Witam wszystkich użytkowników tego forum

17.03.23
Forum przeżyło dziś dużą próbę ataku hakerskiego. Atak był przeprowadzony z USA z wielu numerów IP jednocześnie. Musiałem zablokować forum na ca pół godziny, ale to niewiele dało. jedynie kilkukrotne wylogowanie wszystkich gości jednocześnie dało pożądany efekt.
Sprawdził się też nasz elastyczny hosting, który mimo 20 krotnego przekroczenia zamówionej mocy procesora nie blokował strony, tylko dawał opóźnienie w ładowaniu stron ok. 1 sekundy.
Tutaj prośba do wszystkich gości: BARDZO PROSZĘ o zamykanie naszej strony po zakończeniu przeglądania i otwieranie jej ponownie z pamięci przeglądarki, gdy ponownie nas odwiedzicie. Przy włączonych jednocześnie 200 - 300 przeglądarek gości, jest wręcz niemożliwe zidentyfikowanie i zablokowanie intruzów. Bardzo proszę o zrozumienie, bo ma to na celu umożliwienie wam przeglądania forum bez przeszkód.

25.10.22
Kolega @janusz nie jest już administratorem tego forum i jest zablokowany na czas nieokreślony.
Została uszkodzona komunikacja mailowa przez forum, więc proszę wszelkie kwestie zgłaszać administratorom na PW lub bezpośrednio na email: cheops4.pl@gmail.com. Nowi użytkownicy, którzy nie otrzymają weryfikacyjnego emala, będą aktywowani w miarę możliwości, co dzień, jeśli ktoś nie będzie mógł używać forum proszę o maila na powyższy adres.
/blueray21

Ze swojej strony proszę, aby unikać generowania i propagowania wszelkich form nienawiści, takie posty będą w najlepszym wypadku lądowały w koszu.
Wszelkie nieprawidłowości można zgłaszać administracji, w znany sposób, tak jak i prośby o interwencję w uzasadnionych przypadkach, wszystkie sposoby kontaktu - działają.

Pozdrawiam wszystkich i nieustająco życzę zdrowia, bo idą trudne czasy.

/blueray21

W związku z "wysypem" reklamodawców informujemy, że konta wszystkich nowych użytkowników, którzy popełnią jakąkolwiek formę reklamy w pierwszych 3-ch postach, poza przeznaczonym na informacje reklamowe tematem "... kryptoreklama" będą usuwane bez jakichkolwiek ostrzeżeń. Dotyczy to także użytkowników, którzy zarejestrowali się wcześniej, ale nic poza reklamami nie napisali. Posty takich użytkowników również będą usuwane, a nie przenoszone, jak do tej pory.
To forum zdecydowanie nie jest i nie będzie tablicą ogłoszeń i reklam!
Administracja Forum

To ogłoszenie można u siebie skasować po przeczytaniu, najeżdżając na tekst i klikając krzyżyk w prawym, górnym rogu pola ogłoszeń.

Uwaga! Proszę nie używać starych linków z pełnym adresem postów, bo stary folder jest nieaktualny - teraz wystarczy http://www.cheops4.org.pl/ bo jest przekierowanie.


/blueray21

Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » niedziela 21 wrz 2014, 19:56

Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata - autorzy anonimowi i to ich przemyślenia.

Czytając pamiętajmy ...... :mrgreen:
"Choć w mowie mędrców słychać prawdy powiew świeży, bądź ostrożny bo i prawdę dozować należy.''

IMPULS
Każda istota, forma w każdej chwili swojego istnienia wysyła i odbiera impulsy. Impuls to inaczej myśl, drganie energii, a wraz z nią informacja, stan emocjonalny, odczucie, obraz. Każdy impuls pobudza do ruchu, przekształceń, zmian -Wszechświat, planety, a na nich formy roślinne, zwierzęce i ludzkie. Wysłany impuls -myśli np. z Ziemi może zostać odebrany w innej, odległej części Wszechświata.
Odbiór impulsów, a wraz z nimi energii umożliwia kontakt między wszystkimi przestrzeniami w człowieku i we Wszechświecie. Dzięki temu możliwa jest łączność pomiędzy myślą a ciałem, ciałem, czy przestrzenią energii i materii. Tak dokonuje się także wymiana myśli, informacji w całym Wszechświecie, co umożliwia rozpoznawanie potrzeb zarówno całości, jak i mniejszych elementów np. planet czy istot ludzkich. Mechanizm ten powoduje, że na każde „zawołanie’’, zgłoszenie potrzeby, czy postawione pytanie - przyjdzie odpowiedź. Postawienie pytania - to wysłanie impulsu w przestrzeń. Impuls krąży, aż zostanie odebrany przez jednostkę, która posiada wiedzę, umożliwiającą jej sformułowanie odpowiedzi. Kontakt taki często dokonuje się bez udziału świadomości zewnętrznej osoby odpowiadającej na impuls. Odpowiedź formułowana jest w obrębie jej przestrzeni wewnętrznej. Często człowiek odpowiada sam sobie lub realizuje potrzeby sygnalizowane przez ciało. Sprecyzowanie potrzeby w zamyśle - to także uformowanie impulsu, odbieranego przez wnętrze jednostki.
Impuls może być odebrany przez świadomość zewnętrzną jako krótki błysk myśli, obraz, sen, odczucie. Na codzień człowiek odbiera tysiące impulsów, które następnie realizuje, uznając je za wytwór własnego umysłu. Każdy impuls może być odebrany na rożnym poziomie: ciała - w postaci reakcji poszczególnych narządów, w psychice - stanu emocjonalnego, w umyśle - myśli, informacji, obrazu. Część impulsów docierających do jednostki nie jest rejestrowana przez jej świadomość zewnętrzną a ślad po nich pozostaje jedynie np. jako reakcja w ciele. Ciało ludzkie podobnie jak wszystkie formy materialne (np. minerały, rośliny, zwierzęta) - reaguje automatycznie - np. do jednostki dociera informacja, obraz niosący sobą wibrację lęku. Nawet przy umiejętności kontroli reakcji (gdy na poziomie psychiki nie powstał stan lęku, a umysł jest wyciszony) w ciele następuje automatycznie np. skurcz żołądka, czy przyśpieszone
bicie serca.
Wszechświat wypełniony jest impulsami myśli, które oddziaływując na formy przymuszają je do reakcji, czy zachowań zgodnych z informacją, jakie sobą niosą. Jeżeli jest to radość - to fala tej energii po dotarciu do ciała wywoła w nim taki stan (pojawia się on bez zewnętrznego uzasadnienia). Forma ludzka jest dostosowana do odbioru najszerszego spektrum impulsów, z równoczesną możliwością ich zrozumienia. Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że każdy wytwór umysłu - raz powołany - istnieje i w którymś momencie zostanie odebrany przez jakąś formę istniejąca gdzieś we Wszechświecie i zrealizowany. Każda żywa istota bez ustanku odbiera impulsy pochodzące z różnych przestrzeni Wszechświata. I najczęściej to one stanowią zaczyn dla wielu działań, przedsięwzięć jednostki czy grup. Raz powołana myśl (choćby miliardv lat temu) i dzisiaj oddziaływuje na ciało, przymuszając je do często niezrozumiałych dla świadomości zewnętrznej zachowań. Większość ciał reaguje jak automat: napływający impuls wymusza reakcje. Stąd coraz częściej wiele osób wraca myślą do przeszłości, odległych epok (organizowanie turniejów rycerskich, pochodów królów, itp.).
Obecnie do ciał ziemskich dociera wiele impulsów - informacji, które ukształtowane zostały w różnych przestrzeniach Wszechświata. To efekt ,.nachodzenia" na siebie przestrzeni równoczesnych, zwijania do punktu wszystkich wymiarów. Ziemia jest tym punktem a przez ciała Ziemian przechodzą wszelkie możliwe informacje. Ziemia, a wraz z nią wszystkie formy „bombardowane" są ogromną ilością impulsów wytworzonych w rożnych okresach czasowych i w różnych przestrzeniach. Stąd coraz większa pobudliwość emocjonalna, także coraz większa ilość informacji, jakie musi przetwarzać mózg doprowadza to do chaosu myślowego, powstawania kolejnych teorii, lub ożywiania na nowo treści, prądów myślowych, kulturowych, które już przebrzmiały. Łączność człowieka ze światem przvrody odbywa się także na zasadzie wymiany impulsów. Wszechświat, planeta wysyła impuls do wszystkich istot np. o zmianach, które dokonują się w ich obrębie. Istoty ludzkie dysponują największymi możliwościami realizacyjnymi. Ich myśl może np. uruchomić energię, wzbudzić procesy choć większość ludzi sobie tego nie uświadamia. W zależności, jaki program ideologia, oddziaływuje na ciało i jakie posiada ono cechy i predyspozycje - jednostka realizuje zgodnie z nimi odebrany impuls. Stąd ogromna różnorodność zarówno w odbiorze. jak i realizacji tego samego impulsu. Myśl człowieka dokonuje przekształceń w obrębie całej przyrody. Im więcej np. agresji w świecie ludzkim - tym więcej jej w naturze. Stąd coraz częstsze są przypadki ataków zwierząt na ludzi (np. psy). Wszystkie agresywne zachowania zostały przeniesione w swiat przyrody ze świata ludzkiego. Zwierze reaguje automatycznie, nie potrafi dokonać weryfikacji impulsów. Odebrany impuls wywołuje reakcje. Często impuls pochodzi od zaatakowanego człowieka, który musi odebrać skutek podobnego działania skierowanego przez niego wcześniej na przyrodę. Wszelkie zmiany w klimacie Ziemi też zachodzą pod wpływem myśli i działań człowieka. Próby zawładnięcia i podporządkowania natury - zamiast wspierania i opieki przynoszą teraz skutki. Natura naszpikowana agresją itp. reaguje w sposób, zaprogramowany przez człowieka, obracając się przeciwko niemu.
Impuls uaktywnia formę, ukierunkowuje na myśl zewnętrzną a wraz z nią czyny działanie) jednostki czy grupy. Impuls odebrany w postaci obrazu, myśli czy stanu uruchamia procesy myślowe, wnioskowanie, co poszerza rozumienie, ale tylko u jednostek potrafiących kontrolować intelekt i reakcje. Rozwój świadomości, a wraz z nią form dokonuje się pod wpływem impulsów myśli. Tak również odbywa się tworzenie we Wszechświecie. Człowiek uczestniczy w tych procesach - choć zewnętrznie nie jest świadomy, ze uaktywnia myślą zjawiska nie tylko na Ziemi, ale także poza nią, odpowiada na impulsy przychodzące z innych wymiarów. Często wystarczy chwila skupienia uwagi na pojawiającym się np. obrazie, informacji, czy odczuciu - a następuje odpowiedź na odebrany impuls i wysłanie energii np. przyśpieszającej lub wzbudzającej procesy na planecie lub poza nią. Tworzenie - to odbiór impulsów i odpowiedź na nie. Wysłana informacja zwrotna jest bodźcem pobudzającym zmiany. przekształcenia w obrębie nadawcy (jednostka, grupa, planeta. Wszechświat ).
Wszystkie istoty żywe tworzą wspólny obieg energii. Pomiędzy nimi trwa stały przepływ jej informacji Każde "zdarzenie" w obrębie jednego elementu jednostki zostawia ślad energetyczny, który w postaci informacji i drgania energii odwzorowuje się w całym jej obiegu.

