

Czosnek jest jednym z najstarszych ziół leczniczych (recepty na
czosnek można znaleźć na sumeryjskich tabliczkach z trzeciego tysiąclecia
p. n. e. ). Ludwik Pasteur już w 1858 roku odkrył jego właściwości
bakteriobójcze. W czasie pierwszej wojny światowej szeroko stosowano
go w bandażach do zapobiegania infekcjom; rosyjscy żołnierze używali go
jeszcze podczas drugiej wojny światowej. Nie mając antybiotyków, sięgali
po niego w takich ilościach, że czosnek zaczęto nazywać „ruską penicyliną".

str. 176

Związki siarki pochodzące od roślin z rodziny alliaceous osłabiają
karcenogenne działanie nitrozoamin i związków n-nitrozo, powstających
w spalonym na grillu mięsie i podczas spalania tytoniu. Sprzyjają apoptozie
(obumieraniu komórek) raka okrężnicy, piersi, płuc i prostaty, a także
białaczki.
Badania epidemiologiczne wskazują na zmniejszenie raka nerki i prostaty
u tych chorych, którzy spożywają największe ilości czosnku.
Wszystkie jarzyny z tej rodziny pomagają obniżyć poziom cukru we
krwi, a to z kolei prowadzi do zmniejszenia wydzielania insuliny i IGF,
a więc i zmniejszenia wzrostu komórek nowotworowych.
Uwaga: aktywne związki czosnku, wyzwalające się podczas jego
kruszenia, są znacznie łatwiej przyswajalne, gdy rozpuści sieje w niewielkiej
ilości oliwy.
Zastosowanie: posiekany czosnek i cebulę można delikatnie podsmażyć
w odrobinie oliwy, zmieszać z duszonymi lub podsmażonymi warzywami
i połączyć z curry lub kurkumą. Można go także spożywać na surowo
i dodawać do sałatek lub kanapek z chleba pełnoziarnistego z masłem
organicznym (lub z oliwą z oliwek).

Jarzyny i owoce bogate w karotenoidy

Marchew, bataty, jamy, cukinia, dynia, pewne odmiany kabaczka
potimarron (kabaczek Hokkaido), ziemniaki, persymona, morele, buraki
oraz wszystkie owoce i warzywa o jasnym zabarwieniu: pomarańczowym,
czerwonym, żółtym i zielonym - zawierają witaminę A i likopen, który to
związek dowiódł skuteczności w ograniczaniu wzrostu komórek kilku
rodzajów raka, między innymi szczególnie złośliwych, takich jak glejak.
Luteina, likopen, fitoen i canthaxanthine stymulują przyrost komórek
układu immunologicznego i zwiększają ich zdolność do atakowania
komórek rakowych. Czynią komórki NK bardziej agresywnymi w walce
z komórkami nowotworów.
W czasie sześcioletniej obserwacji kobiet chorych na raka piersi
okazało się, że te, które spożywały najwięcej pokarmów bogatych
w karotenoidy, żyły dłużej od tych, które przyjmowały ich mniej62.

str. 177

Ziemniaki j sos ziemniaczany

Udowodniono, że likopen zawarty w ziemniakach przedłużył życie
mężczyzn chorych na raka, którzy przynajmniej dwa razy w tygodniu
spożywali sos ziemniaczany w czasie posiłków63.
Uwaga: aby z ziemniaków wyzwolił się likopen, należy je ugotować.
Oliwa z oliwek poprawia jego przyswajanie.
Zastosowanie: puszkowany sos ziemniaczany z oliwą z oliwek, bez
cukru. W domu można ugotować ziemniaki na wolnym ogniu, z niewielką
ilością oliwy z oliwek. Dodać cebuli, czosnku, toru lub jaj omega-3,
a także kminu, kurkumy, pieprzu etc.

