KSIĄŻKI NA TEMAT HISTORII LECHITÓW/SŁOWIAN

[Kriestovo Nysian]

Silesiorum Rebus 550-1170 Exerciationes - Martin Hanke

Łacińska książka na temat historii Śląska i Polski od przed 550 roku do 1170 roku. Wydanie Bibloteki Opolskiej i Wrocławsko-Nyskiej.

Na 37 stronie książka wymienia wymienia miejscowości będące częścią Śląskiego Caratu (Silesiacarum), założonego przez księcia Lecha I, które powstały przed 550 rokiem i mają rdzenne polskie nazewnictwo. Są to min.: "Bytom, Byczyna, Bielawa, Krnow, Bolesławiec, Brzeg, Cieszyn, Gliwice, Głuchołazy, Koźle, Krapkowice, Krosno Odrzańskie, Kłodzko, Głogów, Grodków, Jabłoniec, Jawor, Jelenia Góra, Lubin, Lubań, Lwówek Śląski, Legnica, Leszno, Międzybrodzie, Milicz, Namysłów, Nysa, Olesno, Opole, Opava, Paczków, Praszka, Prudnik, Racibórz, Ruda Śląska, Szprotawa, Strzelin, Strzelce, Strzegom, Świdnica, Tarnów, Trzebnica, Wałbrzych, Zgorzelec, Żagań, Żory, Żary, Żeliszów (2 miej. o tej nazwie Doln. i Czechy). Oraz Wrocław - WRÓCISŁAWA, nowa stolica władz świeckich ulokowana na "Staro-Aryjskim" prawie Księstwa Brzeskiego, co jest potwierdzone w prawnych dokumentach Frankońskich, a także opisane w Niemieckich i Słowiańskich kronikach.

Na str. 22-25 znaczenie słowa POLONIS, POLONI i POLONORUM. Na str. 23 LECHICI to SARMACCY SŁOWIANIE od panowania księcia LECHA I. Zamieszkują teren całej SARMACJI w której na dwóch rdzennych częściach LECHICKICH - ŚLĄSKU I POLSCE, obok siebie mieszkają i noszą nazwiska jego potomkowie. POLANIE z genami Sarmatów to antyczni SŁOWIANIE ze ŚLĄSKA. Są to rdzenni mieszkańcy tej ziemi, a swój rozwój zawdzięczają wszech-wiedzącym, inteligentnym GENOM SARMACKIM. To prawda, że nazwa narodu POLAN jest bardzo stara, jej pochodzenie wywodzi się ściśle ze starożytnego narodu SARMATÓW.

Na str. 24. POLANIE z genami SARMATÓW są rdzennymi mieszkańcami terenów wokół WISŁY. Znaczenie słowa POLONORUM - Imperium Polan, oraz jego odmiany pochądzą od tego momentu. Dodatkowo wytłumaczenie słów POLONOS i SPALIS. Swoim rdzeniem słowo POLONORUM wywodzi się od słowa SPALORUM, które to zaś jest synonimem słowa ZWYCIĘSTWO/VICTORIA. Pochodzi ono ściśle i było używane przez walecznych SCYTÓW, zamieszkujących teren pomiędzy Odrą i Wisłą. Jego terminologia wywodzi od scytyjskiego słowa używanego na Mazowszu - POLI/PALI i SPOLI/SPALI.