Tak więc informacja o zmianie ma możliwość dotarcia do każdego nawet najdrobniejszego elementu. Dzięki temu mechanizmowi, każdy element mógł korzystać z energii całości, odbierać impulsy pobudzające rozwój. Energia była doprowadzana równomiernie do każdej części całości.
W momencie pojawienia się w rozwoju myśli ludzkiej ideologii, nastąpiło przerwanie naturalnego obiegu energii i odcięcie poszczególnych elementów (jednostek) od całości. Wyznający jedną z ideologii, utożsamiający się z teoriami utworzyli zamknięte pule energii, do których nie docierają impulsy z całości, bowiem zakodowane umysły nie dopuszczają innych od znanych - wyznawanych treści. W obiegu energii powstały bloki, zatory, które przechwytywały energie i przetwarzały każdą informacje, a wraz z nią energię zgodnie z wprowadzoną ideologią. Wszelkie tego typu twory (grupy ideologiczne) są niczym zrakowaciałe komórki w zdrowym organizmie, które za wszelką cenę chcą zająć jak największą przestrzeń i doprowadzić do unicestwienia "żywiciela".
Powstanie odizolowanych od siebie grup, podłączonych pod program ideologii spowodowało, ze większość ciał utraciła umiejętność odbioru impulsów z przestrzeni energii. Poprzez ograniczenie świadomości ludzkiej do obrębu materii lub związanie jej ideologią wiele impulsów pochodzących z innych przestrzeni Wszechświata przestało docierać do świadomości zewnętrznej. Równocześnie z zawężeniem świadomości zablokowane zostały ośrodki odbiorcze znajdujące się w mózgu ( prawa półkula odbiera impulsy z antymaterii; lewa z - materii). Człowiek poprzez formę zaczął postrzegać tylko zewnętrzny świat, czyli wytwór umysłów ukształtowanych pod wpływem różnorodnych teorii i ideologu. Ograniczenie to spowodowało, ze istota ludzka stała się ułomna, pozbawiona możliwości korzystania z całego spektrum wiedzy i energii. Do jej świadomości i narzędzi zaczęły docierać tylko nieliczne impulsy. Wraz z tym rozwinął się intelekt, który zaczął interpretować każdą napływającą informację -wartościować, a następnie odrzucać To. co nie znane lub niezgodne z zakodowanymi treściami - stało się niemożliwe.
Na]większą przeszkoda w odbiorze impulsów jest intelekt i rozgadany umysł. Wówczas człowiek staje się głuchy na informacje nie słyszy impulsów, jakie odbiera mózg. Często choć impuls jest zauważony przez świadomość zewnętrzną – to jest lekceważony, bo intelekt uznaje, że sytuacja, zdarzenie, o jakich jest informowany jest niemożliwa.

Każdy impuls niesie sobą określony rodzaj energii. Jeżeli intelekt jest rozbudowany lub jednostka posiada silne kody, natychmiast jest on interpretowany zgodnie z zakodowanymi treściami. Wówczas każda informacja zostaje błędnie odebrana i nie przynosi jednostce żadnych korzyści, bowiem utrzymuje jej świadomość wciąż na tym samym poziomie. Jeden impuls (myśl) może być odebrany przez wiele osób na różny sposób. Gdy włączy się intelekt natychmiast rozpoczyna się interpretacja informacji Jednostka zakodowana religijnie widząc np. kule światła natychmiast utożsamia ją z bogiem, a naukowiec odbierze ją jako zjawisko fizyczne, bo istnienia innych nie dopuszcza. Najczęściej odbiór impulsów nie jest uświadamiany zewnętrznie - ciało realizuje je automatycznie. Tak dzieje się np. w przypadku zagrożenia życia. Wiele osób zetknęło się z sytuacja, gdy nagle dostały silny nakaz np. opuszczenia mieszkania, nie wsiadania do samolotu itp. Za chwilę dochodziło do wypadku, w którym ciało gdyby nie posłuchało impulsu poniosłoby śmierć. W takiej sytuacji impuls zostaje odebrany w formie nakazu - ciało nie ma wówczas nic do powiedzenia - musi wykonać polecenie. Do świadomości zewnętrznej dociera impuls, który jednostka sama wysyła do świadomości zewnętrznej Jeżeli umysł jest wyciszony - wówczas dotrze każda informacja. Informacja jeżeli zostanie odebrana bez interpretacji - wzbogaca człowieka, poszerza tego rozumienie. Jeżeli zostanie zinterpretowana - wzmacnia kody, zasila intelekt co osłabia dalsze możliwości odbiorcze jednostki.
Łączność pomiędzy wszystkimi elementami całości także dokonuje się poprzez wysyłanie i odbiór impulsów przez poszczególne jej „cząstki” - istoty ludzkie, kosmos, planety itp. Całość - skupia w sobie wszystkie potrzebne do tworzenia elementy. Tworzenie w jej obrębie rozpoczyna się od wyodrębnienia dwóch „czynników” twórczych: myśl (aktywny - wprowadzający przekształcenia) i świadomość (bierny ulegający przekształceniom). Myśl oddziaływuje w formie impulsów - wzbudza ruch, zmiany, podział, czyli tworzenie. Jest czynnikiem, który zmusza do reakcji, przekształceń, czyli rozwoju świadomości i wszystkiego co się z niej wyłania.
1.Jest zarazem zbiorem syntez zgromadzonych z procesów zachodzących w obrębie świadomości i niesie sobą zamysł dla mających zadziać się procesów.
2. Świadomość także ostrzega i reaguje na każdy impuls myśli, rejestruje wszystkie zachodzące zjawiska, równocześnie gromadzi w sobie wiedzę z toczących się procesów. Jest zbiornikiem wiedzy całościowej.
Wnikający impuls myśli uaktywnia wiedzę, a wraz z nią energię.
Świadomość wyznacza równocześnie przestrzeń tworzenia, w której zgromadzone są właściwości i możliwości. Istniejące w tej przestrzeni cząstki energii - są tworzywem, z którego powstają różnorodne istoty i formy. W kolejnych etapach tworzenia właściwości są odwzorowywane w powstających formach - podobnie jak cechy genetyczne rodziców są powielane w ciałach ich dzieci. Cechy i właściwości są zmienne i zależne od toczących się wewnątrz niej procesów.
Impuls myśli zmienia stan energetyczny świadomości, niesie sobą bowiem określony potencjał. Wnikniecie impulsu w przestrzeń świadomości wprowadza nową jakość, uaktywnia świadomość - tak rozpoczyna się kolejny etap tworzenia. Każda wprowadzona myśl - to informacja (zamysł) na którą reagują cząsteczki świadomości. Każda wprowadzona myśl zostaje badana, rozpoznawana przez świadomość, uruchamia ona wówczas cały aparat ..rozpoznawczy". Uwaga z całości zostaje przeniesiona na sprowadzoną informacje, która zaczyna się postaciować, nabierać kształtu energetycznego aż do uzyskania maksymalnie zagęszczonej formy. Wówczas pula świadomości dzieli się na mniejsze, które skupione są przy powstających formach. Równocześnie gromadzi się przy nich wiedza. Tak wyodrębniane są poszczególne istoty, które uzyskują świadomość siebie i procesów, w których uczestniczą. Posiadają również możliwość operowania myślą, wysyłania i odbioru impulsów, a więc tworzenia i przekształcania rzeczywistości. W ten sposób same stają się całością i uzyskują jej właściwości i możliwości
Na planie materii właściwości i możliwości dwóch czynników twórczych (myśl, świadomość) przejawiają się jako pierwiastek męski i żeński. Do każdego aktu tworzenia niezbędne są obydwa elementy: + i - . Powstanie formy materialnej możliwe jest - gdy istnieje odpowiednie środowisko, analogicznie dotyczy to każdej formy energetycznej i myślowej. Każda forma materialna powstaje w obrębie energii matki biologicznej, psychicznej i mentalnej – dotyczy to form ludzkich czy też stojących niżej w rozwoju. Pierwiastek męski umożliwia rozpoczęcie tworzenia – przekazuje impuls i energię na rozpoczęcie, kształtowanie się formy.
W całości - impuls myśli wprowadza zamysł podziału energii, niesie sobą informację, w jaki sposób całościowa pula energii ma zostać podzielona. Od tego zależy budowa Wszechświata, ilość istot, kosmosów, planet i form na nich się znajdujących. Podobnie dzieje się w momencie zapłodnienia: plemnik łącząc się z komórką jajowa wprowadza informację o podziale i jego rodzaju. Te dwa czynniki decydują - jaka powstanie forma i jakie będzie posiadała cechy.
Każde przekształcenie, wprowadzenie jakiejkolwiek zmiany w całości rozpoczyna się zawsze od impulsu myśli, w którym zawarta jest informacja i określony potencjał energetyczny. Wszelkie zmiany w świadomości całości - a tym samym w formach znajdujących się na poszczególnych planach mogą dokonać się dopiero po wprowadzeniu w jej obręb określonej myśli. Obecnie przestrzeń myślowa i energetyczna starego procesu - to grzęzawisko teorii, ideologii, religii, które nie dopuszczają do świadomości ludzkiej żadnych nowych, odmiennych od dotychczasowego sposobu myślenia - myśli. Ukształtowana przez programy manipulacyjne świadomość istot pracujących w materii chroni istniejący świat i formy, które go zapełniają. Równocześnie blokuje ona dokonanie jakichkolwiek zmian na planie materii. Istniejące dotychczasowe zapisy zostają jednak powoli neutralizowane poprzez coraz silniejsze oddziaływanie nowej myśli (informacji), która wnikając w świadomość starego procesu ''rozpuszcza" istniejące programy: kody, schematy myślowe. W ten sposób oczyszczana zostaje przestrzeń tworzenia na czterech planach, a energia jest uwalniana z zamkniętych (skupionych w obrębie poszczególnych ideologii) pul energii.
1 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » poniedziałek 22 wrz 2014, 16:04

