Strona 1 z 2

Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: poniedziałek 13 lut 2017, 00:04
autor: abcd
Było już w kilku wątkach napomykane o tym ale chyba warto ten temat uwypuklić...:

niezlomni.com pisze:Obrazek

„Kto opłacił Lenina” – udokumentowana historia człowieka, który doprowadził Lenina do władzy
2016/10/08

Ta historia do niedawna była tajemnicą. Tajemnicę, którą starannie ukrywali bolszewicy, ich niemieccy opiekunowie i koła finansowe Niemiec, biorących udział w realizacji tego, co do tej pory zwie się “Wielką Socjalistyczną Rewolucją Październikową”. Jest to udokumentowana wersja działalności człowieka, który doprowadził Lenina do władzy.

Do stolicy Niemiec, która już pół roku znajdowała się w stanie wojny z Rosją, przybył z Konstantynopola człowiek dobrze znany niemieckiej tajnej policji jako Aleksander Parvus. Tu czekał na ważne spotkanie, od którego zależeć miał nie tylko jego los ale też los Niemiec, los kraju oraz poddanych, o które bezskutecznie upominał się wiele lat. Parvus przyjechał do Berlina z rekomendacji niemieckiego ambasadora w Turcji von Wangenheima. Wpływowy blisko Kaisera, Wilhelma II dyplomata w tajnym telegramie radził z ostrożnością ufać Parvusowi, niemniej jednak spotkanie doszło do skutku – w zamkniętym i arystokratycznym resorcie kajzerowskich Niemiec – w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Nie zrobiono protokołu rozmowy, ale za kilka dni – 9 marca 1915 roku Parvus zaoferował swoje 20-stronicowe memorandum, które było szczegółowym planem usunięcia Rosji z wojny przez rewolucję. Memorandum to odnaleziono w archiwach MSZ Niemiec.



Natalia Narocznickaja, autor książki „Rosja i Rosjanie w pierwszej historii światowej”: – Plan Parvusa był wspaniały w swojej prostocie – na tym polegała jego genialność. Było w nim wszystko – od geografii działań rewolucyjnych, strajków, które miały sparaliżować zaopatrzenie armii, do ogromnego w swojej skali planu zniszczenia obywatelskiej i narodowej świadomości. Zniszczenie imperium rosyjskiego od wewnątrz było także głównym punktem w planie Parvusa przez oderwanie Kaukazu, Ukrainy, krajów bałtyckich. Nigdy jeszcze Niemcy nie miały takiego eksperta w zakresie Rosji, który tak dobrze znał wszystkie jej słabości.
http://niezlomni.com/oplacil-lenina-udo ... ytelnikow/

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: czwartek 16 lut 2017, 00:17
autor: janusz
ZSRR: Bezlitosne mocarstwo. Sowiecka Historia morderstw, tortur i głodu

https://www.youtube.com/watch?v=hY3jrcF5BOc

Opublikowany 19 paź 2016

W Rosji do dzisiaj zwycięstwo w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej uważane jest za uratowanie świata przed nazistowskim potopem. Mało, kto jednak wspomina w Rosji o pakcie Ribentrop-Mołotow, który w rzeczywistości oznaczał sojusz pomiędzy Hitlerem i Stalinem, który ostatecznie doprowadził do ataku na Polskę, rozpoczynającego II wojnę światową.
Nieliczni historycy rosyjscy, z Wiktorem Suworowem na czele, twierdzą wręcz, że to ZSRR doprowadziło do wybuchu wojny. Udział ZSRR w koalicji antynazistowskiej sprawił, że po 1945 o wielu haniebnych rzeczach z sowieckiej historii nie wypadało mówić. Twórcy filmu starają się ukazać historię państwa sowieckiego odkłamując jego dzieje i dokonania.
Dzięki dokumentowi widzowie dowiedzą się m.in. o: Wielkim Głodzie na Ukrainie, współpracy pomiędzy KGB i SS, obozie śmierci w Magadanie i masakrze katyńskiej. Oprócz archiwalnych dokumentów i nagrań film prezentuje także niepublikowane do tej pory zdjęcia Heinricha Hoffmanna, osobistego fotografa Adolfa Hitlera.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: piątek 17 lut 2017, 23:32
autor: janusz
Wyspa kanibali - deportacja i śmierć na Syberii

https://www.youtube.com/watch?v=pIQLb4QXn3w

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: niedziela 02 kwie 2017, 22:00
autor: songo70

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: poniedziałek 03 kwie 2017, 21:59
autor: janusz
Wiek zagłady Sowiecka Historia - Holokaust Słowian.

https://www.youtube.com/watch?v=dSEIFumQSFc&t=10s

Opublikowany 30 gru 2012

http://abelikain.blogspot.com/2012/12...

Gdy szuka się określenia, które najlepiej opisze film „Soviet Story", przychodzą na myśl takie słowa, jak wstrząsający, bezkompromisowy czy przełomowy. Bo taki musi być obraz, który wywołał w putinowskiej Rosji falę demonstracji i zamieszek. Protesty nie ograniczały się zresztą do ulicznych manifestacji. Protestowali politycy, organizowano konferencje prasowe, a programy informacyjne w rosyjskich telewizjach poświęciły filmowi czołówki.

Histeria przetoczyła się przez Rosję pod hasłem: „Ręce precz od naszych dziadków", skandowanym przez uczestników demonstracji. Znaczy to, że spora część Rosjan odczuwa więź z mordercami z NKWD i tymi, którzy wydawali im rozkazy. Bo film jest potężnym w swej wymowie aktem oskarżenia właśnie wobec nich oraz tych, którzy stworzyli najpierw ideologię, a potem najbardziej krwawy system w historii ludzkości.

Ludobójstwo na wschodzie odbywało się konwencjonalnymi, zwykłymi metodami, dalekimi od widowiskowych i futurystycznych metod. Wieszanie, rozstrzeliwanie, palenie, masowe egzekucje, śmierć w obozach koncentracyjnych z powodu niewolniczej pracy, głodu, warunków bytu, chorób, tortur, egzekucji. 3 miliony słowiańskich jeńców wojennych z ZSRR zginęło w prowizorycznych obozach jenieckich. Zwyczajnie. Niepozornie. Bez rozgłosu. Dzisiaj nie istnieją.

Kto opłacił Lenina ? http://abelikain.blogspot.com/2014/01...