Soja

Izoflawony sojowe (genisteina, daidzeina i glyciteina) blokują stymulację
komórek nowotworowych przez hormony płciowe takie jak estrogeny
i testosteron. Przeciwdziałają również angiogenezie. Liczba zachorowań
na raka piersi wśród Azjatek spożywających soję od wieku dojrzewania
jest znacznie mniejsza niż u pozostałych. Kiedy zapadają na tę chorobę,
występujące u nich guzy są o wiele mniej złośliwe, a odsetek tych, które
przeżywają - znacznie wyższy.
Uwaga: suplementy żywnościowe zawierające izoflawony (w postaci
tabletek) wiązano z pogorszeniem stanu kobiet chorych na pewne rodzaje
raka piersi. Nie dotyczy to jednak soi przyjmowanej w formie pokarmu.
Uwaga: w wielu częściach świata soja uprawiana jest w postaci
genetycznie zmodyfikowanej (GMO). Wpływ roślin zmodyfikowanych
genetycznie na wzrost raka jest jeszcze nieznany, wobec czego bezpieczniej
jest spożywać soję organiczną.
Zastosowanie: na śniadanie, zamiast zwyczajnych produktów mlecznych,
spożywać mleko lub jogurty sojowe. Ziarna soi i mung można
gotować tak samo jak fasolę szparagową lub spożywać w postaci kiełków.
Spożywać również tofu, tempeh i miso. To fu można jeść na surowo lub
gotowane; przyjmuje ono wówczas smak innych składników: cebuli,
czosnku, curry etc, oraz sosów, z którymi jest przyrządzane. Można je
także łatwo dodawać do zup. Jest doskonałym źródłem kompletnych
białek, którymi można zastąpić mięso.

str. 178

Wzajemne oddziaływanie soi i taxolu

Wydaje się, że genisteina zawarta w soi może wchodzić w reakcję
z taxolem. W oczekiwaniu na potwierdzenie tego faktu w badaniach na
ludziach lepiej jest nie spożywać pokarmów opartych na soi w czasie
chemioterapii z zastosowaniem taxolu. (Należy je odstawić na kilka dni
przed rozpoczęciem terapii i wrócić do nich kilka dni po jej zakończeniu).

Grzyby

Shiitake, maitake, enoki, Rimini, portabello, boczniak ostrygowaty,
thistle oyster, trametes (coriolus) versicolor - wszystkie te grzyby zawierają
polisacharydy i lentinian, które stymulują reprodukcję i aktywność komórek
układu odpornościowego. W Japonii często stosuje się je jako uzupełnienie
chemioterapii w celu wzmocnienia układu immunologicznego (prawdopodobnie
najsilniej działają maitake i coriolus versicolor).
Zastosowanie: do zup, rosołu z kurczaka i warzywnego, pieczone na
ruszcie albo smażone z warzywami.

Zioła i przyprawy

Zioła stołowe takie jak rozmaryn, tymianek, oregano, bazylia i mięta są
bardzo bogate w olejki z rodziny terpenowych, którym zawdzięczają swój
zapach.
Sprzyjają apoptozie komórek rakowych i ograniczają ich rozszerzanie,
blokując działanie enzymów, których potrzebują one do zaatakowania
sąsiednich tkanek. Karnozol znajdujący się w rozmarynie jest silnym
antyoksydantem i środkiem przeciwzapalnym, udowodniono jego zdolność
do wzmacniania skutków niektórych chemioterapii.
Pietruszka i seler zawierają również apigeninę - silny środek przeciwzapalny
sprzyjający apoptozie i blokujący angiogenezę za pomocą tego
samego mechanizmu, który wykorzystuje Gleevec.

str. 179

Wodorosty morskie

Kilka odmian morskich wodorostów, spożywanych powszechnie w Azji,
zawiera związki spowalniające wzrost nowotworów, zwłaszcza raka piersi,
prostaty, skóry i okrężnicy. Brązowe wodorosty morskie wydłużają cykl
menstruacyjny dzięki przeciwdziałaniu estrogenowi. Fucoidan, występujący
w wodorostach kombu i wakame, stymuluje apoptozę komórek rakowych
i działanie komórek układu odpornościowego, między innymi NK, czyli
tych, które są bezpośrednio odpowiedzialne za zabijanie złośliwych
komórek64'65. Fucoxanthin jest składnikiem niektórych odmian wodorostów,
nadającym im brązową barwę. Jest to karotenoid z tej samej rodziny co
likopen w ziemniakach. Jeszcze skuteczniej od swego kuzyna powstrzymuje
wzrost komórek nowotworowych w raku prostaty.
Główne wodorosty jadalne to nori, kombu, wakame, arame i dulse.
Nori jest jednym z niesłychanie rzadkich gatunków roślin zawierających
długołańcuchowe kwasy tłuszczowe omega-3, najskuteczniej zwalczające
stany zapalne i niezbędne do prawidłowego funkcjonowania neuronów.
Na co dzień: wodorosty można dodawać do zup i sałatek, a także do
fasolki i soczewicy (podobno kombu skraca czas gotowania roślin
strączkowych i czyni je łatwiej przyswajalnymi).