Na str. 25. kontynuacja znaczenia. Rzymski kronikarz IORDANES wspomina że jest to słowo POLAN - SPALIĆ i SPALEORUM - SPALĘ RZYM. Inni kronikarze rzymscy podają, słowo SPALIĆ jest od LECHITÓW, a w szczególności POLAN, sarmackiego ludu, który podczas walki krzyczy SPALIS/SPALIĆ. Piliniusz Starszy podaje, że podczas wielkiego zwycięstwa SCYTÓW, lud wywodzący się znad Wisły krzyczał głośno SPALIS/SPALIĆ, a słowo SPALONORUM oznacza ostateczne zwycięstwo - SPALONO RZYM. Samo słowo, zwycięstwo i sława POLAN rozeszła się po całej SCYTII i poza nią, na całe wybrzeże Adriatyku oraz za teren Scytii Azjatyckiej. Tam też słowo SPALIS/SPALIĆ kojarzone jest ze zwycięstwem POLAN. LILIE kojarzone i znane są jako symbol i domena zwycięstwa LECHITÓW i wywodzi się ze ŚLĄSKA, natomiast SPALONORUM/POLONORUM na stałe wpisało się do wszystkich języków SŁOWIAN jako zwycięstwo POLAN, SŁAWNYCH - tych którzy SPALILI RZYM . Jest to połączenie zwycięskich słów: SPAL i LILI - SPALILI/ZWYCIĘŻYLI RZYM.


Link do książki: https://polona.pl/item/martini-hankii-d ... zA0OTQ0NzI

...

[Kriestovo Nysian]

"Cyganjokról" - książka Henryka Wisłockiego nt. rodzimych wierzeń i magii Cyganów - którzy również byli mieszkańcami Lechistanu.

NIEMIEC w cygańskim znaczeniu "NIE-MIEĆ-WIRO-RODA-ARIOM"

Link:https://commons.wikimedia.org/wiki/Cate ... _WLISLOCKI

[Kriestovo Nysian]

W Bibliotece Narodowej przetrwała książka Serbów Połabskich/Pomorskich.

Opisuje ona dzieje Serbów Łużyckich i Pomorskich w 13 i 14 wieku. W tym władców Serbskich i Bułgarskich carów wybranych na wiecach min. Stefana i Simeona, pochodzących z Pomorza w tym min. z Wolina.

Pierwsza strona:
"ŻYCIEN ŻYZNIO POWJAŚCI SWITIO WITIO".
"U GODZIN DWJA JANINIECHO LWJANIW KRALIE SIRBSKIEJ POMORSKIEJ ZIEMIE".
"WJARYNI ŻEZNICH PRAWO WOLINJACZE LICHJANKAM EPOCH WOLJANI SWIATEGO".

Druga strona pierwsze zdanie:
"OJCY JANIA NASZEGO ZIEMIE SIMEONA NIEMJANO ARNOWA JAGJO MIRO, TO OJCA CARJAWSKJAGJO I SINA NYSJANE ZEMJU PRAWOŚCIENNO GENU CARIE, ARCHJE PIKNA EPIKA SIKULIAWU SLAWU"


Link:https://polona.pl/item/zivoti-kraljeva- ... o:metadata

[janusz]

Lechistan II [zbiór pism z lat 1633-1939]
10 kwi 2019

https://www.youtube.com/watch?v=lG19jLqO0r0&feature=youtu.be&fbclid=IwAR102lGsDAbJLuwD0fCOb5ZDqZQs5-KhGxYXmNMpSS32YuRpsNawvNtZZDU