NOWY PROCES
Nowy etap w istnieniu człowieka i Wszechświata jest konsekwencją rozwoju myśli a wraz z nią świadomości. Jego rozpoczęcie wiąże się z koniecznością sprawdzenia w praktyce wiedzy zgromadzonej przez człowieka. Przez miliardy lat człowiek poprzez różnorodne ciała ( nie tylko ziemskie) doświadczał, uczył się i zdobywał wiedze. Obecnie umożliwia ona rozpoczęcie nowego etapu istnienia, który cechuje pełna świadomość i odpowiedzialność za tworzone myśli i powoływane zjawiska. Końcowe chwile procesu materialnego są czasem gromadzenia przez poszczególne jednostki ostatnich, koniecznych jeszcze wniosków, umożliwiających świadome tworzenie nowej rzeczywistości. W tym krótkim okresie człowiek musi uzyskać pełną kontrolę nad wytworami własnego umysłu, nauczyć się kontrolować reakcje, zneutralizować cechy i zachowania jak np. ambicja, racja, prawo własności. uległość. Tam gdzie funkcjonują te pojęcie dochodzi do walki. A nowy program dla Wszechświata wyklucza istnienie jakiegokolwiek konfliktu, który wywołuje zawsze skrajne reakcje, zachowania, czy postawy, zarówno w człowieku, jak i w jego środowisku.

W rzeczywistości nowy proces - jest powrotem do wzorca, w oparciu o który tworzone były wszystkie formy. W wyniku wprowadzenia wolnej woli i programów na nich opartych doszło do silnych zakłóceń i zmiany „kierunku” procesu tworzenia. Wzorzec został zdominowany przez programy manipulacyjne, które uaktywniając skrajne cechy i zachowania wymusiły zmiany zarówno w budowie form (deformacje, choroby), jak i w świadomości. Świadomość zbiorowa ukształtowana przez różnorodne ideologie oddziaływując na pojedyncze umysły narzuciła sposób myślenia i zachowania, które odwzorowały się następnie na wszystkich poziomach istnienia. Dzisiaj mało osób zdaje sobie sprawę że z własnej woli rezygnuje z możliwości uczestniczenia w nowym procesie. Większość Ziemian nie wie, że skupienie myśli na osobie, Bogu, bogach, czy dobrach materialnych powoduje ubytek energii indywidualnej.

Człowiek staje się tym, z czym identyfikuje się jego myśl. Jeżeli jest to ciało - to wnętrze człowieka obumiera, a całe jego życie ogranicza się do zaspakajania wciąż nowych żądań i pragnień cielesności.
Kierując myśl do boga - zasila sztucznie ukształtowany twór, (stworzony po to, by zahamować rozwój ludzkiej myśli i świadomości) który jest zbiorem określonych cech, gotowych schematów myślowych i zachowań. Przekazywana przez religie „prawda ostateczna”: „człowiek został ukształtowany na obraz i podobieństwo boga i nosi w sobie jego cząstkę” - powinna stać się dla każdego informacją: czym w rzeczywistości jest bóg. Świat materialny zgodnie z dogmatami religijnymi został ukształtowany zgodnie z wolą bożą. Zatem to bóg doprowadził na skraj przepaści swoje dzieci i planetę. Bóg, który morduje, niszczy, nienawidzi. Prowokuje wojny - by potem nawoływać do pokoju, sieje nienawiść, by następnie zachęcać do miłości, nawołuje do powoływania nowych istnień - by mieć kogo mordować, zsyła ból i cierpienie - by pławić się we współczuciu. Zaiste wspaniały to bóg i miłujący ojciec, który przekazał Ziemianom swoje cechy.
Miłość, piękno, dobro, współczucie zawsze pobudzą drugie ramię: nienawiść, brzydotę, zło, obojętność itp. Teorie mówiące o tym. że zło można przezwyciężyć dobrem są utopią. Istnienie w umyśle pojęcia dobra pobudzi zło. Ciągła walka między jednym i drugim rodzi cierpienie, od którego człowiek przez wieki nie potrafił się uwolnić. Cierpienie, lęk i pragnienie pozwalają wszelkim autorytetom sterować i ukierunkowywać świadomość człowieka. Nie ma wówczas mowy o żadnym rozwoju. bowiem ciało każdej jednostki, która kieruje swoje myśli (a zatem i energię) do boga podlega różnorodnym programom tworzonym przez autorytety (np. każdy musi założyć rodzinę, bóg jest miłością, człowiek - to tylko ciało, kobieta stworzona jest tylko do rodzenia dzieci itp), reaguje i zachowuje się niczym komputer, który odtwarza określony program, powiela zachowania i sposób myślenia innych W ten sposób człowiek traci możliwości twórcze, a także kontrolę nad własnym istnieniem. Przywódcy religijni, ideolodzy od wieków programują całe społeczności, tak by uzyskać jak największe korzyści dla siebie. Ludzie karmieni są więc mirażami wzmagającymi cierpienie, niewiedzę, ból i lęk. Człowiekiem odciętym od wiedzy łatwo sterować i wprowadzać w niego dowolne teorie, choćby najbardziej absurdalne. W tym przypadku liczą się tylko interesy grupy uprzywilejowanych, w rękach których skupiona jest władza.

Dla nich ludzie są masą - narzędziem wprowadzającym powstające jedna za drugą koncepcje w czyn. Człowiek jako jednostka nie ma znaczenia. Bez znaczenia są również potrzeby całości - bo ta w pojęciu jednostkowym nie istnieje.
Większość z przywódców zdaje sobie sprawę, że idee, które propagują są fałszywe: że nie istnieje żaden bóg, nie ma piekła ani nieba, że człowiek nie jest bytem jednorazowym, że poza materią istnieją przestrzenie energetyczne itp. Głoszone przez nich hasła typu: wiara, nadzieja, miłość, miłosierdzie, dobro, zło, itp. służą jedynie otumanianiu ogółu i wywieraniu na niego pożądanego wpływu. Pod pręgierzem kary za przewinienia (tzw. grzech) większość godzi się nawet na najbardziej podłe warunki egzystencji, która całkowicie została pozbawiona sensu. Człowiek został sprowadzony do roli biorobota, którego obowiązkiem jest rozmnażanie i wiara w jednego z wykreowanych przez religie bogów.
Przywódcy by nie dopuścić do zburzenia wykreowanego przez siebie świata ułudy wykluczają z życia społecznego wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób mogliby zagrozić jego istnieniu. W wyniku tego procederu do świadomości zewnętrznej człowieka nie dociera żadna nowa myśl, a ludzkie myślenie staje się coraz bardzie) prymitywne. Do ciał podłączają się programatory (dusze) które wyszły z obiegu energetycznego tysiące lat temu. To powoduje, że człowiek zamiast uzyskiwać nowe możliwości poznania i rozumienia cofa się w rozwoju. Zamiast przygotowywać się do zmian, jakie aktualnie zachodzą we Wszechświecie - pogrąża się w bycie materialnym, wiążąc całkowicie swoja myśl z pozyskiwaniem dóbr materialnych lub z coraz częściej rozpowszechnianymi historiami o szatanie, mocach piekielnych, aniołach, raju, itp. Świadomość ludzka zamiast obejmować coraz rozleglejsze obszary istnienia zepchnięta została do poziomu z okresu średniowiecza.
Programy poszczególnych jednostek jak i programy zbiorowe niezwykle mocno wpływają na myślenie i reakcje ciała, blokując dostęp wiedzy. Brak rozumienia powoduje, że informacja o nowym procesie i konieczności dokonania zmian w obrębie siebie, jak i całości została przyjęta tylko przez nielicznych To co jest rzeczywiste traktowane jest jako fikcja - a fikcja przyjmowana jest jako rzeczywistość Dalsze
trwanie takiego stanu jest bezzasadne, bo nie wnosi nic do rozwoju myśli i świadomość ludzkiej. Ogrom cierpienia istniejącego na planecie dowodzi, że stare programy mają na celu tylko pogłębianie tego stanu poprzez propagowanie teorii manipulacyjnych zniewalających myślenie indywidualne i życie jednostek kosztem większych grup społecznych.

Wprowadzona przez ideologów religijnych fałszywa „boska" rzeczywistość karmi ludzi złudzeniami, rozpowszechniając idee, czy teorie mające utrzymywać myśl zewnętrzną człowieka na tylko jednym poziomie - niewiedzy i zabobonu.
By uwolnić się od wszelkich idei. ideologii, teorii (jest to warunek uczestniczenia w nowym procesie) człowiek musi zacząć skupiać się na sobie a nie na bogu, sięgać do wiedzy wewnętrznej i kształtować zgodnie z nią swój umysł, psychikę i fizyczność. Wówczas staje się świadomą istotą, kontrolującą myśli, cechy i reakcje. Pojawia się nowa świadomość człowieka, który wie - a nie wierzy, rozumie - a nie przypuszcza, wyciąga wnioski - a nie przetwarza dane, czy spekuluje, jest świadom skutków - a nie ma nadzieje. Potrafi wówczas wychwycić każdy impuls pochodzący od np. grup religijnych -przymuszający do takiego a nie innego myślenia, czy zachowania. Człowiek przestaje być automatem - a staje się świadomą istota. Od jego decyzji zależne jest to, co się z nim dzieje. Jest to początek świadomego tworzenia siebie i rzeczywistości.
Kontrola myśli i reakcji nierozerwalnie wiąże się z czujnością. Czujność - to gotowość przyjęcia każdego impulsu - a wypracowana umiejętność weryfikacji umożliwia podjęcie decyzji: reagować na impuls czy go zneutralizować, czyli powstrzymać się od reakcji (np. poprzez wzięcie głębokiego oddechu). Jeżeli uznamy, że reakcja jest potrzebna reagujemy po chwili. Istotne jest by pamiętać, że nie trzeba odpowiadać na każdą zaczepkę słowną, myślową, czy zachowanie drugiej osoby.
Każda jednostka przygotowująca się do nowego procesu musi być świadoma, że cas nauki, doświadczania dobiegł końca. Obecnie wchodzimy w etap pracy - świadomego tworzenia form - od najdrobniejszych elementów energetycznych, do całości, którą dotychczas określaliśmy Wszechświatem. Nie ma więc już czasu na szukanie koleinej drogi rozwoju, czy kolejnych doświadczeń. Czas końca starego świata zbliża się nieuchronnie. A tworzenie nowego już trwa.
W starym procesie konstrukcję energetyczną całości i wszystkich istniejących form tworzyły cztery elementy: świadomość, zamysł, programator i ciało. Także najmniejszy element budulcowy, składał się z czterech cząsteczek - małej (odwzorowanie zamysłu), dwóch średnich (energia i materia, czyli „- ’’ i „+’’) oraz dużej – świadomości.