Ta historia do niedawna była tajemnicą. Tajemnicę, którą starannie ukrywali bolszewicy, ich niemieccy opiekunowie i koła finansowe Niemiec, biorących udział w realizacji tego, co do tej pory zwie się "Wielką Socjalistyczną Rewolucją Październikową". Jest to udokumentowana wersja działalności człowieka, który doprowadził Lenina do władzy.

http://abelikain.blogspot.com/

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: środa 03 maja 2017, 18:14
autor: janusz
Armia Czerwona - Wojska Radzieckie w Polsce cz. 1

https://www.youtube.com/watch?v=IUiWd__jvE4

Opublikowany 17 wrz 2016
Wojska sowieckie stacjonowały w Polsce przez ponad 50 lat. Dziś w 77. rocznicę sowieckiej agresji na Polskę, zapraszam do oglądania pierwszego odcinka serii filmów poświęconych pobytowi Armii Radzieckiej na terenie Polski.

Celem tego filmu, jak i każdej opowiadanej historii, nie jest kolejny sąd nad „ruskimi”, ale próba zrozumienia historii i sytuacji w jakiej znalazła się Polska. Próba zrozumienia nas samych i (a może i przede wszystkim) naszych sąsiadów oraz wyciągnięcie z tej historii lekcji na przyszłość.

Armia Radziecka - Wojska Radzieckie w Polsce cz. 2

https://www.youtube.com/watch?v=GXtsVTC3H3Y

Opublikowany 16 paź 2016
Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej (PGWAR) stacjonowała w Polsce w latach 1945-1993. Sam pobyt radzieckich wojsk do roku 1956 nie był w żaden sposób prawnie uregulowany. Struktura, rozmieszczenie i zadania wojsk sowieckich w Polsce.

Dodatkowe informacje na blogu:
http://eloblog.pl/armia-radziecka-woj...

Mała Moskwa - Wojska Radzieckie w Polsce cz. 3

https://www.youtube.com/watch?v=wCzhKIpKuUs

Opublikowany 25 lis 2016
Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej (PGWAR) stacjonowała na terytorium Polski przez 48 lat. Dowództwo grupy zostało ulokowane w Legnicy na Dolnym Śląsku. Ze względu na dużą ilość Rosjan Legnica została nazwa odtąd Małą Moskwą.

Dodatkowe informacje na blogu:
http://eloblog.pl/mala-moskwa-wojska-...

Broń jądrowa w Polsce - Wojska Radzieckie w Polsce cz. 4

https://www.youtube.com/watch?v=1ogBj7Q1C4o

Opublikowany 21 gru 2016
Armia Radziecka przebywająca na terytorium Polski w swoich bazach przechowywała również broń jądrową. Oto historia składowania na terenie Polski amunicji jądrowej. Zgodnie z pierwotnymi założeniami, część z głowic miała była również przekazana Wojsku Polskiemu.

Dodatkowe informacje na blogu:
http://eloblog.pl/bron-jadrowa-w-pols...

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: niedziela 18 cze 2017, 05:57
autor: Thotal
kto dowodził czerwoną zarazą? kto wykorzystał barbarzyńców do wymiany ELIT...?


http://ksiazki.wp.pl/tytul,Czy-kiedys-w ... aid=119595




Pozdrawiam - Thotal :)

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: niedziela 17 wrz 2017, 17:27
autor: abcd
Nie wiem czy tu pasuje ale gdzieś trzeba to wstawić:
Białczyński pisze:17 września 1939 – Napad Rosji Sowieckiej na Polskę
17 września 2017

Obrazek

Obrazek
Infografika PAP/Agresja sowiecka na Polskę

17 września 1939 r., łamiąc polsko-sowiecki pakt o nieagresji, Armia Czerwona wkroczyła na teren Rzeczypospolitej Polskiej, realizując ustalenia zawarte w tajnym protokole paktu Ribbentrop-Mołotow. Konsekwencją sojuszu dwóch totalitaryzmów był rozbiór osamotnionej Polski.

17 września 1939 roku Armia Czerwona bez wcześniejszego wypowiedzenia wojny wkroczyła na teren II Rzeczpospolitej. Napaść na Polskę była częścią tajnego paktu Ribbentrop-Mołotow, który przed wybuchem II wojny światowej zawarły Niemcy i Rosja.

Po dokonaniu przez ZSRR napaści na Polskę aresztowano ponad 200 tys. Polaków – oficerów, policjantów, ziemian i prawników. Obywateli II Rzeczpospolitej zmuszono do przyjęcia obywatelstwa radzieckiego. Masowe wywózki na Syberię objęły około 1 mln 350 tys. Polaków; około 22,5 tys. oficerów i policjantów zostało uśmierconych w Katyniu, Charkowie i Twerze. (PAP)


17 wrzesnia 1939 – Inwazja sowiecka

https://www.youtube.com/watch?v=cYXFcoZJDug
https://youtu.be/cYXFcoZJDug

Opublikowany 17 wrz 2009



Przrywam serię „Radiowy wrzesień”, gdyż dzień jest szczególny. Oto przed Wami kronika radziecka, wyświetlana w kinach w 1939 roku. Co tu dużo mówić….
00:18 – typowa brama powitalna w miejscowości, budowana na Kresach przez ludność ukraińską, żydowską, białoruską i przez komunistów polskich.
00:24 – kolejowe przejście graniczne w Baranowiczach
00:36 – motłoch w pełnej krasie, scena zresztą pokazana takze w filmie „Katyń” A.Wajdy.
00:47 – nasi żołnierze i policjanci

01:00 – lektor opowiada jakie to szczęście przyniosła wyzwolonym szeregowym żołnierzom armia sowiecka. Żołnierze pewnie nie wiedzą, że pokazując dobry humor i wysokie morale przed kamerą dostaną taki podkład słowny.
01:36 – źli oficerowie, uciskający masy

01:51 – o tym jak to polscy oficerowie bronili się w kościołach. Czy to Białystok?
02:44 – ktoś przetłumaczy?
02:49 – widać wezwanie Zarządu Miasta do nauczycieli BIAŁEGOSTOKU!
03:12 – dziecko, które będzie chroniła Armia Czerwona
Od 04:30 mam wrażenie, ze to już kręcone jest w ZSRR. 04:44 płacząca babka, chleb i sól.
05:47 – ewidentnie ustawiane. Poza tym kamera jest na szynach.
06:40 – Moskwa.


