CUKRZYCA

[grzegorzadam]

https://borates.today/diabetes-and-the- ... een-boron/

Metabolizm boru i glukozy
Bor jest pierwiastkiem śladowym, o którym ostatnio zwrócono uwagę na jego potencjalną rolę w metabolizmie glukozy. Metabolizm glukozy odnosi się do procesu, w którym organizm wykorzystuje glukozę, rodzaj cukru, jako źródło energii. Upośledzony metabolizm glukozy jest cechą charakterystyczną cukrzycy, choroby przewlekłej charakteryzującej się podwyższonym poziomem glukozy we krwi wynikającym z niezdolności organizmu do skutecznego wytwarzania lub wykorzystania insuliny.

Badania wykazały, że suplementacja boru może poprawić metabolizm glukozy i wrażliwość na insulinę u osób z tą chorobą. Na przykład badanie szczurów chorych na cukrzycę wywołaną streptozotocyną wykazało, że suplementacja borem poprawia tolerancję glukozy i wrażliwość na insulinę.

Inne badanie wykazało, że suplementy boru poprawiają metabolizm glukozy u kobiet po menopauzie. Ponadto wykazano, że suplementacja borem zmniejsza objawy cukrzycy typu 2, w tym poprawę tolerancji glukozy i obniżony poziom glukozy we krwi na czczo.

Utrzymanie komórek beta trzustki
Komórki beta trzustki odgrywają kluczową rolę w regulacji metabolizmu glukozy, ponieważ są odpowiedzialne za produkcję insuliny – hormonu pomagającego regulować poziom glukozy we krwi. U osób chorych na cukrzycę dysfunkcja komórek beta jest cechą charakterystyczną choroby i często jest podstawową przyczyną insulinooporności i hiperglikemii. W związku z tym utrzymanie zdrowia i funkcji komórek beta trzustki ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu tej chorobie i leczeniu jej.

Badania wykazały, że bor może odgrywać rolę w utrzymaniu zdrowia i funkcji komórek beta trzustki. Bor jest pierwiastkiem śladowym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu, a ostatnie badania wykazały, że bor może działać ochronnie na komórki beta trzustki. Na przykład badania in vitro wykazały, że suplementacja boru może zwiększyć żywotność komórek beta trzustki, zmniejszyć stres oksydacyjny i poprawić wydzielanie insuliny.

Bor i redukcja stresu oksydacyjnego
Stres oksydacyjny jest główną przyczyną rozwoju i postępu powikłań cukrzycy, w tym retinopatii, nefropatii i neuropatii. Stres oksydacyjny występuje, gdy organizm nie jest w stanie skutecznie zneutralizować szkodliwego działania wolnych rodników, które są niestabilnymi cząsteczkami wytwarzanymi jako produkt uboczny normalnego metabolizmu komórkowego. Z czasem uszkodzenie komórek i tkanek przez wolne rodniki prowadzi do stanu zapalnego, uszkodzenia tkanek i stresu oksydacyjnego, które przyczyniają się do rozwoju powikłań cukrzycowych.
Ostatnio zwrócono uwagę na bor ze względu na jego potencjał zmniejszania stresu oksydacyjnego u osób chorych na cukrzycę. Bor jest pierwiastkiem śladowym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Chociaż jego dokładna rola w organizmie nie jest jeszcze w pełni poznana, badania wykazały, że suplementacja boru może zmniejszać stres oksydacyjny poprzez poprawę statusu antyoksydacyjnego.

Krytyczny stan kości
Zdrowie kości ma kluczowe znaczenie dla osób chorych na cukrzycę, ponieważ są one narażone na zwiększone ryzyko utraty masy kostnej i złamań. Cukrzycę wiąże się z kilkoma czynnikami, które przyczyniają się do zmniejszonej gęstości mineralnej kości (BMD) i zwiększonym ryzykiem złamań, w tym stresem oksydacyjnym, stanem zapalnym i zmianami hormonalnymi. W związku z tym ważne jest zrozumienie roli boru w zdrowiu kości i korzyści, jakie suplementacja borem może przynieść osobom cierpiącym na tę chorobę.

Bor i jego dokładna rola w organizmie nie są jeszcze w pełni poznane, badania wykazały, że bor odgrywa kluczową rolę w zdrowiu kości. Bor bierze udział w metabolizmie minerałów tworzących kości, takich jak wapń i magnez, a także bierze udział w tworzeniu tkanki kostnej.

Ostatnie badania wykazały, że suplementacja boru może poprawić zdrowie kości u osób chorych. Na przykład badanie kobiet po menopauzie chorych na cukrzycę typu 2 wykazało, że suplementacja borem zwiększa BMD i poprawia jakość kości.

Obiecująca przyszłość boru w leczeniu cukrzycy
Chociaż badania nad borem i cukrzycą są obiecujące, potrzeba dalszych badań, aby w pełni zrozumieć jego działanie i określić optymalną dawkę i czas trwania suplementacji. Potrzebnych jest więcej badań klinicznych, aby ocenić skuteczność i bezpieczeństwo suplementacji boru u osób cierpiących na tę chorobę. W badaniach tych można porównać wpływ suplementacji boru z konwencjonalnymi metodami leczenia, takimi jak metformina, pochodne sulfonylomocznika i tiazolidynediony.

Ogólnie rzecz biorąc, bor wykazał obiecujące wyniki jako potencjalny środek terapeutyczny w leczeniu cukrzycy i, miejmy nadzieję, przyszłe badania dostarczą bardziej konkretnych dowodów na poparcie jego zastosowania w leczeniu tej choroby.

https://borates.today/boron-in-cardiovascular-diseases/
2. BCC i cukrzyca
Cukrzyca i inne choroby związane z metabolizmem glukozy są głównymi czynnikami ryzyka chorób układu krążenia. Bakken i Hunt opracowali analizę mającą na celu określenie wpływu BCC jako BA na uwalnianie insuliny. Odkryli znacznie wyższe stężenia insuliny w osoczu u szczurów z niedoborem B, ale nie zmienili poziomu glukozy w osoczu. Poziom magnezu i witaminy D w diecie nie miał wpływu na ten efekt.

Co więcej, pisklęta pozbawione boru miały znacznie wyższe maksymalne wartości insuliny niż te karmione fizjologicznymi ilościami. Jako bezpośredni środek pobudzający wydzielanie, B nie wpływa na szczytowe działanie insuliny ani na masę trzustki.

Wyniki te wskazują, że BCC mogą zmniejszać ilość insuliny niezbędną do utrzymania homeostazy glukozy. B w jakiejś formie może zmniejszać poziom insuliny w osoczu bez ścisłego powiązania ze stanem witaminy D lub magnezu. Inne badanie na 30 szczurach Sprague-Dawley karmionych dietą BA i boraksem w dawce 100 mg B/kg wykazało zmniejszenie poziomu leptyny, insuliny i glukozy; zmniejszenie masy ciała, prawdopodobnie na skutek wzrostu poziomu hormonu tarczycy T3. Boraks miał bardziej znaczący wpływ z dwóch badanych związków.

[blueray21]

100 mg B/ kg, to straszliwie wysoka dawka, nawet jeśli byłby to boraks a nie Bor.
80 kg wagi osoba brałaby 8 g boraksu, a o ile pamiętam dawka graniczna w kartach charakterystyki to 4 gramy, Za dawkę terapeutyczną dla mężczyzn przyjmowałem 800 mg na dobę - 10 razy mniej.

[grzegorzadam]

CUKRZYCOWA HAGADA - OKŁADY ZE "ZBRODNICZEGO" CUKRU

https://www.focus.pl/artykul/zamiast-an ... o-powaznie

https://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/7,101 ... posob.html

https://magwet.pl/wpd/35684,slodkie-zao ... du-i-cukru

https://chrismasterjohnphd.substack.com ... -measuring
"Przestań mierzyć glukozę bez mierzenia mleczanu
I na litość boską, niech ktoś zrobi domowy test na pirogronian.

CHRIS MASTERJOHN, PHD
12 LIS 2023

Na Twitterze/X/whatever, Fire in a Bottle dokumentował, jak ograniczenie aminokwasów rozgałęzionych (BCAA) obniżyło jego poranny poziom glukozy ze stanu przedcukrzycowego do około 90 miligramów na decylitr (mg/dL).

Następnie był gospodarzem przyjęcia urodzinowego przyjaciela i zjadł wołowinę, ser i fasolę, przy znacznie wyższym spożyciu BCAA niż ostatnio, i obudził się z poziomem glukozy 111 mg/dl.

Przydatność tej obserwacji jest niezwykle ograniczona przez irracjonalne testowanie glukozy bez testowania innych cząsteczek paliwa.

Nie ma racjonalnego powodu, aby kiedykolwiek mierzyć samą glukozę. Nawet jako wskaźnik cukrzycy jest on okropny. Cukrzyca jest "chorobą" podwyższonego poziomu glukozy, ketonów, wolnych kwasów tłuszczowych, mleczanu i trójglicerydów. Umieściłem "chorobę" w cudzysłowie, ponieważ wszystko, czym jest, w swojej manifestacji typu 2, to szeroki zbiór problemów powodujących globalną dysregulację metabolizmu energetycznego. Fakt, że istnieją wspólne czynniki ryzyka, takie jak otyłość i siedzący tryb życia, które wzrosły do ogromnych rozmiarów w całej populacji, sprawiając, że częstość występowania cukrzycy rośnie z czasem, ukrywa fakt, że pozostałe czynniki ryzyka są wysoce idiosynkratyczne.

Przykładowo, wysoka zawartość białka obniża poziom glukozy we krwi, a aminokwasy BCAA nie różnią się znacząco od białka. Ale mogę obniżyć poziom cukru we krwi do 111 mg/dl za pomocą biotyny lub innego składnika odżywczego, który obciąża kompleks I łańcucha oddechowego.

Dlaczego BCAA są idiosynkratycznym czynnikiem ryzyka dla jego utajonego potencjału do stania się cukrzykiem i dlaczego biotyna jest idiosynkratycznym czynnikiem ryzyka dla mojego utajonego potencjału do stania się cukrzykiem, jest nieskończenie bardziej użyteczną wiedzą niż fakt, że każdy z nas może zmniejszyć prawdopodobieństwo aktywacji tego utajonego potencjału poprzez bycie szczupłym i aktywnym.


Duh. Idź i bądź szczupły i aktywny.


W międzyczasie zajmijmy się wysoce praktyczną, idiosynkratyczną częścią.


Oto cztery powody, dla których BCAA podnoszą poziom glukozy:


Wszystkie BCAA wymagają metabolizmu koenzymu A (CoA). Podobnie jak enzym dehydrogenaza pirogronianowa. Jeśli szlaki BCAA są kompletne, CoA pojawia się i znika. Jest wykorzystywany i uwalniany. Nie ma problemu. Jeśli utkną w środku, CoA zostaje uwięziony, a dehydrogenaza pirogronianowa nie może iść naprzód. Pirogronian wzrasta i przekształca się w mleczan. Glikoliza zwalnia, a glukoza wzrasta. Glukoza, pirogronian i mleczan rosną razem.


Aminokwasy BCAA w nieproporcjonalnie dużym stopniu trafiają do kompleksu II mitochondrialnego łańcucha oddechowego, co czyni je nieco bliższymi tłuszczom i dalszymi od węglowodanów pod względem sposobu, w jaki wchodzą do łańcucha oddechowego. Gdyby problemem było upośledzenie kompleksu II, spowodowałoby to odwrócenie transportu elektronów do kompleksu I, podniesienie stosunku NADH/NAD+ i podniesienie poziomu mleczanu bez podnoszenia poziomu pirogronianu. Glikoliza uległaby spowolnieniu. Glukoza i mleczan wzrosłyby razem, ale pirogronian nie.

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

Gdyby BCAA po prostu konkurowały z glukozą jako źródło energii, wydajność ATP spowolniłaby glikolizę, ale nie miałoby to wpływu na pirogronian lub mleczan. Glukoza wzrosłaby sama.


Jeśli BCAA konkurowałyby z glukozą na poziomie acetylo-CoA wchodzącego do cyklu kwasu cytrynowego z powodu ograniczonej podaży szczawiooctanu, acetylo-CoA spowolniłby dehydrogenazę pirogronianową i przekształciłby się w ciała ketonowe. Ketony i glukoza wzrosłyby, z mniejszym wzrostem pirogronianu i mleczanu.


Jeśli szczawiooctan byłby czynnikiem ograniczającym, leucyna powodowałaby większy problem niż izoleucyna i walina, ponieważ generują one bursztynylo-CoA, który może przekształcić się w szczawiooctan.


Gdyby witamina B12 była czynnikiem ograniczającym, leucyna powodowałaby mniej problemów niż izoleucyna i walina, ponieważ tylko te dwa aminokwasy wymagają witaminy B12 w swoim metabolizmie.

Jeśli potas lub chlor byłyby ograniczone, izoleucyna powodowałaby więcej problemów niż pozostałe dwie, ponieważ tylko izoleucyna wymaga potasu i chlorku w swoim metabolizmie.

Wszystkie pozostałe kofaktory odżywcze - B1, B2, B3, B5, B6, B7, liponian wapnia i magnez - są wspólne dla BCAA.


Warto byłoby poeksperymentować z izolowanymi aminokwasami w proszku od Bulk Supplements, aby sprawdzić powyższe różnice.

Glukoza wyjęta z kontekstu nie mówi nic o tym,

dlaczego jest wysoka lub niska,

podczas gdy umieszczenie jej w kontekście poprzez pomiar ketonów i mleczanu pomaga zrozumieć, dlaczego się zmienia.

Gdyby domowe glukometry mogły mierzyć pirogronian i acetooctan we krwi pobranej z palca, moglibyśmy uzyskać jeszcze więcej kontekstu.

Przynajmniej zacznijmy od tego, co jest dostępne.

Ciągły pomiar glukozy poza kontekstem daje tylko ciągły strumień informacji poza kontekstem. Tak więc, w dół z modą na ciągły monitor glukozy i w górę z pomiarem glukozy, ketonów i mleczanu razem.

Używam KetoMojo do glukozy i ketonów oraz NovaBiomedical Lactate Plus do mleczanu."

[grzegorzadam]

ksiązka o cukrzycy

https://www.igya.pl/schorzenia-choroby/ ... ej-ksiazki

artyku z nexus-a, ciekawy:

Insulina: Cichy zabójca - Zapowiedź nowej książki
Schorzenia Cukrzyca Opublikowano: 16 grudzień 2008


Śmiertelnie niebezpieczne oszustwo w sprawie cukrzycy


Chciwość i nieuczciwa nauka wypromowały lukratywną, ogólnoświatową epidemię cukrzycy, którą uczciwość i dobra nauka mogą szybko odwrócić poprzez przywrócenie naturalnego mechanizmu kontroli poziomu cukru w organizmie.
WPROWADZENIE
Jeśli ktoś jest Amerykaninem i jest chory na cukrzycę, jego lekarz nigdy nie powie mu, że jego choroba jest w pełni wyleczalna. Jeśli nawet ten ktoś waży się użyć w jego obecności słowa „wyleczenie", wprawi go to w niepokój i poirytowanie, albowiem jego medyczne wykształcenie pozwala mu jedynie na stosowanie słowa „terapia". Słowo „wyzdrowienie" nie istnieje dla niego.


WPROWADZENIE
Jeśli ktoś jest Amerykaninem i jest chory na cukrzycę, jego lekarz nigdy nie powie mu, że jego choroba jest w pełni wyleczalna. Jeśli nawet ten ktoś waży się użyć w jego obecności słowa „wyleczenie", wprawi go to w niepokój i poirytowanie, albowiem jego medyczne wykształcenie pozwala mu jedynie na stosowanie słowa „terapia". Słowo „wyzdrowienie" nie istnieje dla niego.

Cukrzyca w jej obecnej epidemicznej formie jest chorobą wyleczalna i to od co najmniej czterdziestu lat. W roku 2001, ostatnim, dla którego istnieją oficjalne dane, z powodu niekontrolowanych objawów tej choroby zmarło 934 550 Amerykanów.1

Jego lekarz nie powie mu również, że kiedyś za objawy cukrzycy często uważano udary, zarówno spowodowane niedokrwieniem, jak i krwotokiem, niewydolność serca spowodowaną neuropatią oraz zaburzenia wieńcowe o charakterze niedo­krwienia i przekrwienia, otyłość, arteriosklerozę, podwyższone ciśnienie krwi, podwyższony poziom cholesterolu, zwiększoną liczbę trójglicerydów, impotencję, retynopatię, niewydolność nerek, niewydolność wątroby, zespół jajników wielotor-bielkowych, podniesiony poziom cukru we krwi, obecność drożdżaków we krwi, ułomny metabolizm węglowodanów, złe gojenie się ran, ułomność metabolizmu tłuszczów, neuropatię obwodową i wiele innych epidemicznych schorzeń.

Jeśli ktoś zachoruje na cukrzycę i będzie polegał na ortodoksyjnych metodach jej leczenia, z pewnością doświadczy jednego lub większej liczby jej symptomów w taki sposób, jakby to były oddzielne, niezależne schorzenia wymagające niezależ­nych, oddzielnych kuracji aplikowanych przez konkurujących ze sobą specjalistów.

Wiele z tych symptomów wynika czasami z innych przyczyn i ten fakt jest wykorzystywany do ukrycia sprawczej roli cukrzycy oraz do usprawiedliwiania drogich i nieefektywnych terapii przeciwko tym symptomom.

Epidemiczna cukrzyca typu II jest uleczalna. Kiedy doczytasz, czytelniku, ten artykuł do końca, będziesz to wiedział. Będziesz też wiedział, czemu nie jest rutynowo wyleczana i jak ją leczyć. Będziesz także prawdopodobnie wściekły z powodu tego, co garstka chciwych ludzi zrobiła z całą społecznością ortodoksyjnej medycyny i z wierzącymi w nią pacjentami.



PRZEMYSŁ CUKRZYCOWY
Dzisiejszy przemysł cukrzycowy to ogromna społeczność, która rozrastała się krok po kroku od początku XX wieku. W ciągu ostatnich osiemdziesięciu lat odniosła ogromny sukces, skutecznie zamykając usta swoim konkurentom, którzy próbowali obnażyć

oszustwo kryjące się we współczesnej terapii cukrzycowej, która stała się swego rodzaju religią i jak wszystkie religie zależy głównie od wiary jej wyznawców.

Odniosła taki sukces, że obecnie jest niemal bluźnierstwem sugerowa­nie, iż w większości przypadków dobrotliwy kapłan z zawieszonym wokół szyi stetoskopem jest szarlatanem lub oszustem, który nigdy w całej swojej lekarskiej karierze nie wyleczył ani jednego przypadku cukrzycy.