Pierwszy impuls odebrany przez świadomość doprowadził do podziału w jej obrębie. Świadomość wyodrębniła z siebie cztery elementy, które stały się konstrukcją -szkieletem utrzymującym spójność całości i wszystkich tworzonych form. Tak powstała konstrukcja czterech planów: świadomość, zamysł, program, forma. Kształtowanie ich -to równocześnie tworzenie instrumentów poznawczych całości (odwzorowanie tego w budowie każdej żywej istoty) Każdy z nich pełnił określoną funkcję. Świadomość zawiera w sobie wiedzę, umożliwiającą postrzeganie i reakcję na potrzeby; zamysł -czyli ukonkretniona myśl (w procesie materialnym zamysł tworzony był przede wszystkim na bazie całościowej); dusza (program) - zbiór właściwości, cech i możliwości; forma - kształt materialny - skupiający pozostałe elementy, umożliwiający przejaw wszystkich elementów w świecie materialnym. Cztery elementy: świadomość, zamysł, dusza i forma odwzorowywane są na planie materii - jako: świadomość zewnętrzna, umysł, psychika i ciało. Wszystkie te elementy pobudzane były impulsami myśli, doprowadzając do rozwoju całości, jak również jej elementów. Łączność pomiędzy wszystkimi elementami zachodziła poprzez wysyłanie i odbiór impulsów myśli, które pobudzały wszystkie składowe człowieka i Wszechświata.
Podział dokonujący się w obrębie całości odwzorował się także w budowie Wszechświata, gdzie powstały dwie przestrzenie: energii i materii. Równocześnie konstrukcja czterech elementów została powielona w budowie Wszechświata: (cztery ćwiartki) i budulca, z którego powstały wszystkie formy (podstawowe cząstki energii).
Przy wyłanianiu się z całości konstrukcji czterech elementów (plany) całość istniała, bez podziału na „części" - jednostki ludzkie. Te kształtowały się przez wiele miliardów lat. Powstające formy umożliwiały wypracowanie cech i zdobycie wiedzy. Każda jednostka korzystała z wielu ciał, by w końcowym etapie procesu materialnego skupić wiedzę i energię przy jednym ciele. W trakcie trwania tego procesu powiększały się indywidualne pule: wiedzy i energii, a myśl przybierała różnorodne kształty i postaci. Wszystkie procesy we Wszechświecie miały na celu ukształtowanie w pełni świadomych jednostek ludzkich, w których zostały odwzorowane wszystkie możliwości zawarte w całości. Całość została podzielona na świadome uzupełniające się elementy (świadome istoty).
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » wtorek 23 wrz 2014, 21:24

W nowym, konstrukcję energetyczną tworzą trzy elementy: myśl, świadomość i forma. Myśl umożliwia tworzenie, jest impulsem decyzyjnym uruchamiającym świadomość istot, czyli zgromadzoną wiedzę. Niesie sobą zamysł dla całości i wszystkich współtworzących ją istot. Dzięki temu wszystkie elementy całości są spójne. W wyniku tych działań powstaje forma - upostaciowanie jednostki.
Przekształcenia formy fizycznej trwają od wielu lat. Obecnie zbliżamy się do momentu, w którym nastąpi pełne jej „przestrojenie" Nowa konstrukcja energetyczna (myśl, świadomość, forma) stanowi całość - bez odrębności na elementy. Wszystkie elementy człowieka, które przeniknęły się i powstała całość: człowiek, który w kolejnym etapie istnienia będzie świadomie powoływać wszelkie zjawiska i istoty.
Nowa forma jest „obrazem” wiedzy i posiadanych przez jednostkę predyspozycji. Im szersze rozumienie - tym większy dostęp i możliwość korzystania z wiedzy całościowej i Wypracowanych we wszystkich cyklach rozwojowych predyspozycji, które obecnie nie przynależą do określone] istoty - a mogą z nich korzystać wszyscy.
Przestrojenie formy, „przemiana” dokonuje się po neutralizacji zapisów zgromadzonych w programatorze - co wiąże się z jego rozpadem. Kolejny element, który przestaje istnieć w konstrukcji całości, a także wszystkich istot - to zamysł, zwany w religiach duchem, ta część stanowiła zbiornik różnorodnych idei, a następnie ideologii, powstających podczas procesu materialnego. Każda planeta, nacja, naród, grupa posiada zamysł - czyli inaczej - zbiór informacji, który realizowały ciała w materii. Ponieważ znika podział na odrębne grupy: religijne, kulturowe, społeczne, narody, rasy - to niepotrzebne są zamysły dla poszczególnych grup. W nowym nie ma miejsca na jakiekolwiek idee, czy ideologie. Zamysł jest jeden dla całości, wynika zawsze z potrzeby, a nie jest rezultatem intelektualnych spekulacji. W budowie całości i każdej istoty przestaje istnieć programator. który hamował dopływ impulsów myśli do formy. Co w praktyce oznacza, że w budowie istot nie ma duszy. Nowa forma jest wypadkowa duszy i ciała. Po raz pierwszy człowiek przechodząc do kolejnego procesu nie rozstaje się z formą, (forma się nie rozpada) - a świadomie zewnętrznie uczestniczy w jej przestrojeniu. Końcowy etap - to moment - „błysk”, w czasie którego następuje pełna jej przebudowa. Nowa forma jest nieodłącznym elementem myśli i świadomości, odwzorowuje w sobie ich właściwości. Jest więc wszechstronna. Można ją rozpraszać, dokonywać zmian w jej budowie, zagęszczać i rozrzedzać.
Także poprzez nią odbywa się tworzenie. Skupia w sobie możliwości form energetycznych, jak i fizycznych. Jest aktywnym uczestnikiem wszystkich zachodzących procesów. Reaguje na myśl, która wysyła jednostka. Może pracować zarówno w przestrzeni energii i materii, które istnieją odrębnie jeszcze do końca trwania procesu materialnego. Poprzez nową formę będzie się odbywać likwidacja programatorów na planie II.
Nie wszystkie istoty będą posiadać od razu tak wszechstronne formy. Tylko te, które wypracowały dostateczny pułap rozumienia do świadomego uczestnictwa w tworzeniu Pozostałe te możliwości wypracują w trakcie trwania kolejnego procesu. Wzbudzane do rozwoju i poszerzania rozumienia impulsami mają możliwość wypracowania wszechstronnej formy.
Zakończenie procesu materialnego - to rozproszenie form materialnych i utrzymujących ich programatorów. Wraz z tym rozpada się kula realizacji - a energia zostaje uwolniona z dotychczasowych form. Podobnie jak w poprzednich etapach tworzenia następuje skupienie wszystkich syntez do punktu. Różnica jednak jest taka. ze obecnie syntezy przenoszone są świadomie przez ukształtowane w procesie materialnym jednostki. Te zachowują pamięć wszystkich przeżytych procesów. Obecnie nakładają się na siebie równocześnie dwa procesy: 1: rozpad świata form materialnych i 2: myślowe powoływanie nowej rzeczywistości. Syntezy gromadzą się w poszczególnych jednostkach, które staja się zbiornicami wiedzy i energii. Te z siebie będą powoływały nowe światy i istoty. Wszystkie jednostki, które świadomie rozpoczynają kolejny etap w istnieniu całości musza spotkać się jeszcze w ciałach. Połączenie wszystkich „części” całości odbywa się na wszystkich planach. Ciało jest elementem, który jako ostatni dopuszczany jest do tworzenia.
W poprzednim procesie powstające ciała, miały umożliwić człowiekowi pełne wykształcenie cech i możliwości Był to etap poznania i nauki, w wyniku których miało dojść do pełnego rozumienia wszystkich zachodzących procesów. Kolejny etap. w który teraz wchodzimy polega na świadomym zastosowaniu posiadanych predyspozycji i wiedzy. Jest to etap świadomego tworzenia.
Proces tworzenia nowego podobnie jak przy poprzednich procesach - rozpoczyna się od utworzenia myślowego kształtu, tego co ma się zadziać. Ukonkretniona myśl – zamysł napiera na przestrzeń myślową starego świata, wymusza zmiany w świadomości ludzkiej, przymusza do szerszego rozumienia.