Kwasy tłuszczowe omega-3

Długołańcuchowe kwasy tłuszczowe omega-3 występują w mięsie
tłustych ryb (lub w wysokiej jakości suplementach diety zawierających
oczyszczony rybi tran). W kulturach komórkowych ograniczają one
rozprzestrzenianie wielu rodzajów raka (płuc, piersi, okrężnicy, prostaty,
nerki etc). Ich działanie zmniejsza również zasięg przerzutów. Kilka badań
przeprowadzonych na ludziach wykazało, że zagrożenie rakiem jest znacznie
mniejsze u tych, którzy jedzą ryby co najmniej dwa razy w tygodniu63, 66^72 *.

* W dwóch ważnych artykułach opublikowanych w 2006 roku zakwestionowano
znaczne zmniejszenie zagrożenia rakiem, związane ze spożyciem ryb7374. Jednak tezy
zawarte w tych artykułach zostały podważone, między innymi dlatego, że autorzy nie
uwzględnili najnowszych szeroko zakrojonych badań takich jak to, które przeprowadził
europejski EPIC na czterystu siedemdziesięciu pięciu tysiącach uczestników. W dużej
mierze potwierdziły one ochronne działanie spożycia ryb7.

str. 180

Uwaga: im większa ryba (na przykład tuńczyk, ale jeszcze bardziej
dotyczy to rekinka i miecznika), tym zajmuje wyższe miejsce w łańcuchu
pokarmowym i jest bardziej zanieczyszczona rtęcią, PCB i dioksynami,
które gromadzą się na dnie oceanu. Najlepszymi źródłami tłustego rybiego
mięsa są sardele, małe makrele i sardynki (także w puszce, pod warunkiem
że są zakonserwowane w oliwie z oliwek, a nie w oleju słonecznikowym,
w którym jest zbyt dużo omega-6). Łosoś jest także dobrym źródłem
kwasów omega-3, a stopień jego zanieczyszczenia nie przekracza dopuszczalnej
normy. Ryby mrożone stopniowo tracą zawartość omega-3.
Siemię jest bogate w krótkołańcuchowe kwasy omega-3 oraz w liniany.
Te fitoestrogeny zmniejszają szkodliwe skutki działania hormonów sprzyjających
wzrostowi nowotworów. W eksperymencie przeprowadzonym
niedawno na Uniwersytecie Duke dzienna dawka 30 gramów mielonego
siemienia lnianego zmniejszyła wzrost istniejących nowotworów prostaty
od 30 do 40%.
Zastosowanie: zmielić siemię w młynku ręcznym i zmieszać z mlekiem
organicznym lub sojowym (albo z organicznym lub sojowym jogurtem).
Mielone siemię można dodawać do płatków śniadaniowych lub do sałatki
owocowej, by nadać jej orzechowy aromat. Można je również zastąpić
olejkiem z siemienia, który jest łatwiejszy w użyciu (choć nie zawiera
takiej ilości linianów). Olej należy jednak trzymać w lodówce w pojemniku
światłoodpornym, by uniknąć utlenienia i nieświeżego zapachu. Nie
powinno się przechowywać go dłużej niż trzy miesiące.

