Po różnych wątkach porozrzucaliśmy informacje dotyczące tego zagadnienia więc chyba właściwym będzie skupienie ich w jednym miejscu.
Być może czas już na odróżnienie tych dwóch czynników czyli eteru od orgonu, jednak to zadanie dla wytrawnych praktyków, ja w tej dziedzinie jestem jeszcze siusiumajtkiem i nie czuję się na siłach do wymądrzania się. Czuję jednak, że albo to dwie różne postaci tej kosmicznej energii, albo jest ich jeszcze więcej, a my dotykamy tylko "wierzchołka góry lodowej".
Póki co zamieszczam ogólne informacje dotyczące tej energii, czyli eteru - jak go nazwał nasz wielki geniusz Franciszek Rychnowski, bądź orgonu - jak go mianował Wlhelm Reich. Wielki, współczesny propagator orgonu James Demeo tak o nim pisze:
J. De Meo
czym jest energia orgonu -James DemeoEnergia Orgonu jest kosmiczną życiową energią, fundamentalną stwórczą siłą znaną ludzkości od dawna zwłaszcza przez osoby żyjące w kontakcie z naturą, określana wielokrotnie poprzez różne spekulacje naturalistycznych badaczy, lecz teraz została fizycznie wydzielona i zademonstrowana.
Orgon został odkryty przez dr Wilhelma Reicha, który zidentyfikował wiele z jego podstawowych własności. Dla przykładu energia orgonowa promieniuje ze wszystkich ożywionych i nieożywionych substancji. Może również z łatwością, choć z różną prędkością, przenikać wszystkie formy materii. Wszystkie materiały oddziaływują z orgonowa energią przez przyciąganie i pochłanianie jej, lub odpychanie i odbijanie. Orgon może być uwidoczniony, zmierzony, sfotografowany i fizycznie odczuty. Jest rzeczywistą, fizyczną energią, a nie jakąś metaforą czy hipotetyczną siłą.
Orgon występuje również w postaci wolnej w atmosferze i w kosmicznej próżni. Jest pobudliwy, ściśliwy, pulsujący spontanicznie, można go rozprzestrzeniać i kurczyć. Orgon wypełnia i ładuje wnętrze danego środowiska, lub też wnętrze danej substancji, ciągle się przemienia w czasie, zazwyczaj w cykliczny sposób. Orgon jest bardzo silnie przyciągany przez żyjące organizmy, materię ożywioną, wodę i samego siebie. Energia orgonowa może normalnie strumieniowo lub swobodnie przelewać się z jednego miejsca na inne w atmosferze, lecz zazwyczaj zachowuje kierunek przepływu z zachodu na wschód, poruszając się z Ziemią, która obraca się nieznacznie szybciej od niej. Jest wszechobecnym medium, kosmicznym oceanem dynamicznej, poruszającej się energii, będącej we wzajemnej łączności z całym fizycznym wszechświatem; wszystkimi żyjącymi stworzeniami, całym systemem pogody i planetami reagującymi na jego pulsacje i przemieszczanie.