17 wrzesnia Portret jednego dnia.

https://www.youtube.com/watch?v=BpZhwBaav2E
https://youtu.be/BpZhwBaav2E
https://bialczynski.pl/2017/09/17/17-wr ... na-polske/

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: środa 14 lut 2018, 17:22
autor: janusz
Albin Siwak – Bez strachu (fragment)

Posted by Marucha w dniu 2017-04-17 (Poniedziałek)

Taka jest PRAWDZIWA HISTORIA KOMUNISTYCZNEJ Rosji…

Rozdział XV Rusłanowa

Obrazek
Lidia Rusłanowa

W 1989 roku pracowałem jako radca ambasady polskiej w Trypolisie w Libii. Mogłem poruszać się po całym obszarze Libii, co zresztą robiłem, odwiedzając licznych rozrzuconych tam Polaków, nie mogłem natomiast przyjeżdżać do Polski, wtedy, kiedy chciałem i samemu wyznaczać sobie termin urlopu. Według specjalnej uchwały biura politycznego, członkowie Komitetu Centralnego mogli przyjeżdżać na posiedzenia KC wyłącznie z Europy, rzekomo, z Afryki były już za duże koszty podróży.

Koledzy mówili mi jednak że uchwałę tę wymyślono i wprowadzono w życie wyłącznie z mojego powodu. Mimo że byłem w Libii, byłem przecież nadal członkiem Komitetu Centralnego i bano się, że zabierając głos, mogę pokrzyżować plany najwyższej trójce, to jest – Jaruzelskiemu, Siwickiemu i Kiszczakowi.

Od paru lat wiedziałem, że nastąpi zmiana ustroju, gdyż informacje, jakie otrzymywałem zawsze były prawdziwe. Więc i tą, że Polska jako pierwsza w bloku socjalistycznym rozpocznie proces zmiany ustroju, traktowałem poważnie i wierzyłem w to.

Do dziś żyją moi koledzy, którzy tuż przed odlotem do Libii przyszli mnie pżegnać. Wtedy bez ogródek powiedziałem im, że wyjeżdżam z Polski socjalistycznej, ale jak wrócę, będzie tu już panował zdziczały, bandycki kapitalizm. Wszyscy wtedy głęboko zaprotestowali.

„Więc Wam powiem, że ta lawina już ruszyła i w Polsce nie ma już ludzi, żeby ją zatrzymać” – powiedziałem. Na te słowa też oznajmili, że się mylę. Następnego dnia odlatywałem. Przechodziłem specjalnym przejściem, a w salonce VIP zebrało się ponad sto odważnych osób, mówię odważnych, bo dokładnie odnotowano kto przyszedł mnie pożegnać. I tu powtórzyłem to samo zdanie: „Zobaczymy się w kapitalizmie, a nie socjalizmie”.

Wcale nie dodałem otuchy znajomym, gdyż wielu z nich wiedziało, że jeśli tak mówię, to w oparciu o dobrą wiedzę. Ja z kolei byłem pewien że jeszcze dziś ci co trzeba otrzymają notatkę z tego co mówiłem.

Dowodem, że tak się stało jest fakt, że byłem jedynym członkiem KC, dla którego specjalnie wymyślono uchwałę, o której wspomniałem. Owszem, byli przede mną członkowie KC w Libii, ale wtedy mogli się jeszcze swobodnie poruszać do kraju. Równolegle byli też członkowie nieomal we wszystkich krajach naszego bloku, ale do nich ta uchwała się nie stosowała. Szkoda więc, że tylko mnie dotyczyły te obostrzenia, bo byłem zdecydowany również na zmianę tego co było na coś lepszego.

Cały duży zespól ludzi pracował nad tym w końcowej fazie ustroju, ale nasze plany zakładały jako kanon, że kopalnie, huty, koleje, żegluga morska i banki zostaną w rękach państwa, reszta będzie z kolei sprywatyzowana po uprzednim tzw. remanencie całego majątku. Tymczasem wielu moich kolegów dogadało się już z ludźmi Solidarności i ustalili co i jak podzielą między siebie.

Wielu z nich przychodziło już wcześniej do mnie i mówiło: „Albin, czemuś ty taki głupi. Chodź do nas, a nie będziesz żałował. I tak rozdrapią to wszystko, jeśli my nie weźmiemy w porę”.

Oficjalnie wieszali psy na działaczach Solidarności, nieoficjalnie – spotykali się i przy wódce robili plany jak przejąć konkretne zakłady. Kiedy moi towarzysze i ich koledzy z Solidarności zorientowali się, że ja odmawiam wchodzenia w taki układ, to po roku 1989 uknuli, że wszyscy mądrzy i inteligentni, którzy ze mną trzymali, teraz się mnie wstydzą i unikają.

Dziennikarzom, z powodu mojej wojny z ich szefem St. Bratkowskim, było to na rękę, więc umacniano społeczeństwo w przekonaniu, że odcięli się ode mnie i to słusznie, bo byłem najbardziej twardym betonem wśród betonu. Dlaczego taką formę walki ze mną wybrali, opisuję w innych rozdziałach.

Wracam jednak do roku 1989. Moja żona i dzieci otrzymywały urlop co roku, ale nigdy razem ze mną. Z początku nie mogłem zrozumieć dlaczego, dopiero mój przyjaciel z MSW, gdy przyjechał do mnie wyjaśnił mi dwie sprawy. „Dają ci, Albin co roku służbowy samochód jak jesteś na urlopie?” – pyta. „Tak, dają”. „A zastanawiasz się, co ty wozisz w tym samochodzie i z kim rozmawiasz? Jutro – mówi przyjaciel – przyjadę do ciebie z kolegą i zobaczymy co ty wozisz w tym samochodzie”.

Następnego dnia ustawili w mieszkaniu aparaturę i przyjaciel zaproponował, że pojedziemy na spacer. Odjechaliśmy kilka kilometrów i w tym czasie rozmawialiśmy o wielu sprawach. „Myślę, że wystarczy. Jedziemy do domu” – mówi. A tam kolega przyjaciela puścił nam przez głośnik wszystko to, co obaj rozmawialiśmy. „Nie będziemy usuwać z samochodu tego, co tam włożyli. Ale ty musisz wiedzieć z kim rozmawiasz i co mówisz. A przede wszystkim, fakty świadczą za tym, że chcą cię złapać z jakąś dziewczyną. Uważają, że skoro jesteś sam, bez żony, a dom stoi pusty to musi to nastąpić”.