Finansowe i polityczne wpływy tej medycznej społeczności niemal całkowicie doprowadziły do zaniechania przez agencje nadzorcze wypełniania swoich zadań. Co więcej, agencje te aprobują niosące śmierć niedostatecznie przetestowane, nieskuteczne leki. Zeznając przed senatem USA, były komisarz FDA, dr Herbert Ley, skomentował to następująco: „Ludzie sądzą, że FDA chroni ich interesy. Tak nie jest. To, co w rzeczywistości robi FDA, a to, co społeczeństwo sądzi na ten temat, to dwie różne sprawy, które różnią się od siebie jak dzień i noc".2

Finansowe i polityczne wpływy tej medycznej społeczności zdominowały także cały nasz sektor ubezpieczeniowy. Chociaż zaczęło się to trochę zmieniać, wciąż jest bardzo trudno znaleźć w Ameryce grupę medycznych ubezpieczeń, która po­krywałaby koszt efektywnego, alternatywnego leczenia. Ortodoksyjny sposób po­stępowania stanowi standard we wszystkich stanach, natomiast terapie medycyny alternatywnej nie. Na przykład na jedynie 1400 licencjonowanych naturoterapeu-tów w 11 stanach przypada 3,4 miliona licencjonowanych ortodoksyjnych lekarzy

w 50 stanach.3 Ubezpieczenie opłaca generalnie jedynie za­aprobowane zabiegi wykonywane przez licencjonowanych le­karzy, co w efekcie tworzy specjalny rodzaj pieniądza, który można wydać tylko w ramach zakreślonych przez ortodoksyj­ny przemysł medyczny i farmaceutyczny. Żadnemu innemu przemysłowi na świecie nie udało się przeforsowanie polityki przekonania ludzi do tego, aby zadeklarowali znaczną część swoich dochodów w takiej formie, która często nie pozwala im wydać ich tak, jakby sobie tego życzyli.

Pierwszy krok, jaki musimy zrobić, jeśli chcemy wyleczyć się z cukrzycy,
to przestać wierzyć w kłamstwo głoszące, że jest to choroba nieuleczalna.

Finansowe i polityczne wpływy tej społeczności medycznej pozwalają jej kontrolować dosłownie każdą publikację na temat cukrzycy ukazującą się w tym kraju. Wiele publikacji traktujących o cukrzycy jest subwencjonowanych przez rekla­my dostawców preparatów przeciw cukrzycy. Żaden wydawca zajmujący się cukrzycą nie odważy się, aby w jego piśmie ukazała się prawda na temat tej choroby. Z tego powodu chorzy na cukrzycę płacą jedynie ćwierć lub jedną trzecią kosztu druku magazynów, które przekazują im aktualne informacje, pozo­stałą część kosztu pokrywają producenci, którzy są zaintereso­wani niedopuszczeniem do tego, aby chorzy na cukrzycę mogli się z niej wyleczyć. Jeśli ktoś szuka pisma, z którego chciałby zaczerpnąć prawdziwe informacje na temat cukrzycy, powinien w pierwszym rzędzie sprawdzić, czy nie jest ono pełne ogłoszeń reklamujących środki przeciwko niej.

Są też różne towarzystwa, które zabiegają o coroczne datki na poszukiwanie leku na chorobę, którą się zajmują. Co roku obiecują, że lek jest tuż, tuż, tylko dajcie jeszcze trochę pieniędzy! Niektóre z tych towa­rzystw są związane z dostarczaniem rad, które promują rozwój cukrzycy wśród wierzących w nie ich zwolen­ników. Na przykład przez wiele lat usilnie promowały one diety wy­mienne,4 które są de facto z nauko­wego punktu widzenia bezwartościo­we, co szybko odkrywali ci, którzy próbowali je stosować. Jednocześnie wyśmiewały stosowanie tablic cukro­wych, które są w rzeczywistości bardzo użyteczne dla diabety­ków. Zalecały również margarynę jako bardzo zdrową na serce i to jeszcze przez długi czas po tym, jak ustalono, że powoduje ona cukrzycę i prowadzi do niewydolności serca.5

Jeśli ludzie kiedykolwiek ockną się i zdadzą sobie sprawę z istnienia lekarstwa na cukrzycę, które jest tłamszone od czterdziestu lat, stowarzyszenia te bardzo szybko wypadną z gry, ponieważ ich istnienie zależy od wsparcia z naszej strony.

Prowadzone od czterdziestu lat badania medyczne coraz dobitniej dowodzą, że cukrzyca jest chorobą zwyrodnieniową, której przyczyną jest przetwarzany przemysłowo pokarm, który jest ukierunkowany na zyski a nie na zdrowie konsumentów. Chociaż każda dociekliwa osoba może z łatwością uzyskać tę informację przeglądając bogatą literaturę medyczną, to jednak nie jest ona ogólnie dostępna. Ta informacja z całą pewnością była i jest zasadniczo niedostępna w szkołach kształcących lekarzy.

Wśród czynników sprawczych współczesnej epidemii cuk­rzycy prym wiodą sprzedawane w supermarketach przetwa­rzane tłuszcze i oleje.

Pierwszy krok, jaki musimy zrobić, jeśli chcemy wyleczyć się z cukrzycy, to przestać wierzyć w kłamstwo głoszące, że jest to choroba nieuleczalna.



HISTORIA CUKRZYCY
W roku 1922 trzem kanadyjskim laureatom Nagrody Nobla, Bantingowi, Bestowi i Macleodowi, udało się w To-ronckim Szpitalu Ogólnym ocalić życie czternastoletniej dzie­wczynki chorej na cukrzycę przy pomocy zastrzyków insuliny.6

Licencję na produkcję nowego cudownego leku uzyskała firma Eli Lilly, zaś społeczność medyczna pławiła się w chwale dobrze wykonanej roboty.

Dopiero w roku 1933 zaczęły dochodzić słuchy o pojawie­niu się nowej, podstępnej formy cukrzycy. Pierwsze doniesie­nie autorstwa Joslyna, Dublina i Marksa opublikowano w ma­gazynie American Journal ofMedical Sciences. W doniesieniu tym, zatytułowanym „Studies on Diabetes Mellitus" („Bada­nia cukrzycy")7, jego autorzy omawiają pojawienie się epide­mii cukrzycy o ogromnym zasięgu, która przypomina cuk­rzycę z lat dwudziestych XX wieku, tyle że nie poddaje się leczeniu przy pomocy insuliny. Co gorsze, podawanie w jej przypadku insuliny czasami wręcz zabija pacjenta.

Tej nowej odmianie cukrzy nadano nazwę „cukrzycy in-sulinoopornej", ponieważ charakteryzował ją podwyższony poziom cukru we krwi i bardzo słaba reakcja na leczenie insuliną. Wielu lekarzom udało się uzyskać znaczne sukcesy w leczeniu tej odmiany cukrzycy za pomocą odpowiedniej diety. W latach trzydziestych i czterdziestych dowiedziano się bardzo wiele o związku między cukrzycą i dietą.

Na przełomie stuleci w Stanach Zjednoczonych na cukrzycę chorych było 28 osób na 10 000. Do roku 1933 ich liczba wzrosła o 1000 procent, czyniąc z niej chorobę, z którą stykało się coraz więcej lekarzy.8 Występując pod różnymi nazwami, choroba ta systematycznie się rozprzestrzeniała, rujnując w końcu zdrowie ponad połowy Amerykanów i czyniąc w latach dziewięćdziesią­tych XX wieku prawie 20 procent społeczeństwa niezdolnym do pracy.9

W roku 1950 społeczności medy­cznej udało się przeprowadzić próby insuliny w serum. Ujawniły one szyb­ko, że ta nowa choroba nie jest klasyczną cukrzycą, albowiem chara­kteryzowała się wystarczającym, a często nawet nadmiernym, pozio­mem insuliny we krwi.

Problem polegał na tym, że insu­lina nie działała - nie obniżała pozio­mu cukru. Ponieważ jednak ta choroba od niemal dwudziestu lat była znana pod nazwą cukrzycy, nazwano ją cukrzycą typu II, aby odróżnić ją od wcześniejszego typu I, którego przyczy­ną jest niedostateczna produkcja insuliny w trzustce.

Gdyby dietetyczne spostrzeżenia poprzednich dwudziestu lat zdominowały w owym czasie medyczną scenę, cukrzyca byłaby powszechnie uznana za wyleczalną, a nie za potencjal­nie możliwą do wyleczenia. W rezultacie w roku 1950 przy­stąpiono do poszukiwania kolejnego cudownego leku, tym razem na cukrzycę typu II.



KUROWANIE KONTRA LECZENIE
Ten nowy, idealny, cudowny lek miał być efektywny, podobnie jak insulina, w usuwaniu szkodliwych objawów choroby, ale nie w pozbyciu się choroby będącej ich przyczyną. Czyli miał służyć wyłącznie podtrzymywaniu pacjenta przy życiu. Miał być opatentowywalny, czyli nie mógł być lekiem naturalnym, ponieważ takiego nie można opatentować. Podobnie jak insulina miał być wysoce dochodowy w produkcji i dystrybucji. Poza tym miał podlegać obligatoryjnej akceptacji ze strony rządu, aby stymulować lekarzy do jego przepisywania. Testowanie koniecz­ne do jej uzyskania miało być bardzo kosztowne, aby zapobiec konkurencji ze strony innych, nie akceptowanych leków.

Takie są założenia oryginalnego medycznego protokołu „postępowania z objawami". Postępując zgodnie z nimi firma farmaceutyczna i lekarz osiągają sukces w biznesie, zaś utrzy­mywany w stanie choroby pacjent odczuwa chwilową ulgę w postaci złagodzenia symptomów.

Następnie należało stłamsić naturalne leki, które rze­czywiście leczyły chorobę, a ich zwolenników powsadzać do więzień jako znachorów. Istnienie taniego, efektywnego, na­turalnego leku prowadzącego do rzeczywistego wyleczenia choroby tylko psułoby ten znakomicie rozwijający się biznes.

Naturalne substancje często rzeczywiście leczą chorobę. To właśnie dlatego wykorzystywano prawo do usuwania natu­ralnych i często lepszych lekarstw z rynku, aby wymazać z medycznego słownika słowo „wyleczenie" i ograniczyć wol­ny rynek w medycynie.

Teraz już wiadomo, dlaczego słowo „wyleczenie" jest tak zaciekle zwalczane przez prawo. FDA stosuje szeroko pojęte Orwellowskie zasady, które zakazują używania słowa „wyleczenie" przy opisie jakichkolwiek konkurencyjnych lekarstw lub natural­nych substancji. Jest tak dlatego, że wiele naturalnych substancji ma podwójne właściwości: leczą i zapobiegają chorobie. I właśnie dlatego to słowo tak przeraża farmaceutów i lekarzy.



HANDLOWA WARTOŚĆ SYMPTOMÓW
Po przestawieniu polityki przemysłu farmaceutycznego na niwelowanie symptomów a nie leczenie chorób, zaistniała potrzeba zmiany sposobu reklamowania lekarstw. Dokonano tego w roku 1949 w środku ogromnej epidemii insulinoopornej cukrzycy.

W roku 1949 społeczność medyczna przeklasyfikowała symptomy cukrzycy10, włącznie z objawami wielu innych chorób, na odrębne jednostki chorobowe. Po takim prze­klasyfikowaniu stanowiącym podsta­wę stawiania diagnozy konkurujące ze sobą grupy specjalistów medycz­nych szybko przechwyciły pokrewne zestawy objawów jako własne zesta­wy symptomów.

I tak specjaliści od chorób serca, endokrynolodzy, alergolodzy, urolo­dzy i wielu innych zaczęli leczyć ob­jawy, które podlegały ich specjaliza­cji. Ponieważ przyczyna tych obja­wów była generalnie ignorowana, cel w postaci wyleczenia choroby został całkowicie utracony.

Na przykład niewydolność serca, która była wcześniej często uważana za symptom cukrzycy, teraz stała się chorobą wcale z nią nie związaną. Modne natomiast stało się traktowanie cukrzycy jako czynnika „zwiększającego ryzyko choroby serca". Przyczyno­wa rola złego funkcjonowania układu kontroli poziomu cukru we krwi w przypadkach niewydolności serca stała się mało znana.

Zgodnie z nowym paradygmatem żadna terapia oferowana przez specjalistę od chorób serca nie leczy ani nie jest aplikowana z zamiarem wyleczenia choroby będącej przedmiotem jego specjalizacji. Na przykład trzyletni okres przeżycia w przypadku zastosowania bypassu (przepływ omijający) jest niemal taki sam, jak w przypadku niestosowania żadnego zabiegu.11

To podstawowe schorzenie jest znane jako rozregulowanie układu kontrolującego poziom cukru we krwi spowodowane przez źle przygotowane tłuszcze i oleje.
Obecnie ponad połowa obywateli Stanów Zjednoczonych cierpi z powodu jednego lub większej liczby symptomów tej choroby. Na jej początku była ona znana lekarzom jak typ II insulinoopornej cukrzycy, na którą cierpią dorośli i która rzadko jest nazywana hiperinsulinoaemią.

Według Amerykańskiego Towarzystwa Serca (American Heart Association) niemal 50 procent Amerykanów cierpi z powodu jednego lub więcej symptomów tej choroby. Jedna trzecia Amerykanów jest patologicznie otyła, a połowa ma nadwagę. Cukrzyca typu II, zwana również cukrzycą wieku dojrzałego, zaczyna się zwykle u dzieci w wieku sześciu lat.

Przyczyny wielu chorób o charakterze zwyrodnieniowym można prześledzić aż do źródeł w postaci ogólnej zapaści układu endokrynologicznego. W latach trzydziestych XX wieku lekarze znali to jako insulinooporną cukrzycę. To

podstawowe schorzenie jest znane jako rozregulowanie ukła­du kontrolującego poziom cukru we krwi spowodowane przez źle przygotowane tłuszcze i oleje. Całość pogarsza i kom­plikuje brak innych kluczowych składników odżywczych, któ­re są potrzebne organizmowi do zwalczania konsekwencji metabolicznych przemian tych trucizn.

Nie wszystkie tłuszcze i oleje są takie same. Niektóre są zdrowe i korzystne, inne natomiast, zwłaszcza powszechnie dostępne w supermarketach, trujące. Zdrowotność nie polega na tym, czy są one nasycone, czy nienasycone, jak to stara się nam wmówić przemysł tłuszczowy. Wiele tłuszczów nasyco­nych jest bardzo zdrowych, a nienasyconych wysoce trujących. Istotnym czynnikiem różnicującym je jest ich pochodzenie - to, czy są naturalne, czy przetworzone.

W reklamie lansowanej przez przemysł tłuszczowy jest wiele nieuczciwości, której celem jest stworzenie jak naj­większego rynku dla tanich, tandetnych olei, takich jak olej sojowy, z nasion bawełny lub rzepakowy.

Przy właściwie poinformowanym i świadomym społeczeńs­twie oleje te wypadłyby zupełnie z rynku i w USA, a w rzeczy­wistości na całym świecie, mielibyśmy do czynienia ze znacz­nie mniejszą liczbą przypadków cukrzycy.


EPIDEMIOLOGICZNY STYL ŻYCIA
Już w roku 1901 czyniono wysiłki w kierunku wyproduko­wania i sprzedaży produktów żywnościowych przy zastosowa­niu fabrycznych automatów, ponie­waż dawało to ogromne zyski. Więk­szość wczesnych prób nie udała się, ponieważ ludzie z natury byli pode­jrzliwi w stosunku do wszystkiego, co nie było świeże i nie pochodziło pro­sto z farmy, oraz dlatego, że techno­logia przemysłowa była bardzo kiep­ska. Dopóki ludzi było na to stać, podejrzana żywność nie zyskiwała wielkiej popularności. Crisco12, sztu­czny tłuszcz do smażenia pakowany w puszkach po 2,5 funta (1,13 kg), został pewnego razu rozdany za darmo w ramach nieudanej akcji wpłynięcia na amerykańskie gospodynie, aby kupowały go zamiast smalcu.

Z kolei margaryna spotkała się z niechętnym przyjęciem w mleczarskich stanach USA. Dopiero kryzys lat trzydzies­tych XX wieku sprawił, że margaryna, Crisco i cały szereg innych rafinowanych i hydrogenizowanych produktów zaczęły zyskiwać akceptację na amerykańskim rynku żywnościowym. Poparcie dla sprzeciwu mleczarzy wobec margaryny osłabło w czasie II wojny światowej, kiedy nie było wystarczającej ilości masła, zarówno na potrzeby ludności cywilnej, jak i wojska.13 Utraciwszy w tym momencie większość poparcia, przemysł mleczarski zaakceptował ograniczenie swojego udziału w rynku i skoncentrował się na zaopatrywaniu wojska. Olej lniany i oleje z ryb, które występowały powszechnie w sklepach i były uważane za dietetyczne, zanim społeczeńst­wo amerykańskie nie zostało zatrute, z biegiem czasu zniknęły półek. Ostatnim dostawcą oleju lnianego do głównych punk­tów dystrybucji był Archer Daniels Midland, który zaprzestał produkcji i dostaw tego produktu w roku 1950.

Z kolei bardziej współcześnie ofiarą fałszywej kampanii ze strony mediów padł przedstawiany jako powodujący niewydo­lność serca jeden z najważniejszych spośród pozostałych, prawdziwie korzystnych tłuszczów. W rezultacie tej nagonki zupełnie zniknął z półek sklepowych. Był to olej kokosowy, który został całkowicie usunięty z łańcucha pokarmowego i zastąpiony olejem sojowym, bawełnianym i rzepakowym.14 Nasi rodzice i dziadkowie nigdy nie zrezygnowaliby z dob-

rych, zdrowych olei, takich jak olej kokosowy, na rzecz tych tanich i tandetnych olei. Wkrótce po tym udanym ataku mediów społeczeństwo Stanów Zjednoczonych przegrało swo­ją wojnę o tłuszcz. Olej kokosowy był przez wiele lat naszym najefektywniejszym dietetycznym czynnikiem kontroli wagi.

Historia obniżenia jakości naszego niegdyś czystego poży­wienia zbiega się w czasie z epidemicznym narastaniem cukrzycy i hiperinsulinoaemii, które opanowały obecnie Stany Zjednoczone i resztę świata.

Kolejnym krokiem prowadzącym do pozbycia się tej epi­demicznej choroby jest odrzucenie kłamstwa głoszącego, że sprzedawana nam żywność jest zdrowa i bezpieczna.



NATURA CHOROBY
Cukrzycę określa się standardowo jako utratę zdolności organizmu do właściwego metabolizowania węglowodanów. Podstawowym symptomem jest tu wysoki poziom glukozy we krwi. Cukrzyca typu I jest następstwem niewystarczającej produkcji insuliny w trzustce. Cukrzyca typu II jest wynikiem nieefektywnej insuliny. W obu typach poziom glukozy we krwi jest znacznie podwyższony. Ani niewystarczająca ilość insuliny, ani nieefektywna insulina nie są w stanie ograniczyć poziomu cukru we krwi do normalnego stanu po jedzeniu. W ustabilizowanych przypadkach cukrzycy typu II ten pod­wyższony poziom cukru często wy­stępuje najpierw, po czym towarzy­szy mu chronicznie podwyższony po­ziom insuliny oraz inne poważne za­kłócenia hormonalnych wskaźników endokrynologicznych.

Nieefektywna insulina nie różni się od efektywnej. Jej nieefektyw­ność wynika z niezdolności komórek do reagowania na nią. Nie jest to wynik jakiegokolwiek biochemiczne­go defektu w samej insulinie. Należy podkreślić, że choroba ta dotyka nie­mal 70 bilionów komórek organiz­mu. Wszystkie one zależą od poży­wienia, które spożywamy i które stanowi niezbędny surowiec do ich samonaprawy i konserwacji.