W nowym procesie uczestniczą tylko jednostki, które osiągnęły dostateczny pułap rozumienia siebie i otaczającej rzeczywistości. Podstawą do rozpoczęcia kolejnego etapu jest rozumienie, że człowiek nie jest ciałem a całością, w której zachodzą wszystkie procesy toczące się we Wszechświecie.
W procesie materialnym istniał podział kuli realizacji na dwie przestrzenie (+) materii i (-) energii, w obrębie których odbywały się procesy tworzenia. Przestrzeń energii była integralną częścią materii (E = mc2). Procesy zachodzące na planie energii (duszy) odwzorowywały się na planie materii - w ciele. Forma na planie materii nie mogła powstać bez uprzedniego utworzenia dla niej programu, l odwrotne - na planie energii odwzorowywały się w postaci śladów energetycznych, wszystkie doświadczenia, w jakich uczestniczyła świadomość zewnętrzna. Jeżeli ciało doświadczało lęku - to w duszy powstawał zapis (pamięć) zdarzenia, które lek wywołało. Raz wprowadzony zapis z czasem został utwierdzany poprzez powtarzalność reakcji ciała, które w podobnych sytuacjach reagowało zgodnie z wprowadzonym zapisem: ucieczka, wycofaniem, uległością. Tak wykształcił się automatyzm zachowań i reakcji we wszystkich formach. Zapisy w duszy (program) stawały się nakazem, które ciało musiało wykonać. Tym samym zablokowane zostało samodzielne myślenie. Program był wzmacniany przez różnorodne ideologie, które wprowadzały kolejne kody utwierdzające lek, agresje, uległość itp. Naturalne reakcje i zachowania człowieka zostały wyparte przez sztuczne normy warunkujące ludzki byt.
Z czasem rozbudowany program stal się zaporą dla impulsów myśli, pochodzących z przestrzeni wewnętrznych człowieka, które pobudzają rozwój świadomości zewnętrznej. Ich odbiór w materii stał się prawie niemożliwy. Świadomość zewnętrzna zaczęła odbierać tylko impulsy wysyłane przez różnego rodzaju grupy ideologiczne.
Wszelkie ideologie tworzone były w celu maksymalnego ograniczenia dostępu świadomości zewnętrznej do wiedzy. Proces taki był jednak konieczny by wypracować mechanizm przebijania się impulsów myśli, a wraz z nią wiedzy przez program do świadomości zewnętrznej Równocześnie wykształcała ona umiejętność neutralizacji zapisów zgromadzonych w duszy, co jest równoznaczne Z uwolnieniem myśli zewnętrznej a wraz z nią ciała spod wpływu wszelkich ideologii. Umożliwia to łączność zewnętrzności z wiedzą całościową , a także neutralizację cech. Niekontrolowane cechy są bazą powstawania wszelkich teorii, tworzenia ideologii, które z kolei poprzez oddziaływanie na duszę jednostki ubezwłasnowolniają jej umysł i ciało.
W procesie materialnym przedstawiciele różnych dziedzin nauki głosili, że cechy są integralną częścią indywidualności człowieka. Im są silniejsze tym osobowość jednostki staje się mocniejsza. W ten sposób wzmacniano cechy, a tzw. silne osobowości stawały się autorytetami w różnych dziedzinach życia. Cechy stały się instrumentem umożliwiającym jednostce oddziaływanie na masy ludzkie, kształtowanie jej myślenia, a tym samym dały potwierdzanie własnej siły, wyjątkowości i poczucie władzy absolutnej.
Na Ziemi, podobnie jak na istniejących wcześniej planetach silne oddziaływanie ideologii na ciało doprowadziło do całkowitego utożsamienia się całych cywilizacji z nimi. a to doprowadzało do ich zagłady. Gdy myśl nie zasila toczących się na danej planecie procesów, następuje stagnacja, skostnienie myślenia i degeneracja ciał. Nie odmładzany materiał budulcowy „ziarno", z którego powstają formy, bo podlegający wciąż tym samym ideom, teoriom po wielokrotnym powieleniu (np. religie) - staje się bezwartościowy. Plon, który z siebie wydaje jest coraz słabszy. Powoduje to. że forma staje się słabsza, traci wszelkie mechanizmy ochronne, łatwo choruje i ginie. Dzieje się to obecnie na Ziemi. Wcześniej - na innych planetach Wszechświata. Ukształtowana przez wieki przestrzeń myślowa, poszerzona o wiedzę z mijającego procesu (wnioski, syntezy) umożliwia rozpoczęcie kolejnego etapu istnienia całości. Całość, tworzą jednostki, które myślą powołują wszystkie zjawiska, uruchamiają procesy, tworzą formy. Wszystkie powoływane istoty są wyłaniane z przestrzeni poszczególnych jednostek, odwzorowując w sobie ich wiedze, umiejętności, cechy. Przestrzeń myślowa - to przestrzeń tworzenia, która nie jest zamknięta tak, jak dotychczas - w kuli. Wypełnia ją energia, która zagęszcza się pod wpływem impulsów myśli wysyłanych przez jednostki uczestniczące w procesie tworzenia. Podział na plus i minus (odrębne przestrzenie energii i materii) również przestaje istnieć. Energia może (lecz nie musi) uzyskać potencjał dodatni lub ujemny w momencie maksymalnego zagęszczenia. Polaryzacja powstających form nie jest istotna, wszystkie formy zatopione są w przestrzeni myśli niczym w zbiorniku z wodą. Energia w tej przestrzeni nie jest
spolaryzowana jak miało to miejsce w kuli realizacyjnej. Powstające formy mogą zmieniać polaryzację w zależności od potrzeby, a że chronione są myślą mogą istnieć obok siebie formy bardziej i mniej zagęszczone. W procesie materialnym została wypracowana możliwość współistnienia obok siebie materii i energii.
W kształcie kuli zapisana była powtarzalność wszystkich zachodzących zjawisk i procesów, ciągłe odradzanie form, przechodzenie energii w materię i odwrotnie. Kształt kuli automatycznie uruchamiał mechanizm cykliczności. Każdy kolejny cykl niósł sobą zmianę warunków energetycznych i fizycznych poprzez poddawanie form coraz to nowym częstotliwościom energetycznym.
W procesie materialnym tworzenie odbywało się poprzez realizatorów, którzy pod upływem impulsów myśli uruchamiali środki realizacyjne na planie materii i energii. W ten sposób rozpoznawane były obydwa światy - (środki realizacyjne - cały zestaw mechanizmów, tworzonych przez specjalistów na planie energii, który następnie odwzorowywany był w świecie materii). Tworzenie takiego systemu przepływu energii trwało miliardy lat. Na przykład mechanizm ściągania do punktu energii (konieczny przy powoływaniu czy kształtowaniu istot i form) był testowany na licznych planetach, także na Ziemi m.in. poprzez systemy wiar (skupianie energii na autorytecie). Poszczególne jednostki (realizatorzy) posiadały wiedzę specjalistyczną, fragmentaryczną. W końcówce procesu materialnego nastąpiło zebranie wiedzy z całego procesu, poznanie mechanizmów (synteza) - a to umożliwia obecnie tworzenie myślą bez konieczności konstruowania nowych mechanizmów. W nowym - tworzenie polega na bezpośrednim formowaniu energii myślą (zagęszczaniu jej w formę).
Powstające formy są zagęszczeniem energii, a zarazem punktem przy którym -skupia się energia i określony zasób wiedzy. Ponieważ znika podział na świat wewnętrzny i zewnętrzny, przy formie skupiają się zarówno możliwości wypracowane wcześniej w procesie materialnym (odbiorczość zmysłowa, umiejętność przeprowadzenia procesów myślowych itp.) jak również predyspozycje tzw. energetyczne. Forma powstaje wewnątrz jednostki, istoty. Jest wyrazem (obrazem) wypracowanej wiedzy i umiejętności, a nie wynikiem wzorca obowiązującego np. na planecie - tak jak było w procesie materialnym. Jakość form (budowa, predyspozycje itp) zawsze są dostosowane do funkcji, jaką pełni forma oraz, do potrzeb całości. Nie potrzebna jest wiec cykliczność, by uzyskać określona budowę formy, czy dokonać zmian w jej obrębie. Uzyskanie obecnej budowy i kształtu formy ludzkiej wymagało wiele czasu - miliardów lat i tworzenia ogromnej ilości ciał, Które po upływie określonego czasu ginęły. Dopiero po przetestowaniu dużej ilości ciał można było wprowadzić modyfikacje, usprawniające funkcjonowanie formy. Taki sam proces zachodził, gdy konieczne stawało się wypracowanie jednej cechy czy umiejętności.
Forma nie jest wyodrębniona z całości. W nowym nie istnieje podział na odrębne elementy. Każda istota jest całością. Nie może istnieć którykolwiek z elementów oddzielnie. Nie może także powstać forma jako odrębny od pozostałych byt. W procesie materialnym w wyniku wolnej woli i niekontrolowanego namnażania istniały formy utrzymywane tylko energią biologiczną czy energią programów zbiorowych. Ten proces został zakończony.
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » środa 24 wrz 2014, 21:21

W nowym procesie człowiek współistnieje ze wszystkimi istotami. Wszystkie powoływane istoty oddźwiękają na wysyłane przez niego impulsy. Zmiany w całości i poszczególnych istotach dokonują się bezpośrednio po decyzji człowieka - nie tak jak w procesie materialnym, gdzie konieczny był rozpad formy, (śmierć) by dokonać przekształceń w jej obrębie. Jednostka ludzka po wyczerpaniu możliwości pracy w jednym ciele obierała następne, by gromadzić kolejne doświadczenia. W nowym procesie nie istnieje pojęcie śmierci, „zużycia materiału” - a świadome jej przekształcanie, nadawanie jej cech i właściwości. Pojawienie się potrzeby nowej umiejętności w człowieku stanowi bodziec, który je uruchamia. Człowiek myślą przekształca środowisko (przekształca - nie niszczy). Także wszystkie formy łatwo ulegają transformacjom - myśl wywołuje w nich zmiany. Wszystko, co jest tworzone -jest niezbędnym elementem całości. Każda żywa istota jest tego świadoma.
Przepływ energii istnieje miedzy wszystkimi istotami żywymi. Nic nie może powstać poza tym obiegiem, czy wyodrębnić się z całości. W myśli żadnej jednostki nie powstanie pojecie bycia lepszym, które wynika tylko z niewiedzy. Każda powoływana jednostka jest świadoma zasobu wiedzy, jaki posiada już od początku swego istnienia.

