Młody Sośnierz z Konfederacji jest synem Andrzeja Sośnierza, szefa NFZ .
https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_So%C5%9Bnierz
"Andrzej Sośnierz
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Andrzej Sośnierz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 8 maja 1951
Głuchołazy
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia
Okres od 8 września 2006
do 5 listopada 2007
Poprzednik Jerzy Miller
Następca Jacek Paszkiewicz
podpis
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Andrzej Stanisław Sośnierz (ur. 8 maja 1951 w Głuchołazach) – polski lekarz i polityk. Poseł na Sejm V, VI, VIII i IX kadencji, w latach 2006–2007 prezes Narodowego Funduszu Zdrowia.
Spis treści
1 Życiorys
2 Postępowania sądowe
3 Życie prywatne
4 Przypisy
5 Bibliografia
Życiorys
Absolwent VII LO w Katowicach. W 1975 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. W latach 1975–1978 pracował jako młodszy asystent w Obwodzie Lecznictwa Kolejowego w Katowicach. W latach 1978–1990 był kolejno: asystentem, starszym asystentem i kierownikiem Okręgowego Szpitala Kolejowego w Katowicach. W 1980 wstąpił do NSZZ „Solidarność”.
W latach 1990–1994 pełnił funkcję okręgowego lekarza Polskich Kolei Państwowych w Katowicach i naczelnika zarządu kolejowej służby zdrowia Śląskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych. Od 1991 do 1998 kierował Wydziałem Zdrowia w Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach. W latach 1997–1999 był doradcą ministra zdrowia i opieki społecznej. W 1998 został pełnomocnikiem regionalnym kasy chorych w Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Wprowadzania Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego. W latach 1999–2002 był dyrektorem Śląskiej Regionalnej Kasy Chorych. Odszedł ze stanowiska w wyniku konfliktu z Mariuszem Łapińskim, ministrem zdrowia w rządzie Leszka Millera. Od 2003 pełnił funkcje prezesa i dyrektora Śląskiej Opieki Medycznej Sp. z o.o.
Jako dyrektor Śląskiej Kasy Chorych monitorował program informatyzacji systemu ochrony zdrowia. Za wdrożenie rejestru usług medycznych kierowana przez niego kasa chorych została nagrodzona tytułem „Lidera informatyki 2002”.
Tuż po odejściu ze stanowiska dyrektora Śląskiej Kasy Chorych bez powodzenia ubiegał się o stanowisko prezydenta Katowic w wyborach samorządowych w 2002. W tych samych wyborach uzyskał mandat radnego miasta Katowice, który sprawował do 2005.
Działał kolejno w Kongresie Liberalno-Demokratycznym, Unii Polityki Realnej, Inicjatywie dla Polski i Platformie Obywatelskiej.
W wyborach parlamentarnych w 2005 jako kandydat PO uzyskał mandat poselski w okręgu katowickim. Został wykluczony z PO za krytykę stanowiska kierownictwa partii w sprawie możliwości powstania koalicji POPiS (mówił o możliwym rozłamie w PO), potem pozostawał bezpartyjny. Od 19 stycznia 2006 należał do klubu parlamentarnego PiS.
Na przełomie 2005 i 2006 media wielokrotnie spekulowały o możliwości powołania go na stanowisko szefa Narodowego Funduszu Zdrowia, do czego jednak ostatecznie nie doszło, ponieważ rada NFZ nie odwołała Jerzego Millera. Ostatecznie zastąpił Jerzego Millera 8 września 2006 po zmianie ustawy i powołaniu go przez premiera Jarosława Kaczyńskiego na stanowisko prezesa, wobec czego złożył mandat poselski.