Klasyfikacja cukrzyc jako zapaści metabolizmu węglowoda­nów jest klasyfikacją tradycyjną, której źródła sięgają XIX wieku, kiedy jeszcze niewiele wiedziano o chorobach i proce­sach metabolicznych.15 Obecnie w obliczu znacznie większej wiedzy o tych procesach wydaje się, że właściwsze byłoby zdefiniowanie cukrzycy typu II jako niezdolności organizmu do właściwego metabolizowania tłuszczów i olei. Rezultatem tej niezdolności jest utrata efektywności insuliny i w konsekwencji niezdolność do metabolizowania węglowodanów. Niestety, znaczna część środowiska medycznego, z wyjątkiem badaczy, wciąż pozostaje pod wpływem dziewiętnastowiecznej spuścizny.

Tak więc cukrzyca typu II i jej wczesne hiperinsulinowe objawy są symptomami ogólnoustrojowej zapaści właściwego metabolizmu glukozy. Żadna komórka organizmu, z powo­dów które stają się coraz jaśniejsze, nie jest zdolna do transportowania glukozy z krwioobiegu do swojego wnętrza, w związku z czym zostaje ona w krwioobiegu albo jest magazynowana w tkankach tłuszczowych lub jako glikogen, albo jest wydalana w moczu.

Wydaje się, że kiedy insulina wiąże się z receptorem błony komórkowej, inicjuje złożony potok biochemicznych reakcji wewnątrz komórki, co powoduje, że transportery glukozy znane jako molekuły GLUT4 opuszczają swoje miejsca par­kingowe wewnątrz komórki i przenoszą się do wewnętrznej powierzchni błony komórki plazmatycznej.

Obecnie w obliczu znacznie większej wiedzy o tych procesach wydaje się, że właściwsze byłoby zdefiniowanie cukrzycy typu II jako niezdolności organizmu do właściwego metabolizowania tłuszczów i olei.
Kiedy już znajdą się w błonie, migrują do jej szczególnych obszarów zwanych jamistymi16, gdzie poprzez kolejną serię reakcji biochemicznych identyfikują i wiążą się z molekułami glukozy, które transportują do wnętrza komórki w ramach procesu zwanego endocytozą. Będąc wewnątrz komórki, glu­koza traktowana jest przez mitochondria jako paliwo w pro­cesie spalania koniecznym do uzyskania energii podtrzymują­cej aktywność komórki. W ten sposób transportery GLUT4 obniżają poziom glukozy w krwioobiegu, wychwytując ją z niego i przenosząc do wszystkich komórek organizmu.

Wiele molekuł włączonych w te glukozowo-insulinowe ścieżki to lipidy, czyli kwasy tłuszczowe. Zdrowa membrana komórki plazmatycznej, o której obecnie wiadomo, że jest aktywnym aktorem w scenariuszu glukozowym, zawiera dope­łnienie typu cis w=3 nienasyconych kwasów tłuszczowych.17 Powoduje to, że membrana jest stosunkowo płynna i śliska. Kiedy w wyniku naszej diety występuje chroniczny niedosta­tek kwasów tłuszczowych typu cis, w ich miejsce w membranie wprowadzone zostają trans kwasy tłuszczowe oraz krótko-i średniołańcuchowe nasycone kwasy tłuszczowe. To podsta­wienie usztywnia błonę komórkową i czyni ją bardziej lepką, co prowadzi do wyhamowania procesu transportu glukozy.18 Tak więc przy braku wystarczającej ilości kwasów tłusz­czowych ces omega 3 w naszej diecie następuje ich substytu­cja, mobilność transporterów GLUT4 zmniejsza się, wewnętrzny biochemizm komórki zostaje zmie­niony i w krwioobiegu utrzymuje się podwyższony poziom glukozy.

W innym miejscu organizmu trzustka wydziela nadmiar insuliny, wątroba z nadmiaru cukru wytwarza nadmiar tłuszczu, który magazynują komórki tłuszczowe, organizm prze­stawia się na tryb wysokomoczowy, uzyskując niewystarczającą ilość energii komórkowej umożliwiającej jego aktywność i cały układ endo­krynologiczny zostaje rozchwiany. W ostatecznej konsekwencji następuje zapaść trzustki, ciężar ciała rośnie i zbliża się kryzys cukrzycowy.

Aby w pełni poznać wszystkie etapy tego procesu, czeka nas jeszcze dużo pracy. Wszystko to stanowi początek bio­chemicznego wyjaśnienia znanej epidemiologicznej zależno­ści między tanimi, przetwarzanymi tłuszczami i olejami stoso­wanymi w naszej diecie a zespołem w postaci cukrzycy typu II.


ORTODOKSYJNA TERAPIA
Po zdiagnozowaniu cukrzycy współczesna medycyna orto­doksyjna przepisuje doustne podawanie środków hipoglike-micznych lub insulinę.


• Doustne środki hipoglikemiczne

Doustne leki hipoglikemiczne wprowadzono w roku 1955. Obecnie dostępne środki tego typu dzielą się na pięć klas w zależności od ich biofizycznego sposobu działania.19 Te klasy to biguanidy, inhibitory glukozydazy, meglitinidy; sulfo-nylomoczniki i tiazolidinedionidy.

Biguanidy obniżają poziom cukru we krwi trzema sposo­bami. Inhibitują normalne uwalnianie przez wątrobę swoich zapasów glukozy, ingerują w śródjelitową absorpcję glukozy ze spożytych węglowodanów oraz zwiększają obwodowe wchłanianie glukozy.

Inhibitory glukozydazy są przeznaczone do inhibitowania enzymów amylazy wytwarzanych przez trzustkę, które mają zasadnicze znaczenie w trawieniu węglowodanów. Teoria

głosi, że jeśli trawienie węglowodanów zostaje zahamowane, poziom cukru we krwi nie może się podnieść.

Meglitinidy są stworzone do stymulowania trzustki do wytwarzania insuliny u pacjenta, który ma już podwyższony poziom tego hormonu we krwi. Lekarz bardzo rzadko mierzy ten poziom. Te leki są często przepisywane bez żadnej wiedzy

0 poprzednim poziomie insuliny. To, że podwyższony poziom

insuliny jest równie niszczący jak podwyższony poziom cukru,

jest powszechnie ignorowane.

Sulfonylomoczniki to kolejna klasa środków stymulują­cych trzustkę do produkcji insuliny. Określenie poziomu insuliny w surowicy rzadko jest wykonywane przed przepisa­niem przez lekarza tych środków. Często przepisuje się je w przypadku cukrzycy typu II, kiedy poziom insuliny jest już znacznie podwyższony. Te leki są często przyczyną efektu ubocznego w postaci hipoglikemii.

Tiazolidinedionidy słyną z tego, że powodują raka wątroby. Jeden z nich, Rezulin, został zaakceptowany w USA w wyniku pokrętnych przepychanek o charakterze politycznym, ale nie udało się go wprowadzić w Wielkiej Brytanii ze względu na jego rakotwórcze własności. Odpowiedzialny za jego dopusz­czenie zatrudniony w FDA lekarz odmówił wydania na to zgody i dopiero, kiedy zastąpiono go innym, bardziej uległym lekarzem, Rezulin uzyskał aprobatę tego urzędu. Środek ten uśmiercił około 100 diabetyków i okaleczył wielu innych, zanim walka o jego usunięcie została w końcu wygrana. Rezulin został opracowany jako środek stymulujący pobieranie glukozy z krwioobiegu przez komórki obwodowe oraz hamujący nor­malne wydzielanie glukozy przez wą­trobę. Przyczyny dopuszczenia tego leku na rynek, a następnie utrzymy­wanie się go na nim przy aprobacie agencji nadzorczej przez tak niedo­puszczalnie długi czas, nie są jasne.20 W kwietniu 2000 roku wciąż trwały procesy sądowe, których celem było wyjaśnienie tej sprawy.21

• Insulina

Obecnie insulinę przepisuje się w przypadku obu typów cukrzycy. Chodzi o wstrzykiwane substytuty insuliny, której organizm już nie wytwarza. Oczywiście, ta konieczna do zachowania życia diabetyków z cukrzycą typu I terapia jest bardzo dysku­syjna w przypadku diabetyków cierpiących na cukrzycę typu II.

Należy zdawać sobie sprawę, że ani insulina, ani żadne z tych doustnych hipoglikemicznych środków nie posiadają jakichkol­wiek własności leczniczych w stosunku do obu form cukrzycy. Żadna z tych medycznych strategii nie została pomyślana w celu normalizacji wychwytywania glukozy przez komórki, które potrzebują jej jako źródła energii dla swoich działań.

Przy utrzymywaniu się tego ortodoksyjnego sposobu le­czenia rokowania są następujące: rosnące upośledzenie i wczesna śmierć z powodu niewydolności wątroby, serca lub któregoś z innych kluczowych organów.



ALTERNATYWNE METODY LECZENIA
Trzecim krokiem w leczeniu tej choroby jest uzyskanie informacji i zastosowanie alternatywnej metody, która bazuje na solidnych podstawach naukowych.

Dziś dostępne są efektywne alternatywne metody leczenia prowadzące bezpośrednio do wyleczenia, które dotyczą nie­których przypadków cukrzycy typu I i wielu przypadków typu II. Około 5 procent wszystkich diabetyków cierpi na cukrzycę typu 1 a około 95 procent na cukrzycę typu II.22 Cukrzyca ciążowa jest po prostu zwykłą cukrzycą, na którą choruje kobieta w ciąży.

Jeśli chodzi o cukrzycę typu I, obecnie istnieje alternatywna metoda jej leczenia opracowana we współczesnych szpitalach w Madrasie w Indiach i poddana rygorystycznym testom losowym w celu ustalenia jej skuteczności.23 Umożliwia ona przywrócenie normalnych funkcji trzustkowych komórek beta, dzięki czemu trzustka jest ponownie zdolna do wytwarzania insuliny. Tym sposobem udało się wyleczyć 60 procent przypad­ków cukrzycy typu I, na których testowano tę metodę. Główny problem polega na tym, czy antygeny, które doprowadziły do autoimmunologicznej destrukcji komórek beta, zniknęły z or­ganizmu, czy w nim pozostały. Jeśli pozostały, wyleczenie jest mniej prawdopodobne, a jeśli zniknęły, pełne wyleczenie jest możliwe. Z wcześniej wymienionych względów metoda ta nie ma obecnie szans na stosowanie w Stanach Zjednoczonych ani na uznanie przez ortodoksyjne środowisko lekarskie tego kraju.

Należy zdawać sobie sprawę, że ani insulina, ani żadne z tych doustnych hipoglikemicznych środków nie posiadają jakichkolwiek własności leczniczych w stosunku do obu form cukrzycy.
Celem każdego efektywnego alternatywnego programu jest naprawa i przywrócenie oryginalnego mechanizmu kontroli poziomu cukru przez organizm. To właśnie wadliwe działanie tego mechanizmu, które jest po pewnym czasie przyczyną destrukcyjnie działających objawów, jest tym, co czyni ortodo­ksyjną metodę leczenia tak finansowo korzystną dla przemysłu leków przeciwko cukrzycy. Jeśli chodzi o cukrzycę typu II, kolejne kroki programu przedstawiają się następująco:24

• Naprawa układu kontroli cukru we krwi

Dokonuje się tego wprowadzając do diety czyste, korzyst­ne dla zdrowia tłuszcze i oleje w miejsce wyglądającej nieska­zitelnie, ale toksycznej, transizomerowej mieszanki w atrak­cyjnych plastykowych pojemnikach, jaką można znaleźć na półkach na­szych supermarketów. Należy spoży­wać wyłącznie olej lniany, rybi i od czasu do czasu z wątroby dorsza aż do momentu, kiedy poziom cukru w krwioobiegu zacznie się stabilizo­wać. Następnie należy włączyć do diety zdrowe oleje, takie jak masło, olej kokosowy, olej z oliwek i czysty tłuszcz zwierzęcy. Należy czytać ety­kiety i nie spożywać tanich tandet­nych olei, jeśli występują one w prze­tworzonej żywności lub w potrawach serwowanych w restaura­cji. Diabetycy cierpią na chroniczny brak soli mineralnych, zatem wymagają dodatku do diety w postaci dobrej jakości i szerokiego spektrum tego rodzaju suplementów.

Osobista kontrola poziomu cukru we krwi w okresie zdro­wienia. Pod lekarskim nadzorem należy stopniowo wycofać wszystkie doustne środki hipoglikemiczne oraz pozostałe leki przepisywane w celu przeciwdziała niekorzystnym efektom ubocznym tych pierwszych. Należy wypracować naturalną kontrolę poziomu cukru we krwi przy użyciu tabel obecności glukozy we krwi. Należy spożywać niewielkie i częste posiłki (w tym pokarmy bogate we włóknik), wykonywać regularnie ćwiczenia po posiłkach oraz unikać wszelkich cukrów, włącz­nie z rozsądnym stosowaniem wyłącznie nietoksycznych sło­dzików.25 Należy unikać alkoholu do momentu ustabilizowa­nia cukru na normalnym poziomie. Należy założyć listę wyników poziomu cukru przy zastosowaniu miernika glukozy w postaci glukometru. Wszystko, co się robi, należy pod­porządkować medycznemu terminarzowi.



Przywrócenie właściwej proporcji zdrowych tłuszczów i olei po przywróceniu właściwego mechanizmu kontroli poziomu cukru. Należy na stałe usunąć z diety wszystkie tanie, toksycz­ne, tandetne tłuszcze i oleje jak również przetworzone i re-

stauracyjne posiłki, które je zawierają. Kiedy mechanizm kontrolujący poziom glukozy we krwi znowu zacznie działać prawidłowo, można włączać powoli do diety inne zdrowe potrawy. Należy monitorować przy pomocy glukometru efekt spożywania tych dodatkowych potraw pod kątem poziomu cukru i notować wyniki w prowadzonym dzienniku przebiegu kuracji.

Kontynuowanie kuracji do momentu powrotu normalnego poziomu insuliny, po tym jak poziom cukru zacznie stabilizo­wać się w pobliżu normy. Kiedy poziom cukru spadnie do normalnego, trzustka zaprzestanie nadprodukcji insuliny. W typowym przypadku proces ten będzie trwał trochę dłużej i można go sprawdzać, prosząc lekarza, aby przesyłał próbki krwi do laboratorium w celu określenia poziomu insuliny w surowicy krwi. Dobrą praktyką jest odczekanie przez kilka miesięcy po przywróceniu mechanizmu kontroli poziomu cukru i dopiero po tym czasie zażądanie od lekarza spraw­dzenia poziomu insuliny. Przyjemnie jest mieć normalny poziom cukru a jeszcze przyjemniej, kiedy nie towarzyszy temu nadmiar insuliny we krwi.

Oddzielne naprawianie ubocznych uszkodzeń spowodowa­nych przez chorobę. Problemy naczyniowe spowodowane przez chronicznie podwyższony poziom glukozy w normal­nych warunkach ulegną samoistnie odwróceniu bez koniecz­ności prowadzenia działań w tym kierunku. Na przykład efekty retynopatii i obwodowej neuropatii ulegają zazwyczaj samonaprawie. Kiedy jednak delikatne kapilary w memb­ranach podstawy nerek zaczną przeciekać w wyniku chronicz­nego podwyższenia poziomu glukozy we krwi, nerki kompen­sują to odkładając tkankę zabliźniającą w miejscach przecie­ków. Ta zabliźniająca tkanka pozostaje po wyleczeniu cuk­rzycy i dlatego uważa się, że nerki nie ulegają samowy-leczeniu.

Kilka ostrzeń... Przy wystąpieniu retynopatii może zrodzić się pokusa naprawy uszkodzeń za pomocą chirurgii laserowej. Ta technika powstrzymuje krwawienie siatkówki poprzez wy­tworzenie na niej tkanki bliznowatej w miejscach, gdzie wystąpiły wycieki. Ta tkanka uniemożliwia jednak normalne zagojenie delikatnych kapilarów w oku, kiedy cukrzyca zo­stanie już wyleczona. Proces odwrócenia cukrzycy stanowi ogromną szansę na całkowite wyzdrowienie oka bez koniecz­ności stosowania chirurgii laserowej. Jeśli jednak wcześniej zostanie wykonany zabieg chirurgii laserowej, pełne wylecze­nie będzie utrudnione z powodu tej bliznowatej tkanki, która powstaje w wyniku działania lasera.

Będące rezultatem wieloletniego podwyższenia poziomu glukozy i insuliny uszkodzenia arterii i naczyń oraz rozprze­strzenianie się w organizmie drożdżaków ulegną powoli na­prawie dzięki prawidłowej diecie, jednak zanim arterie zo­staną oczyszczone przy pomocy tej formy oralnej chelacji, upłynie jeszcze wiele lat. Uszkodzenia arterii można naprawić znacznie szybciej przy zastosowaniu dożylnej chelacji.26 To, co przy stosowaniu odpowiedniej diety zajęłoby wiele lat, przy pomocy terapii dożylnej może zająć zaledwie sześć miesięcy. Taka terapia bywa efektywna w 80 procentach. Ze względów oczywistych proszę nie oczekiwać, że wasz lekarz zaaprobuje taką kurację, zwłaszcza jeśli jest specjalistą od chorób serca.


CZAS POWROTU DO ZDROWIA
Prognoza wygląda następująco: szybki powrót do zdrowia i przywrócenie normalnego poziomu energii w okresie od kilku miesięcy do roku, a czasami dłużej. Długość okresu, po którym kuracja okazuje się skuteczna, zależy od tego, jak długo rozwijała się choroba.

W przypadku osób, które szybko zadziałały w celu od­wrócenia choroby po jej wczesnym zdiagnozowaniu, ten czas ogranicza się zwykle do kilku miesięcy, a czasami bywa jeszcze krótszy. U tych, którzy cierpią na tę chorobę od wielu lat, proces zdrowienia może wydłużyć się do roku, a nawet więcej. Powinno to stanowić dużą zachętę do podjęcia działań w celu odwrócenia skutków choroby po jej zidentyfikowaniu.

Skoro już dotarłeś, czytelniku, do tego miejsca i jeśli udało mi się dobrze wytłumaczyć, na czym polega nasza epidemicz­na cukrzyca, powinieneś już wiedzieć, co jest jej przyczyną, na czym polega ortodoksyjna terapia tego schorzenia i dlaczego cukrzyca stała się zarówno narodową, jak i międzynarodową hańbą.

Mam nadzieję, że to, co tu napisałem, jest wystarczające, aby zdać sobie sprawę z istnienia programu o charakterze samopomocy, który zawiera w sobie ogromny potencjał umo­żliwiający wyleczenie tej choroby.


O autorze:
Thomas Smith stał się nieufny wobec medycyny akademickiej, odkąd musiał podjąć się samodzielnego leczenia swojej cukrzycy, po tym gdy zdał sobie sprawę, że jego lekarz nie wyleczy go z niej. Rezultaty swojego śledztwa w sprawie cukrzycy opublikował w pora­dniku typu „Zrób to sam" zatytułowanym Insulin: Our Silent Killer (Insulina – nasz cichy zabójca). Podaje w nim szczegółowe kroki, jakie należy podjąć w celu odwrócenia skutków cukrzycy typu II, oraz informuje, jak należy postępować w przypadku cukrzycy typu I. Książkę tę można zakupić bezpośrednio od niego, pisząc na adres pocztowy: PO Box 7685, Loveland, Colorado 80537, USA; lub elektroniczny: valley@healingmatters.com. Wiele pożytecznych in­formacji na temat cukrzycy można znaleźć również na jego stronie internetowej zamieszczonej pod adresem ters.com.