BezChaosowania

1. Odezwa do Sławian (1939) Stanisław Szukalski 1:48 ←kliknij, aby przejść. ⬇⬇ rozwiń opis ⬇⬇
2. Ku Praźródłom Sławiańszczyzny (1939) Włodzimierz Życzkowski 9:11
3. Rozmowa z Władysławem Kołodziejem (1970) Alicja Sienkiewicz 35:07
4. Obrzęd zaklinania w starożytnej Lechii za pomocą jemioły (1924) J. S. Zubrzycki 57:27
5. O Świątyniach u Starożytnych Sławian (1811) Piotr Aigner 1:02:21
6. Rewolucja duchowa w polityce (1924) Józef Chobot 1:20:57
7. W rocznicę śmierci Stefana Żeromskiego (1926) Władysław Kołodziej 1:24:39
8. Runy Sławiańske (1838) Michał Olszewski 1:28:25
9. Gniazdo Lachowe-Polachowie, Vandalowie, Getowie, Scytowie, Sarmaci (1633) X. Wojciech Dębołęcki 1:46:00
10. Duch Cywilizacji i Duch Puszczy (1926) M. Romanow W. Kołodziej 2:06:32
11. Duchowe Skarby Lasu (1925) Władysław Kołodziej 2:16:44
12. Umiłowanie Przyrody przez Prasłowian (1931) Stanisław Jakubowski 2:34:56
13. 2:42:18 Krótki opis dzieła J. S Zubrzyckiego (1925) Józef Chobot
14. Starożytne Klejnoty/Herby Ś-Lachty (1930) prof. Jan Sas Zubrzycki 2:44:09
15. Gody (1887) Wilhelm Bogusławski 3:10:04
16. Kwiat Paproci (1939) E. Raniewski 3:58:38
17. Dalekowidztwo Polaków (1930) prof. Jan Sas Zubrzycki 4:07:38
18. Walka o Niepodległość Roji (1947) Drzewid Roji 4:09:29
19. Kultura zachodu osłabiająca umysł i ducha polskiego (1924) prof. Jan Sas Zubrzycki 4:16:42
20. Postawa hołdowania Polskości w dobie marksizmu kulturowego (1924) prof. Jan Sas Zubrzycki 4:21:13
21. Jarmark/Jaromir/Jaromirzc (1930) prof. Jan Sas Zubrzycki 4:23:40
22. Hejnał [Moc Własna] (1927) Władysław Kołodziej 4:30:40
23. Moc Własna wer. 2 (1928) Władysław Kołodziej 4:34:20
24. Krótki opis dwóch dzieł prof. Jana Sas Zubrzyckiego (1924) Józef Chobot 4:38:12
25. Kształt Serca w sztuce starolechickiej (1921) prof. Jan Sas Zubrzycki 4:43:28
26. Czyli Słowianami lub Sławianami zwać się powinniśmy (1828) Franciszek Siarczyński 5:10:38
27. Starożytni Lirnicy wyśpiewujący sławę Bohatyrów (1924) prof. Jan Sas Zubrzycki 5:33:53
28. Poczatek Cywilizacji a mowa Bohów-Lachów (1857) Piotr Czarkowski 5:39:52
29. Błękitne myśli + Wiersz lechicki + Mantra Leli (1931) Piastun Koła Świętego 6:53:42
30. Przepiękna postawa Zubrzyckiego w latach szkolnych (1930) fragm. autobiografii 7:04:35
31.Lechickie podanie o Koniu kupca Uściotyna [legenda] 7:09:55
32. Bajka Sławiańska Bolesław Londyński (1932) czyta. Urszula Kempny 7:15:42

[janusz]

''O broni Słowian. Na wojnie i w kulutrze.''
Zapraszamy serdecznie na stronę wydawnictwa po tą wyjątkową pozycję :

https://www.triglav.com.pl/oferta/temat ... HxHqtjKMqo

Szczecin - Poznań 2020

„Wtedy młódź polska na wyścigi runęła na wroga, uderzając najpierw włóczniami, a następnie dobywszy mieczy; niewielu z nadchodzących Czechów osłoniły tam tarcze, kolczugi były im ciężarem, nie pomocą, szyszaki służyły tam głowom za ozdobę, a nie za osłonę.”

Anonim, tzw. Gall, Kronika polska

Autor prezentuje szeroki arsenał indywidualnego uzbrojenia zaczepnego i ochronnego – włócznie, topory, miecze, łuki, proce, a także broń rzadko używaną przez Słowian. Sprawdza kiedy poznali kusze, zastanawia się, jakich używali tarcz, jak często wdziewali pancerze i jakie mieli hełmy. Opisuje znaki bojowe oraz wyposażenie jeździeckie.

Zgodnie z tytułem omawia oręż używany przez Słowian we wczesnym średniowieczu, a nie tylko ten przez nich wytwarzany. Uzbrojenie wszak nie poddaje się łatwej kategoryzacji etnicznej, choć niektóre jego rodzaje stawały się swoistym wyróżnikiem grupowym. Mimo, że to nie podręcznik o tym jak zostać słowiańskim wojem, to znajdzie tu czytelnik informacje, jakiej broni mogli używać np. Wieleci podczas powstania 983 r., pancerni Mieszka I czy drużynnicy z Wielkich Moraw.