Pokarmy bogate w selen

Selen jest oligoelementem występującym w glebie. Warzywa i zboża
uprawiane organicznie także zawierają znaczne ilości selenu. (Intensywne
uprawy uszczuplają zawartość selenu w glebie, pierwiastek ten stał się
więc rzadkością w uprawianych w Europie warzywach i zbożach75).
Występuje również w mięsie ryb, skorupiaków, podrobach i odpadkach
poubojowych. Selen stymuluje komórki układu odpornościowego, a zwłaszcza
komórki NK zabijające złośliwych intruzów (w jednym z badań
zanotowano wzrost ich aktywności o 80%76). Pierwiastek ten potęguje
także działanie mechanizmów przeciwdziałających utlenianiu w organizmie.

str. 181

Witamina D

Komórki skóry wytwarzają witaminę D, kiedy skóra wystawiona jest
na działanie słońca. Skóra ludzi żyjących daleko od równika wytwarza
mniej witaminy D i czasem może u nich występować jej niedobór. Dlatego
dzieciom w krajach północnych długo zalecano zjadanie łyżki tranu
z wątroby dorsza, by zapobiegać krzywicy. Niedawno wykazano, że
znaczna ilość witaminy D dostarczana do organizmu poważnie ogranicza
zagrożenie kilkoma różnymi odmianami raka (o ponad 75% przy dziennym
spożyciu tysiąca jednostek 25 hydroxyvitam D - według badania przeprowadzonego
na Uniwersytecie Creighton, którego wyniki opublikowano
w 2007 r. 7 7).
Obecnie kanadyjskie Stowarzyszenie Leczenia Raka zaleca wszystkim
obywatelom przyjmowanie tysiąca jednostek witaminy D w miesiącach
jesiennych i zimowych (ze względu na niskie nasłonecznienie obszaru
kraju), a przez cały rok ludziom po sześćdziesiątym piątym roku życia lub
tym, którzy z powodu trybu życia lub ze względów religijnych mało
przebywają na słońcu78. Dwadzieścia minut przebywania na słońcu
w południe zapewnia organizmowi od 8000 do 10 000 jednostek (trzeba
jednak uważać, by nie przesadzić, gdyż zwiększa to zagrożenie rakiem
skóry).
Pokarmy zawierające najwięcej witaminy D to: olej z wątroby dorsza
(1460 j. w łyżce stołowej), łosoś (360 j. w 100 g), makrela (345 j. w 100 g),
sardynki (270 j. w 100 g) i węgorz (200 j. w 100 g). Mleko wzbogacone
witaminą D zawiera tylko 98 j. na szklankę, jajko 25 j . , a wątroba cielęca
20 j . na 100 g.

Probiotyki

W jelitach znajdują się zwykle przyjazne flory bakteryjne, pomagające
w trawieniu i pobudzające je do właściwego ruchu. Odgrywają one także
Ważną rolę stabilizującą w układzie odpornościowym. Jednymi z najpospolitszych
bakterii tego rodzaju są lactobacillus acidophilus i lactobacillus
bifidus.
Udowodniono, że bakterie probiotyczne powstrzymują wzrost komórek
raka okrężnicy. Ich działanie, przyśpieszające ruch jelit, zmniejsza

str. 182

także zagrożenie nowotworem okrężnicy, ograniczając czas kontaktu
ścianek wnętrzności z karcenogennymi substancjami znajdującymi się
w pokarmach. Tak więc probiotyki odgrywają ważną rolę w detoksykacji
organizmu79.
Organiczne jogurty i kefiry są dobrymi źródłami probiotyków. Jogurty
sojowe są zwykle wzbogacone szczepami bakterii probiotycznych. Te
cenne bakterie występują również w kapuście kiszonej i w kimchee.
Niektóre rodzaje pokarmów są probiotykami, gdyż zawierają polimery
fruktozy, stymulujące wzrost ilości bakterii probiotycznych. Zaliczają się
do nich czosnek, cebula, pomidory, szparagi, banany i pszenica.

Różnego rodzaju jagody

Truskawki, maliny, jagody, jeżyny i żurawina zawierają kwas elagowy
oraz dużą ilość polifenoli. Stymulują one mechanizmy eliminacji substancji
karcenogennych i powstrzymują angiogenezę. Anthocyanidiny i proanthocyanidiny
sprzyjają także apoptozie komórek rakowych.
Zastosowanie: na śniadanie można spożywać mleko sojowe i płatki
pełnoziaraiste z dodatkiem owoców. W odróżnieniu od standardowych
płatków takich jak płatki kukurydziane, nie podnoszą one poziomu
cukru, insuliny i IGF we krwi. (Najlepsze płatki to muesli oraz kombinacje
płatków owsianych, otrębów, siemienia lnianego, ryżu, jęczmienia, orkiszu
etc).
Jagody nadają świeży słodki smak sałatkom owocowym i przekąskom
między posiłkami, nie wywołując skoków indeksu glikemicznego we
krwi. Zamrażanie nie niszczy związków antyrakowych zawartych w tych
owocach, zimą można zatem spożywać mrożone zamiast świeżych.