[songo70]

https://www.focus.pl/artykul/cukrzyca-p ... ika-sheath

[songo70]

https://www.focus.pl/artykul/poziom-glu ... miast-krwi

[grzegorzadam]

https://www.coastalpharmacyandwellness. ... ted-on-rx/
" Biguanidy

Biguanidy to doustne leki przeciwhiperglikemiczne odpowiedzialne za poprawę tolerancji glukozy u pacjentów z cukrzycą typu 2.

Zwalczają one chorobę poprzez zmniejszenie produkcji glukozy, zmniejszenie wchłaniania glukozy w jelitach i poprawę wrażliwości na insulinę. Najpopularniejszym przykładem jest metformina.

Zubożenie składników odżywczych:
Metformina zmniejsza wchłanianie witaminy B12, co z kolei zmniejsza poziom powiązanych witamin i minerałów, takich jak wapń

Może wystąpić niedobór chromu, który przyczynia się do insulinooporności.
Zgłaszano również niedobór magnezu."

[songo70]

Rewolucja w leczeniu cukrzycy - tylko trzy zastrzyki rocznie dzięki nowemu hydrożelowi ze Stanford

[songo70]

https://bizblog.spidersweb.pl/rewolucja ... zastrzykow

Wspaniałe wieści dla pacjentów diabetologicznych, którzy codziennie muszą zażywać tabletki i przyjmować zastrzyki z insuliną. Polskie firmy pracują nad bezbolesnym plastrem, który wystarczy zmienić co kilka dni. Gwarantuje on większą wchłanialność i mniej komplikacji np. ze strony układu pokarmowego. Współpraca Biotts i Biotonu może sprawić, że plastry z Polski zobaczymy na rynku już za cztery lata. System stworzony przez polskich naukowców ma o wiele szerszy potencjał, a jego twórcy zapowiadają: diabetolodzy to dopiero początek, następni w kolejce są pacjenci onkologiczni. (na zdj.: Jan Hendriks, CEO Biotts, oraz dr Paweł Biernat, CTO i co-founder Biotts)


KAROL KOPAŃKO

[songo70]

https://www.focus.pl/artykul/doustna-in ... -kliniczne

To wywróci życie chorych na cukrzycę do góry nogami. Doustna insulina gotowa do testów
Doustna insulina odmieni życie osób cierpiących na cukrzycę! To może być pierwszy taki lek na świecie, który do badań klinicznych z udziałem ludzi trafi już w 2025 roku.

[beadnorsi]

https://www.focus.pl/artykul/doustna-in ... -kliniczne

To wywróci życie chorych na cukrzycę do góry nogami. Doustna insulina gotowa do testów
Doustna insulina odmieni życie osób cierpiących na cukrzycę! To może być pierwszy taki lek na świecie, który do badań klinicznych z udziałem ludzi trafi już w 2025 roku.

Odmieni,oczywiscie,zawsze lepiej to niz zastrzyki Po co dieta,berberyna,ip6 ,po co sie wyleczyc i nigdy wiecej tego gow...a nie brac,po co!

[grzegorzadam]

..Po co dieta,berberyna,ip6 ,po co sie wyleczyc i nigdy wiecej tego gow...a nie brac,po co!

aaaa kto zarobi na insulince dopaszczowej ?

sprytne to ''leczenie'', w swoim obiegu mam kilku takich ''cukrzyków''.
zostali po ''diagnozie'' uzależnieni od tego, potem to już trzustka wcale nie
pracuje, po co, jak ma to ? !

Doustna insulina gotowa do testów

pełna profeska i transparentność, nie to co ze scypawkami, aaaale
było groźnie, to i pominięto ''testy'', ale pcr-rt nie brakło post factum..

pamiętam jak z 6, może 7 lat temu Pepsi napisała, że cukrzycę można naprawić naturalnie ..
aaale się zakotłowało, zabulgotało, smrodem bagiennym,
stada trolli zaatakowało kobitkę,
aż struchlała i wyciszyła temat, to się nazywa lobbing, inni
mówią mafia

[grzegorzadam]

https://articles.mercola.com/sites/arti ... etics.aspx

Czy żucie może wpływać na poziom glukozy
we krwi u diabetyków?
Analiza przeprowadzona przez dr Josepha Mercolę

HISTORIA W SKRÓCIE

Umiejętność żucia i czas, przez jaki to robimy, wydają się wpływać na metabolizm glukozy, wydzielanie insuliny, czynniki dietetyczne i inne elementy wpływające na ryzyko cukrzycy.

Stwierdzono silny związek między umiejętnością żucia a poziomem glukozy we krwi u 94 pacjentów z cukrzycą typu 2.

Pacjenci, którzy mieli trudności z żuciem z powodu utraty zębów i innych problemów, mieli znacznie wyższy poziom cukru we krwi niż ci, którzy mieli pełną zdolność żucia.

Wśród osób z dobrą funkcją zgryzu - lub zdolnością do dokładnego przeżuwania pokarmu - poziom glukozy we krwi wynosił 7,48, mierzony hemoglobiną glikowaną A1c, średnim poziomem cukru we krwi w ciągu ostatnich 60 do 90 dni.

edit:

4. Obniża poziom cukru we krwi

Przeprowadzone w 2014 roku badanie glikemii i stresu oksydacyjnego u szczurów dotyczyło
skuteczności forskoliny
w tych dwóch stanach.

Badanie, opublikowane w International Journal of Medical Sciences, wykazało,
że regularne podawanie forskoliny (w ciągu ośmiu tygodni) obniżyło poziom glukozy we krwi na czczo.

Chociaż to wstępne badanie pokazuje, że suplement ten może pomóc pacjentom z cukrzycą i stanem przedcukrzycowym, należy przeprowadzić więcej badań, aby udowodnić jego poziom skuteczności.

Co ciekawe, badanie nie wykazało aktywności przeciwutleniającej na tyle istotnej, by o niej wspominać.
Wielu zwolenników forskoliny twierdzi, że ma ona znaczącą zawartość przeciwutleniaczy,
ale nie zostało to udowodnione.

Dowody sugerują jednak jej zastosowanie w celu utrzymania prawidłowego poziomu cukru we krwi.

[songo70]

"Całkowicie cofnięto cukrzycę". Niezwykłe wyniki pionierskiego zabiegu 2024-09-27 21:32 Organizm 25-latki z cukrzycą typu 1 znowu produkuje insulinę, chociaż nie dzięki trzustce. Po roku od pionierskiego zabiegu z wykorzystaniem jej komórek macierzystych pacjentka czuje się znakomicie, stosuje normalną dietę i nie musi przyjmować zastrzyków. "Pierwszy taki przypadek".

IMG_20240928_082415_428.jpg (90.05 KiB) Przejrzano 2815 razy

[cedric]

insulinaza , enzym rozkładający insulinę zależy od cynku, a wg R.Peata -od wit.B5
czyli podwyższona insulina może wynikać z niedoboru tych składników

https://en.wikipedia.org/wiki/Insulin-degrading_enzyme

Enzym degradujący insulinę , znany również jako IDE , jest enzymem . [ 4 ]

Znana alternatywnie jako insulinyzyna lub proteaza insuliny , IDE jest dużą wiążącą cynk proteazą z rodziny metaloproteaz M16, o której wiadomo, że rozszczepia wiele krótkich polipeptydów, które znacznie różnią się sekwencją. Inni członkowie tej rodziny to peptydaza przetwarzająca mitochondria [ 5 ] i proteaza presekwencji. [ 6 ]

Struktura
Gen
Gen IDE koduje białko enzymu degradującego insulinę . Ludzki gen IDE ma 28 eksonów i znajduje się w paśmie chromosomowym 10q23-q25. [ 4 ]

Białko
Ze względu na alternatywne splicingowanie, ludzki białkowy enzym degradujący insulinę ma dwie izoformy. Izoforma 1 ma rozmiar ~118 kDa i składa się z 1019 aminokwasów, podczas gdy izoforma 2 ma rozmiar ~54,2 kDa [ 7 ] i składa się z 464 aminokwasów (brakuje 1-555 aminokwasów). Obliczone teoretyczne pI tej izoformy białkowej wynosi 6,26. [ 8 ] Badania strukturalne IDE przeprowadzone przez Shen i in. [ 9 ] dostarczyły wglądu w mechanizmy funkcjonalne proteazy. Przypominająca wcześniej ustaloną strukturę bakteryjnej proteazy pitrylizyny, struktura krystaliczna IDE ujawnia zdefiniowane jednostki N i C-końcowe, które tworzą komorę proteolityczną zawierającą wiążące cynk miejsce aktywne. Ponadto wydaje się, że IDE może występować w dwóch konformacjach: otwartej, w której substraty mogą uzyskać dostęp do miejsca aktywnego, oraz w stanie zamkniętym, w którym miejsce aktywne znajduje się w komorze utworzonej przez dwie wklęsłe domeny. Celowane mutacje, które sprzyjają otwartej konformacji, skutkują 40-krotnym wzrostem aktywności katalitycznej. Na podstawie tej obserwacji zaproponowano, że możliwe podejście terapeutyczne do choroby Alzheimera może obejmować zmianę preferencji konformacyjnych IDE na stan otwarty, a tym samym zwiększenie degradacji Aβ, zapobieganie agregacji i, w idealnym przypadku, zapobieganie utracie neuronów, która prowadzi do objawów choroby. [ 9 ]

Funkcjonowanie
IDE zostało po raz pierwszy zidentyfikowane dzięki swojej zdolności do degradacji łańcucha B hormonu insuliny . Aktywność tę zaobserwowano ponad sześćdziesiąt lat temu [ 10 ] , chociaż enzym konkretnie odpowiedzialny za rozszczepienie łańcucha B został zidentyfikowany stosunkowo niedawno. [ 11 ] Odkrycie to wykazało znaczne podobieństwo sekwencji aminokwasów między IDE a wcześniej scharakteryzowaną proteazą bakteryjną pitrylizyną, co sugeruje wspólny mechanizm proteolityczny. Wykazano, że IDE, które migruje z masą 110 kDa podczas elektroforezy żelowej w warunkach denaturujących, ma dodatkowe substraty, w tym peptydy sygnałowe glukagon , TGF alfa i β-endorfinę . [ 12 ]

Znaczenie kliniczne
Choroba Alzheimera
Znaczne zainteresowanie IDE zostało pobudzone dzięki odkryciu, że IDE może degradować amyloid beta (Aβ), peptyd powiązany z patogenezą choroby Alzheimera . [ 13 ] Podstawowa przyczyna lub przyczyny choroby są niejasne, chociaż podstawową obserwowaną neuropatologią jest tworzenie blaszek amyloidowych i splątków neurofibrylarnych. Jeden z hipotetycznych mechanizmów choroby, zwany hipotezą amyloidową, sugeruje, że czynnikiem sprawczym jest hydrofobowy peptyd Aβ, który tworzy struktury czwartorzędowe, które w niejasnym mechanizmie powodują śmierć neuronów. Aβ jest produktem ubocznym wytwarzanym w wyniku proteolitycznego przetwarzania białka prekursorowego amyloidu (APP) przez proteazy zwane sekretazami β i γ . Fizjologiczna rola tego przetwarzania jest niejasna, chociaż może odgrywać rolę w rozwoju układu nerwowego. [ 14 ]

Liczne badania in vitro i in vivo wykazały korelacje między IDE, degradacją Aβ i chorobą Alzheimera. Myszy zmodyfikowane genetycznie tak, aby nie miały obu alleli genu IDE, wykazują 50% spadek degradacji Aβ, co skutkuje gromadzeniem się Aβ w mózgu. [ 15 ] Badania genetycznie dziedziczonych form choroby Alzheimera wykazują zmniejszenie zarówno ekspresji IDE [ 16 ] , jak i aktywności katalitycznej [ 17 ] u osób dotkniętych chorobą. Pomimo oczywistej roli IDE w chorobie, stosunkowo niewiele wiadomo o jego funkcjach fizjologicznych. Mogą być one różne, ponieważ IDE zostało zlokalizowane w kilku miejscach, w tym w cytozolu, peroksysomach, endosomie, kompleksach proteasomów [ 18 ] i na powierzchni komórek śródbłonka naczyń mózgowych. [ 19 ] W oparciu o wcześniejszą obserwację struktury białka zaproponowano, że możliwe podejście terapeutyczne w chorobie Alzheimera może obejmować zmianę preferencji konformacyjnych IDE na stan otwarty, a tym samym zwiększenie degradacji Aβ, zapobieganie agregacji i, w idealnym przypadku, zapobieganie utracie neuronów prowadzącej do objawów choroby.

Regulacja pozakomórkowego białka β-amyloidu
Doniesienia o IDE zlokalizowanym w cytozolu i peroksysomach [ 20 ] wzbudziły obawy dotyczące tego, w jaki sposób proteaza mogłaby degradować endogenny Aβ. Kilka badań wykryło aktywność degradującą insulinę w kondycjonowanym medium hodowanych komórek [ 21 ] [ 22 ] , co sugeruje przepuszczalność błony komórkowej, a tym samym możliwe uwalnianie IDE z nieszczelnych komórek. Qiu i współpracownicy ujawnili obecność IDE w medium pozakomórkowym, stosując przeciwciała przeciwko enzymowi. Określili również ilościowo poziomy aktywności degradującej Aβ [ 23 ] , stosując elucję z chromatografii kolumnowej. Skorelowanie obecności IDE i aktywności degradującej Aβ w medium kondycjonującym potwierdziło, że nieszczelne błony są odpowiedzialne za pozakomórkową aktywność IDE. Jednak inne doniesienia wskazały, że jest ono uwalniane za pośrednictwem eksosomów. [ 24 ]

Potencjalna rola w oligomeryzacji Aβ
Ostatnie badania wykazały, że oligomeryzacja syntetycznego Aβ została całkowicie zahamowana przez konkurencyjny substrat IDE, insulinę. [ 23 ] Odkrycia te sugerują, że aktywność IDE jest zdolna do łączenia kilku fragmentów Aβ. Qui i in. wysunęli hipotezę, że fragmenty Aβ generowane przez IDE mogą albo zwiększać oligomeryzację peptydu Aβ, albo same się oligomeryzować. Jest również całkowicie możliwe, że IDE może pośredniczyć w degradacji i oligomeryzacji Aβ poprzez niezależne działania, które jeszcze nie zostały zbadane.

Mechanizm
Mechanizm działania enzymu IDE pozostaje słabo poznany. Pierwszy etap jednego z proponowanych mechanizmów [ 25 ] obejmuje grupę wodorotlenkową związaną z cynkiem wykonującą atak nukleofilowy na substrat węglowy, który materializuje się w pośrednim INT1. W tym gatunku możemy zauważyć, że wodorotlenek związany z cynkiem jest całkowicie przenoszony na węgiel karbonylowy substratu w wyniku zerwania wiązania Zn 2+ −OH. W TS2 reszta Glu111 obraca się, aby przyjąć właściwą dyspozycję, aby utworzyć dwa wiązania wodorowe z azotem amidowym i grupą −OH połączoną z atomem węgla substratu, zachowując się w ten sposób jednocześnie jako donor i akceptor wodoru. Powstanie drugiego cytowanego wiązania sprzyja ponownemu ustanowieniu wiązania Zn 2+ −OH zerwanego wcześniej na poziomie INT1. Nukleofilowa addycja i protonacja azotu amidu peptydowego to bardzo szybki proces, który uważa się za występujący jako pojedynczy etap procesu katalitycznego. Ostatnim gatunkiem na ścieżce jest produkt PROD. [ 25 ] W wyniku przeniesienia protonu Glu111 na azot amidowy substratu, który wystąpił w TS3, wiązanie peptydowe N—C ulega zerwaniu.

Spojrzenie na całą ścieżkę reakcji wskazuje, że decydującym o szybkości krokiem w tym procesie jest addycja nukleofilowa. Po tym punkcie zdarzenie katalityczne powinno przebiegać bez szczególnych przeszkód. [ 26 ] [ 27 ]

Odniesienia

[cedric]

wybór zajawek z kopalniawiedzy.pl tag:cukrzyca

https://kopalniawiedzy.pl/szukaj/cukrzyca,0,1,0

Cukrzyca typu 2. uszkadza młody mózg
6 sierpnia 2010, 10:58
Autorzy niewielkiego studium zauważyli, że u otyłych dzieci z cukrzycą typu 2. występują problemy poznawcze, dotyczące m.in. uwagi i pamięci, których nie ma u równie otyłych maluchów wolnych od cukrzycy.

Cukrzyca ciężarnych zwiększa ryzyko depresji poporodowej
20 stycznia 2017, 06:11
Cukrzyca ciężarnych zwiększa u pierworódek ryzyko depresji poporodowej (DPP).

Cukrzyca stwarza ryzyko kamicy nerkowej
31 stycznia 2007, 12:04
Ostatnie badania wykazały, że zarówno w USA, jak i na całym świecie wzrasta częstość występowania kamieni nerkowych. Naukowcy z Mayo Clinic w Rochester skompilowali dane i zauważyli, że cukrzyca może być czynnikiem zwiększającym ryzyko kamicy (a zwłaszcza kamieni moczanowych).

Karmienie piersią chroni matkę przed cukrzycą
7 grudnia 2009, 14:22
Nawet krótki okres karmienia piersią może znacząco zmniejszyć ryzyko cukrzycy oraz syndromu metabolicznego na poźniejszych etapach życia kobiety - uważają naukowcy z Kaiser Permanente Division of Research w Oakland. Przeprowadzone przez nich badania są jednym z najdokładniejszych studiów tego tematu w historii medycyny.

Choroba Alzheimera to cukrzyca mózgu?
28 listopada 2013, 10:25
Naukowcy zdobywają coraz więcej dowodów wskazujących, że choroba Alzheimera jest... odmianą cukrzycy typu 2. To jednocześnie dobra i zła wiadomość. Dobra, bo daje nadzieję, że uda się zapobiegać rozwojowi choroby Alzheimera tak, jak można zapobiegać cukrzycy

Obie cukrzyce mają wspólny patomechanizm
21 sierpnia 2014, 11:52
Naukowcy z Uniwersytetów w Manchesterze i Auckland stwierdzili, że i cukrzyca typu 1., i 2. są wywoływane przez toksyczne zbitki amyliny (hormonu wytwarzanego przez komórki beta wysp trzustkowych).

Cukrzyca ciężarnych sygnalizuje ryzyko rozwoju cukrzycy także u ojca
14 sierpnia 2015, 11:41
Duże studium, w ramach którego analizowano dane z Quebecu z 20 lat, wykazało, że cukrzyca ciążowa (ang. Gestational Diabetes Mellitus, GDM) sygnalizuje przyszłe ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. nie tylko u matki, ale i ojca.

Dwa tygodnie mniejszej aktywności fizycznej mogą rozpocząć cukrzycę
31 lipca 2018, 11:51
Wystarczą dwa tygodnie zmniejszonej aktywności fizycznej, by u podatnych osób pojawiła się cukrzyca typu 2. Takie wnioski płyną za badań, którym poddano starsze osoby z nadwagą. Okazało się, że tak krótki okres braku aktywności wystarczył, by u pacjentów w stanie przedcukrzycowym doszło do wzrostu poziomu cukru we krwi i rozpoczęła się choroba

Cukrzycy są narażeni na bóle krzyża i karku
24 lutego 2019, 17:17
Cukrzycy są narażeni na 35-procentowy wzrost ryzyka bólów krzyża i 24-procentowy wzrost ryzyka bólów karku, donoszą naukowcy z University of Sydney. Takie wyniki uzyskano podczas metaanalizy dostępnych wyników badań, które łączyły cukrzycę z występowaniem bólów pleców i szyi.