W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 został wybrany na posła VI kadencji z listy Prawa i Sprawiedliwości, otrzymując w okręgu katowickim 27 758 głosów. W związku z uzyskaniem mandatu posła zrezygnował z funkcji prezesa NFZ. 3 grudnia 2010 wystąpił z Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości i ogłosił przejście do KP Polska Jest Najważniejsza. W 2011 nie uzyskał reelekcji w wyborach parlamentarnych[1]. W 2012 został dyrektorem Górnośląskiego Parku Etnograficznego w Chorzowie. Później podjął współpracę z Polską Razem jako ekspert ds. służby zdrowia[2]. W 2014 ponownie bez powodzenia z ramienia PiS ubiegał się o prezydenturę Katowic, przegrywając w II turze[3].
W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu (z listy PiS, jako przedstawiciel Polski Razem[4], w 2017 przekształconej w Porozumienie), otrzymując w okręgu katowickim 23 809 głosów[5]. Jako członek Porozumienia kandydował bez powodzenia w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019[6]. W wyborach w tym samym roku uzyskał natomiast mandat posła na Sejm IX kadencji, otrzymując 6061 głosów[7].
Postępowania sądowe
W sprawie o niegospodarność w związku z wprowadzaniem identyfikacyjnych kart czipowych w Śląskiej Kasie Chorych został uniewinniony w pierwszej instancji, a następnie wyrok ten został utrzymany w mocy przez Sąd Apelacyjny w Katowicach[8].
Sąd pierwszej instancji uznał go za winnego prowadzenia działalności ubezpieczeniowej bez wymaganego zezwolenia i warunkowo umorzył wobec niego postępowanie. Sąd drugiej instancji w 2007 zmienił ten wyrok i prawomocnie uniewinnił go od popełnienia zarzucanych mu czynów[9].
Zarzucano mu także konflikt interesów. W czasie, gdy kierował Śląską Kasą Chorych, był jednocześnie prezesem Fundacji Zamek Chudów, którą sponsorowały różne firmy farmaceutyczne. Prokuratur umorzył postępowanie karne wobec braku znamion przestępstwa, natomiast w związku z tą sprawą wyrokiem amerykańskiego sądu okręgowego dla Dystryktu Columbia w 2004 na Schering-Plough, sponsora Fundacji Zamek Chudów, nałożono grzywnę 500 tys. USD za „nakłanianie dyrektora do zakupu leków produkowanych przez Schering-Plough”[10].
Życie prywatne
Syn Edwarda i Doroty[11]. Ma troje dzieci, w tym syna Dobromira, który również zajął się działalnością polityczną[12][13]."
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dobromir_So%C5%9Bnierz
Dobromir Sośnierz
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Dobromir Sośnierz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 18 października 1976
Katowice
Zawód, zajęcie informatyk, polityk
Alma Mater Uniwersytet Śląski w Katowicach
Stanowisko poseł do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji (2018–2019), poseł na Sejm IX kadencji (od 2019), wiceprezes partii KORWiN (od 2019)
Partia KORWiN, Konfederacja Wolność i Niepodległość
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Dobromir Andrzej Sośnierz (ur. 18 października 1976 w Katowicach) – polski informatyk, przedsiębiorca i polityk, z wykształcenia teolog, w latach 2018–2019 poseł do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji, poseł na Sejm IX kadencji, wiceprezes partii KORWiN.
Spis treści
1 Życiorys
1.1 Wykształcenie i działalność zawodowa
1.2 Działalność polityczna
2 Życie prywatne
3 Wyniki wyborcze
4 Przypisy
5 Linki zewnętrzne
Życiorys
Wykształcenie i działalność zawodowa
Urodził się 18 października 1976 w Katowicach[1]. W rodzinnym mieście uczęszczał do szkoły podstawowej, a następnie do VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie[2]. Studiował na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach – początkowo na Wydziale Prawa i Administracji[2][3], później ukończył studia zaoczne na Wydziale Teologicznym tej uczelni[2][4]. Napisał pracę magisterską zatytułowaną Wola Boża jako źródło moralności, czyli podstawowe argumenty pozytywizmu teonomicznego[5]. Pracował jako informatyk, między innymi w przedsiębiorstwie archeologicznym[6], prowadził własne przedsiębiorstwo kolportujące prasę[3], pod firmą „Ą Dobromir Sośnierz”[7].