Owoce cytrusowe

Pomarańcze, mandarynki, cytryny i grejpfruty zawierają flawonoidy
o działaniu przeciwzapalnym.
Stymulują również wątrobę do usuwania z organizmu karcenogenów.
Wykazano nawet, że flawonoidy zawarte w skórce mandarynek "
tangeritin i nobiletin - przenikają do komórek nowotworu mózgu,

str. 183

wywołując ich apoptozę i ograniczając zdolność atakowania sąsiadujących
tkanek. (Jeśli zamierzamy wykorzystać skórki mandarynek, należy kupować
owoce organiczne)80'81.
Stosowanie: zmieloną skórką cytrusów można posypywać sałatki i płatki
śniadaniowe. Skórki można także moczyć w herbacie i gorącej wodzie.

Sok z granatu

Sok z granatu przez tysiące lat wykorzystywany był w perskiej
medycynie. Potwierdzono jego właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne,
a także zdolność do znacznego ograniczania rozwoju raka
prostaty (między innymi), nawet jego najbardziej złośliwych odmian.
U ludzi codzienne spożywanie soku z granatu spowalnia istniejącego już
raka prostaty o 67%82.
Stosowanie: jedna szklanka (225 ml) dziennie soku z granatu do
śniadania.

Czerwone wino

Czerwone wino zawiera wiele polifenoli, w tym słynny resweratrol.
Polifenole wydzielają się w czasie fermentacji, dlatego ich koncentracja
w winie jest znacznie większa niż w soku winogronowym. A ponieważ
pochodzą ze skórek i nasion winogron, w białym winie nie ma ich wiele.
Metody przechowywania wina chronią je przed działaniem tlenu, dzięki
czemu resweratrol nie jest narażony na gwałtowne utlenianie, jak sok
winogronowy i rodzynki, które tracą większość polifenoli.
Resweratrol działa na geny zwane sirtuinami, o których wiadomo, że
chronią zdrowe komórki przed starzeniem. Może także spowalniać raka
we wszystkich trzech fazach rozwoju, blokując działanie NF-KappaB83, 84.
Stosowanie: wyniki te osiągnięto przy koncentracjach zbliżonych do
te, która występuje po wypiciu jednego kieliszka czerwonego wina
dziennie (więcej nie jest zalecane, gdyż może prowadzić do rozwoju raka).
Szczególnie dużą zawartość resweratrolu ma wino Pinot Noir tłoczone
w Burgundii, gdzie panuje wilgotny klimat.

str. 184

Gorzka czekolada

Gorzka (ciemna) czekolada (ponad 70% kakao) zawiera wiele antyoksydantów,
proanthocyanidów i polifenoli (tabliczka czekolady ma ich dwa
razy więcej niż lampka czerwonego wina i prawie tyle samo co filiżanka
prawidłowo zaparzonej zielonej herbaty). Związki te spowalniają wzrost
komórek rakowych i ograniczają angiogenezę.
Spożycie 20 gramów dziennie (jedna piąta tabliczki) oznacza przyjęcie
dopuszczalnej ilości kalorii. Często zapewnia więcej przyjemności niż
zjedzenia cukierka czy deseru, a skuteczniej łagodzi apetyt. Indeks
glikemiczny gorzkiej czekolady (zdolność do podnoszenia poziomu cukru
we krwi i wywoływania szkodliwych skoków insuliny i IGF) jest
umiarkowany, znacznie mniejszy niż w przypadku białego chleba.
Uwaga: mieszanie produktów mlecznych z czekoladą niweczy dobroczynne
działanie molekuł kakao. Należy unikać czekolady mlecznej.
Zastosowanie: kilka kawałków ciemnej czekolady zamiast deseru na
koniec posiłku (z zieloną herbatą). Można także rozpuścić gorzką czekoladę,
a później polać nią gruszki lub inne owoce. Wyśmienicie smakuje również
z mielonym imbirem lub mieloną skórką mandarynki.