Im więcej objawów zespołu stresu pourazowego, tym większe ryzyko cukrzycy
8 stycznia 2015, 12:16
Kobiety z większą liczbą objawów zespołu stresu pourazowego są bardziej zagrożone cukrzycą typu drugiego (CT2).

Obecne w domach chemikalia wywołują cukrzycę u dzieci?
10 listopada 2020, 13:24
Opóźniacze spalania, powszechnie obecne w naszych domach, powodują, że wystawiona na ich działanie mysz rodzi młode, u których rozwija się cukrzyca. Już wcześniej środki te łączono z cukrzycą u dorosłych. Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Kalifornijskim w Riverside sugerują, że szkodliwe działanie polibromowanych difenyloeterów (PBDE), których zadaniem jest spowolnienie lub uniemożliwienie procesu palenia się, polega na powodowaniu cukrzycy u dzieci za pośrednictwem matki.

Kwasy omega-3 nie pomagają ich sercu
28 czerwca 2010, 11:31
Spożywanie większych ilości kwasów tłuszczowych omega-3 nie zmniejsza ryzyka chorób serca u kobiet z cukrzycą typu 1.

Kontakt z pestycydami wiąże się z podwyższonym ryzykiem cukrzycy
16 września 2015, 11:19
Metaanaliza 21 badań obserwacyjnych wykazała, że wystawienie na oddziaływanie pestycydów jako takich wiąże się z podwyższeniem ryzyka cukrzycy aż o 61%. Poszczególne pestycydy wydają się w różnym stopniu przyczyniać do rozwoju choroby.

Odkryto peptyd łączący cukrzycę typu 1. z miażdżycą
8 maja 2013, 11:42
Cukrzyca typu 1. zwiększa ryzyko chorób serca, stymulując produkcję kalprotektyny. Peptyd ten wpływa na stężenie komórek układu odpornościowego, co skutkuje nasileniem procesu tworzenia blaszek miażdżycowych.

Zahamowanie białka stresu z mięśni zapobiega cukrzycy
13 grudnia 2017, 16:21
Okazuje się, że FKBP51 - białko stresowe występujące w mięśniach - sprzyja rozwojowi cukrzycy.

U otyłych cukrzyca, a u szczupłych...
23 czerwca 2009, 00:41
Te same warunki, które u otyłych myszy wywołują cukrzycę typu 2., u osobników o prawidłowej masie ciała uruchamiają procesy regeneracji komórek - donoszą naukowcy z instytutu Salk.

Karmienie piersią chroni przed Alzheimerem
7 sierpnia 2013, 13:32
Karmienie piersią obniża ryzyko choroby Alzheimera. Naukowcy z Uniwersytetu w Cambridge uważają, że wyjaśnieniem tego zjawiska może być biologiczny wpływ karmienia, np. przywrócenie wrażliwości na insulinę, która znacząco obniża się w czasie ciąży. To istotne, bo przez wzgląd na insulinooporność mózgów osób z tą postacią demencji alzheimeryzm bywa nawet nazywany cukrzycą typu 3.

Późniejszy początek cukrzycy typu 1. a mniejsza łączność mózgu
17 marca 2014, 12:48
U osób, u których cukrzyca typu 1. zaczęła się w wieku ponad 8 lat, podczas badań na późniejszych etapach życia odkrywa się słabszą sieć połączeń w mózgu niż u ludzi, u których tę samą diagnozę postawiono wcześniej.

Im większe zanieczyszczenie powietrza, tym większe ryzyko cukrzycy
2 lipca 2018, 09:19
Naukowcy z Wydziału Medycyny Washigton University oraz Veterans Affairs St. Louis Health Care System powiązali zanieczyszczenia powietrza ze wzrostem ryzyka wystąpienia cukrzycy. Ich odkrycie sugeruje, że zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza może przyczynić się do spadku liczby cukrzyków.

Bliżej wyleczenia cukrzycy typu 2.
4 kwietnia 2014, 06:03
Odnaleziono zaginiony element na drodze ku poznaniu mechanizmu powstawania cukrzycy typu 2. Okazał się nim hormon kisspeptyna 1 (K1), o którym wiemy, że reguluje dojrzewanie i płodność. Naukowcy z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa stwierdzili, iż spowalnia on też produkcję insuliny, co napędza rozwój cukrzycy typu 2.

Podwyższony poziom enzymu przed ciążą zwiększa ryzyko cukrzycy ciążowej
5 maja 2014, 13:03
U kobiet z wysokim przedciążowym poziomem gamma-glutamylotranspeptydazy (ang. gamma-glutamyl transferase, GGT) ryzyko cukrzycy ciążowej jest 2-krotnie wyższe niż u pań z najniższym stężeniem enzymu.

Cukrzyca zwiększa ryzyko jaskry
17 lipca 2006, 09:16
Kobiety z cukrzycą typu 2. znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na jaskrę. W Polsce choruje na nią ok. 700 tys. osób, a leczy się bardzo mały odsetek, bo tylko 0,16%. Jej przyczyny nadal pozostają tajemnicą, w dodatku istnieje aż 30-40 odmian jaskry.

Zademonstrowano związek przyczynowo-skutkowy między wysokim poziomem insuliny a rakiem trzustki
2 sierpnia 2019, 10:13
Naukowcy z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej jako pierwsi zademonstrowali związek przyczynowo-skutkowy między wysokim poziomem insuliny a rakiem trzustki. Na łamach Cell Metabolism opisali badania, w ramach których obniżając poziom insuliny u myszy predysponowanych do raka trzustki, chronili je przed rozwojem choroby.

Kawa i herbata chronią przed cukrzycą typu 2.
16 grudnia 2009, 09:31
Regularne spożywanie herbaty lub kawy (nawet tej pozbawionej kofeiny) obniża ryzyko cukrzycy typu 2. - uważają naukowcy z Uniwersytetu w Sydney. To ważna wiadomość, ponieważ za 15 lat na świecie ma być niemal 400 milionów osób cierpiących na tę chorobę.

Odkryto białko kluczowe dla regulacji poziomu cukru
5 stycznia 2012, 09:56
Naukowcy z Wake Forest Baptist Medical Center odkryli białko - proteinę homeostazy wysp (ang. Islet Homeostasis Protein, IHoP) - które prawdopodobnie odgrywa krytyczną rolę w procesie regulowania poziomu cukru we krwi przez organizm. Te dane mogą zmienić aktualnie obowiązujący sposób myślenia o przyczynach cukrzycy typu 1. - uważa dr Bryon E. Petersen.

W ostatnim tysiącleciu doszło do gwałtownego zubożenia mikrobiomu człowieka
13 maja 2021, 09:44
Utrata różnorodności jelitowej flory bakteryjnej grozi poważnymi konsekwencjami, w tym chronicznymi chorobami. Niewiele jednak wiemy o tym, jak wyglądały mikrobiomy ludzi żyjących w epoce przedprzemysłowej. Wiemy natomiast, jak olbrzymią rolę odgrywa prawidłowy mikrobiom. Tymczasem autorzy najnowszych badań donoszą, że w ostatnim tysiącleciu doszło do poważnego „wymierania” w ludzkim mikrobiomie.

Rozkład kości kontroluje poziom cukru
23 lipca 2010, 17:58
Amerykanie ustalili, że do podtrzymania prawidłowego poziomu cukru we krwi potrzebny jest proces usuwania starych kości przez komórki kościogubne (tzw. resorpcja). Odkrycie można wykorzystać, projektując lepsze leki na cukrzycę typu 2.

Współwystępowanie cukrzycy i stwardnienia rozsianego
13 lipca 2006, 15:20
Badania duńskie wykazały, że osoby z cukrzycą typu 1. ponad trzy razy częściej niż zdrowi ludzie chorują na stwardnienie rozsiane (SR). W dodatku wydaje się, że te dwie jednostki chorobowe są ze sobą rodzinnie powiązane, aczkolwiek w małym stopniu.

W mózgu cukrzyka brakuje cholesterolu
1 grudnia 2010, 12:48
W mózgu znajduje się bardzo dużo cholesterolu, który występuje w błonach neuronów i odgrywa kluczową rolę w działaniu synaps. Choć narząd ten stanowi zaledwie ok. 2% wagi naszego ciała, zawiera aż 25% całości cholesterolu ustrojowego. Ponieważ cząsteczka tego lipidu nie może sforsować bariery krew-mózg (jest za duża), cholesterol musi powstawać w mózgu, głównie w okresie wzrostu. Okazuje się jednak, że w mózgach myszy z cukrzycą dochodzi do zaburzenia jego syntezy (Cell Metabolism).

20 sekund roweru i po insulinooporności
12 grudnia 2011, 12:24
Krótkie, bo 20-sekundowe sprinty rowerowe 3 razy w tygodniu pomagają w zapobieganiu i leczeniu cukrzycy typu 2. Eksperymentatorzy z Uniwersytetu w Bath poprosili ochotników, by wskakiwali na chwilę na rower 2 razy dziennie 3 razy w tygodniu. Okazało się, że po zaledwie 6 tyg. odnotowano 28-proc. wzrost insulinowrażliwości.

Powiązania między antydepresantami a cukrzycą typu 2.
25 września 2013, 10:58
Lekarze powinni zachować czujność, przepisując antydepresanty, ponieważ mogą one stwarzać ryzyko cukrzycy typu 2.

Męskie i żeńskie mózgi inaczej reagują na wysokotłuszczową dietę
17 października 2014, 14:05
Męskie i żeńskie mózgi inaczej reagują na wysokotłuszczowe posiłki. Podczas badań na myszach zaobserwowano, że u samców prowadzą one do silniejszego stanu zapalnego i większego zagrożenia dla zdrowia. Dr Deborah Clegg z Cedar-Sinai Diabetes And Obesity Research Institute uważa, że to pozwala wyjaśnić, czemu w wieku przedmenopauzalnym kobiety z nadwagą radzą sobie lepiej niż mężczyźni.

Bioaktywny związek z kawy opóźnia początek cukrzycy
7 września 2017, 11:53
Kafestol, diterpen z kawy, opóźnia wystąpienie cukrzycy typu 2.

Zespół cieśni nadgarstka jednym z pierwszych objawów cukrzycy
19 sierpnia 2006, 16:39
W większej niż można by się spodziewać liczbie przypadków osoby, u których rozwija się cukrzyca typu 2., cierpią na zespół cieśni nadgarstka. Problemy z nerwem pośrodkowym wyprzedzają niekiedy początek cukrzycy nawet o 10 lat.

Zioło na cukrzycę
31 października 2006, 09:19
Ostropest plamisty, roślina stosowana od tysięcy lat w ziołolecznictwie, może pomóc kontrolować poziom cukru we krwi u osób cierpiących na cukrzycę typu 2.

Cukrzyca po cesarskim cięciu
26 sierpnia 2008, 14:48
Maluchy, które przyszły na świat w wyniku cesarskiego cięcia, częściej zapadają w dzieciństwie na cukrzycę. Nie wiadomo dlaczego, ale lekarze podejrzewają, że chodzi o kontakt ze szpitalnymi bakteriami. Już teraz wiadomo, że choroby wieku dziecięcego plus predyspozycje genetyczne odgrywają istotną rolę w rozwoju cukrzycy typu 1.

Cukrzyca ciążowa częstsza latem
15 września 2016, 12:34
Ostatnie badania pokazują, że wskaźnik cukrzycy ciążowej wzrasta latem. Szwedzcy naukowcy sądzą, że ma to związek z temperaturą.

Diety niskowęglowodanowe wiążą się z wyższym ryzykiem migotania przedsionków
7 marca 2019, 11:42
Dieta niskowęglowodanowa może zwiększyć ryzyko migotania przedsionków (ang. atrial fibrillation, AF).

Otłuszczenie ważniejsze od masy ciała
11 lutego 2008, 15:24
Aby stwierdzić, kto powinien zrzucić zbędne kilogramy, trzeba określić zawartość tłuszczu w organizmie, a nie koncentrować się na wskaźniku masy ciała. Jak wiadomo, nadmierne otłuszczenie zwiększa ryzyko wystąpienia różnych chorób, m.in.: cukrzycy i chorób serca (Nutrition Journal).

Otyłość wiąże się ze zmienionym przekaźnictwem opioidowym
6 marca 2015, 13:28
Badacze z Uniwersytetów w Turku oraz im. Hugo Alvara Aalto odkryli, że otyłość wiąże się ze zmienionym neuroprzekaźnictwem opioidowym w mózgu. To istotne, gdyż układ opioidowy bierze udział w powstawaniu przyjemnych wrażeń.

Wczesna 1. miesiączka podwyższa ryzyko cukrzycy ciężarnych
7 marca 2017, 10:42
Wiek, w którym dziewczynka zaczyna miesiączkować, wpływa na późniejsze ryzyko wystąpienia cukrzycy ciężarnych.

Aktywne matki mają zdrowsze mleko. Już umiarkowana aktywność korzystnie wpływa na zdrowie dziecka
30 czerwca 2020, 08:51
Matki przekazują swoim dzieciom kolor włosów, oczu czy choroby dziedziczne. Jak dowodzą najnowsze badania Wexner Medical Center na Ohio State University, mogą też przekazywać korzyści ze zdrowego trybu życia. Okazuje się bowiem, że nawet umiarkowana ilość ćwiczeń fizycznych w czasie ciąży i po niej zwiększa w mleku matki ilość składników, które redukują u dziecka ryzyko takich chorób jak cukrzyca, otyłość czy choroby serca.

Bez umami nie ma mowy o dobrym zdrowiu?
26 stycznia 2015, 12:23
Zdolność do wyczuwania umami, zwłaszcza w starszym wieku, może mieć związek z lepszym zdrowiem ogólnym.

Lipid produkowany przez brunatną tkankę tłuszczową pomaga obniżyć poziom cukru we krwi
1 października 2019, 10:00
Międzynarodowy zespół naukowców odkrył, że 12-HEPE, lipid produkowany przez brunatną tkankę tłuszczową (BAT) w odpowiedzi na zimno, pomaga obniżyć poziom cukru we krwi. Uzyskane wyniki mogą utorować drogę nowym lekom na cukrzycę.

Nowo zidentyfikowany hormon może odgrywać kluczową rolę w rozwoju cukrzycy typu 1. i 2.
10 grudnia 2021, 11:35
Niedawno zidentyfikowany kompleks proteinowy fabkin reguluje metabolizm i może odgrywać kluczową rolę w rozwoju cukrzycy typu I oraz II, informują naukowcy z Harvard T.H. Chan School of Public Health. O swoim odkryciu poinformowali na łamach Nature.

Z cukrzycy uleczą ich komórki z jąder
13 grudnia 2010, 17:25
Mężczyźni z cukrzycą typu 1. będą mogli skorzystać z własnych produkujących insulinę komórek beta, wyhodowanych z tkanki jąder.

Brunatna tkanka tłuszczowa spełnia funkcję kluczowego metabolicznego filtra, który kontroluje usuwanie aminokwasów rozgałęzionych
22 sierpnia 2019, 13:20
Spalająca tłuszcz brunatna tkanka tłuszczowa (ang. brown adipose tissue, BAT) jest uznawana za motor termogenezy. Okazuje się, że BAT może także spełniać funkcję filtra, który usuwa z krwi aminokwasy rozgałęzione (ang. branched-chain amino acid, BCAA). Należy bowiem pamiętać, że o ile w normalnych stężeniach BCAA są niezbędne dla zdrowia, o tyle ich nadmiar powiązano z cukrzycą i otyłością.

Cukrzyca postarza serce o 15 lat
30 czerwca 2006, 19:47
Zgodnie z najnowszymi doniesieniami naukowymi, bycie diabetykiem oznacza ryzyko zapadnięcia na choroby sercowo-naczyniowe o 15 lat wcześniej niż inni ludzie. Stąd też 40-letnia osoba z cukrzycą ma porównywalne szanse, by przejść zawał serca, jak zdrowy 55-latek.

Cukrzyca ciążowa opóźnia rozwój języka u dziecka
10 listopada 2008, 12:11
Dzieci kobiet z cukrzycą ciążową z 2-krotnie wyższym prawdopodobieństwem borykają się z zaburzeniami w rozwoju językowym (Pediatrics).

Nawet komórki z wysp trzustkowych muszą mieć liderów
2 lipca 2019, 13:09
Badania na zwierzętach, w tym na danio pręgowanych (Danio rerio) i myszach, potwierdziły, że odpowiedź insulinową koordynują superpołączone komórki-liderzy z wysp trzustkowych. Naukowcy mają nadzieję, że pomoże to w lepszym zrozumieniu, jak rozwija się cukrzyca typu 2.

Brunatna tkanka tłuszczowa chroni przed licznymi chorobami. Jednak nie wszyscy ją posiadają
5 stycznia 2021, 10:08
Tkanka tłuszczowa kojarzy się z otyłością i chorobami. Istnieje jednak tłuszcz „dobry” i „zły”. Biała tkanka tłuszczowa służy magazynowaniu energii i to ona obciąża nasz organizm. Z kolei „dobry” tłuszcz, czyli brunatna tkanka, spala tłuszcz i służy utrzymywaniu prawidłowej ciepłoty ciała. Najnowsze badania pokazują, ze brunatny tłuszcz chroni nasze zdrowie.

Otyłość czy nadciśnienie są bardziej szkodliwe dla mózgów mężczyzn niż kobiet
28 listopada 2024, 15:22
Czynniki ryzyka chorób układu krążenia, jak otyłość, powiązane są z przyspieszonym zmniejszaniem się objętości mózgu. Dotyczy to szczególnie tych obszarów płatów skroniowych, które są kluczowe dla pamięci i przetwarzania impulsów. Długoterminowe studium obserwacyjne pokazało właśnie, że u mężczyzn z czynnikami ryzyka rozwoju chorób układu krążenia, negatywne skutki dla mózgu pojawiają się o całą dekadę wcześniej (w połowie 6. dekady życia), niż u kobiet (w połowie 7. dekady życia).

Jesteś otyły od wewnątrz? Teraz łatwiej to sprawdzić
23 lipca 2007, 10:15
Określając stężenie transportera witaminy A we krwi, można oszacować, ile dana osoba ma tłuszczu wewnątrzbrzusznego. To, że ktoś z zewnątrz wygląda szczupło, nie oznacza, że nic nie zagraża jego zdrowiu...

Tłuste jedzenie w czasie ciąży nie służy płodowi
15 września 2006, 09:21
Amerykańscy naukowcy ostrzegają, że mamy, które w czasie ciąży jedzą bogate w tłuszcze, kaloryczne posiłki, zwiększają ryzyko wystąpienia u dziecka chorób wątroby. Ryzykują, że ich bobas zachoruje w późniejszym życiu na cukrzycę lub będzie otyły.

Afrykańska herbata na cukrzycę
6 maja 2009, 10:38
Naukowcy z Uniwersytetu w Kopenhadze wybrali się niedawno do Nigerii po składniki na specjalną herbatę, która ma stanowić nowe lekarstwo na cukrzycę typu 2. Zebrali 50 kg liści drzewa Rauvolfia Vomitoria i 300 kg gorzkich pomarańczy. Zgodnie z zaleceniami miejscowych uzdrawiaczy, wszystko razem zagotowali, przecedzili i dali do picia pacjentom. Rezultaty były naprawdę obiecujące.