Doświadczenie autora jako odtwórcy dało możliwości praktycznego zweryfikowania teorii stawianych przez badaczy gabinetowych. Użytkowanie replik broni uczy możliwych zastosowań i koniecznych metod obchodzenia się z nią. Zagadnienia zastanawiające z pozycji gabinetu, stają się oczywistymi w pozycji użytkownika.

Wojna wytwarza rytuały i zyskuje wymiar duchowy, a więc wojna i kultura „w jednym stały domu”, i to najlepiej oddaje podtytuł książki, która traktuje nie tylko o formie broni, ale też jej obecności w kulturze duchowej epoki. Literatura bronioznawcza zazwyczaj pomija ten wątek, a publikacje o religii i mitologii nie często naświetlają rolę uzbrojenia w obrzędach i symbolice. Autor stara się o typologiczną refleksję przy źródłowych wzmiankach np. o mieczu Świętowita w Arkonie, siodła Triglava w Szczecinie czy hełmie Swarożyca w Radogoszczy. Dla autora to właśnie styk dwóch największych pasji poznawczych – duchowej kultury Słowian i dawnego uzbrojenia.

Książka rozwija wiele wątków poruszonych we wcześniejszej O wojownikach Słowian. Drużyny i bitwy na lądzie i morzu.

Spis treści
Wstęp, czyli „czym?” • 11

Część pierwsza. Źródła pozyskiwania oręża

Rozdział pierwszy. Skąd broń i jaka? • 19

Casus Ostrowa Lednickiego • 24
Made in Sklawania • 29
Czy wszyscy jednacy? Casus nadbałtycki • 33
Przemiany w czasie – casus wielkomorawski • 37
Gdzie są chłopcy z… tamtą bronią? • 39

Część druga. Uzbrojenie zaczepne – broń biała

Rozdział drugi. Włócznia • 45

Typy grotów • 48
Typ I • 50
Typ II • 51
Typy III, IV, V • 52
Typ VI • 58
Groty oszczepów • 61
O technologii • 62
Zdobione groty • 67
Tylce (Toki) • 69
Drzewca i sposoby walki włócznią • 72
Długość • 73
Piechurzy i kawalerzyści • 76
Giętki i twardy • 84
O symbolice • 86
Mężczyzna-wojownik • 87
Bogowie i magia • 89
Broń Słowian, broń pogan • 91
Narzędzie wyroczni – kapłani • 96
Ofiary, królowie i drzewo życia • 99
„W” jak włócznia, „w” jak wojna • 106
Próba chrystianizacji symbolu • 111
Winda w zaświaty • 118

Rozdział trzeci. Topór • 127

Topór a siekiera • 130
Typy żeleziec • 132
Typ I • 134
Typ II • 136
Typ III • 138
Typ IV • 142
Typ V • 143
Typ VI • 144
W transporcie • 144
O technologii • 146
O toporzysku • 150
Raz go obuchem, czyli o sposobach walki • 156
Ciskając topory • 159
Topór w kulturze pogańskiej i chrześcijańskiej • 160
Perun • 167
Miniaturowe toporki – ochrona od wszelkiego zła czy branżowe breloczki? • 171
Znaczenie toporów zdobionych • 175
Ofiary • 175
Tur – byk – kozioł. Ofiar ciąg dalszy? • 177
Próba chrystianizacji • 181
Krzyż krzyżowi nierówny • 183

Rozdział czwarty. Miecz • 185

Do VIII wieku. W rękach Słowian czy przeciw nim? • 186
Kontrabanda, czyli miecze frankońskie z wieków VIII i IX • 190
Z nadreńskiego źródła płynie wąski strumyk • 190
Rzeka wzbiera w IX wieku • 194
Jeszcze o handlu bronią, a mieczami w szczególności • 199
W państwowym arsenale, X–XI w. • 202
Wyznacznik statusu • 203
Typ S • 203
Typ T • 208
Typ Z • 211
Surowy oręż na nowe czasy • 216
Typ X • 216
Typ Y • 228
Podsumowanie – kto i ile? • 231
Okładziny rękojeści • 239
Pochwy. Zapominane choć niezbędne • 241
Wyłowione z zalewu, wykopane z grobów… • 242
Gdański unikat • 244
Rzemienie na co dzień, garnitur od święta • 245
Trzewiki nie dla każdego • 254
O symbolice. Od dumy do świętej sprawy • 265
W służbie słowiańskich bogów i nowej religii • 267
W komorach zmarłych • 272
W dłoniach słowiańskich monarchów • 274