[Dariusz]

Jednak jest pewien problem z takimi ilościami zielonej herbaty.
...
ale na to są również inne nieoficjalne metody, które poruszę przy omawianiu działania niektórych jeszcze tu nie omawianych związków chemicznych.
...

Z ogromną ochotnością przeczytam o tym, jednak, jeśli mogę Cię prosić, to pisz o tym już w odpowiedniejszym wątku >>.
Oczywiście, by było wiadomo o co idzie dokładnie, zamieść post lub jego fragment, do którego się odnosisz.

[Dariusz]

Witaj pośród nas, @romeokil

Myślę, że temat witaminy B17 zasługuje na osobny wątek i sam się dziwię, ze do tej pory pomijaliśmy to.
Jeśli dyskusja wokół tej witaminy się rozwinie, to go wydzielimy.

Powodzenia w klikaniu.

[janusz]

Generator Srebra Koloidalnego- LEK NA RAKA !



Oferta od: Osoby prywatnej

Generator Srebra Koloidalnego
Srebro koloidalne uzyskuje się po przez proces elektrolizy pomiędzy dwoma drucikami czystego srebra ( próba srebra 999.9) Aby uzyskać odpowiednie stężenie, proces elektrolizy powinien przebiegać 3 minuty w wodzie -w ilości ok. 0.25l. Instrukcja obsługi. W celu wytworzenia srebra koloidalnego, należy umieścić urządzenie drucikami skierowanymi w dół w szklance z wodą* o pojemności 0.25-0.30 litra i włączyć aparat. Po upływie ok. 3 minut należy wyłączyć urządzenie a następnie wymieszać roztwór ruszając drucikami ruchem kolistym. ( proszę nie używać do tego celu metalowych łyżeczek ! ) Następnie należy dokładnie wytrzeć utlenione druciki. Wodę ze srebrem koloidalnym najlepiej spożyć zaraz po wytworzeniu, ponieważ jej wartość jest wtedy największa. Można również przechować ją w lodówce do trzech dni w naczyniu chroniącym przed światłem. * Najlepiej jest używać wodę destylowaną 7ph, niskomineralizowaną lub strukturyzowaną po przez zamrożenie. Zalecenia eksploatacyjne. Zaleca się czyszczenie drucików po każdym użyciu. Złużycie baterii rozpoznaje się przez wolniejszy proces elektrolizy w wodzie. Wymiana 3 baterii 9V jest bardzo łatwa. Należy odkręcić 4 śrubki na spodzie pudełka a następnie wymienić zużyte baterie na nowe po przez przypięcie zatrzasków. CZYM JEST SREBRO KOLOIDALNE? Srebro koloidalne nie jest związkiem chemicznym zawierającym srebro, ale czystym srebrem metalicznym zawieszonym w czystej wodzie. Cząstki srebra nie opadają na dno naczynia ani nie unoszą się na powierzchni, ponieważ posiadają jednakowy ładunek elektryczny, co powoduje ze odpychają się wzajemne pozostając w ciągłym ruchu. Srebro Koloidalne jest więc aktywne. Cząsteczki koloidalnego srebra można obserwować przez mikroskop elektronowy. Im mniejsza cząsteczka, tym lepsza będzie skuteczność roztworu. OPTYMALNA WIELKOŚĆ CZĄSTECZKI to 1,5 do 5 nM. Dla porównania wirusy maja wielkość od 15 do 150 nM, przy czym wielkość ta u większości z nich wacha się w przedziale 20-40 nM. Bakterie mają wielkość od 350 do 1000 nM. Dlatego też Srebro Koloidalne może swobodnie wnikać do wnętrza patogenów i niszczyć je. Wszystko co żyje istnieje w postaci koloidalnej. W strumieniu przepływającej krwi znajduje się wiele elektrolitów, takich jak wapń, potas i sód. Mają one również postać koloidalną i posiadają ładunek elektryczny.Srebro, oprócz tego jest metalem szlachetnym, jest również pierwiastkiem śladowym, niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Działanie śladowych ilości srebra ma naturę profilaktyczną, czy też ochronną i pomaga wzmocnić system immunologiczny. W miarę starzenia się organizmu, spada jego zdolność asymilowania srebra. Prowadzi to do niedoborów srebra i upośledza układ odpornościowy. Istnieje wysoka zbieżność pomiędzy niskim poziomem srebra a zachorowalnością na różnego rodzaju choroby. Dane oparte na pracach dr Rudolpha Abderhaldena, dyrektora Laboratorium na rzecz Diagnozy Endokrynologicznej i Enzymatycznej w Bazylei i prof. Biochemii na uniwersytecie Halle, potwierdzają, że „choroba jest zakłóceniem harmonijnego modelu aktywności enzymów, aktywności zależnej od obecności pierwiastków śladowych. Załamanie systemu enzymatycznego powoduje chorobę lub śmierć komórki. Wielu dietetyków i lekarzy jest obecnie zgodnych że tak naprawdę istnieje tylko jedna choroba – złe odżywiane, ze wszystkie pozostałe choroby z niej się wywodzą”. Ponieważ nasza gleba została wyjałowiona przez intensywną gospodarkę rolną i nawozy sztuczne, nasza żywność praktycznie nie zawiera srebra w charakterze pierwiastka śladowego. W wyniku nadmiernej eksploatacji gruntów rolnych, wyrzucania ścieków do rzek i mórz, pozbawiamy glebę srebra oraz innych naturalnych minerałów, podczas gdy w zamian dostarczamy jedynie potas, fosfor i azot. Jeśli w organizmie wystąpi niedobór srebra, następuje uszkodzenie systemu immunologicznego. Koloidalne srebro jest to jedyny bezpieczny sposób, w jaki można dodatków pozyskać srebro. W takiej postaci jest ono bioprzyswajalne, co oznacza, ze wnika bezpośrednio do tkanek ciała.