Świat człowieka i innych istot jest ze sobą nierozerwalnie związany Człowiek ze wszystkimi istotami może się porozumieć i przekazać informację, - która zostanie zrozumiana. Cechą istotną jest współodczuwanie każdej żywej istoty i oddźwiękanie na ich potrzeby, także na potrzeby całości. Człowiek istnieje, by tworzyć i pomagać w istnieniu innym. Co stanowi odwrotność starego programu, gdy to człowiek podporządkowywał sobie całe środowisko i zachowywał się jak władca planety i wszystkich istot.
Człowiek, choć nie jest tego zewnętrznie świadomy w poprzednich procesach także kształtował swoje środowisko myślą. Wykształcane cechy i reakcje odwzorowywały się w jego otoczeniu, stając się programem dla całego świata przyrody. Wraz z pojawieniem się agresji, lęku, walki o przetrwanie zaczęło zmieniać się także środowisko. Powstające cechy stawały się wzorcami zachowań dla wszystkich istot żyjących na planecie. Te powielały typ cech i reakcji człowieka.
Mechanizm kształtowania środowiska, przenoszenia cech. zachowań pozostaje podobny, jak w poprzednim procesie. Dlatego tak istotna jest kontrola myślenia, cech i reakcji. Najdrobniejsza reakcja człowieka odwzorowuje się w całym jego środowisku. A ponieważ tworzywo w nowym procesie jest „subtelniejsze" niż materia, z której powstawały formy - toteż zmiany wprowadzane są natychmiast, a nie w wyniku długotrwałego procesu. Każda myśl rozchodzi się w przestrzeni, wywołując w niej przekształcenia, a powoływane istoty odwzorowują w sobie jej zawartość (sens) i wibracje.
Każda jednostka ludzka jest świadoma swojego istnienia, posiada wiedze na temat budowy całości, jak i swojej - to wyklucza możliwość powstawania jakichkolwiek ideologii, teorii, systemów wiar, wierzeń itp. Wszelkie pojęcia typu: miłość, wiara, nadzieja, dobro, zło znikają z myślenia człowieka. Każdy człowiek wie, w jaki sposób powstają narzędzia ludzkie, wie, że współuczestniczy w ich tworzeniu - a więc nie odwołuje się do boga. czy stwórcy. Pojęcia te znikają ze świadomości wszystkich istot, a tym samym zostają wykluczone: manipulacja - jako środek wywierania wpływu na myślenie i życie człowieka: życie kosztem innych (a więc wszystkich form pasożytniczych - w świecie ludzkim, jak i przyrody). Tym samym znikają wszelkie skrajności: cierpienia, choroby, lęk, programy destrukcji. Wykluczenie z myślenia pojęcia „ja” umożliwia całościowe postrzeganie rzeczywistości
Wszystkie jednostki rozpoczynające nowy proces wypracowały wcześniej umiejętność bezkonfliktowego współistnienia i współdziałania. Jednak do ostatniego momentu procesu materialnego trwa „szlifowanie” i neutralizacja cech, by jakość nowej rzeczywistości i powoływanych istot była możliwie jak najwyższa.

Rozpoczęcie kolejnego etapu tworzenia - następuje wraz z decyzją mysiową lednostek świadomych toczącego się procesu. Impuls myśli (decyzja) powstaje po zgromadzeniu wszystkich potrzebnych syntez z mijającego procesu. Moment ten - to stan gotowości pojawiający się po zebraniu wszystkich danych koniecznych do tworzenia. Powstaje wówczas „pole" myśli, którego siła oddziaływania na istniejącą rzeczywistość wciąż wzrasta. Jednocześnie świadomość człowieka rozpoznaje ją i ukonkretnia, tworząc zamysł - tak rozpoczyna się myślowe tworzenie nowej rzeczywistości, powoływanie istot, ich form i środowiska. Cząstki energii po impulsie myśli zagęszczają się według ustalonego zamysłu tworząc formę.
Rozszerzanie zamysłu - czyli zapełnianie go coraz większa ilością detali: odczytywanie mechanizmów i łączenie wszystkich elementów w całość przez świadomość zewnętrzną człowieka - to równocześnie coraz silniejszy napór nowej energii na stary świat i odwzorowywanie się nowego zamysłu w cząstkach energii na wszystkich poziomach. Energia ze starych form zostaje uwalniana coraz szybciej. Przyciągana jest do nowo powstającej konstrukcji. Gdy zamysł dla nowego procesu zostaie całościowo rozpoznany przez świadomość zewnętrzną - rozpoczyna się kolejny etap - tworzenia form. Jest to równoznaczne z rozpadem dotychczasowej rzeczywistości.
Tworzywem, z którego powstają wszystkie istoty są cząstki świadomości zawierające w sobie zapis informacji, wiedzy wyniesionej z poprzedniego procesu. Po rozpadzie form (rozproszenie), zostaje uwalniana energia świadomości, która dotychczas skupiona była przy formach na planie II (dusze) i l (ciała). Wypracowane syntezy na wszystkich poziomach: świat ludzki, zwierząt, roślin i minerałów stają się bazą myślową dla powoływania wszystkich istot. Dlatego do końca procesu materialnego trwa maksymalne podwyższanie jakości świadomości zewnętrznej człowieka. Powiązane jest to z neutralizacja cech, by nie zagłuszały one wiedzy wewnętrznej człowieka. Już teraz do umysłów ludzkich docierają impulsy o konieczności wprowadzania zmian we własnym życiu, konieczności zwrócenia uwagi na inne istoty żywe. także na planetę. Stąd coraz, więcej pojawiających się ruchów ekologicznych, stowarzyszeń, których celem jest opieka nad zwierzętami i całym światem przyrody. Także coraz częściej wybrzmiewa informacja: "boga nie ma". Dowodów dostarczają naukowcy, którzy poprzez klonowanie, a także tworzenie żywych organizmów wprowadzają do świadomości zewnętrznej Ziemian informację, że to nie bóg jest stwórcą - a człowiek.

Informacja taka musi być utwierdzona w świadomości ludzkiej - by w nowym procesie, w żadnej istocie nie powstało pojęcie: bóg. I choć większość Ziemian nie przyjmuje tych informacji do wiadomości, to zostają one odwzorowane w najdrobniejszej cząstce świadomości i przeniesione jako synteza do nowego procesu.
Budulcem, z którego powstają formy są cząstki energii, które uzyskują świadomość udziału w tworzeniu. W mijającym procesie formy posiadały samoświadomość. Począwszy od najdrobniejszej cząstki energii i materii. Cząstka miała w sobie zapis informacji, który ścisłe określał zakres jej funkcji. Dotyczyło to także form większych: minerałów, roślin, zwierząt i ciał ludzkich. Jednostki ludzkie w trakcie swojego rozwoju zdobywały i poszerzały swoją wiedzę, co powodowało, że poszerzała się ich świadomość. W nowym procesie każda cząstka, czy forma jest świadoma. To powoduje, ze oddźwięka na każdy impuls myśli. Dotychczas, by poszerzyć funkcje formy konieczne było długotrwałe oddziaływanie bodźcami zewnętrznymi np. poprzez zmianę warunków fizycznych (temperatura, wilgotność, nasłonecznienie). To wymuszało dostosowanie się formy (wykształcenie nowych cech) do nowych, często skrajnie różnych od poprzednich warunków. Obecnie dzieje się to natychmiast po dotarciu impulsu o konieczności dokonania zmiany - przekształceń, przebudowy.
Nie ma możliwości by do nowego procesu przedostały się jakieś niekontrolowane cechy, manipulacyjne sposoby myślenia. Pomyłka może jedynie wynikać z braku doświadczenia. czy wiedzy. By nie dopuścić do jej powstania zostaje uruchomiony mechanizm zabezpieczający. Każda nieprawidłowość zostaje „wyłapana” przez świadomość jednostki, która sprawdza zgodność wykonywanej czynności z zamysłem całościowym (dzieje się to automatycznie). Jeżeli zaistniała niezgodność wysyła ona impuls do formy, który nie dopuszcza do zaistnienia pomyłki, równocześnie informujący, jak czynność ma być poprawnie wykonana. Nie znaczy to, że uniemożliwione zostaje wyciągnięcie przez jednostkę wniosku. Rejestruje ona zewnętrznie interwencję, zapamiętując moment, w którym mogło dojść do nieprawidłowości Wiedza, jak uniknąć pomyłki pozostaje w jej pamięci i przy kolejnym doświadczeniu zostaje świadomie wykorzystana.
Wszystkie istoty posiadają dostęp do wiedzy całościowej. Na tym polega różnica , między nowym i dotychczasowym procesem, w którym większość jednostek nie miała dostępu do wiedzy, bowiem był on silnie strzeżony.

Świadomość zewnętrzna karmiona była teoriami, które niewiele miały coś z wiedzą wspólnego. Dlatego człowiek nie znal własnych możliwości. Pula umiejętności nie jest przypisana do jednostki czy grupy istot. Jest ona wykorzystywana wspólnie, a uruchomienie poszczególnych predyspozycji wynika z potrzeby.. Dotychczas wykształcane predyspozycje (talenty) wzmacniały jednostkę, budując jej „geniusz". Talent służył przede wszystkim budowaniu wielkości jednostki. Dzisiaj służy jako środek umożliwiający tworzenie. Biorą w nim udział wszystkie istoty. Wspólnie tworzą, przekształcają środowisko, w którym istnieją. Na tym polega współpraca.
Wypracowane w poprzednich cyklach, specjalizacje i predyspozycje nie giną. a są spożytkowane przy tworzeniu. Nie ma już potrzeby wykształcania cech - bo te już istnieją. Wypracowane predyspozycje przez jednostki ludzkie zostają „rozłożone" na wszystkie poziomy. Dotychczas cześć z nich przejawiała się także w świecie przyrody, ale tylko w minimalnym stopniu. Poszerzająca się wiedza u poszczególnych jednostek powoduje zmiany w budowie formy - poszerzenie jej możliwości, przejaw nowych predyspozycji. Ponieważ nie istnieje śmierć - i jednostka nie zapomina, tego czego się nauczyła poszerza się rozumienie, które wpływa na uruchomienie nowych możliwości. Dotychczas wiedza zdobyta w jednym ciele przenoszona była do następnego poprzez dusze. Jej jakość wpływała np. na zdolności intelektualne, talenty jednostki. Jednak przy każdym kolejnym „wcieleniu” jednostka stopniowo traciła pamięć przebytych poprzednio doświadczeń. Wpływał na to brak ciągłości istnienia i zachowania pełnej jego świadomości.
Likwidacja podziału w całości, pociąga za sobą także zmiany w świecie przyrody, przestają istnieć odrębne światy: minerałów, roślin, zwierząt i ludzki. Całość tworzą istoty na różnym poziomie rozwoju. Jednostki ludzkie sprawują opiekę, pobudzają do rozwoju i stwarzają do niego warunki. Człowiek zakończył proces nauki w procesie materialnym - teraz - świadomie pobudza myślą inne istoty. W procesie materialnym człowiek wykorzystywał świat przyrody, całkowicie zapominając o konieczności podnoszenia na wyższy poziom istot niżej stojących w rozwoju od niego.
Poszczególne istoty różnią się posiadanymi możliwościami, co wyznacza ich funkcję w całości (tak jak dotychczas) Każda istota ma wpływ na kształt (obraz) środowiska w którym funkcjonuje. Udział w jego kształtowaniu jest czynny i świadomy.

Możliwości istot z poszczególnych poziomów

I poziom: umiejętność wykształcania kształtu, jego zmiany i ruchu, z równoczesną zmianą barwy i wydawanego dźwięku (tworzenie różnych rodzajów muzyki), uczenie się jej komponowania poprzez wytwarzanie rezonansu poszczególnych form miedzy sobą. Wydanie jednego tonu oddźwięka w kolejnych formach i powstają dźwięki tworzące muzykę.