Rozdział piąty. Pozostała broń sieczna • 277

Szabla • 277
Broń i jej nazwa – skąd przybyły? • 277
Co to jest? • 278
Na Rusi • 281
W Polsce • 285
Wielkie Morawy • 286
Pałasz • 288
Nóż bojowy • 289

Rozdział szósty. Pozostała broń obuchowa • 297

Maczuga • 297
Buława • 303
Kiścień • 308

Część trzecia. Uzbrojenie zaczepne – broń miotająca

Rozdział siódmy. Łuk • 315

Łuk na wojnie • 318
W źródłach pisanych dotyczących Słowian • 322
Polscy łucznicy za Chrobrego piórem Thietmara… • 322
…I za Krzywoustego piórem Anonima • 324
Na Rusi • 326
Nad Bałtykiem • 327
Łuk prosty • 327
Wielkie Morawy • 328
Ruś • 331
Polska • 332
Połabie • 335
Łuk wschodni • 335
U Słowian • 338
Strzały • 342
Brzechwa • 342
Groty • 343
Łuk i strzała – dobrana z nich para • 358
Zatrute strzały • 361
Łubia i tuły • 363
Symbolika • 366

Rozdział ósmy. Pozostała broń miotająca • 371

Kusza • 371
Poszukując źródeł wzorca • 372
Budowa • 374
Słowiański samostrzał • 375
Brakujące ogniwo? • 378
Groty bełtów • 378
Proca • 379
Słowianie też kręcili • 381
Znaleziska • 383

Część czwarta. Uzbrojenie ochronne

Rozdział dziewiąty. Szczyt (tarcza) • 391
Ocena współczesnych • 392
Jakie były te tarcze? • 395
Gdzie one są? • 396
Co widać u sąsiadów? • 397
Co ty pleciesz? • 398
„Prawdziwie polskie”? • 399
Szczyty owalne • 401
Morawy, IX wiek • 401
Analogia ottońska, XI wiek • 402
Szczyty okrągłe • 403
Na koń! • 406
Exemplum morawskie • 408
Exemplum łączyńskie (Brandenburg) • 409
Kopuła w dłoni • 412
Szczyty migdałowate • 416
Exempla szczecińskie • 419
Imacze, umba, pętlice • 424
Imacz a pętlice • 427
Broń li tylko ochronna? • 429
Barwa • 432
Symbolika • 436
Słoneczna tarcza Jarowita • 441

Rozdział dziesiąty. Szłom (hełm) • 443

W kulturze Słowian • 443
Hełmy żebrowe • 448
Typ Gniezdowo-Stromovka • 451
Gniezdowo • 451
Stromovka • 452
Bojná • 453
…I dalej • 455
Hełmy (nie bardzo) „normańskie” • 456
Czechy • 458
Polska • 461
Europa Środkowa • 463
Złote szyszaki • 464
Poprzednicy • 467
Złoci wojownicy Rusi • 469
Na Węgrzech • 476
Pruskie • 477
(Wielko)polskie • 479
Gdzie to było zrobione? • 484
Dość wytrzymałe? • 489
Skórzane zastępstwo? • 495
Czepce • 496