http://tablica.pl/oferta/generator-sreb ... 4NoS9.html

[blueray21]

Temat srebra koloidalnego też zasługuje na odrębny wątek, ale tworzenie srebra koloidalnego metodą: bateryjka i moneta daje w rzeczywistości kiepskie rezultaty, dlatego jetem przeciwnikiem propagowania tych metod. Kupowanie w aptece też nie ma ekonomicznego sensu. Najlepszym rozwiązaniem jest zakup impulsowej wytwornicy srebra koloidalnego dla grupy osób, zwykle rodziny i znajomych, choć kilkaset złotych trzeba zainwestować.
Robię srebro koloidalne chyba od 8-miu lat i mam tez jakieś obserwacje na ten temat.

[Dariusz]

Utwórz taki temat.
Tym bardziej, że masz już praktykę.

[blueray21]

Przeniósł bym ten post @janusza, ale skoro wywołał informację w tym temacie, to trzeba to nieco lepiej wyjaśnić.
Zacznijmy od tego, że jest to komercjalny tekst reklamujący prymitywne urządzenie składające się z trzech bateryjek 9V i srebrnych drucików. Nawet jeśli część tekstu jest prawdą, to niekoniecznie dotyczy tego urządzenia, ono produkuje o wiele większe molekuły, one są też w jakimś zakresie skuteczne, zwłaszcza wobec bakterii, ale jest ich mniej w objętości niż w poprawnym roztworze nanokoloidalnego srebra. To w skrócie. Stosując wodę destylowaną po 3 minutach dostaniecie tyle srebra, co kot napłakał, a wkrótce okaże się, że na baterie wydaliście tyle, co na bardziej profesjonalne urządzenie.
Zdecydowanie nie polecam tego rozwiązania!
Generalnie srebro koloidalne niszczy ponad 800 patogenów. Nie udowodniono, a przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo, że "leczy" raka w jakikolwiek sposób. Oczywiście ma bardzo pozytywny wpływ w procesie uzdrawiania tej przypadłości bo zmniejsza obciążenia organizmu z innych tytułów.
Ogólnie należy powiedzieć, że srebro koloidalne należy do bardzo powolnych czynników uzdrawiających.
Nie ma wątpliwości, że działa - jeśli ktoś przeczytał broszurkę Jima Humble w temacie MMS, zna pojęcie potencjału utleniającego.
Otóż srebro ma ten potencjał na poziomie 0,8 Volta, tylko o 0,16 V niżej od MMS - stąd jego skuteczność, ale używane stężenia są minimalnie.
Zwiększanie stężenia srebra koloidalnego powyżej 50 ppm (części na milion) nie przynosi już żadnych rezultatów dla organizmu. Kupowane srebro koloidalne ma stężenie 10 ppm.
Ja "produkuję" sobie w stężeniu ok. 25 ppm i uważam to za idealne stężenie.
W kontekście tego tematu jak najbardziej jest to pożądany specyfik, ale przestrzegam przed oczekiwaniem cudów z powodu jego działania.
Oczywiście jest to środek z grupy utleniaczy, więc należy go pobierać odrębnie w stosunku do grupy antyutleniaczy - co najmniej 2 godziny - inaczej jedna terapia zwalcza drugą.