Wpływ napojów dietetycznych na hormony jelitowe osób z cukrzycą
23 marca 2012, 13:23
Wypicie przed testem doustnego obciążenia glukozą dietetycznego napoju zwiększa u zdrowych oraz pacjentów z cukrzycą typu 1., lecz nie typu 2. poziom glukagonopodobnego peptydu 1 (ang. glucagon-like peptide 1, GLP-1). GLP-1 należy do grupy hormonów jelitowych inkretyn. U zdrowych osób są one odpowiedzialne za 50-60% wydzielania insuliny. W cukrzycy typu 2. zaobserwowano zmniejszenie ich sekrecji.

Testowanie łez metodą wykrywania cukrzycy
20 sierpnia 2006, 14:12
Naukowcy pracują właśnie nad urządzeniem wykorzystującym łzy do pomiaru stężenia cukru we krwi, co pozwoliłoby diabetykom zapomnieć o konieczności codziennego kłucia i glukometrach.

Dynia weliminuje konieczność wstrzykiwania insuliny?
9 lipca 2007, 10:10
Zwykła dynia może pomóc chorym na cukrzycę wyeliminować lub przynajmniej znacząco zmniejszyć dawki wstrzykiwanej insuliny. Dzięki badaniom na szczurach z cukrzycą zaobserwowano, że wyciąg z tego warzywa powoduje regenerację uszkodzonych komórek trzustki, zwiększając liczbę wytwarzających insulinę komórek beta, a więc także stężenie hormonu we krwi.

Odnaleziono dowód na pochodzenie cukrzycy typu I?
20 maja 2008, 08:49
Naukowcy z Washington University School of Medicine w St. Louis dokonali bardzo ważnego odkrycia, które najprawdopodobniej potwierdza jedną z hipotez dotyczących przyczyn cukrzycy typu I, zwanej niekiedy młodzieńczą. Dzięki badaniom na myszach dowiedli oni, że należące do układu odpornościowego komórki zwane dendrytycznymi (DC, od ang. dendritic cells) omyłkowo wysyłają innym ogniwom odpowiedzi immunologicznej sygnał do ataku na własne tkanki.

Sok jak jogurt
28 marca 2009, 11:17
Naukowcy z Jilin University w Changchun stworzyli warzywny sok dla diabetyków. Jest niskokaloryczny i niskocukrowy, a produkuje się go z dyni, przepękli ogórkowatej, marchwi oraz cebuli.

Kobiety z bratem bliźniakiem ważą nieco więcej
21 marca 2011, 14:01
Kobiety, które mają brata bliźniaka, ważą nieco więcej na późniejszych etapach życia. Poza tym, w porównaniu do pań z bliźnięciem dwujajowym płci żeńskiej, częściej cierpią na dyslipidemię, czyli nieprawidłowe stężenie we krwi jednego albo więcej lipidów, np. LDL.

Zwiększenie spożycia czerwonego mięsa zwiększa ryzyko cukrzycy typu 2.
25 czerwca 2013, 10:38
Amerykańscy badacze sprawdzali, jak wpływają na ludzi zmiany w zakresie ilości spożywanego mięsa. Okazało się, że gdy dieta zaczynała zawierać więcej czerwonego mięsa, rosło ryzyko cukrzycy typu 2. Kiedy ktoś decydował się jeść go mniej, zagrożenie cukrzycą typu 2. spadało.

Porcja sera zdrowia doda
17 września 2014, 17:11
Nabiał sprzyja zdrowiu metabolicznemu i zmniejsza ryzyko chorób metabolicznych, takich jak otyłość czy cukrzyca typu 2.

Jak otyłość skraca życie?
8 grudnia 2014, 12:53
Gdy kanadyjscy naukowcy przeanalizowali zależność między wagą a długością życia, stwierdzili, że u osób z nadwagą i otyłych długość życia może ulec skróceniu nawet o 8 lat. Skutki są bardziej katastrofalne, gdy tycie występuje na wcześniejszych etapach życia.

Cukrzyca typu 1. = grubsze i sztywniejsze tętnice
27 czerwca 2011, 09:40
Nastolatki i młodzi dorośli z cukrzycą typu 1. mają grubsze i sztywniejsze ściany tętnic szyjnych, co u dorosłych stanowi czynnik ryzyka udaru oraz zawału serca.

Bierni palacze częściej mają cukrzycę typu 2.
26 czerwca 2012, 06:05
Wśród dorosłych narażonych na bierne palenie odsetek osób z otyłością i cukrzycą typu 2. jest wyższy niż wśród dorosłych, którzy nie stykają się z dymem papierosowym.

Nie takie masło złe, jak je obsmarowują...
1 lipca 2016, 12:33
Spożycie masła słabo koreluje z całkowitą śmiertelnością, nie wiąże się z chorobami sercowo-naczyniowymi i działa lekko zabezpieczająco w przypadku cukrzycy (korelacja jest ujemna) - dowodzi nowa metaanaliza naukowców z Tufts University.

Dzieci i młodzież, które przeszły COVID-19, są narażone na większe ryzyko rozwoju cukrzycy
18 października 2024, 07:41
Dzieci i młodzież w wieku 10-19 lat, u których zdiagnozowano COVID-19 są narażone na większe ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. w ciągu 6 miesięcy po diagnozie, niż ich rówieśnicy, którzy zapadli na inne choroby układu oddechowego. Takie wnioski płyną z badań przeprowadzonych przez naukowców z Wydziału Medycyny Case Western Reserve University. Uczeni przeprowadzili metaanalizę wpływu COVID-19 na ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. u dorosłych, a następnie postanowili poszerzyć swoją wiedzę o wpływ infekcji na osoby młodsze.

Pies na cukrzycę
23 listopada 2007, 11:02
Czuły węch psów jest przez ludzi wykorzystywany do różnych celów, także naukowych. Podejrzewa się, że czworonogi te potrafią wyczuć w moczu nowotwory oraz stwierdzić, że u człowieka, którym się opiekują, wystąpi za chwilę atak padaczki. Teraz naukowcy z Uniwersytetu w Belfaście sprawdzają, czy psy potrafią wywęszyć cukrzycę.

Endokannabinoidy wzmagają wrażenie słodyczy
23 grudnia 2009, 09:35
Badacze z Monell Center i Uniwersytetu Kiusiu dowiedli, że endokannabinoidy oddziałują bezpośrednio na receptory smaku na języku, wzmagając wrażenie słodyczy (Proceedings of the National Academy of Sciences).

Chińska metoda na cukrzycę
18 sierpnia 2010, 11:45
Emodyna, związek występujący w roślinach wykorzystywanych w medycynie chińskiej, m.in. rdestowcu ostrokończystym (Reynoutria japonica) i rabarbarze dłoniastym (Rheum palmatum), stanowi nową nadzieję dla osób z cukrzycą typu 2.

Więcej mięśni, mniejsze ryzyko cukrzycy typu 2.
28 lipca 2011, 13:16
Im większa masa mięśniowa, tym mniejsze ryzyko insulinooporności – twierdzi dr Preethi Srikanthan z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles.

Dieta bogata w przeciwutleniacze zmniejsza ryzyko raka trzustki
24 lipca 2012, 12:03
Zwiększone spożycie przeciwutleniających witamin C i E oraz selenu może obniżyć ryzyko rozwoju raka trzustki aż o 2/3.

Związki układu kostnego z cukrzycą
10 sierpnia 2007, 08:02
Kości mogą odgrywać ważniejszą rolę w regulowaniu procesów chemicznych zachodzących w organizmie, niż się dotąd wydawało. Międzynarodowy zespół naukowców odkrył, że powstająca w komórkach kostnych osteokalcyna pomaga u myszy regulować poziom cukru we krwi.

Nie tylko na ból brzucha
16 września 2008, 10:52
Codzienne picie do posiłku herbatki rumiankowej zapobiega komplikacjom cukrzycowym, m.in. uszkodzeniu nerwów, nerek czy utracie wzroku. Badacze z Japonii i Wielkiej Brytanii uważają, że na bazie rumianku można by wyprodukować skuteczne lekarstwo dla osób z cukrzycą typu 2. (Journal of Agricultural and Food Chemistry).

Pomaga czy trochę szkodzi?
20 października 2009, 08:36
Jedzenie kilka razy w tygodniu ryb może zmniejszać ryzyko wystąpienia chorób serca. W przypadku cukrzycy typu 2. nie tylko nie ma jednak pewnego efektu, ale ostatnie badania sugerują wręcz, że tak skonstruowane menu prowadzi do lekkiego wzrostu prawdopodobieństwa zachorowania (American Journal of Clinical Nutrition).

Wirusowy niby-paradoks
3 października 2012, 14:46
Ludzki adenowirus 36 (Ad-36) prowadzi do wzrostu masy ciała, ale jednocześnie chroni zarażonych przed cukrzycą typu 2.

Niedożywiona babcia to chory wnuk
11 lipca 2014, 11:01
Gdy ciężarna kobieta źle się odżywia, jej dziecko jest narażone na większe niż normalne ryzyko zapadnięcia na cukrzycę typu II. Wszystkiemu winne są zmiany epigenetyczne w DNA. Teraz eksperymenty na myszach wykazały, że ta „pamięć genetyczna” jest przenoszona na kolejne pokolenia i zwiększone ryzyko zachorowania dotyczy również wnuków.

Harmina lekiem na cukrzycę?
10 marca 2015, 06:17
Naukowcy z Icahn School of Medicine poinformowali, że wśród ponad 100 000 sprawdzonych przez siebie substancji znaleźli jedną – harminę – która prowadzi do namnażania się ludzkich komórek produkujących insulinę. Cukrzyca, choroba, która dotyka 380 milionów ludzi na całym świecie, bierze się m.in. ze zbyt małej liczby komórek beta trzustki

Często stosowane leki na łagodny rozrost prostaty mogą podwyższać ryzyko cukrzycy
12 kwietnia 2019, 10:57
Mężczyźni, którzy z powodu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (prostaty) przyjmują blokery 5-alfa reduktazy, mogą być bardziej zagrożeni cukrzycą typu 2.

Wiemy, dlaczego dzieci mogą szaleć całymi dniami
25 kwietnia 2018, 11:51
Rodzice zastanawiający się, skąd ich pociechy mają siłę i energię na całodzienne szaleństwa, wreszcie uzyskali odpowiedź. Okazuje się, że mięśnie dzieci są nie tylko wyjątkowo odporne na zmęczenie, ale regenerują się szybciej niż u dobrze wytrenowanych dorosłych sportowców

Przeciwcukrzycowy olej z pestek granatu
28 sierpnia 2009, 17:19
Spożywanie oleju z pestek granatu może zapobiec rozwojowi cukrzycy typu 2. Dowiodły tego badania na myszach, które karmiono wysokotłuszczową paszą (British Journal of Nutrition).

Przez bakterie do cukrzycy
14 lipca 2010, 08:34
Naukowcy z Uniwersytetu Florydzkiego (UF) odkryli, że istnieje związek między bakteriami z przewodu pokarmowego a ryzykiem wystąpienia cukrzycy typu 1.

Większość chorych z cukrzycą typu 1. nadal wytwarza insulinę
22 października 2013, 09:39
Choć dotąd uważano, że zostają one zniszczone w ciągu kilku lat od początku choroby, ok. 3/4 pacjentów z cukrzycą typu 1. ma aktywne komórki beta. Co więcej, tak jak u osób zdrowych, dochodzi do wydzielania insuliny w odpowiedzi na pokarm.

Kwas chlorogenowy zapobiega chorobom związanym z otyłością
18 listopada 2014, 13:45
Występujący w kawie kwas chlorogenowy (CGA) znacząco zmniejsza insulinooporność i stłuszczenie wątroby u myszy karmionych wysokotłuszczową paszą.

Dieta wysokotłuszczowa głodzi mózg
29 kwietnia 2016, 15:32
Po zaledwie trzech dniach przebywania na diecie wysokotłuszczowej do mózgów karmionych nią myszy dociera mniej glukozy niż przy normalnej diecie. Poziom glukozy w mózgu powraca do normy dopiero po miesiącu i odbywa się to kosztem reszty organizmu

Co łączy cukrzycę z parkinsonizmem?
18 czerwca 2007, 11:47
Naukowcy z Heriot-Watt University opisali mechanizm łączący cukrzycę typu 2. z chorobą Parkinsona. Zespół prowadzony przez profesora Jamesa Timmonsa odkrył, że zmiany biochemiczne wywoływane przez cukrzycę wyłączają gen PINK1. Wiadomo zaś, że jego unieczynnienie odpowiada za parkinsonizm.

Peptyd przekształca komórki alfa trzustki w wytwarzające insulinę komórki beta
1 sierpnia 2014, 12:40
Peptyd ceruleina przekształca wydzielające glukagon komórki alfa trzustki w wytwarzające insulinę komórki beta.

Minus dużych piersi
31 stycznia 2008, 10:11
Im większe piersi w wieku 20 lat, tym wyższe ryzyko, że dana kobieta zachoruje w przyszłości na cukrzycę typu 2. Kanadyjczycy doszli do takiego wniosku, analizując dane z amerykańskiego Studium Zdrowia Pielęgniarek II (Canadian Medical Association Journal).

Popularny dodatek do żywności wywołuje cukrzycę i otyłość?
25 kwietnia 2019, 12:16
Konsumpcja propionianu, popularnego dodatku do żywności, który jest szeroko używany w wypiekach czy dodatkach smakowych, zwiększa poziom hormonów odpowiedzialnych za otyłość i cukrzycę. Badania, z których płyną takie wnioski, prowadzili naukowcy z Harvard T.H. Chan School of Public Health we współpracy ze specjalistami z Brigham and Women’s Hospital oraz Centrum Medycznego Sheba w Izraelu

Zidentyfikowano przyczynę częstszych złamań u seniorów z cukrzycą
20 września 2017, 10:20
Choć seniorzy z cukrzycą typu 2. mają prawidłową lub nawet większą od rówieśników gęstość kości, częściej dochodzi u nich do złamań. Ryzyko złamań biodra jest wyższe nawet o 40-50%.

Większa liczba porodów to większe ryzyko cukrzycy
22 listopada 2006, 12:54
U kobiet, które urodziły 5 lub więcej dzieci, wzrasta ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Jak piszą naukowcy na łamach Diabetes Care, liczba porodów wpływa na podniesienie prawdopodobieństwa zachorowania nawet po uwzględnieniu innych czynników ryzyka, w tym otyłości czy statusu socjoekonomicznego.

Gronkowce mogą wywoływać cukrzycę typu 2.
2 czerwca 2015, 09:54
Nowe studium naukowców z Uniwersytetu Iowy sugeruje, że bakterie mogą wywoływać cukrzycę typu 2.

U nastolatków z cukrzycą typu 2. występują zmiany dot. istoty szarej
20 czerwca 2016, 10:30
U nastolatków z cukrzycą typu 2. występują zmiany w ogólnej objętości substancji szarej, a także zmiany w ilości substancji szarej w regionach powiązanych z widzeniem i słyszeniem, pamięcią, emocjami, mową, podejmowaniem decyzji oraz samokontrolą.


Ekstrakt z nasion azjatyckiego drzewa melinjo stymuluje produkcję hormonu adiponektyny
24 marca 2020, 11:37
Ekstrakt z nasion azjatyckiego drzewa melinjo (Gnetum gnemon) stymuluje produkcję hormonu adiponketyny. Zespół Kumamoto University uważa, że będzie to można wykorzystać w terapii otyłości i cukrzycy.

Na cukrzycę ci ten grzyb
5 grudnia 2008, 10:23
Cenione przez wegetarian białko grzybowe (mykoproteina), które pozyskuje się poprzez dodanie tlenu, azotu, glukozy i minerałów do Fusarium venenatum, zmniejsza ryzyko zawału serca, cukrzycy typu 2. i pomaga zachować szczupłą sylwetkę. Dieta obfitująca w mykoproteinę obniża bowiem poziom cholesterolu, cukru i insuliny we krwi, a ponieważ wydłuża uczucie sytości, zapobiega przejadaniu się.

Kwas żółciowy zapobiega miażdżycy
7 grudnia 2011, 11:55
Choroby serca są silnie powiązane z otyłością i cukrzycą. Naukowcy uważają, że dzieje się tak, ponieważ wszystkie 3 obejmują przewlekły, lecz niezbyt intensywny stan zapalny. Szwajcarskie badania wydają się potwierdzać to przypuszczenie, ponieważ okazało się, że podawanie zmodyfikowanego kwasu żółciowego (INT-777) zapobiega miażdżycy. I to właśnie dzięki jego właściwościom przeciwzapalnym.

Wirus grypy wyzwalaczem cukrzycy typu 1.
2 listopada 2012, 18:08
W przeszłości wskazywano na rolę entero- i rotawirusów w wyzwalaniu cukrzycy typu 1., teraz naukowcy znaleźli kolejnego winnego - wirus grypy.

Po rzuceniu palenia rośnie ryzyko cukrzycy
5 stycznia 2010, 11:11
W porównaniu do osób niepalących, rzucenie palenia aż o 70% zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. w pierwszych sześciu latach po zerwaniu z nałogiem. Badacze z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa tłumaczą, że dzieje się tak, ponieważ rezygnując z sięgania po papierosy, ludzie często zaczynają więcej jeść i tyją (Annals of Internal Medicine).


Kroki na receptę
23 lutego 2017, 13:43
W przypadku pacjentów z cukrzycą typu 2. i/lub nadciśnieniem przepisanie przez lekarza konkretnej liczby kroków i stosowanie krokomierza zwiększają o 20% liczbę wykonywanych dziennie kroków i zapewniają wymierne korzyści zdrowotne - niższy poziom cukru we krwi oraz mniejszą insulinooporność.

Koksakiwirusy są czynnikami wyzwalającymi, które mogą zwiększać ryzyko cukrzycy typu 1.
23 maja 2019, 10:15
Od dawna trwają poszukiwania czynników wyzwalających, które mogą podwyższać ryzyko cukrzycy typu 1. Okazuje się, że jednym z nich są koksakiwirusy.

Szczepionka na cukrzycę
6 marca 2009, 13:53
Wyzwalaczem cukrzycy typu 1. mogą być enterowirusy. Ich ślady odnaleziono w tkance trzustki 60% chorych dzieci. Nie występowały one u zdrowych maluchów (Diabetologia). Co więcej, u 40% dorosłych z cukrzycą typu 2. w produkujących insulinę komórkach beta również odkryto oznaki zakażenia.

Wystarczy jedna bezsenna noc
5 maja 2010, 16:18
Już jedna bezsenna noc może wywołać u zdrowych ludzi insulinooporność (Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism)

Włączanie i wyłączanie insulinooporności
19 lutego 2010, 11:11
Badacze z Narodowej Fundacji Ssaków Morskich w San Diego odkryli, że u delfinów butlonosych, podobnie jak u ludzi, występuje insulinooporność. Morskie ssaki potrafią ją jednak włączać i wyłączać, co daje nadzieję na opracowanie nowych metod leczenia cukrzycy typu 2.

Pełne ziarna ograniczają tłuszcz śródbrzuszny
20 października 2010, 17:07
U ludzi, którzy jedzą w ciągu dnia kilka porcji pełnego ziarna, ograniczając jednocześnie spożycie ziaren oczyszczonych, występuje mniej śródbrzusznej (trzewnej) tkanki tłuszczowej. To istotne spostrzeżenie, ponieważ liczne badania wykazały, że brzuszne rozmieszczenie tłuszczu zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, np. choroby niedokrwiennej serca czy nadciśnienia, oraz cukrzycy typu 2.