Działalność polityczna
W 1990 związał się z Unią Polityki Realnej, której członkiem był od 1994 do drugiej połowy następnej dekady[4]. Z listy tej partii kandydował do Sejmiku Województwa Śląskiego w 2002[8]. Jako kandydat UPR ubiegał się o stanowisko prezydenta Katowic w wyborach samorządowych w 2006, uzyskując 1463 głosy (1,51%) i zajmując piąte miejsce wśród dziewięciu kandydatów[9], równocześnie kandydując do rady miasta[10]. W 2005 startował do Sejmu RP z listy Platformy Janusza Korwin-Mikke[11]. W wyborach parlamentarnych w 2007 kandydował do Senatu RP jako bezpartyjny z ramienia UPR w okręgu rybnickim. Zajął ostatnie, szóste miejsce, zdobywając 18 230 głosów (6%)[12]. Przez dwie kadencje był radnym jednostki pomocniczej Ligota-Panewniki w Katowicach[13].
Brał udział w przeszło 50 odcinkach programu telewizyjnego Młodzież kontra... czyli pod ostrzałem nadawanego ze studia TVP Kraków[4][13].
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 bezskutecznie kandydował z czwartego miejsca na liście Kongresu Nowej Prawicy w okręgu śląskim. Uzyskał 1165 głosów, co stanowiło w ramach listy drugi wynik, za liderem KNP Januszem Korwin-Mikkem[14]. Później przystąpił do partii KORWiN.
W marcu 2018, w związku z oficjalną rezygnacją z mandatu przez Janusza Korwin-Mikkego[3][15][16], objął mandat posła do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji[1][17].
W kwietniu 2019 znalazł się na 10. miejscu listy Konfederacji KORWiN Braun Liroy Narodowcy w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu nr 11 obejmującym województwo śląskie[18]; komitet ten nie przekroczył progu wyborczego. W wyborach krajowych w październiku tegoż roku został natomiast wybrany do Sejmu IX kadencji w okręgu katowickim z ramienia Konfederacji Wolność i Niepodległość, otrzymując 22 191 głosów[19].
W listopadzie 2019 wybrany na jednego z wiceprezesów partii KORWiN[20].
Życie prywatne
Jest synem Andrzeja Sośnierza, lekarza i polityka[3][4], ma dwoje rodzeństwa[21]. Był żonaty z Joanną, z którą ma dwie córki: Milenę i Jokastę[5][22][23]. Małżeństwo zakończyło się rozwodem[24].
Wyniki wyborcze
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2002 KW Konserwatywno-Liberalna Partia Unia Polityki Realnej Sejmik Województwa Śląskiego II kadencji nr 2 3366 (1,84%)[8]
2005 KW Platformy Janusza Korwin-Mikke Sejm V kadencji nr 31 1307 (0,39%)[11]
2006 KW Unia Polityki Realnej Prezydent m. Katowice – 1463 (1,51%)[9]
Rada m. Katowice nr 1 310 (1,20%)[10]
2007 KW Unia Polityki Realnej Senat VII kadencji nr 29 18 230 (6,00%)[12]
2014 Nowa Prawica – Janusza Korwin-Mikke Parlament Europejski VIII kadencji nr 11 1165 (0,14%)[14][25]
2019 KWW Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy Parlament Europejski IX kadencji nr 11 24 788 (1,55%)[18]
2019 KW Konfederacja Wolność i Niepodległość Sejm IX kadencji nr 31 22 191 (4,73%)[19]
Młodego "wypromował" JKM.
https://wiadomosci.wp.pl/to-on-zastapi- ... 966414465a
https://www.wprost.pl/polityka/10273947 ... -reke.html