Orgon jest powiązany i pokrewny, lecz całkowicie odmienny, od innych form energii. Może na przykład wpłynąć na ładunek magnetyczny ferromagnetycznych przewodników, nie będąc sam magnetycznym ładunkiem. Podobnie może wywołać ładunek elektrostatyczny w izolatorach, pomimo, że sam nie posiada w pełni natury elektrostatycznej. Reaguje w bardzo gwałtowny (zakłócony) sposób w obecności materiałów radioaktywnych oraz “surowego i twardego” elektromagnetyzmu, wygląda to podobnie do podrażnionej protoplazmy. Orgon może być rejestrowany w specjalnie do tego celu zmodyfikowanych licznikach Geigera. Jest również ośrodkiem (medium), poprzez który zakłócenia elektromagnetyczne są przenoszone, w sposób bardziej określony przez starszą koncepcję eteru, pomimo że sam nie posiada elektromagnetycznej natury. Strumienie orgonowej energii wewnątrz atmosfery ziemskiej wywołują zmiany we wzorcach cyrkulacji powietrza; funkcjonowanie atmosferycznego orgonu jest podstawą kształtowania się (budowy) potencjalnych burz i sztormów, może on wpływać na temperaturę atmosfery, ciśnienie, i wilgotność. Kosmiczna energia orgonu wydaje się również czynnikiem biorącym udział w “pracy” przestrzeni kosmicznej, wpływając na grawitację oraz zjawiska słoneczne. Ciągle jednak, całkowicie wolna masa orgonowej energii nie jest żadnym ze znanych nam dotychczas fizyczno-mechanicznych czynników, ani ich wypadkową. Właściwości orgonowej energii wywodzą się bardziej z niej samej (jej własnej autonomicznej zasady istnienia), coś bardziej na zasadzie dawnych koncepcji witalnej siły życiowej, lub elan vital, aczkolwiek inaczej niż w dawnych tezach występuje ona w postaci wolnej w olbrzymich ilościach uwolnionych w atmosferze i kosmosie. Jest to przede wszystkim pierwotna kosmiczna życiowa energia, a wszystkie inne formy energii pozostają w stosunku do niej jako wtórne w swej naturze. W świecie ożywionym energia orgonowa jest podstawą głównych procesów życiowych; pulsowania, przepływu, a odpowiedni poziom ładunku biologicznego orgonu determinuje ruch, działanie oraz zachowania protoplazmy i tkanek, na tyle aktywnie mocno, na ile duże jest zjawisko “bioelektryczne”. Emocje są wynikiem odpływu i przypływu, ładowania i rozładowywania się orgonu podczas przepływu przez błony każdego organizmu, podobnie jak pogoda jest wynikiem odpływania i przypływania, ładowania i rozładowywania się orgonu w atmosferze. Zarówno organizm jak i pogoda odpowiadają na dominujący charakter i stan życiowej energii w danej chwili. Funkcjonowanie energii orgonu wydaje się występować w całym stworzeniu, w mikrobach, zwierzętach, chmurach burzowych, huraganach i galaktykach.
Energia orgonowa nie tylko pobudza i ożywia świat naturalny; jesteśmy zanurzeni w morzu tej energii, bardziej niż ryba zanurzona jest w wodzie. Co więcej, jest to medium (ośrodek); który przesyła emocje i umożliwia postrzeganie, poprzez który, jesteśmy połączeni z kosmosem, który spokrewnią nas ze wszystkim co żyje.
James Demeo
http://energiaorgonu.wordpress.com/czym ... mes-demeo/W innym miejscu jego książki czytamy:
Własności energii orgonu:
• wszechobecna, wypełnia wszelkie przestrzenie,
• występuje masowo i swobodnie; kosmiczna i pierwotna (podstawowa) w swej naturze,
• penetruje wszelkiego rodzaju materię; z różnym stopniem prędkości (pulsacji),
• pulsuje spontanicznie, ulega rozszerzaniu i zagęszczaniu (kurczeniu), przepływa w sposób charakterystyczny dla fal wirujących (pulsujący wir),
• możliwa do bezpośredniej obserwacji i mierzenia,
• posiada negatywną (ujemną) entropię,
• bardzo silnie pokrewna do wody; pochłaniana i przyciągana przez wodę,
• akumulowana w sposób naturalny przez żywe organizmy; przez pożywienie, wodę, oddech i poprzez skórę,
• może występować wspólne pobudzenie i przyciąganie (silna reakcja) oddzielnych strumieni energii orgonu, lub też oddzielnych systemów pobudzonych (ładowanych) przez orgon,
• pobudliwa poprzez inne drugorzędne energie (jądrową, elektryczną, elektromagnetyczną, iskrzenie elektryczne, tarcie).