Cukrzyca ciążowa wpływa na potencjał terapeutyczny mezenchymalnych komórek zrębu
21 stycznia 2015, 12:03
Izolowane z pępowiny mezenchymalne komórki zrębu (ang. mesenchymal stromal cells, hUC-MSCs) dają nadzieję na leczenie wielu chorób, gdyż w warunkach in vitro różnicują się do adipocytów, osteoblastów i chondrocytów. Dowody pokazują jednak, że te pozyskiwane od kobiet z cukrzycą ciążową przedwcześnie się starzeją, słabiej rosną i wykazują zmienione działanie metaboliczne.

Mikrobiom może zapobiegać rozwojowi cukrzycy typu 1.
10 sierpnia 2015, 10:47
Wszystko wskazuje na to, że bakterie mikrobiomu jelit mogą zapobiegać rozwojowi cukrzycy typu 1.


Przydatny tłuszcz z bioder
14 stycznia 2010, 09:36
Dodatkowy tłuszczyk na biodrach, pośladkach i udach zabezpiecza przed chorobami serca oraz zaburzeniami metabolicznymi, np. cukrzycą. Naukowcy z Uniwersytetu Oksfordzkiego wyjaśniają, że wychwytuje on szkodliwe kwasy tłuszczowe i zawiera adiponektynę – polipeptydowy hormon, który nie dopuszcza do czopowania naczyń.

Bez autofagii ćwiczenia nie są już tak dobre dla zdrowia
19 stycznia 2012, 10:31
Autofagia - proces polegający na trawieniu przez komórkę obumarłych czy uszkodzonych elementów - bywa nazywana recyklingiem komórkowym. Okazuje się, że proces ten jest korzystny dla zdrowia także z nieznanych dotąd powodów - to on odpowiada za zwiększenie wychwytu glukozy pod wpływem ćwiczeń. Efekt bezcenny z punktu widzenia zapobiegania cukrzycy.

Enzymatyczny klucz do cukrzycy
29 lipca 2014, 11:42
Naukowcy ze Szkoły Medycznej Uniwersytetu Yale odkryli w jądrze brzuszno-przyśrodkowym podwzgórza enzymatyczny włącznik kontroli poziomu glukozy.

Herbata jak insulina
4 marca 2008, 09:18
Cukrzyca jest jedną z gnębiących ludzkość chorób cywilizacyjnych. Prowadzi się wiele badań nad metodami jej leczenia. Ostatnio naukowcy z Dundee University stwierdzili, że zwykła czarna herbata pomaga zwalczyć cukrzycę typu 2. Okazuje się bowiem, że napar zawiera związki naśladujące działanie insuliny.


Barwnik E171 zaburza działanie mikrobiomu
14 maja 2019, 10:01
Oznaczany jako E171 tlenek tytanu(IV) - biel tytanowa - występuje w licznych produktach, m.in. majonezie czy paście do zębów. Stykamy się z nim codziennie, a ostatnie badania naukowców z Uniwersytetu w Sydney pokazały, że wpływa on na mikrobiom i może wyzwalać różne choroby, np. raka jelita grubego i nieswoiste zapalenia jelit (ang. inflammatory bowel diseases, IBD).

Lecznicze przeprogramowanie
7 kwietnia 2010, 08:16
Szwajcarscy naukowcy odkryli, że komórki alfa wysp trzustkowych, które wytwarzają glukagon, mogą się przekształcić w produkujące insulinę komórki beta. Oznacza to nową szansę dla chorych z cukrzycą typu 1.

Epidemia cukrzycy w Chinach
31 marca 2010, 10:59
Chiny muszą się zmierzyć z epidemią cukrzycy. Tamtejsi naukowcy donoszą bowiem, że diabetykiem jest niemal 1 na 10 dorosłych mieszkańców Kraju Środka. W ramach najnowszych testów chorobę stwierdzono u 92,4 mln dorosłych obywateli, a u wielu kolejnych znajduje się ona na wczesnym etapie (148,2 mln) bądź w ogóle jej nie zdiagnozowano.

Cukrzyca wynikiem zaburzeń transportu żelaza?
21 września 2012, 10:51
Naukowcy z Uniwersytetu Kopenhaskiego i firmy farmaceutycznej Novo Nordisk odkryli, że zwiększona aktywność pewnego białka transportującego żelazo - transportera dwuwartościowych jonów metali (ang. divalent metal transporter-1, DMT1) - doprowadza do zniszczenia produkujących insulinę komórek wysp trzustkowych. Badania na myszach pokazały, że zwierzęta pozbawione tego transportera są chronione przed cukrzycą.

Ekspozycja na tytoń w okresie prenatalnym niezależnym czynnikiem ryzyka cukrzycy u córek
9 marca 2015, 13:56
Kobiety, których rodzice palili w czasie ciąży, znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka występowania cukrzycy w średnim wieku.

Brunatny tłuszcz wpływa na metabolizm tłuszczów i cukrów
21 października 2016, 06:02
Brunatna tkanka tłuszczowa (ang. brown adipose tissue, BAT) uwalnia czynniki sygnalizacyjne uruchamiające metabolizm tłuszczów i cukrów.

Elektromodulacja nerwu zatokowego przywraca insulinowrażliwość i tolerancję glukozy
15 stycznia 2018, 12:33
Podczas badań na szczurach elektryczna modulacja nerwu zatokowego, który łączy kłębek szyjny z mózgiem, odtwarzała insulinowrażliwość oraz homeostazę glukozy.

Koniec z nadmiernym objadaniem się? Krok bliżej do leku zwalczającego otyłość
29 czerwca 2022, 08:03
Naukowcy z Kolonii zaproponowali nowatorskie podejście do leczenia zaburzeń jedzenia. Wykazali, że neurony AgRP (agouti-related peptide neurons) kontrolują uwalnianie endogennych lizofosfolipidów. Te z kolei kontrolują pobudzanie komórek nerwowych w korze mózgowej stymulujących pobieranie żywności. W całym procesie kluczową rolę odgrywa szlak sygnałowy kontrolowany przez enzym o nazwie autotaksyna (ATX)

Komplikacje cukrzycowe to skutek niedoboru witamin
9 sierpnia 2007, 09:04
Po zbadaniu 94 chorych naukowcy z Uniwersytetu w Warwick zauważyli, że wiele powiązanych z cukrzycą komplikacji to efekt niedoboru witamin.

Wolne rodniki chronią przed cukrzycą
7 października 2009, 11:26
Nie ma chyba osoby, która nie słyszałaby o uszkadzającym działaniu wolnych rodników. Stąd popularność produktów, zarówno żywności, jak i kosmetyków, które je eliminują. Wiele wskazuje jednak na to, że dla własnego dobra nie powinniśmy się ich całkowicie pozbywać, ponieważ niskie stężenia tych molekuł, a zwłaszcza produktów rozpadu nadtlenku wodoru, zabezpieczają prawdopodobnie przed cukrzycą (Cell Metabolism).

Co za blisko, to niezdrowo
24 listopada 2014, 16:47
Naukowcy ze Szkoły Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Harvarda odkryli nowy mechanizm prowadzący do cukrzycy typu 2. Wg nich, w przebiegu otyłości nadmierny kontakt między dwiema organellami komórkowymi zaburza metabolizm.

Wystresowana cukrzyca
7 czerwca 2016, 11:14
Badacze z Rice University odkryli związek między stresem a cukrzycą. Łańcuch metaboliczny rozpoczyna się od słabego hamowania, czyli problemów z kontrolą uwagową.

Przeanalizowali wpływ słodzików na zdrowie kardiometaboliczne
17 lipca 2017, 11:28
Sztuczne słodziki mogą się wiązać z długoterminowym przyrostem wagi, nadciśnieniem, cukrzycą czy otyłością.

USG mięśnia naramiennego pokaże, kto ma cukrzycę
20 listopada 2018, 12:04
Wiele wskazuje na to, że badacze ze Szpitala Henry'ego Forda zidentyfikowali nowy wskaźnik cukrzycy typu 2. Zauważyli, że na usg. mięsień naramienny cukrzyków wydaje się o wiele jaśniejszy od swojego odpowiednika u otyłych mężczyzn bez cukrzycy. Amerykanie dywagują, że dzieje się tak przez niski poziom glikogenu w mięśniu, wywołany insulinoopornością pacjentów.

Rozregulowany zegar oznacza cukrzycę
22 czerwca 2010, 10:22
Trzustka ma swój własny zegar molekularny. Specjaliści z Northwestern University wykazali, że reguluje on produkcję insuliny w komórkach beta wysepek Langerhansa. Jeśli jego praca ulega zaburzeniu, pojawia się cukrzyca (Nature).

Bilirubina zwiększa przeżywalność wysp trzustkowych
12 sierpnia 2016, 10:49
Podczas badań na myszach będąca przeciwutleniaczem bilirubina hamowała reakcję immunologiczną po przeszczepie wysp trzustkowych.

Mężczyźni zapadają na cukrzycę przy niższym BMI
4 października 2011, 10:25
Czemu u mężczyzn częściej diagnozuje się cukrzycę typu 2.? Wg naukowców z Institute of Cardiovascular & Medical Sciences Uniwersytetu w Glasgow, w grę wchodzi podatność biologiczna. Panowie zapadają bowiem na cukrzycę przy niższym wskaźniku masy ciała (BMI) niż kobiety.

Dwa posiłki dziennie lepsze dla cukrzyków?
16 maja 2014, 09:57
Badacze z Pragi twierdzą, że 2 duże posiłki dziennie (śniadanie i obiad) pozwalają sobie lepiej radzić z cukrzycą typu 2. niż małe posiłki spożywane regularnie w ciągu doby.

Nowa strategia obniżania poziomu glukozy u cukrzyków
4 września 2015, 13:41
Hamowanie białka transportującego pirogronian, związek, od którego rozpoczyna się resynteza glukozy w komórkach wątroby, to nowy i bardzo obiecujący sposób leczenia cukrzycy typu 2.

Cukrzycy typu 2. można się pozbyć, tracąc jedynie 10% wagi
30 września 2019, 15:27
Cukrzycy typu 2. można się pozbyć, pod warunkiem jednak, że w ciągu pierwszych 5 lat od diagnozy schudniemy o co najmniej 10%, stwierdzają autorzy badań prowadzonych pod kierunkiem uczonych z University of Cambridge. Możliwe jest zatem wyleczenie się z cukrzycy bez konieczności drastycznej zmiany stylu życia czy kosztem ekstremalnego ograniczenia liczby przyjmowanych kalorii.

Antyoksydacyjne leki przeciwcukrzycowe sprzyjają przerzutowaniu
15 kwietnia 2016, 09:47
Stosowane jako leki przeciwcukrzycowe związki o działaniu antyutleniającym sprzyjają przerzutowaniu nowotworów, w badanym przypadku raków jelita grubego i wątroby.

Hałas związany z transportem zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy
26 czerwca 2017, 11:14
Hałas związany z transportem zwiększa ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych.

Poziom glikoproteiny wiążącej hormony płciowe pozwala wnioskować o ryzyku insulinooporności
2 października 2018, 11:25
Stężenie SHBG (ang. sex hormone binding globulin), glikoproteiny wiążącej hormony płciowe, we krwi pomaga przewidywać ryzyko rozwoju insulinooporności.

Przełom w leczeniu cukrzycy?
16 grudnia 2006, 15:16
Nowe badania wykazały, że jedną z głównych przyczyn cukrzycy typu 1. mogą być nieprawidłowości w działaniu nerwów trzustki. Przez wiele lat naukowcy opisywali ten typ cukrzycy jako chorobę autoimmunologiczną, podczas której system odpornościowy atakuje komórki trzustki, uniemożliwiając im produkcję insuliny.

Większy obwód szyi może wskazywać na zespół metaboliczny. Naukowcy wskazali wartości graniczne
30 maja 2019, 05:14
Obwód szyi pomaga wskazać osoby zagrożone zespołem metabolicznym.

Spożywanie białka nocą podwyższa poranny poziom cukru we krwi u zdrowych ludzi
13 lipca 2020, 13:31
Spożywanie białka nocą podwyższa poranny poziom cukru we krwi u zdrowych ludzi. Wyniki badań zespołu z Uniwersytetu w Bath zaprezentowano na konferencji Future Physiology 2020. Naukowcy podkreślają, że uzyskane wyniki mogą mieć spore znaczenie dla osób próbujących poprawić kontrolę glikemiczną.

Syrop klonowy - nowy superpokarm?
4 kwietnia 2011, 10:17
Duma Kanadyjczyków, syrop klonowy, dołączy prawdopodobnie do grupy tzw. superpokarmów. Naukowcy z University of Rhode Island (URI) zidentyfikowali w nim 54 substancje, dwukrotnie więcej niż wcześniej wspominano, a wiele z nich wykazuje właściwości przeciwzapalne i antynowotworowe. Okazało się, że część tych związków wpływa na enzymy istotne dla kontrolowania cukrzycy typu 2.

[cedric]

rapamycyna jest lekiem kontrolującym żelazo przy odrzucaniu przeszczepu, a w niskiej dawce używana do wydłużania długowieczności
walka z sodem i cukrem kończy się podniesieniem kortyzolu
podwyższony kortyzol promując katabolizm obniża selen, wit.A, h. tarczycy, uwalani a żelazo i aminokwasy "mięśniowe" trudne do zmetabolizowania, jak metionina , czy BCAA
osteokalcyna z wit.K1/2/CO2/kwas alfa-liponowy może opóźniać wejście adrenaliny/kortyzolu do akcji
https://dzienniknaukowy.pl/to-kosci-odp ... adrenalina
" Wbrew temu, co od wielu lat słyszymy, to nie adrenalina odpowiada za reakcję w obliczu zagrożenia. Tak przynajmniej wynika z nowych badań. Głównym graczem w reakcji „walcz lub uciekaj” może być wytwarzana przez komórki kościotwórcze osteokalcyna."

https://www.rapamycin.news/t/iron-an-un ... ing/6062/7

Żelazo: niedoceniany czynnik starzenia


poniższe doniesienie pokazuje , że kortyzol jest silniejszym czynnikiem starzenia niż żelazo




https://haidut.me/?p=2706
Blokowanie kortyzolu wydłuża życie bardziej niż rapamycyna, poprawiając funkcjonowanie mitochondriów
hajdut 30 października 2024 r. Opublikowano wNauka
Udział:XFacebookLinkedin
Kolejne potwierdzenie, że kortyzol, który ratuje życie w sytuacjach ostrego stresu, może skrócić życie, jeśli jest przewlekle podwyższony. W rzeczywistości, zgodnie z poniższym badaniem, antagonizowanie efektów nawet normalnego poziomu kortyzolu może wydłużyć życie. Potwierdza to stwierdzenie Raya, że ​​wszystkie objawy starzenia (a zatem każdą przewlekłą chorobę) można niezawodnie odtworzyć nawet u młodych organizmów poprzez podawanie odpowiednio wysokich dawek kortyzolu. Ciekawym odkryciem badania było to, że efekty przeciwstarzeniowe wynikały z poprawy funkcji mitochondriów, co sugeruje (ponownie), że wszelkie korzyści lub ryzyko związane z daną substancją prawdopodobnie ostatecznie wynikają z jej wpływu na metabolizm/mitochondria. I tak się składa, że ​​kortyzol rzeczywiście tłumi funkcję mitochondriów, jednocześnie zwiększając syntezę i utlenianie kwasów tłuszczowych, a także lipolizę. Na koniec badanie porównało efekty blokowania kortyzolu do efektów dobrze znanego leku przedłużającego życie, rapamycyny, która działa poprzez blokowanie białka mTOR. W rzeczywistości blokowanie kortyzolu wydłużało życie o 40%+ więcej, w porównaniu do rapamycyny i bez znanych (i bardzo niebezpiecznych) skutków ubocznych rapamycyny (immunosupresja). Te dwa leki nie działały synergicznie, gdy były stosowane razem, co sugeruje, że działają przez tę samą ścieżkę.

Lek przeciwkortyzolowy, którego użyto w badaniu, to dobrze znany Mifepristone/RU486. Istnieje jednak wiele dowodów na to, że progesteron, DHEA, testosteron, DHT itp. są również zdolne do antagonizowania efektów kortyzolu. Jako ciekawy przykład wskazałbym Elona Muska i (szczególnie) Jeffa Bezosa, którzy są jednymi z najbardziej znanych użytkowników testosteronu (TRT). Obaj lekarze i opinia publiczna komentowali, że od czasu rozpoczęcia TRT mogli „starzeć się wstecz”, co można łatwo zauważyć, porównując zdjęcia z ich młodszych lat (20. i 30.) z niedawnymi. Podczas gdy medycyna prawdopodobnie przypisze te korzystne efekty testosteronowi (T) jako „anabolicznemu” sterydowi, w rzeczywistości większość „anabolizmu” wynika z antykatabolicznych efektów T (jest blokerem kortyzolu na poziomie receptora, podobnie jak RU486). W związku z tym dostępne bez recepty leki o znanym działaniu antykortyzolowym, takie jak progesteron/DHEA lub pregnenolon, mogą również osiągnąć ten sam efekt.

https://doi.org/10.1080/19336934.2024.2419151

https://gizmodo.com/lek-aborcyjny-mifep ... 2000517292

„…Naukowcy z University of Southern California bezpośrednio porównali efekty działania mifeprystonu na samice muszek owocówek z innym lekiem, który wykazał potencjał przeciwstarzeniowy , immunosupresyjną rapamycyną . Odkryli, że oba leki przyjmowane oddzielnie wydłużyły życie muszek, chociaż mifepryston działał nieco lepiej, wydłużając życie muszek o medianę 114% w porównaniu do 81% w przypadku rapamycyny . Jednak gdy oba leki były stosowane razem na muszki, muchy faktycznie żyły nieco krócej niż normalnie — co wskazuje, że leki działają w bardzo podobny sposób, zwiększając długowieczność , powiedzieli naukowcy. Inne eksperymenty zespołu sugerują, że oba leki robią to, poprawiając zdolność komórek do oczyszczania uszkodzonych lub dysfunkcyjnych mitochondriów …”


Autor: haidut

[św.anna]

Bardzo to ciekawe!

https://youtu.be/HICszda9O68?feature=shared

[cedric]

https://www.naturalnews.com/2025-06-27- ... betes.html

Badania ujawniają, jak TERAPIA ZIMNEM może pomóc w leczeniu cukrzycy
27.06.2025 // Ava Grace // 550 wyświetleń
Tagi: medycyna alternatywna , brunatna tkanka tłuszczowa , tłuszcz brunatny , narażenie na zimno , terapia zimnem , leczenie cukrzycy , nauka o cukrzycy , dobre zdrowie , dobra medycyna , leczenie , metabolizm , naturalne kuracje , naturalne zdrowie , medycyna naturalna , naturopatia , zapobieganie cukrzycy , dreszcze , szczupły , terapie , utrata wagi , kontrola wagi



U pacjentów chorych na cukrzycę, którzy przez 10 dni byli narażeni na umiarkowanie niskie temperatury (14–15°C) zauważono 43-procentową poprawę wrażliwości na insulinę. Efekt ten dorównuje efektom osiąganym po miesiącach intensywnych ćwiczeń.

