Niedźwiedzie polarne mają czarną skórę, a ich futro, mimo iż wydaje się białe, jest w rzeczywistości przezroczyste.
Wielbłądy przystosowały się do życia na pustyni na wiele sposobów. W garbach gromadzą tłuszcz, który mogą metabolizować w razie niedoboru żywności i wody. Mają trzecią, przezroczystą powiekę, która chroni oko przed piaskiem niesionym wiatrem. Ponadto w czasie burz piaskowych mogą zamykać nozdrza.
Tygrys bengalski
Tygrysy to najwięksi członkowie rodziny kotowatych. W ciągu ostatnich 100 lat trzy z ośmiu gatunków całkowicie wyginęły, a łowiectwo i karczowanie lasów zmniejszyły pozostałą populację tygrysów z kilkuset tysięcy do prawdopodobnie niecałego 2,5 tysiąca. Największą część, bo około połowę, stanowią tygrysy bengalskie zamieszkujące tereny Indii.
Nosorożec
Mimo wyglądu przypominającego czołg i dwutonowej masy, nosorożec indyjski potrafi być zaskakująco zwinny. Obraca się, podskakuje i biega nader sprawnie — niektórym nosorożcom udało się osiągnąć prędkość 48 km/h.
Wigoń to jeden z czterech przedstawicieli rodziny wielbłądowatych żyjących w Ameryce Południowej. Pozostali to lama, alpaka i guanako. Jak sugeruje nazwa rodziny, wszystkie są spokrewnione z wielbłądami. Wełna z wigoni jest jedną z najdroższych tkanin na świecie, zdecydowanie przekraczając cenę kaszmiru. Niebotyczne ceny wełny zachęciły do objęcia wigoni ochroną, co miało zwiększyć ich populację i w efekcie ilość wełny możliwej do pozyskania, ale skutkiem ubocznym było pojawienie się kłusowników oraz przemyt cennego surowca.
Lew morski z Galápagos
Oto młody lew morski. Samiec po dorośnięciu może osiągnąć masę ponad 225 kilogramów. Lwy morskie są jednymi z najinteligentniejszych płetwonogich. Uwielbiają wygrzewać się na brzegach i pływać w wodach okalających archipelag Galapagos, rzadko oddalając się od brzegu na więcej niż 16 kilometrów.
Flaming
Co roku w listopadzie flamingi andyjskie gromadzą się na jałowym płaskowyżu Altiplano w Boliwii. W porze deszczowej cały teren zalewa woda, z której tysiące flamingów odfiltrowują sobie okrzemki.
Kudu wielkie
Długie, wijące się rogi kudu wielkiego odróżniają tę antylopę afrykańską od innych zwierząt kopytnych żyjących stadnie. Zanim byki kudu osiągną szósty rok życia, większość z nich ma rogi zawijające się 2,5 raza wokół własnej osi. Rogi sprawiają wrażenie doskonałego narzędzia obrony, natomiast w rzeczywistości są używane tylko sporadycznie, do pojedynków z innymi samcami gatunku.
Oryks południowy
Członkowie gatunku oryksów są doskonale przystosowani do życia na pustyni Namib, wytrzymując długie okresy braku wody i pożywienia. Zarówno samce, jak i samice mają śmiercionośne rogi, których przeciętna długość wynosi 83 cm.
Ibis szkarłatny
Wspaniały kolor tego ptaka pochodzi z karotenu zawartego w skorupiakach, którymi się żywi. Znalezione skamieliny wskazują, że ibisy żyły już 60 milionów lat temu.
Zebra
Naukowcy nie są pewni, po co zebrom paski. Być może mają one rozpraszać i mylić drapieżników i gryzące owady, mogą też służyć do kontroli ciepła ciała, albo też ułatwiają zwierzętom wzajemne rozpoznawanie się, ponieważ każdy wzór jest inny.
Surykatka szara
Surykatki to bardzo stadne zwierzęta występujące w suchych regionach południowej Afryki. Są znane z tego, że stają na tylnych nogach, aby lepiej widzieć zbliżające się zagrożenie w czasie, gdy inne surykatki szukają jedzenia. Ich nory to rozległe systemy tuneli i pomieszczeń, które pomagają im chronić się przed bezlitosnym słońcem afrykańskiej pustyni.
Wymarły Król Puszczy i Jego Powrót
Wszystko o bombusach - o Lesie #44