Fizyczne efekty silnego naładowania argonem:
• lekko podwyższona temperatura powietrza w stosunku do otoczenia porównywalnego bez silnego naładowania,
• wyższy potencjał elektrostatyczny, ze zmniejszoną zdolnością do elektroskopowego rozładowywania - w porównaniu z takim samym otoczeniem nie naładowanym,
• wyższa wilgotność i niższy stopień parowania - w stosunku do otoczenia porównywalnego,
• tłumienie jonizacyjnych efektów w napełnionej gazem rurze Geigera-Müllera,
• wzrost efektu jonizacji wewnątrz (bez gazowej) rury próżniowej (o podciśnieniu 0,5µ Hg lub niższym),
• zdolność do powstrzymywania i absorbowania elektromagnetyzmu.
Biologiczne efekty silnego naładowania organem:
• ogólny wagatoniczny stan, emanujący na cały organizm, (stan wagatoniczny - poczucie pełnego spokoju z równoczesnym odczuciem pełni energii),
• wrażenie delikatnego swędzenia i ciepła na powierzchni skóry,
• podwyższona temperatura wewnętrzna i skóry, wypieki (rumieńce),
• zrównoważenie (uregulowanie) ciśnienia krwi i tempa pulsu,
• zwiększona perystaltyka organów wewnętrznych i głębsze oddychanie,
• zwiększone kiełkowanie, pączkowanie, ukwiecenie, oraz owocowanie upraw,
• zwiększona szybkość regeneracji tkanek, leczenia zranień, jak zostało wykazane na podstawie badań nad zwierzętami oraz klinicznych prób z ludźmi,
• zwiększenie wytrzymałości, naładowania, integralności tkanek oraz odporności organizmu,
• wyższy poziom energetyczny organizmu, podwyższona aktywność i żywotność.
W jeszcze innym miejscu znalazłem takie informacje:
Niektóre właściwości energii orgonalnej (orgonu)
Zaobserwowano tysiące własności siły życiowej. Poniżej podaję i wyjaśniam te z nich, które dotyczą ogniwa Joe'go.
1. Jest ona wolna od masy, czyli nie posiada bezwładności, ciężaru etc. Oznacza to, że konwencjonalne urządzenie działające na zasadzie reakcji, wymagające do pomiary siły czegoś, co by wykonało "pchnięcie" (np. gazy odrzutowe), będzie w tym przypadku bezradne.
2. Istnieje wszędzie, lecz jej koncentracja, co jest szczególnie ważne w odniesieniu do ogniwa Joe'go, jest zmienna, zarówno w czasie, jak i przestrzeni. Jeśli ogniwo "przecieka" i będzie umieszczone w miejscu o jej niskiej koncentracji, może zaprzestać jej gromadzenia, a nawet zupełnie ją stracić. Zewnętrznymi objawami takiego stanu będzie silnik nie osiągający pełnej mocy lub nie mogący ruszyć.
3. Jest w ciągłym ruchu. Przemieszcza się nierównomiernie z zachodu na wschód z prędkością znacznie przekraczającą prędkość obrotową Ziemi. Ruch ten polega na pulsacyjnym rozszerzaniu się i kurczeniu z przepływem wzdłuż krzywej. Wewnątrz akumulatora energia jest wydzielana w postaci wirującej, pulsującej fali. Obie jej manifestacje można w różnym stopniu zaobserwować w czasie ładowania zbiornika lub ogniwa. Te jej przejawy są bardzo ważne dla eksperymentatora, jako że są jego narzędziami do określania stopnia naładowania ogniwa.
4. Przeczy prawom entropii. Energia orgonu przepływa od mniejszego stężenia ku większemu, co oznacza, że ściąga koncentrację na siebie. Jest to normalna cecha procesu kreacji, która dowodzi, że orgon jest żywą energią. Jest to bardzo ważne dla eksperymentatora, szczególnie na początkowym etapie ładowania. Jeśli ogniwo jest umieszczone w nieprzyjaznym miejscu, może się w ogóle nie naładować lub jego ładowanie może trwać bardzo długo. Miałem do czynienia z ogniwami, których proces ładowania trwał cztery tygodnie, podczas gdy innych zaledwie kilka dni.