Brunatna tkanka tłuszczowa (BAT) aktywowana pod wpływem zimna spala glukozę i kwasy tłuszczowe, zamieniając je w ciepło, co poprawia zdrowie metaboliczne – mechanizm ten jest tłumiony w nowoczesnych środowiskach o kontrolowanym klimacie.

Narażenie na zimno nie tylko aktywuje BAT, ale także zwiększa wychwyt glukozy przez mięśnie, zwiększając efektywność usuwania cukru z krwiobiegu bez konieczności stosowania leków.

Oprócz kontrolowania poziomu cukru we krwi, krioterapia zmniejsza stany zapalne, stymuluje produkcję związków odpowiadających za nastrój (noradrenalina, dopamina) i wspomaga detoksykację układu limfatycznego, wpływając korzystnie na zdrowie skóry i stawów.

Proste metody, takie jak zimne prysznice lub obniżenie temperatury w domu (66–68 F), mogą aktywować BAT, oferując bezlekową, dostępną alternatywę dla tradycyjnych metod leczenia cukrzycy – chociaż reakcje poszczególnych osób są różne.
W świecie, w którym leczenie cukrzycy często wiąże się z kosztownym stosowaniem leków o różnej skuteczności, przełomowe odkrycie naukowców z Uniwersytetu w Maastricht (UM) w Holandii podpowiada o wiele prostsze rozwiązanie: ekspozycję na zimno .


Naukowcy odkryli, że pacjenci z cukrzycą, którzy spędzali sześć godzin dziennie w umiarkowanie chłodnej temperaturze (57 do 59 F) przez zaledwie 10 dni, odnotowali oszałamiającą 43-procentową poprawę wrażliwości na insulinę. Jej efekty dorównują korzyściom płynącym z miesięcy intensywnych ćwiczeń. To odkrycie podważa zależność współczesnej medycyny od leków, wskazując zamiast tego na starożytny, pomijany regulator metaboliczny: reakcję organizmu na zimno.


W ludzkim ciele ukryty jest unikalny rodzaj tłuszczu zwany brunatną tkanką tłuszczową (BAT), który zachowuje się inaczej niż uporczywy biały tłuszcz, który magazynuje nadmiar kalorii. BAT aktywnie spala glukozę i kwasy tłuszczowe, aby wytworzyć ciepło, gdy jest aktywowany przez zimno.


Badania konsekwentnie wiążą wyższą aktywność BAT z lepszym zdrowiem metabolicznym, w tym z mniejszym ryzykiem cukrzycy. Jednak współczesne życie z domami i biurami z kontrolowanym klimatem skutecznie uciszyło ten naturalny mechanizm obronny. (Powiązane: Naturalne leczenie cukrzycy znalezione w subtropikalnej roślinie .)


Holenderskie badanie ujawniło również coś nieoczekiwanego: ekspozycja na zimno nie tylko aktywowała brunatny tłuszcz – przeprogramowała tkankę mięśniową . Mięśnie szkieletowe, najwięksi konsumenci glukozy w organizmie, stały się znacznie wydajniejsze w wyciąganiu cukru z krwiobiegu dzięki zwiększeniu liczby transporterów glukozy. To odkrycie jest rewolucyjne, ponieważ sugeruje, że terapia zimnem może zapewnić kontrolę poziomu cukru we krwi bez leków, wykorzystując wrodzone systemy organizmu.


Korzyści z ekspozycji na zimno wykraczają poza kontrolę poziomu glukozy. Zmniejsza stan zapalny, kluczowy czynnik chorób przewlekłych, a jednocześnie wzmacnia związki poprawiające nastrój, takie jak noradrenalina i dopamina. Uczestnicy badań nad krioterapii często zgłaszają dodatkowe korzyści: większą jasność umysłu, lepszy sen, a nawet mniejszy ból stawów.


Zimno również doładowuje układ limfatyczny, sieć utylizacji odpadów w organizmie. Naprzemienne zwężanie i rozszerzanie naczyń krwionośnych podczas ekspozycji na zimno powoduje efekt „pompowania”, wypłukując toksyny i związki zapalne. Może to wyjaśniać, dlaczego wielu zwolenników zauważa czystszą skórę i mniejsze opuchnięcia.

Skurcze mięśni wywołane zimnem imitują ćwiczenia
Nie trzeba zanurzać się w lodowatej wodzie, aby zbierać nagrody. Proste kroki, takie jak zakończenie prysznica 30 sekundami zimnej wody lub obniżenie termostatów domowych między 66 a 68 F, mogą z czasem aktywować BAT. Dla tych, którzy szukają silniejszych efektów, kontrolowane zanurzenie w zimnej wodzie (50-60 F) pod okiem profesjonalisty oferuje głębsze zmiany metaboliczne.


Dalsze badanie przeprowadzone przez doktoranta UM Stena van Beeka na Uniwersytecie w Maastricht potwierdziło, że dreszcze wywołane zimnem odgrywają kluczową rolę w utracie wagi . Uczestnicy z nadwagą, którzy drżeli codziennie przez 10 dni, zaobserwowali znaczną poprawę metabolizmu glukozy. Mechanizm? Skurcze mięśni wywołane zimnem naśladują ćwiczenia, zwiększając wchłanianie cukru.


Pomimo dowodów, krioterapia pozostaje na marginesie medycyny głównego nurtu. Krytycy twierdzą, że jest „zbyt prosta”, aby ją spieniężyć, w przeciwieństwie do leków opatentowanych. Jednak wraz ze wzrostem zachorowań na cukrzycę – zwłaszcza w krajach zachodnich, takich jak Holandia, gdzie dominują siedzący tryb życia i zła dieta – pilna potrzeba tanich rozwiązań jest niezaprzeczalna.


Przez tysiąclecia ludzie znosili wahania temperatury, które utrzymywały układy metaboliczne w dobrej kondycji. Centralne ogrzewanie i klimatyzacja wymazały te naturalne czynniki stresujące, potencjalnie przyczyniając się do współczesnej dysfunkcji metabolicznej. Ponowne wprowadzenie łagodnego zimna może być powrotem do biologicznych podstaw.


Ludzkie ciało jest przystosowane do wyzwań środowiskowych, które współczesne życie wyeliminowało. Podczas gdy Big Pharma wciska skomplikowane rozwiązania, kluczem do zdrowia metabolicznego może być zaakceptowanie tego dyskomfortu, którego ludzkość unikała przez stulecia. Dla diabetyków i osób dbających o zdrowie obniżenie temperatury termostatu może być najprostszą receptą, jaką kiedykolwiek zalecono.


Więcej podobnych artykułów znajdziesz na stronie DiabetesCure.news .


Obejrzyj wykład dr Pam Popper na temat roli diety i zmiany nawyków w leczeniu cukrzycy .

[cedric]

https://www.youtube.com/watch?v=H1Z-IQDKYaA
87% cukrzyków WYLECZONYCH ! Zobacz zanim skasują.

Marek Skoczylas

[Gacek]

Na Earth Clinics w tym temacie
https://www.earthclinic.com/cures/lower ... eus_200540
polecają ćwiczenie "soleus push ups" (trochę jak wibrogimnastyka Mikulina tylko musi być na siedząco). Ponoć bardzo dobrze na cukier działa.
https://www.youtube.com/watch?v=pN8E3O5ZGTs

[cedric]

https://en.wikipedia.org/wiki/Alpha-glu ... _inhibitor

Inhibitory alfa-glukozydazy ( AGI ) to doustne leki przeciwcukrzycowe stosowane w cukrzycy typu 2 , które działają poprzez zapobieganie trawieniu węglowodanów (takich jak skrobia i cukier stołowy ). Naturalnie występujące AGI można znaleźć w surowych roślinach/ziołach, takich jak cynamon i morwa biała , a także w niektórych bakteriach. [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] Węglowodany są zazwyczaj przekształcane w cukry proste ( monosacharydy ) przez enzymy alfa-glukozydazy obecne w komórkach wyściełających jelita, umożliwiając wchłanianie monosacharydów przez jelito. W związku z tym inhibitory alfa-glukozydazy zmniejszają wpływ węglowodanów w diecie na poziom cukru we krwi . [ 5 ] [ 1 ]

Przykłady i różnice
Przykłady inhibitorów alfa-glukozydazy obejmują: [ potrzebne źródło ]

Akarboza – Precose lub Glucobay
Miglitol – Glyset
Voglibose
Chociaż leki te mają podobny mechanizm działania, istnieją subtelne różnice między akarbozą a miglitolem. Akarboza jest oligosacharydem , podczas gdy miglitol przypomina monosacharyd . Miglitol jest dość dobrze wchłaniany do krwiobiegu, w przeciwieństwie do akarbozy. Co więcej, akarboza hamuje alfa-amylazę trzustkową, a także alfa-glukozydazę, i jest rozkładana przez maltogenną alfa-amylazę bakteryjną jelit i cyklomaltodekstrynazę . [ 6 ] [ 7 ]

Naturalne inhibitory alfa-glukozydazy
Istnieje wiele produktów naturalnych o działaniu hamującym alfa-glukozydazę. [ 8 ] [ 9 ] [ 1 ] W rzeczywistości prototypowy lek tej klasy (akarboza) został odkryty w bakteriach glebowych. [ 10 ]

Na przykład badania wykazały, że grzyb kulinarny Maitake ( Grifola frondosa ) ma działanie hipoglikemiczne . [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ] [ 14 ] [ 15 ] [ 16 ] Maitake obniża poziom cukru we krwi, ponieważ grzyb ten naturalnie zawiera inhibitor alfa-glukozydazy. [ 17 ]

Wszystkie gatunki cynamonu wykazują aktywność podobną do akarbozy. [ 5 ] Pojedyncza dawka surowego cynamonu przed posiłkiem zawierającym złożone węglowodany zmniejsza hiperglikemię poposiłkową (powyżej 140 mg/dl; >7,8 mmol/l) u pacjentów z cukrzycą typu II. [ 1 ] Inną rośliną wzbudzającą duże zainteresowanie jest Salacia oblonga . [ 18 ]

Zastosowanie kliniczne
Inhibitory alfa-glukozydazy są stosowane w celu uzyskania lepszej kontroli glikemii nad hiperglikemią w cukrzycy typu 2 , szczególnie w odniesieniu do hiperglikemii poposiłkowej . Przyjęcie pojedynczej dawki przed posiłkiem zawierającym węglowodany złożone wyraźnie hamuje skok glikemii i może zmniejszyć hiperglikemię poposiłkową (powyżej 140 mg/dl; >7,8 mmol/l) u pacjentów z cukrzycą typu II. [ 1 ] Tę zdolność obserwuje się w stanie natywnym/surowym inhibitora alfa-amylazy; dlatego oczekuje się, że jego spożycie w posiłku poddawanym ogrzewaniu (pieczeniu, smażeniu lub gotowaniu) stępi jego właściwość zmniejszania aktywności enzymów trawiących węglowodany. [ 1 ] [ 19 ] Mogą być stosowane w monoterapii w połączeniu z odpowiednią dietą cukrzycową i ćwiczeniami lub mogą być stosowane w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. [ potrzebne źródło ]

Przegląd systematyczny Cochrane'a ocenił wpływ AGIs u osób z upośledzoną tolerancją glukozy , upośledzonym stężeniem glukozy we krwi na czczo , podwyższonym stężeniem hemoglobiny glikowanej A1c (HbA1c). [ 20 ] Stwierdzono, że akarboza wydaje się zmniejszać częstość występowania cukrzycy typu 2 w porównaniu z placebo, jednak nie ma jednoznacznych dowodów na to, że akarboza w porównaniu z dietą i ćwiczeniami, metforminą , placebo , brakiem interwencji poprawia śmiertelność z wszystkich przyczyn , zmniejsza lub zwiększa ryzyko śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych, poważnych lub niepoważnych zdarzeń niepożądanych, udaru mózgu nieprowadzącego do zgonu , zastoinowej niewydolności serca lub nieprowadzącego do zgonu zawału mięśnia sercowego . [ 20 ] Ten sam przegląd wykazał, że nie ma jednoznacznych dowodów na to, że wogliboza w porównaniu z dietą i ćwiczeniami lub placebo zmniejsza częstość występowania cukrzycy typu 2 lub któregokolwiek z innych mierzonych wyników. [ 20 ]

U pacjentów z cukrzycą typu 1 stosowanie inhibitorów alfa-glukozydazy nie zostało oficjalnie zatwierdzone przez Agencję ds. Żywności i Leków w Stanach Zjednoczonych, jednak istnieją pewne dane dotyczące ich skuteczności w tej populacji, wykazujące potencjalne korzyści w zestawieniu ze zwiększonym ryzykiem hipoglikemii. [ 21 ]

Mechanizm działania
Inhibitory alfa-glukozydazy to sacharydy , które działają jako konkurencyjne inhibitory enzymów niezbędnych do trawienia węglowodanów , a konkretnie enzymów alfa-glukozydazy w rąbku szczoteczkowym jelita cienkiego. Związane z błoną jelitową alfa-glukozydazy hydrolizują oligosacharydy , trisacharydy i disacharydy do glukozy i innych monosacharydów w jelicie cienkim. [ potrzebne źródło ]

Akarboza blokuje również alfa-amylazę trzustkową, a także hamuje alfa-glukozydazy związane z błoną komórkową. Alfa-amylaza trzustkowa hydrolizuje złożone skrobie do oligosacharydów w świetle jelita cienkiego. [ potrzebne źródło ]

Hamowanie tych układów enzymatycznych zmniejsza tempo trawienia węglowodanów. Wchłania się mniej glukozy, ponieważ węglowodany nie są rozkładane na cząsteczki glukozy. U pacjentów z cukrzycą krótkotrwały efekt tych terapii lekowych polega na obniżeniu aktualnego poziomu glukozy we krwi, natomiast długoterminowy efekt to niewielkie obniżenie poziomu hemoglobiny A1c . [ 22 ]

Dawkowanie
Ponieważ inhibitory alfa-glukozydazy są konkurencyjnymi inhibitorami enzymów trawiennych, należy je przyjmować na początku głównych posiłków, aby uzyskać maksymalny efekt. Ich wpływ na poziom cukru we krwi po posiłkach będzie zależał od ilości węglowodanów złożonych w posiłku. [ potrzebne źródło ]

Sformułowanie
Wykazano, że korzyści zdrowotne wynikające ze stosowania proszku ziołowego hamującego alfa-glukozydazę są większe, gdy proszek jest przyjmowany doustnie po rozpuszczeniu w wodzie w postaci napoju, w porównaniu do przyjmowania go w postaci zwykłych twardych kapsułek żelatynowych. [ 1 ]

W ulotce dołączonej do tabletki akarbozy wymieniono dwa sposoby jej przyjmowania: żucie z pierwszymi kęsami pokarmu lub połknięcie na jakiś czas przed jedzeniem. W przypadku tej samej marki tabletek akarbozy żucie pokarmu wydaje się skuteczniejsze niż połykanie w zwalczaniu wzrostu poziomu cukru we krwi po wypiciu wody z sacharozą. [ 23 ]

Skutki uboczne i środki ostrożności
Ponieważ inhibitory alfa-glukozydazy zapobiegają degradacji węglowodanów złożonych do glukozy, pozostają one w jelicie. W jelicie grubym bakterie trawią węglowodany złożone, powodując w ten sposób działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, takie jak wzdęcia i biegunka . Ponieważ te działania niepożądane zależą od dawki, zaleca się rozpoczęcie leczenia od małej dawki i stopniowe jej zwiększanie do pożądanej wartości. Innym zgłaszanym działaniem niepożądanym jest odma jelitowa . [ 24 ]

Jeśli u pacjenta przyjmującego inhibitor alfa-glukozydazy wystąpi epizod hipoglikemii , powinien on spożyć produkt zawierający monosacharydy, taki jak tabletki z glukozą lub napój gazowany z syropem kukurydzianym o wysokiej zawartości fruktozy (HFCS ). Ponieważ lek zapobiega trawieniu polisacharydów (lub niemonosacharydów), produkty niezawierające monosacharydów mogą nie być w stanie skutecznie odwrócić epizodu hipoglikemii u pacjenta przyjmującego inhibitor alfa-glukozydazy. [ potrzebne źródło ]

Zobacz także
Akarboza
Alfa-glukozydaza
Inhibitor alfa-amylazy
Cynamon
Odniesienia

[cedric]

https://articles.mercola.com/sites/arti ... efits.aspx

Jak gorzki melon pomaga kontrolować poziom cukru we krwi i poprawia zdrowie metaboliczne
Analiza dr. Josepha Mercoli

27 sierpnia 2025 r.

Krótki zarys historii
Gorzki melon zawiera związek podobny do insuliny, zwany polipeptydem P, który pomaga obniżyć poziom cukru we krwi po posiłkach, co czyni go cennym narzędziem dla osób z cukrzycą typu 2 lub wczesnym stadium cukrzycy typu 2
W 12-tygodniowym badaniu na ludziach ekstrakt z gorzkiego melona znacząco obniżył poziom glukozy we krwi po posiłku i zahamował wydzielanie glukagonu, hormonu, który powoduje nadmierne uwalnianie cukru z wątroby
Badania laboratoryjne i na modelach zwierzęcych wykazały, że gorzki melon spowalnia wzrost guzów w trudnych do leczenia nowotworach, w tym w potrójnie ujemnym raku piersi, poprzez uszkodzenie mitochondriów komórek nowotworowych i zmianę szlaków sygnałowych związanych z hormonami
W przeciwieństwie do leków, które pobudzają organizm do produkcji większej ilości insuliny, gorzki melon działa poprzez zwiększenie efektywności insuliny i obniżenie hormonalnych czynników wywołujących nasilające się skoki glikemii, nie powodując skutków ubocznych, jak wykazały badania kliniczne
Aby w pełni wykorzystać korzyści, gorzki melon należy spożywać w połączeniu z dietą składającą się z pełnowartościowych produktów, ograniczyć spożycie kwasu linolowego z olejów roślinnych oraz stosować codzienne nawyki wspomagające funkcjonowanie mitochondriów i chroniące przed substancjami zaburzającymi gospodarkę hormonalną.

[cedric]

https://articles.mercola.com/sites/arti ... risks.aspx

Badania łączą powszechnie stosowane leki na cukrzycę z większą liczbą problemów z sercem
Analiza dr. Josepha Mercoli

27 września 2025 r.


Krótki zarys historii
Starsze leki na cukrzycę, takie jak glipizyd, wiążą się z wyższym ryzykiem zawału serca, udaru mózgu, a nawet zgonu w porównaniu z nowszymi opcjami
Osoby chore na cukrzycę typu 2 są dwukrotnie bardziej narażone na problemy z sercem, dlatego szczególnie ważne jest unikanie leków, które zwiększają to ryzyko
Starsze leki na cukrzycę, takie jak glipizyd, są nadal powszechnie przepisywane, ponieważ są niedrogie i powszechnie znane, ale badania pokazują, że wiążą się z ukrytymi zagrożeniami, które narażają serce na większe ryzyko
Zmiana stylu życia, np. ograniczenie spożycia olejów roślinnych, wybór odpowiednich węglowodanów i ograniczenie narażenia na toksyny, przywraca naturalną zdolność organizmu do regulowania poziomu cukru we krwi.
Proste badanie krwi HOMA-IR pozwala na wczesne wykrycie insulinooporności, dając szansę na odwrócenie objawów, zanim cukrzyca typu 2 doprowadzi do powikłań zagrażających życiu