II poziom: przekazanie swego stanu emanacją energetyczną - wytworzeniem np.
stanu radości, który rozprzestrzenia się na całość i wytwarza specyficzną emanację
energetyczną danego terenu

III poziom: porozumiewanie się obrazem i dźwiękiem - Umiejętność takiego
skonstruowania obrazu, by mógł być rozumiany przez każdą istotę. Istoty z tego
poziomu oprócz, posiadanych umiejętności ruchu przekazu stanu energetycznego
(można to porównać do dzisiejszych stanów psychiki), mają umiejętność porozumiewania
się dźwiękiem i poprzez „przekaz obrazem” informacji.

IV poziom: jednostka ludzka posiada wszystkie z tych możliwości. Wysyła impulsy
myślowe do pozostałych istot, Tworzy dla nich zamysł istnienia Uruchamia energie
i zasila wszystkie toczące się procesy. Wszystko, co się dzieje człowiek otacza opieką.

Wszystkie istoty - po doskonaleniu danego typu możliwości - przechodzą na wyższy poziom i uczą się korzystać z nowego poszerzonego zestawu możliwości, równocześnie istoty pracujące na jednym poziomie posiadają możliwości istot z poziomów niższych. I tak istoty z poziomu II mogą zmieniać barwę, wydobywać z siebie różnorodne dźwięki, czy poruszać się. Jednak cechą dominującą będzie emanacja energetyczna – tworzenie nastroju. Formy z tego poziomu nie będą musiały mieć stałego kontaktu z podłożem. Będą mogły również unosić się w przestrzeni. Oderwanie od podłoża - to przerwanie łączności z jego energią - ta będzie dostarczana poprzez dźwięk wydawany przez formy, które zachowują kontakt z podłożem.
Właściwością istot z poziomu pierwszego będzie przede wszystkim tworzenie różnorodności dźwięku i możliwość częstej zmiany kształtu. Wszystkie te środki są równocześnie dla każdego z grupy językiem porozumiewania się między sobą i pozostałymi istotami. Wytwarzane dźwięki będą wpływały na wzmocnienie lub wysłanie barwy danej formy równocześnie powodując jej ruch. Ruch nie będzie tylko elementem wzrostu, rozrastania się formy, ale także reakcją na powstający dźwięk, jak również inne bodźce płynące z otoczenia.
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » czwartek 25 wrz 2014, 22:54

Na fali dźwięku przenoszona jest energia np. planety. Dźwięk wzbudza rezonans w drugim poziomie i przekładany jest na barwę i emanację energetyczną - wytworzenie nastroju, który rozchodzi się na całość. Emanacja ta dociera w postaci odczucia, również do poziomu trzeciego, gdzie przekłada się na obraz i dźwięk. W sumie trafia do jednostek ludzkich (opiekunów) i jest informacją o aktualnym stanie całego środowiska. Nie istnieje jedno źródło energii, czy światła. Każdy z poziomów wytwarza rodzaj energii, składający się na wspólne źródło, z którego pobierana jest energia. Wszystkie istoty świadomie biorą udział w kształtowaniu (tworzeniu) środowiska, w którym istnieją. To wpływa na jakość kontaktu miedzy nimi i porozumienie (czyli odbiór i oddźwiękanie na impulsy, zarówno myślowe, jak i na zmianę wibracji). Zmiana występująca w jednej istocie odwzorowuje się w całym otoczeniu w postaci dźwięku, zmiany barwy lub kształtu. To powoduje ruch energii w całym środowisku i wywołuje np. zmianę pejzażu. Każde takie przekształcenie krajobrazu - to kolejne etapy nauki dla wszystkich istot. Wszystkie z nich są świadome procesu, w którym uczestniczą i podobnie jak jednostki ludzkie w poprzednich procesach poszerzają swoje doświadczenie i przejawiają coraz szersze możliwości. Każda zmiana w środowisku, a także w poszczególnych formach (zmiana barwy, kształtu) wynika z potrzeby. Rozpoczęcie tworzenia np. pejzażu odbywa się po dyspozycji myśli jednostki opiekującej się daną grupą istot. Każda grupa form „drga” specyficzną częstotliwością i emanuje określoną barwą. Wytwarzany przez istoty z pierwszego poziomu dźwięk wpływa na kształt i barwę wszystkich istot, a także na tonację całego krajobrazu. Stąd jego „płynność”, elastyczność. Wszystkie istoty tworzą wspólny obieg energii, a każda z form spełnia z nim określone funkcje. Dlatego ilość form w nowym jest ściśle określona. Tworzenie kolejnych form (dzisiejsze rozmnażanie), a tym samym powoływanie kolejnych istot jest możliwe, gdy dana jednostka zgromadzi określony zasób wiedzy, przejdzie przez pewien etap doświadczeń. Zakończenie go - to wydanie potomstwa. Dziecko (nowa forma) jest wynikiem dorobku energetycznego istoty. Każda powoływana istota, powstająca forma zawiera w sobie syntezę wiedzy, doświadczeń i predyspozycji jednostki z której się wyłania. Taki mechanizm gwarantuje, że jakość form, także wiedzy i predyspozycji jest stale podwyższana i nie może powstać istota (forma) słabsza, czy w jakikolwiek sposób ułomna w stosunku do rodzica. Odwrotnie niż w procesie materialnym, gdzie często potomstwo skupiało w sobie „wady” genetyczne i myślowe rodziców.

Budowa form:
Wszystkie formy tworzone są z jednolitego budulca, czyli cząstek energii. Ponieważ w obrębie całości znika podział na przestrzeń energii i materii - znika również podział w energii na antymaterialne i materialne, a także cząstki energetyczne i pierwiastki. Przewaga poszczególnych częstotliwości przejawia się większym jej zagęszczeniem. Nie będzie jednak tak dużego zagęszczenia energii, jak w procesie materialnym.
Na każdym z poziomów istnieją formy mniej i bardziej zagęszczone Na przykład na poziomie I występują formy mniej i bardziej zagęszczone - dzisiaj możemy je porównać do płynnych, „galaretowatych” i stabilnych (nie ma jednak takiego zagęszczenia energii jak występuje dzisiaj na planie I). Możliwości, a tym samym funkcje form są podobne, mimo różnego stanu zagęszczenia energii. Na przykład przez formy bardziej rozrzedzone z pierwszego poziomu można wydobyć subtelniejszy dźwięk, tym samym przekazać na inne poziomy wyższe częstotliwości energetyczne. Podobnie proces przebiega na pozostałych poziomach.
Bazę energetyczną każdej istoty tworzą cztery energie, nadające jej właściwości, umożliwiające pełny rozwój świadomości, i stałe poszerzanie rozumienia:

Granat - przenikliwość myśli. Obecność tej energii gwarantuje, że każda forma odbiera impulsy myślowe, co zabezpiecza przed niezgodnymi z zamysłem działaniami i reakcjami. Równoczesna jest „przenikliwość”, wrażliwość formy na bodźce płynące z otoczenia form.

Ciemna zieleń - przejaw możliwości - wszechstronność form.
Poszczególne predyspozycje są wzbudzane w zależności od potrzeby. Możliwość przejawiania każdej predyspozycji. Forma nie podlega jednemu programowi.

Pomarańcz - łączność ze wszystkimi istotami, łączność pomiędzy poszczególnymi poziomami - to zapewnia, że każda istota jest świadoma istnienia innych. Jest także łączność w obrębie istoty, co powoduje, że nie ma podziału na poszczególne elementy.

Karmin – wzmacniający działanie trzech pozostałych równocześnie „wyważający” przepływ poszczególnych energii przez formę, nadający również działanie tzn. możliwości twórcze przekształcania środowiska.

W nowym procesie istnieje całość jako jeden świat. W procesie materialnym - wielość światów (przestrzenie równoczesne) tworząca Wszechświat wynikała z konieczności wykształcania różnych specjalizacji i predyspozycji. Te wpływały z kolei na kształt formy i jej cechy zewnętrzne, powodowały konieczność tworzenia wielu różnorodnych środowisk (planet). Nie można było bowiem umieścić na jednej planecie wszystkich grup istot, z których każda pracowała nad wykształcaniem innych umiejętności. Specyficzne warunki energetyczne i fizyczne panujące na danej planecie „wymuszały” i umożliwiały przejaw określonych predyspozycji, rozwijanie specjalizacji. Badanie przez poszczególne cywilizacje skrajnie rożnych cech - mogłoby doprowadzić do zagłady poszczególnych grup. Na przykład umieszczenie na Ziemi innych ras kosmicznych i ich rozwój byłby niemożliwy ze względu na niezwykle silną ekspansję i agresję Ziemian. Ideologie (szczególnie religie), które wyznaczały kierunek myślenia mieszkańców naszej planety przymuszały do niszczenia wszelkiej odmienności. Każda inność była eliminowana, podporządkowana lub unicestwiana. Dotyczyło, to nie tylko jednostek, ale także całych grup. W przeszłości rasie białej wystarczył np. czarny kolor skóry by uznać Murzynów - za gorszych od siebie i zrobić z nich niewolników. Umieszczenie w warunkach ziemskich grupy istot różniących się wyglądem od Ziemian doprowadziłoby do ich niechybnej zagłady - bowiem w mieszkańcach naszej planety niezwykle mocno zakodowana jest własna wyjątkowość, doskonałość i wkodowana cecha wykorzystywania wszystkich innych, odmiennych od siebie istot.
Jeden świat - to jeden wspólny dom. Wszystkie istoty mają wpływ na jego kształt. Brak odrębnych, oddzielonych od siebie przestrzeni - powoduje, ze każda istota jest świadoma - tego co się dzieje w całości. W tym procesie ma powstać jedno wspólne dzieło, a nie wiele odrębnych odizolowanych od siebie.