5. Tworzy materię. W odpowiednich warunkach, które nie są czymś rzadkim lub niezwykłym, udało mi się uzyskać różne minerały z identycznych ogniw. W moim przypadku był to zazwyczaj biały lub zielony proszek w postaci bardzo drobnoziarnistej zawiesiny, która osiada ostatecznie na dnie ogniwa. Nie jest to pożądany proces, gdyż w takim przypadku ogniwo nie będzie napędzało samochodu i trzeba będzie je rozmontować, a następnie przeszlifować i oczyścić wszystkie jego części. Sceptycy będą twierdzić, że ten osad wytrąca się z wody, ale nie jest to prawda.
6. Można nią manipulować i kontrolować ją. Budując ogniwo robimy to poprzez naprzemienne formowanie organicznych i nieorganicznych "cylindrów". Organiczne cylindry ściągają i wchłaniają orgon, zaś metaliczne wyciągają go z organicznego materiału i wypromieniowują na zewnątrz akumulatora. W celu wspomożenia procesu formowania ogniwa stosujemy dodatkowo elektryczność, magnetyzm i elektrolizę.
7. Napływa ze Słońca w ogromnych ilościach. Jeśli tak rzeczywiście jest, oznacza to, że najwyższą gęstość osiąga ona po południu i zanika w godzinach wczesnoporannych. Wielu zdołało już odkryć, że nieszczelne ogniwo nie będzie działać i że "zamiera" ono między godziną 3 i 4 nad ranem.
8. Ma na nią wpływ pogoda. Na akumulację orgonu mają wpływ takie czynniki, jak wilgotność, stopień zachmurzenia, temperatura oraz pora dnia. W przypadku nieszczelnych ogniw może to wyjaśniać ich dziwaczne zachowanie, kiedy to czasami działają one a czasami nie. Niekiedy wymiana wody, zmiana chemizmu, zmniejszenie lub zwiększenie mocy etc. mogą sprawić, że zacznie ono "działać". To osobliwe zjawisko wykreowało cały rytuał zakazów i nakazów określających, co należy i czego nie należy robić, który dobrze oddaje powiedzenie "wiódł ślepy ślepego". W tym przypadku budowa ogniwa przez przypadkowego konstruktora jest z góry skazana na niepowodzenie.
9. Przemieszcza się w kierunku pola magnetycznego. Własność ta ma zasadnicze znaczenie dla konstruktora ogniwa i wyznacza pozycję oraz biegunowość uzwojenia wewnątrz niego, jak również ilość szczątkowego magnetyzmu, jaką może posiadać stal, aby ogniwo było zdolne do pracy. Jest to kluczowa sprawa, zwłaszcza jeśli chodzi o dobór operacji cięcia metali koniecznych do budowy ogniwa. Wokół tej sprawy również narosło wiele przesądów. Czytając opublikowane do tej pory materiały na ten temat można dojść do wniosku, że stal winny ciąć wyłącznie dziewice-we-stalki w ciemnym borze w księżycową noc.
10. Porusza się prostopadle do pola elektrycznego. To również jest bardzo istotne, jako że warunkuje podłączenie biegunów i uzwojenia do ogniwa.
11. Jest adsorbowana przez wodę. Jest to jeden z powodów zastosowania wody w ogniwie. Aby się nam udało, trzeba zastosować właściwy rodzaj wody. Nawiasem mówiąc, moglibyśmy na przykład użyć wosku pszczelego zamiast niej, ale ponieważ zależy nam na wspomożeniu procesu formowania ogniwa przy pomocy wszelkich dostępnych metod, na przykład elektrolizy, wosk uniemożliwiłby jej zastosowanie.
12. Jest spolaryzowana. Polaryzacja orgonu oznacza, że możemy uzyskać dodatnią lub ujemną siłę, czyli możliwe jest zbudowanie dodatniego lub ujemnego ogniwa. Jeśli jednak ogniwo zbudujemy z materiałów dodatnich i ujemnych, jak to czyni większość ludzi, będzie ono nieszczelne lub wręcz bezużyteczne.