Poradzili mi co zrobić z tą aparaturą w samochodzie i telefonie w domu. Dali mi magnetofon i wspólnie napisaliśmy piosenkę, nagraliśmy ją i teraz puszczałem ją w samochodzie, a piosenka była wulgarna i określała tych, co podsłuchują takimi epitetami, że sam się dziwiłem, że mogłem coś takiego zaśpiewać. No, ale spędziłem trzydzieści kilka lat na budowie to „łacina” była mi dobrze znana.

Pewnego dnia dzwoni ktoś do mnie, kładę słuchawkę na podłodze obok magnetofonu i puszczam swój utwór, wreszcie człowiek po drugiej stronie nie wytrzymuje i krzyczy do mnie: „Panie, wystarczy, że w samochodzie godzinami słucham kto ja jestem i komu służę, a pan w domu to samo. Daj mi pan popracować i żyć. To moja praca i nie obrzydzaj mi pan jej”.

Od tamtej pory przestałem więc nadawać swój utwór, ale żadnych rozmów też nie było.

I właśnie w 1989 roku, będąc na urlopie w Polsce, spotkałem znajomego. Od pierwszego słowa zaczął mi opowiadać, że jadą z żoną na wycieczkę do Związku Radzieckiego. „A co ty teraz robisz?” – spytał mnie. „Nic, mam jeszcze badania na choroby tropikalne i amebę, a potem wracam do Libii”. „To może byś z nami pojechał na tę wycieczkę?” – proponuje. „Nie pojadę, bo nie mam złotówek to raz, a po drugie mam tylko tydzień czasu”. „Tydzień to starczy – zaczął się cieszyć mój przyjaciel – a złotówki my mamy i za ciebie zapłacimy”. No i prawie że siłą mnie na tę wycieczkę zabrali, ale nie żałuję, bo spotkałem w Moskwie osobę, o której dużo słyszałem, ale nigdy osobiście nie spotkałem.

Pierwszego dnia pobytu w Moskwie zdecydowałem, że nie pójdę ze znajomymi do muzeum na Kremlu, gdyż znam go na pamięć, tylko zostanę w hotelu. „Nigdy tego nie zobaczycie jako wycieczka, gdyż te najważniejsze sale i eksponaty nie są udostępniane i ani Rosjanie, ani wycieczki zagraniczne nie oglądają tego co pokazują gościom z bratnich partii. Zobaczyć jednak warto i to co pokazują, idźcie koniecznie” – mówię im.

Gdy po śniadaniu znajomi pojechali na cały dzień, ja zacząłem dzwonić do kilku osób, które przez pięć lat jako członek biura politycznego blisko poznałem. Nie miałem żadnego planu ani wybranej osoby, zdając się na to, kto z nich będzie w domu i kto zechce się ze mną spotkać. Gdyby były to lata panowania Berii, dzwonienie z hotelu do np. marszałka Kulikowa czy Kostikowa wywołałoby natychmiast alarm, zaraz miałbym pod drzwiami opiekę, która by już oka ze mnie nie spuściła dopóki byłem na ich terenie.

Ale to był rok 1989, w Polsce następują radykalne zmiany, u nich uciekają Żydzi, wyżsi oficerowie KGB i NKWD, w pośpiechu do Izraela i na zachód. Beria nie żyje, a na Łubiance – mateczniku żydowskiej władzy – popłoch po tym, co zrobił marszałek Żukow. Więc i telefonami moimi nie było się komu zainteresować.

Okazało się jednak, że marszałek Kulikow jest akurat na Krymie w ośrodku rządowym „Jużny”, a Kostikow wyjechał gdzieś na ryby, nie mówiąc nawet żonie gdzie. Kolejnego miałem w notesie zapisanego Aleksego Meresjewa, byłego pilota myśliwca z czasów wojny. Napisano o nim książkę pod tytułem „Opowieść o prawdziwym człowieku”. Został strącony poza linią frontu na terenie zajętym przez Niemców, miał zmiażdżone obie nogi do kolan i w takim stanie w zimie czołgał się kilka dni do swoich do linii frontu. Wyleczył się, ale obie nogi miał amputowane. Mimo to do końca wojny latał ponownie jako pilot myśliwca na specjalnie dla niego skonstruowanym myśliwcu. Poznaliśmy się w wyniku pewnych zdarzeń, co opisałem to już w „Trwałych Śladach”.

Przyznam się, że czytając o nim książkę myślałem, że napisano ją w celach propagandy i że, naprawdę tak nie było, ale mogłem sam dotknąć jego protez i sprawdzić. Aleksy okazał się człowiekiem bardzo miłym i przy późniejszych wizytach w Moskwie odwiedziłem go dwa razy. A ponieważ zawsze mnie zapraszał to spróbowałem i teraz zadzwonić. Okazało się, że jest i prosi mnie, żebym zaraz przyjechał, nawet wysłał po mnie swój samochód. Nie widzieliśmy się parę lat, ponieważ ja byłem w Libii. On już powinien być na emeryturze lub jako inwalida wojenny odpoczywać, ale był człowiekiem-historią, człowiekiem-symbolem, o którym zrobiono dwa filmy fabularne, więc reprezentował weteranów, których po wojnie było bardzo dużo.

Przywitał mnie bardzo ciepło i, pokazując ręką przedstawił mi starszą panią mówiąc krótko, bez imienia – Rusłanowa. Z początku nie poznałem tej pani i nie skojarzyłem jej z główną sprawą, jaka miała miejsce za czasów Berii. W Rosji jest wiele takich samych nazwisk i to uśpiło moją uwagę.


Lidia Rusłanowa
Kojarzyłem natomiast, że musi być osobą zasłużoną, skoro jest u Meresjewa. Tu pierwszy lepszy weteran nie mógł być i tak swobodnie się zachowywać. Zaczęliśmy rozmawiać i ja opowiadam, że jestem z przyjaciółmi prywatnie na wycieczce, a że znajomi Rosjanie mówili, że jak tylko będę w Moskwie, żebym do nich zadzwonił, więc dzwoniłem, ale marszałek Kulikow odpoczywa na Krymie, a inni się porozjeżdżali.