[chanell]

Lekarstwo na raka jest znane, lecz nie jest dostępne, ponieważ nie może być opatentowane



Tytuł tej notki jest skróconym cytatem z wykładu pt. „Nauka i polityka raka”. Całość brzmi tak: „Lekarstwo kontrolujące raka jest znane i pochodzi z natury, lecz nie jest szeroko dostępne w społeczeństwie, ponieważ nie może być opatentowane, z czego wynika, że nie jest komercyjnie atrakcyjne dla przemysłu farmaceutycznego”.

Jak zwykle podaję link do części I, resztę proszę znaleźć na YouTube. Jeśli filmy znikną, co na YT zdarza się bardzo często, wpisz tytuł do wyszukiwarki na YT i znajdź je sam/a.



Tak, kochani. Nie wierzcie „racjonalistom”, gdy na swych „antybzdurowych” blogach piszą, że medycyna naturalna jest szkodliwym zabobonem i że zabija.

Medycyna naturalna rzeczywiście jest szkodliwa, ale wyłącznie dla koncernów farmaceutycznych i rzeczywiście zabija, ale nie pacjentów, lecz dochody, jakie te koncerny uzyskują z owych rzekomych chorób i ich równie rzekomego leczenia.

Na tym blogu pisałam nie raz, że to, co medycyna nazywa „chorobą” lub „rakiem” jest w rzeczywistości symptomem, a to, co nazywa „leczeniem” jest wyłącznie likwidowaniem symptomów. Choroba nie zostaje wyleczona, usuwa się tylko jej objawy. Nic więc dziwnego, że wkrótce lekarze stwierdzają „przerzuty”. I zabawa z truciem raka wraz z pacjentem zaczyna się od nowa, co kosztuje nas wszystkich niewyobrażalne wprost pieniądze (płacimy za to wszyscy, nawet ci, którzy przez całe życie, od urodzenia do śmierci pozostają w 100% zdrowi, z naszych coraz wyższych podatków) i co gorsze najczęściej kończy się to śmiercią raka wraz z jego żywicielem, czyli pacjentem.

Z powodu pazerności koncernów farmaceutycznych stopniowo delegalizuje się witaminy i suplementy jako szkodliwe toksyny, wprowadza się pod groźbą więzienia zakaz informowania o witaminach i medycynie naturalnej, a studentów medycyny nie uczy się niczego o dietetyce ani o znaczeniu witamin i mikroelementów w zapobieganiu chorobom. Robi się to wszystko, ponieważ ani witamin, ani ziół opatentować nie wolno, a to oznacza, że nie da się na nich zarobić tyle, co na chemicznych lekach. A leki, nie dość, że wszystkie bez wyjątku mają skutki uboczne, nierzadko śmiertelne, to jeszcze celowo są nieskuteczne, co zmusza pacjentów do nieprzerwanego zażywania ich aż do śmierci.

Kto nie wierzy, niech obejrzy film i posłucha załączonej audycji, a może zrozumie, że można w ogóle nie chorować i nigdy nie odwiedzać lekarza. Zdrowie jest bajecznie tanie, w przeciwieństwie do choroby, która ludzi rujnuje pod każdym względem: zdrowotnym i finansowym.