13. Przenika lub przemieszcza się wzdłuż wszelkich materiałów. Ciała o strukturze ciągłej są jednakowo dobrymi jej przewodnikami - w metalu może ona przemieszczać się na odległość 70 stóp (21 m), a nawet więcej. Z uwagi na tę jej cechę, proszę nie liczyć, że uda się ją zamknąć w ogniwie. Jedynym powodem, dla którego zatrzymuje się w ogniwie, jest to, że tego chce. Zadaniem eksperymentatora jest stworzenie takiego środowiska, które będzie przewodnikiem orgonu, a nie klatki, w której będzie chciał on go zamknąć. Nawiasem mówiąc ludziom udało się już stworzyć syntetyczne materiały, które są w dużym stopniu nieprzepuszczalne dla orgonu. Są to polimery.
14. Prędkość przemieszczania się jej w przewodniku jest niewielka. Przebycie odległości 50 jardów (45,7 m) wzdłuż drutu zajmuje jej co najmniej 20 sekund. Oznacza to, że trzeba poczekać około 30 sekund po uruchomieniu ogniwa na ciągłe i stabilne działanie orgonu.
15. Ma stałą tendencję do unoszenia się w górę. Własność ta ma bardzo istotne znaczenie dla budowy szczelnej instalacji w samochodzie.
16. Nie może pozostawać w stali lub wodzie dłużej niż przez godzinę. Innymi słowy, jeśli ogniwo nie jest zasilane, zamrze w ciągu godziny. Tłumaczy to konieczność instalowania półtorawoltowej baterii w nieszczelnym ogniwie w celu podtrzymywania procesu zasilania. Po przyłożeniu niewielkiej różnicy potencjału uzyskujemy bardzo powolny proces elektrolityczny, który podtrzymuje proces zasilania dostosowując się do wycieku z ogniwa.
17. Promieniuje na dużą odległość. Zasięg promieniowania typowego ogniwa wynosi 160 stóp (48 m). Jest to godna zastanowienia cecha!
18. Mają do niej zastosowanie prawa optyki. Ulega refrakcji przy przechodzeniu przez pryzmat, jest odbijana przez wypolerowane powierzchnie etc. Tłumaczy to wymóg srebrzenia lub starannego polerowania powierzchni niektórych części ogniwa. Zastosowanie praw optyki pozwala między innymi na kontrolowanie wycieku.
19. Otacza się koncentrycznie ułożonymi sferami o przeciwnych znakach. Własność ta ma zastosowanie przy określaniu rozmiarów cylindrów i w rezultacie do ustalenia rozmiarów ogniwa w procesie optymalizacji jego działania.
20. Mają na nią wpływ istoty żywe. Jest to ważne, ponieważ eksperymentator i jego nastawienie mogą mieć wpływ na ogniwo.
21. Można ją kumulować tylko do określonego poziomu. Jeśli ogniwo jest naładowane do maksimum, tak że nie może zmieścić więcej energii, orgon zamienia się w elektryczność i wyzwala się w tej postaci lub formie. Obserwując banieczki, pulsacje i napięcie powierzchniowe możemy odpowiednio wykorzystać tę jego własność.
22. Skrętne pola orgonalne przenoszą informację bez przenoszenia energii i rozchodzą się poprzez ośrodki fizyczne bez wchodzenia z nimi w reakcję.
23. Większość materiałów nie ekranuje skrętnych pól orgonalnych, niemniej można je ekranować przy pomocy materiałów o określonej strukturze spinowej (jak w punkcie 13).
24. Każdy obiekt fizyczny należący zarówno do materii ożywionej, jak i nieożywionej posiada swoje własne skrętne pole orgonalne.
25. Wszystkie stałe magnesy posiadają charakterystyczne skrętne pola orgonalne.
26. Skrętne pola orgonalne mogą być generowane poprzez zakłócenia geometrii fizycznej przestrzeni. Przykładem mogą być piramidy, stożki, cylindry, płaskie trójkąty etc.
27. Aluminium może ekranować skrętne pola orgonalne. Cecha ta pozwala na stosowanie pokrytych aluminium luster lub mocno wypolerowanych powierzchni aluminiowych do odbijania naszych skrętnych pól orgonalnych (patrz punkt 18).
28. Przechodzi przez wszystkie materiały, lecz z różną prędkością.