Na dźwięk nazwiska Kulikow starsza pani zareagowała natychmiast: „Wy znacie się z marszałkiem?” – pyta. Mówię że tak. „Dobrze się znacie?” – spytała znów. „Myślę, że dość dobrze, na tyle, że mogę powiedzieć, że jesteśmy przyjaciółmi”. „A chcecie z nim rozmawiać?” – spytała ponownie. „Chcę, ale nie mam takich możliwości”. „Zaraz będziecie z Wiktorem rozmawiać” – powiedziała.

Podeszła do biurka i powiedziała do mikrofonu: „Połączcie nas z Jużnym na Krymie, z marszałkiem Kulikowem”. Za chwilę kobiecy głos mówił: „Marszałek jest na plaży, podajcie swój numer, a my oddzwonimy”. Rzeczywiście, za kilka minut tubalny głos marszałka grzmiał w głośniku.

„Wiktor, tu Rusłanowa, jestem u Aloszy w biurze, a do niego przyjechał Polak, który mówi, że jesteście przyjaciółmi, jego nazwisko – Siwak”.

„Oczywiście, że to mój przyjaciel” – mówił marszałek i zaczął mnie pozdrawiać i witać. „A co ty robisz w Moskwie?” – spytał mnie. Mówię, że jestem przejazdem z przyjaciółmi i jedziemy jutro na Krym. „No to świetnie! – mówił marszałek – bo ja jestem w „Jużnym”, to znany ośrodek rządowy. A kiedy dokładnie i gdzie przyjeżdżasz?” – pyta. „Jutro lądujemy o dziesiątej na lotnisku w Symferapolu”. „Dobrze, będzie mój samochód i zabierze ciebie z przyjaciółmi do mnie do „Jużnego”. „Ale oni mają wykupiony hotel w Jałcie na pięć dni” – mówię. „Nie szkodzi, będą z tobą – zadecydował sam. – Więc do zobaczenia!” – zakończył rozmowę ze mną i poprosił do mikrofonu Rusłanową. „Ty też przyleć z nimi koniecznie!” – powiedział i wyłączył się, głośno pstrykając wyłącznikiem.

„Ot i masz, nie spytał się, czy chcę lub czy mogę, tylko mówi «ty też masz przylecieć», jakbym była jego oficerem do dyspozycji” – mówiła Rusłanowa. Ale od ręki zaczęła załatwiać na ten sam lot dwa miejsca przez telefon. Mówię jej, że mam bilet i przyjaciele też. „Przecież nie polecę bez męża, bo mnie zruga Kulikow” – odpowiedziała.

Następnego dnia na lotnisku w Moskwie Rusłanowa zaczęła mnie szukać na sali odlotów. Słyszę jak obsługa lotniska zwraca się do jej męża, mówią do niego towarzyszu generale, mimo że jest w cywilnym ubraniu. A w Symferopolu tuż przy schodach samolotu stała wojskowa limuzyna, do której wsadzono całą naszą piątkę i pojechaliśmy znanymi mi drogami na „Jużny”. Przed wejściem do administracji stał marszałek i kilku jego oficerów.

Uściskał mnie i mówi: „Twoi przyjaciele są moimi przyjaciółmi i będą z tobą przez te dni, a moi przyjaciele są twoimi przyjaciółmi”. Od tego momentu jedliśmy razem i odbywaliśmy długie spacery nad morzem.

Wieczorem w jego apartamencie przyjął nas troje, to znaczy mnie z Rusłanową i jej mężem. I tu dopiero zorientowałem się, kim jest Rusłanowa.

„Ja opowiem ci, jaką tragiczną ona ma przeszłość – zaczął Kulikow – ona sama nie lubi mówić o tym, przez co przeszła. A przeżyła tak jak tysiące kobiet rosyjskich piekło na ziemi”.

„Wiktor – zaczęła protestować Rusłanowa – a kogo to interesuje cośmy przeżyli, to już historia i lepiej do niej nie wracać”. Ale marszałek był innego zdania. „Jego to interesuje. A w ogóle to świat powinien wiedzieć, jakie mieliśmy życie i kto je nam tak ułożył. Nalej po kieliszku! – zwrócił się do męża Rusłanowej.
– Za to, żeby nasze kobiety nie były więcej upadlane i gwałcone”. Szybko wypił i postawił kieliszek.

„Ona – pokazuje na Rusłanową – to bohater Związku Radzieckiego. Sam Żukow osobiście dekorował ją medalem zwycięstwa. Nie za to ilu zabiła faszystów, bo nie zabiła żadnego, ale za to ile wiary i męstwa każdego wieczoru wlewała w serca żołnierzy tuż przy linii frontu.

Ona cudownie śpiewała, śpiewała tak, że zahartowani żołnierze płakali, słuchając jej słów. Napełniała ich wiarą w zwycięstwo i siłą do walki z wrogiem. Co wieczór zwożono tłumy żołnierzy z okopów na jej koncerty. Tak było przez całą wojnę, że szła za frontem ze swoimi pieśniami i wiele razy była ostrzelana na scenie przez niemieckie samoloty lub artylerię, ale nigdy nie rezygnowała ze śpiewania. Żołnierze zdejmowali ze swoich piersi odznaczenia i dawali jej w dowód podziękowania, gdyż nic innego wtedy nie mieli. Osobiście przyjmował ją sam Stalin i też dziękował.

I przez tę znajomość ze Stalinem spotkał ją okrutny los. Otóż, jeszcze przed wybuchem wojny ona zainteresowała się losem tysięcy dziewcząt z domów arystokracji rosyjskiej i bogatych Rosjan. Minister spraw wewnętrznych wydał oficjalny dekret, który rozplakatowano na ulicach miast w Rosji, mówiący, że córki zgładzonych rodziców mają obowiązek zgłosić się do odpowiednich urzędów w celu „socjalizacji”. Obowiązek ten nałożono na dziewczęta od 16 do 20 roku życia, starsze nie nadawały się na „socjalizację”.

Całą tę operację Bromsztein powierzył swojej znajomej, Żydówce Aleksandrze Kołłątaj. Ona była prekursorką emancypacji tych dziewcząt, która polegała na uprawianiu orgii seksualnych.