Rozdział jedenasty. Pancerz • 499

Żelazo • 499
Terminologia • 504
„Pancerza nigdy nie wdziewają”… • 505
Ni Polacy… • 506
Ni Połabianie • 508
…a jednak pancerni • 511
Ruś • 511
Polska • 512
Połabie • 513
Czechy • 515
Zaopatrzenie • 515
Kolczuga • 518
Ruś • 525
Połabie • 526
Polska • 527
Kolczuga z jeziora • 529
Wielkie Morawy i Czechy • 531
Święty od kolczugi – kolczuga od świętego • 533
Cesarski standard • 535
Pancerze zbrojnikowe • 536
Pancerz lamelkowy • 538
Pancerz łuskowy • 545
Nadal łuskowy? • 551
Skóra jak pancerz? • 554

Część piąta. Uzupełnienie

Rozdział dwunasty. Znaki bojowe – stanice, chorągwie, proporce • 561

Stanice z pogańskich świątyń • 562
Chorągwie na czele wojsk chrześcijańskich • 568
Czechy • 569
Polska • 569
Ruś • 570
Znaczenie sygnałowe • 572
Proporczyki • 573

Rozdział trzynasty. Wyposażenie jeździeckie • 575

O koniach • 575
Jaki koń jest, (nie) każdy widzi • 576
Krucze stópki, czosnek i jeżyki • 581
Ostrogi • 582
Pierwsze pięć wieków • 583
Od X wieku • 586
Martwy, ale w ostrogach • 589
Rząd koński • 599
Siodło • 599
Strzemiona • 604
Uzda • 611

Zakończenie • 613

Cytowana literatura • 619
Spis rycin • 649

[songo70]

Księgi Rodu Słowiańskiego
https://youtu.be/cwud98RrGso

[Kriestovo Nysian]

Kodeks Switi Witi.

Drukowany w Lechistanie zaginiony Kodeks Praw Switowita. 6 stron kodeksu dostępna w internecie dzięki Kanadyjskiej Bibliotece.

Link:https://archive.org/details/zachariasma ... 4/mode/2up

[Kriestovo Nysian]

Krakowski manuskrypt Kazimierza IV z listy światowego dziedzictwa UNESCO.

Wykonana przez krakowiaków księga o tytule:
"SABJO BABJO GRJOMY POLJANA WIWILJA WICZA LESZIO SINOMJO"
«СЬБЮ БIБЮ ГРЮМЬ ПОЛЯНА VIVIЛЯ VIЧА ЛЕШИѠ СИНОМЮ»

Oryginalny manuskrypt ze zbiorów Wrocławskiej Biblioteki, spisany za Kazimierza IV w Krakowie w 1490 roku. Książka od 1491 była drukowana przez Krakowską Drukarnię i obecnie została wpisana do Międzynarodowego Rejestru Dziedzictwa UNESCO i Programu "Pamięć Świata". Na jednej z kart widnieje brama miasta Krakowa z podpisem "KRAKOWJA" oraz dedykacja.

"DOKOŃCZANA JAGJAW BABYLIONA SYNA KSIĘGA W WIELKIM GRADZIE KRAKOWIE PRZY DZIERŻAWIE WIELKIEGO KRÓLA POLSKIEGO KAZIMIRA I DOKONCZONA BABILJONOWYM MJESZCZANO KRAKOWSKIM MISZKAWA JANO POTOMNYM".

Link:https://archive.org/details/oktoikh1491 ... 7/mode/2up

[songo70]

Starożytny Latopis Nestora (Повесть временных лет)

https://youtu.be/1N5USij5dkY

[Kriestovo Nysian]

quote=songo70

Starożytny Latopis Nestora (Повесть временных лет)

Na tej stronie co widac pisze w pierwszym zdaniu że to "SYNNIJ RUSI SYNAWIA MIESZKA I OD SYNÓW MIESZKA 6 MORAWSKIEGO POCHODZI”.

[Kriestovo Nysian]

Synopis Kozaków - skąd pochodzą Kozacy.

Już w tytule można się dowiedzieć:
"...KOZAKI NARZECZENIA LESZKO EWA PLEMIENIA I RODA".

I dalej przykład:
"...RODA KOZARSKA LICHU ŻENIA RYCARIU LECHU CERKU, LIESZE CARA ARMII...".


Link: https://archive.org/details/sinopsis_kozakov/