W wielkim, dobrze pilnowanym gmachu Jekaterymburga przebywało kilka tysięcy dziewcząt zwiezionych z całej Rosji. Ta Żydówka Kołłątaj przydzielała poszczególnym ministrom i dowódcom wojskowym dziewczęta wraz z pismem ile ich jest i w jakim są wieku. Rusłanowa posiadała te pisma, gdyż do niej zgłaszali się o ratunek krewni tych dziewcząt. Oporne dziewczęta były gwałcone przez żołnierzy – często kilkudziesięciu – na stole, a ich ręce i nogi były przywiązane. Następnie wywożono je i topiono w rzece Kubań i Karasuń.

W Piotrogradzie taki sam dom prowadziła żona Łuczarskiego. Rusłanowa posiadała od lekarzy, którzy mogli tam wejść, dokumenty stwierdzające, że na 1100 dziewcząt do szesnastego roku życia, bo takie tam przebywały, 80% było zarażonych chorobami wenerycznymi, a na 500 do piętnastego roku życia wszystkie, według lekarzy, były zdeflorowane.

Ale do napaści Niemiec na Związek Radziecki Rusłanowa nie miała na Kremlu żadnych znajomości lub ludzi będących przy władzy, była jeszcze mało znaną piosenkarką, na którą władza nie zwracała uwagi. Dlatego nie nagłaśniała tragedii tych dziewcząt, potem całą wojnę była pochłonięta śpiewaniem, więc nie zwróciła na siebie uwagi Berii i jego służb…

Natomiast po wojnie była zapraszana m.in. do Stalina i jego otoczenia i tam śpiewała. Po wojnie, dotarli do niej ludzie, którzy mówili jej, że nawet na ulicy tajniacy aresztują ładną dziewczynę i przetrzymują pod Moskwą w celu przygotowania dla Berii i jego przyjaciół. Często z różnych zespołów pieśni i tańca wyciągano dziewczęta, jako wrogów ludu i aresztowano, one też służyły temu samemu celowi.

Kiedy Rusłanowa zebrała wystarczająco dużo dowodów, że łapie się dziewczęta jak zwierzęta i zmusza do seksu, przekazała to wszystko Stalinowi. Stalin miał swój negatywny pogląd do Żydów, ale po tym wydarzeniu zmienił swój stosunek do Żydów i był im wyraźnie nieżyczliwy, likwidował ich ze swego otoczenia bądź awansował, ale daleko od Kremla. Było to też związane z powstaniem państwa Izrael, i oficjalnym podpisaniem umowy o współpracy Izraelskiego mosadu i amerykańskiej CIA . Stalin przeląkł się poważnie, że ci co są na Kremlu mogą przekazywać Izraelowi, a ten Amerykanom co się u niego dzieje.

Tak więc zginął Zinoniew, Kamieniew, Bucharin, Kirów, Tuchaczewski, Rykow, Rakowski, Piątakow. Nie darował Trockiemu – ludzie Stalina szukali go wiele lat, aż dopadli i brutalnie zarąbali motyką.

Beria i jego ludzie szybko zorientowali się co się dzieje i zaczęli energicznie usuwać ludzi, którzy według nich mieli wpływ na Stalina. Oczywiście Rusłanowa jako pierwsza została posądzona o zdradę Związku Radzieckiego i otrzymała dożywocie w łagrach. Nie pomogło to, że jej mąż był generałem ani że Stalin parę razy pytał się Berii, czy aby się nie pomylili, skazując Rusłanową. Tak więc bohaterka wojny z Niemcami teraz była więźniem, była wrogiem narodu, bo zainteresowała się orgiami Berii i jego ludźmi i rozmawiała o tym ze Stalinem.

– Polej jeszcze – zwrócił się marszałek do męża Rusłanowej – bo jak o tym mówię to wnętrzności mi się trzęsą.

No i nikt nie mógł wpłynąć na decyzje Berii, nawet Żukow zwracał się do niego z pismem i prośbą, by ponownie przejrzeli sprawę Rusłanowej. Ale Beria odpowiadał, że są niezbite dowody na wrogą działalność Rusłanowej.

W tym samym czasie aresztowano i zesłano na katorgę wiele żon działaczy najwyższego szczebla, między innymi żonę Kalinina, który piastował wysoką funkcję na Kremlu.

Żony wielu generałów siedziały w gułagach, a ich mężowie byli bezradni, by je uratować. Przecież Piotrowi Jaroszewiczowi pierwszą żonę też aresztowali w Związku Radzieckim i zmarła w gułagu na Wschodzie. Prośby generała Berlinga nie pomogły, bo uznali, że jest wrogiem ludu. Koniecznie trzeba było coś w tej sprawie zrobić, gdyż nikt nie znał dnia ani godziny, kiedy pod zarzutem wroga narodu mogli zamknąć i zabić albo wsadzić do łagrów na Dalekim Wschodzie.

Żukow miał opinię największego antysemity w Związku Radzieckim. Jego od dawna Żydzi chcieli zlikwidować, ale Żukow miał za sobą całą Armię Czerwoną, a ta była dwunastokrotnie większa od armii Berii. Żukowa wojsko kochało, a Berii jego podwładni się bali. Dlatego też Żukow uchował się długo, bo był przebiegły. Nawet sam Goebels w swoich pamiętnikach napisał, że gdyby Związek Radziecki nie miał takiego stratega jak Żukow to wojna miałaby inny przebieg.

– Druga sprawa – mówił marszałek Kulikow – jest to, że Stalin zrozumiał, że nie zna się na strategii wojennej i oddał dowodzenie w ręce Żukowa, co dla armii okazało się sukcesem, a Hitler do ostatniej chwili był zdania, że sam jest wybitnym dowódcą. Ale wracając do Żukowa – kontynuował marszałek. – Żukow słusznie uznał, że najlepszą formą obrony jest atak. I do tego ataku na Berię dobrze się przygotował.

Jeszcze za życia Stalina w 1952 r. na posiedzeniu biura politycznego, którego on i jego zastępca byli członkami, podjął niezbędne kroki. Zwrócił się do Stalina z prośbą o zgodę na ćwiczenia kilku dywizji pod Moskwą i częściowo w samej Moskwie. Na co Stalin odpowiedział:
«Jesteś przecież głównodowodzącym i nikt nie musi wydawać ci zgody, po prostu zrób, jeżeli uważasz, że trzeba».

Ale Żukow i tu był przebiegły. «Wolę mieć tę zgodę na papierze – poprosił. – To wy towarzyszu Stalin jesteście w Armii Czerwonej najwyższy rangą i macie stopień generalissimusa i ja wam podlegam». I Stalin podpisał tę zgodę w obecności całego biura politycznego.

Wywiad Żukowa znał plany i zamiary NKWD, a także osobiste Berii i Kaganowicza. Żukow postanowił uprzedzić atak na siebie swoim atakiem na Berię. Po śmierci Stalina w marcu 1953 r. postanowił wykorzystać wcześniej daną mu zgodę na manewry przez Stalina, w połowie marca 1953 r.

Żukow wezwał do siebie wszystkich dowódców tej grupy armii, którzy mieli brać udział w manewrach w mieście i poza miastem. Wcześniej Żukow przeprowadził potajemnie rozmowy z większością zaufanych członków biura politycznego i przygotował ich do wydarzeń, mieli przy sobie jak nigdy dotąd broń osobistą. W dniu posiedzenia biura politycznego wezwani dowódcy jednostek pojawili się na godzinę przed posiedzeniem biura. Gdy wjeżdżaliśmy za bramę ministerstwa obrony to już skóra cierpła, gdyż w bramie leżały worki z piaskiem, a na stanowiskach karabiny maszynowe. Na dachach wszędzie rozmieszczeni byli żołnierze, jak również i na klatce schodowej, i to wszyscy w hełmach i z bagnetem na broni. To wyglądało na coś bardzo poważnego. Do zebranych na sali dowódców przyszedł Żukow i powiedział: wezwałem was bez komisarzy politycznych, ponieważ komisarze to nie Rosjanie.

Dziś macie wykonać moje rozkazy, które otrzymacie za chwilę w kopertach. Za niewykonanie karzę rozstrzelać! Za złe wykonanie rozstrzela was Beria ze swoimi zbirami, bo jak się operacja nie uda, to nikt nie przeżyje włącznie ze mną. Macie niecałą godzinę do rozpoczęcia. Główny ciężar tego zadania biorę na siebie z marszałkiem Wasilewskim. Ten kto będzie zajmował Łubiankę niech pamięta, że tam Rosjanie nie pracują i musi wiedzieć co zrobić, zajmując ten gmach – opowiadał marszałek Kulikow.

Przyznam się, że mróz chodził mi po plecach jak słuchałem Kulikowa. Od Maszerowa znałem częściowo tę historię, ale teraz dopiero w szczegółach usłyszałem od uczestnika tej akcji jak naprawdę było. Parę lat później po tej rozmowie miałem okazję spotkać na Krymie ludzi, którzy potwierdzili tę sprawę. I dalej:

Żukow przyszedł na posiedzenie biura politycznego razem z Wasilewskim. Beria i Kaganowicz siedzieli dokładnie naprzeciw nich po drugiej stronie stołu. Ale, między Berią a Kaganowiczem był mały biały stolik, a na nim biały aparat telefoniczny bez tarczy, wystarczyło podnieść słuchawkę i odzywał się oficer dyżurny na Łubiance. Chodziło o to, żeby żaden z nich nie zdążył podnieść tej słuchawki.

W tym celu Wasilewski podniósł rękę i przeprosił, mówiąc, że zostawił termos po tamtej stronie stołu na szafce i chce go wziąć przed rozpoczęciem biura.
Gdy podszedł do szafki, szarpnął za kabel od tego białego aparatu, ale obaj – tak Beria, jak i Kaganowicz – zorientowali się i chcieli sięgnąć po broń. Żukow trzymał już broń skierowaną wprost na nich, więc obaj podnieśli ręce i rozbrojono ich.

http://www.aferyprawa.eu

https://marucha.wordpress.com/2017/04/1 ... -fragment/

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: piątek 27 lis 2020, 16:40
autor: janusz
Dlaczego Związek Radziecki potrzebował kolektywizacji?
7 lis 2020

https://www.youtube.com/watch?v=GR0nWlGI8js

Marcin Strzyżewski

Kolektywizacja rolnictwa oznaczała represje, głód i zbrojne powstania. Po co bolszewicy zapędzali ludzi do kołchozów?

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: niedziela 29 lis 2020, 19:45
autor: janusz
Co gdyby ZWIĄZEK RADZIECKI się NIE ROZPADŁ?
26 maj 2019

https://www.youtube.com/watch?v=mu1ELCdTc9k

Globalista TV

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: wtorek 02 lut 2021, 22:07
autor: janusz
Sowieckie plany likwidacji narodu polskiego
Data premiery: 18 wrz 2020

https://www.youtube.com/watch?v=WAg8zkGs6YA

Zakazane historie

W dzisiejszym filmie opowiadam o sowieckich planach eksterminacji Polaków, które Sowieci zaczęli realizować po tym, jak 17 września 1939 roku napadli na Polskę. Pojawia się też kluczowy wątek regularnej współpracy sowieckiego NKWD i niemieckiego Gestapo w zakresie systemowej likwidacji narodu polskiego przez obydwu okupantów, która według tych planów miała zakończyć się w 1975 roku.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: niedziela 02 maja 2021, 15:33
autor: janusz
Chruszczow - od ślusarza, przez wodza ZSRR do emeryta na działce
1 maj 2021

https://www.youtube.com/watch?v=krLPTnWqzCQ

Marcin Strzyżewski

Każdy przywódca ZSRR był na swój sposób niejednoznaczny. Chruszczow zdecydowanie był jednak najbardziej kontrowersyjny z nich wszystkich. Dziś opowiem, jak zdobył władzę i jak ją stracił.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: poniedziałek 30 sie 2021, 15:44
autor: janusz
Nikolaj Jeżow - skąd wziął się wykonawca polityki wielkiego terroru?
28 sie 2021

https://www.youtube.com/watch?v=ytO9FTnoN2Y

Marcin Strzyżewski

Nikolaj Iwanowić Jeżow był ludowym komisarzem spraw wewnętrznych ZSRR przez około dwa lata. W tym czasie na śmierć skazano kilkaset tysięcy ludzi. Skąd wziął się wykonawca polityki wielkiego terroru?

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: piątek 24 wrz 2021, 13:26
autor: janusz
Stalinowska propaganda na przykładzie filmu "Upadek Berlina"
12 lip 2018

https://www.youtube.com/watch?v=-1lwDb6VqV8

ciekawehistorie

Film wyprodukowany w 1949. Przedstawia oficjalną wersje historii przedstawianą ówcześnie w ZSRR. Z pominięciem wielu wątków.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: sobota 25 wrz 2021, 19:19
autor: janusz
Chruszczow i jego pomysły na Związek Radziecki. Kukurydza, Morze Aralskie i bieda.
26 lut 2021

https://www.youtube.com/watch?v=5cyTYHf3z2A

Powojnie

Cześć!
W tym odcinku serii Powojnie opowiem Wam o szalonych pomysłach Nikity Chruszczowa. Przywódca Związku Radzieckiego był pod tym względem wyjątkowo płodny. Jego wizja ZSRR niekiedy przerażała współpracowników w Kremlu. Tymczasem trwała Zimna Wojna, a Stany Zjednoczone widząc rozwój sytuacji starał się wykorzystać ją na swoją korzyść Eisenhower stąpał po kruchym lodzie wysyłając nad terytorium Związku Radzieckiego samoloty szpiegowskie.

Szalone pomysły Chruszczowa. Podróże do USA, Disneyland i but który przeszedł do historii.
10 wrz 2021

https://www.youtube.com/watch?v=rs77V0S2Xw0

Powojnie

Cześć! W poprzednim odcinku o Chruszczowie pojawiło się sporo komentarzy, że ominąłem jego niektóre szalone pomysły. Oczywiście, że tak! Czekałem z nimi do drugiej części cyklu o przywódcy ZSRR. Niewykluczone, że będzie też i trzecia część ;). Tymczasem zapraszam Was na najnowszą odsłonę serii w której opowiem m.in. o podróżach Chruszczowa do Stanów Zjednoczonych oraz bucie który przeszedł do historii.

W odcinku opowiadam też o tym jak przywódca Związku Radzieckiego pozbył się Żukowa, a także czym były tak zwane "chruszczówki".

Zajrzałem też do jednaj z najdziwniejszych historii związanych z Chruszczowem. Podczas pobytu w USA lider komunistycznego świata zażądał, że chce pojechać do Disneylandu. Jak Amerykanie zareagowali na jego prośbę? Tego dowiecie się oglądając najnowszy odcinek.

Większość materiałów wykorzystanych w filmie pochodzi z domeny publicznej.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: poniedziałek 27 wrz 2021, 17:19
autor: janusz
Czerwoni kaci - zbrodnie WCzK. Historia Bez Cenzury
26 sie 2021

https://www.youtube.com/watch?v=0bH298peYrA

Historia bez cenzury

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: piątek 01 paź 2021, 16:25
autor: janusz
NIC TAK NIE CIESZY JAK SERIA Z PEPESZY
1 paź 2021

https://www.youtube.com/watch?v=xaXTY03Ib5w

PRO100 zmoSTU

Co Ty wiesz na temat pepeszy? Zapraszam na film.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: wtorek 09 lis 2021, 17:52
autor: janusz
Prof. Paweł Wieczorkiewicz. Super tajny testament Lenina
9 lis 2021

https://www.youtube.com/watch?v=pxR5xgOcg9I

Z P B P

- Stalin jest zbyt brutalny i wada ta, która jest całkiem do zniesienia w naszym środowisku i w stosunkach między nami komunistami, staje się nie do zniesienia na stanowisku sekretarza generalnego partii - napisał Lenin do partyjnych towarzyszy.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: czwartek 11 lis 2021, 14:50
autor: janusz
Prof. Paweł Wieczorkiewicz. "Wielka czystka" – sposób Stalina na pozbycie się wrogów
11 lis 2021

https://www.youtube.com/watch?v=fjI_6Kf7KV0

Z P B P

- Około miliona straconych w ciągu dwóch lat, parę milionów aresztowanych i zesłanych do łagrów, tyle było ofiar wielkiej czystki w Związku Sowieckim.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: niedziela 05 gru 2021, 18:42
autor: janusz
Prof. Paweł Wieczorkiewicz. Nowe społeczeństwo
5 gru 2021

https://www.youtube.com/watch?v=T6x1vkIFdtU

Z P B P

Ambicje stworzenia w Związku Radzieckim nowego społeczeństwa i nowego człowieka. Działania władz. Nowe elity. Kształtowanie młodzieży. Rola propagandy. Walka z analfabetyzmem.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: piątek 31 gru 2021, 17:50
autor: janusz
Zmiana warty na Kremlu. Błyskawiczna kariera Władimira Putina. Upadek Borysa Jelcyna.
31 gru 2021

https://www.youtube.com/watch?v=pH7GpP4zteY

Powojnie

Cześć! W tym odcinku serii Powojnie zabieram Was do Rosji z przełomu 1999 i 2000 roku. To właśnie wtedy Borys Jelcyn zaskakująco postanowił odejść ze stanowiska Prezydenta Rosji. Na swojego następcę namaścił nieznanego wcześniej Władimira Putina. W filmie opisuje okoliczności przekazania władzy na Kremlu.

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: wtorek 11 sty 2022, 16:07
autor: janusz
Skąd się wziął sierp i młot?
16 wrz 2021

https://www.youtube.com/watch?v=G8gBlBC-J4c

IrytujacyHistoryk

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: niedziela 06 mar 2022, 18:51
autor: janusz
Tajemnice Stalina odtajnione po śmierci - Film Dokumentalny - Lektor PL
Data premiery: 16 lut 2022

https://www.youtube.com/watch?v=ft64MoylAiM

NFD - Najciekawsze Filmy Dokumentalne

Władał największym państwem świata i wymordował 40 milionów jego mieszkańców. Nawet po śmierci długo wywierał paraliżujący strach na życie swoich rodaków. Zbuntowali się dopiero w sierpniu 1991 roku próbując przepędzić ostatecznie wychodowane przez tego człowieka demony...

Re: Rzeczywista historia ZSRR/CCCP

: niedziela 06 mar 2022, 18:57
autor: songo70
jeszcze parę lat temu filmiki na YT o tym że to Niemcy za pomocą agenta Lenina,-
rozpoczęli Czerwoną rewolucję aby obalić Cara a w szczególności jego "1 mln. armię",-
nagle znajduję się w filmie "The King's Man" 2021 jako część fabuły...