Nadmiar form wynikał z rozbudzenia nadmiernego namnażania zarówno w świecie ludzkim i przyrody. Skrajne cechy rozbudzane w wyniku wprowadzenia wolnej woli powodowały, że w poszczególnych cyklach zmieniała się budowa ciał. Agresja człowieka, walka wynikająca z wyodrębniania się poszczególnych jednostek z całości, odcięły ludzi od ich energii wewnętrznej. Spowodowały także zmiany w budowie ciał. Obrona własnej racji, terytorium, wszechobecny konflikt zaczęły dominować w życiu jednostek ludzkich, powodując także w świecie przyrody dominacje drapieżności i cech agresywnych, również zmiany w budowie form zwierzęcych, Z czasem konieczne stało się umieszczenie w budowie ciał układu pokarmowego, dostosowanego do pochłaniania przetwarzania coraz cięższej materii. Takie bowiem częstotliwości stały się konieczne by organizm ludzki, czy zwierzęcy prawidłowo funkcjonował.
Forma w nowym procesie nie posiada specjalistycznych organów, z których każdy pełniłby określona funkcje. Wchłaniana energia wykorzystywana jest do nauki i rozwoju, tworzenia, przekształcania, uruchamiania kolejnych predyspozycji. Każde powstałe dzieło, to równocześnie utworzenie wspólnej puli energii, która następnie zostaje wchłaniana przez poszczególne istoty i proces się powtarza. Pobór danej częstotliwości - to myślowe połączenie się z daną barwą i wzbudzenie jej w formie. W każdej istnieją centra energetyczne do poboru energii, rozprowadzają one także poszczególne .częstotliwości po całości istoty, jeżeli zaistnieje taka potrzeba. W momencie poboru określonej częstotliwości - forma może (nie musi) przybierać barwę częstotliwości, którą w danej chwili pobiera.
Rozwój istot na poszczególnych poziomach przebiega równocześnie. W praktyce oznacza to, że jeżeli byłby zatrzymany rozwój na jednym poziomie, czy w grupie istot -to wówczas wszystkie pozostałe istoty pomagają (koncentrują energię) w zlikwidowaniu zaległości czy ewentualnych opóźnień. Taki mechanizm zabezpiecza przed powstawaniem zbyt dużych rożnic pomiędzy poszczególnymi istotami -jak miało to miejsce w procesie materialnym, gdzie tworzyły się „obszary zaniedbane” do których nie dopływała energia - bo nie była kierowana myśl ludzka. Brak bodźców do rozwoju powodował rozłam w całości, tworzył podział na kasty, grupy społeczne, biednych i bogatych, niewolników i arystokratów. To doprowadzało do sztucznego obiegu energii życia jednych kosztem drugich. Powstawały formy pasożytnicze na wszystkich poziomach istnienia.

W nowym procesie jednostki ludzkie są zbiornicami syntez i energii. Żadna istota nie może utworzyć odrębnej i oderwanej od całości przestrzeni, bo jest jej integralną częścią. Izolacja oznacza koniec jej istnienia. Każda jednostka posiada różne możliwości sięgania do wiedzy całościowej, koniecznej do tworzenia, dopiero w połączeniu z wiedzą i predyspozycjami pozostałych jednostek uruchamiane są możliwości twórcze.
Proces materialny toczył się w priorytecie pierwiastka męskiego, którego cechuje dążenie do maksymalnego podziału, dlatego w czasie trwania tego etapu badane były najdrobniejsze detale, wszelkie skrajności. Obecnie wchodzimy w proces łączenia. scalania (cecha pierwiastka żeńskiego). Nowa rzeczywistość jest wynikiem zgromadzonych syntez z poprzedniego procesu. Nie ma wiec tak dużej różnorodności form bo etap badania detali, skrajności został zakończony W nowym powstaje tylko to. co niezbędne. Łączy się to z umiejętnym wykorzystywaniem tworzywa. Zbyt duża ilość form - powoduje rozbicie energii na zbyt wiele odrębnych cząstek, sprawia, ze formy są słabe (tak dzieje się w procesie materialnym). Im więcej form - tym niższa ich jakość.

Nauka:
Od momentu, gdy świadomość zewnętrzna utraciła kontakt z przestrzeniami wewnętrznymi, konieczne stały się silne bodźce, pobudzające jej rozwój. Częstokroć dopiero reakcje szokowe uruchamiały procesy myślowe człowieka lub kojarzenie u zwierząt. Ciało - oddźwiękało bólem, psychika reagowała stanami np. radości, smutku, cierpienia. Szok, wstrząs psychiczny umożliwiał „przeskok” świadomości i myśli zewnętrznej jednostki na wyższy poziom rozumienia.
Mechanizm ten - umożliwia wyciąganie wniosków z doświadczeń. Poprzez sytuacje szokowe, myśl zewnętrzna człowieka przymuszana była do wyciągania wniosków i zastosowania ich w praktyce. Tak dokonywał się rozwój świadomości zewnętrznej.
Sposób uczenia się zdobywania wiedzy przebiegał podobnie zarówno w świecie ludzkim jak i przyrody. Istoty uczyły się poprzez zapamiętywanie sytuacji, które wywoływały w nich np. ból. W pamięci zostawał utrwalony obraz powodujący, że określony bodziec wywołuje określony skutek.
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » piątek 26 wrz 2014, 22:08

Pierwsze spotkanie zwierzęcia z człowiekiem, zakończone bólem lub śmiercią, spowodowało zapamiętanie tej sytuacji i zapis jej w programie(duszy). Powstały w wyniku tego doświadczenia lęk, który na stale wpisał się w program.
Pamięć zdarzenia (szoku) przenoszony był jako program do innych form. Znajomość mechanizmu uczenia się, wyciągania wniosków - w późniejszym czasie została wykorzystywana przez jednostki, które poprzez stosowanie silnych bodźców: cierpienie, lęk i ból zaczęły modelować myślenie i blokować jego samodzielność. W ten sposób możliwe stało się wkodowywanie do świadomości zewnętrznej człowieka fikcji, ułudy a nawet nonsensownych ideologii Tak podporządkowywano jednostkom całe grupy ludzkie. Na przestrzeni wieków poprzez zadawanie bólu i cierpienia usiłowano odciąć świadomość zewnętrzną od wiedzy wewnętrznej, wprowadzając dogmaty religijne, legendy, wierzenia. Dobitny przykład - to okres inkwizycji. Zadawanie cierpień psychicznych i fizycznych miało doprowadzić wówczas do ostatecznego wymazania wszelkich śladów wiedzy. Inkwizytorom zależało na „złamaniu” przed śmiercią każdej oskarżonej osoby. Złamanie gwarantowało, że po powrocie do ciała (reinkarnacja) nie będzie ona już stanowiła zagrożenia dla władzy Kościoła. Nigdy już nie wystąpi przeciwko obowiązującym dogmatom. Oprawcy poprzez wymyślne tortury kodowali, że nie opłaca się myślenie inne niż to ustalone przez autorytet. Poprzez męczarnie zapisywano w pamięci również ślepe posłuszeństwo wobec hierarchów Kościoła, narzucano jego zwierzchność nad duszą i ciałem. Doprowadziło to do ogromnego spustoszenia w myśleniu Ziemian, całkowitego podporządkowania, uległości wobec wszelkiej władzy, bierności wobec oszustw, nieprawości, krzywd wyrządzanych jednostkom i grupom przez hierarchów kościelnych, czy ich popleczników. Zakodowany lęk w przeszłości umożliwia maksymalne wykorzystywanie masy ludzkiej, która godzi się na wszelkie niedorzeczności, przyklaskuje coraz większym absurdom (obserwujemy to obecnie).
Nowy proces - to także nowy sposób nauki i nowy tryb zdobywania wiedzy. Każda istota posiada umiejętność zapamiętywania i rozumienia, może szybko konstruować wnioski, niezwłocznie wprowadzać je w życie. Brak wniosków lub nieprawidłowe ich wyciąganie uniemożliwia jakiekolwiek działanie, pracę. Odwrotnie niż to działo się w procesie materialnym. W nowym zawsze najpierw jest myśl dopiero później działanie.

Żaden ruch nie poprzedzony myślą (zgodną z zamysłem całościowym) nie może zostać zrealizowany. Nikną działania odruchowe, czy automatyczne reakcje na bodziec. Także u istot na niższym poziomie. Począwszy od poziomu I, każda istota jest rozumna, ponieważ jest odwzorowaniem całości i jest zbudowana ze świadomych cząstek energii. Oznacza - to że potrafi przewidzieć - co może się wydarzyć. To co dzisiaj określamy intuicją nie dopuszcza do powstania pomyłki. Istota zanim podejmie działanie - postrzega jego skutek (działanie mechanizmu zabezpieczającego). Wyciąganie wniosku odbywa się przed popełnieniem pomyłki - a nie dopiero po wielokrotnym przebyciu doświadczenia. Umiejętność ta została już wypracowana w procesie materialnym - teraz staje się wzorcem procesów myślowych u wszystkich istot. Taki mechanizm wymusza także inną budowę form, tak by oddźwiękała ona na każdy impuls myśli. Brak programatora powoduje, że nie powstają kody, a wraz z nimi automatyczne reakcje i zachowania.
Świadomość zewnętrzna wielu jednostek już od dawna oddźwięka i odczytuje impulsy docierające do ciała; które realizuje je bez protestu, mimo np. różnych niedogodności. Jednostka w pełni jest świadoma, co robi. Intelekt nie interpretuje - tylko gromadzi dane, niezbędne do wykonania zadania. Psychika nie uruchamia pojęć: chcę, nie chcę - a ciało doprowadza do realizacji impulsów myśli. Uświadomienie odbioru impulsu i rozeznanie go, powoduje, że każda istota wie, jakie zadanie ma do wykonania i jak się do niego przygotować. Nie ma błądzenia, szukania rozwiązań po omacku, odpowiedź - każdy ma w sobie.
Nowy proces - to likwidacja wszelkich skrajności. W procesie materialnym skrajności były skutkiem dwubiegunowości wszelkich zachodzących procesów. Taki był zamysł dla mijającego procesu. Zasada ta odwzorowywała się w budowie kuli realizacji Wszechświata - podział na dwie półkule: dodatnią i ujemna: materia i antymateria. Z niej także wynikała budowa magnetyczna Wszechświata, każdej planety, formy. Także podział wszystkich istot na płeć, czyli pierwiastek męski i żeński. Zasada dwubiegunowości wyznaczała przepływ energii między plusem i minusem, zależność (nierozerwalność) jednego elementu od drugiego. Ruch energii pomiędzy nimi umożliwiał wszelkie procesy tworzenia. Linie sił pomiędzy biegunem dodatnim i ujemnym tworzyły pole elektromagnetyczne, równocześnie wyznaczały przestrzeń tworzenia, która posiadała ściśle określone warunki energetyczne i fizyczne.

Zasada ta odwzorowywała się także w warunkach atmosferycznych na danej planecie: strefy klimatyczne - arktyczne i tropikalne, podział na pory roku: zima - lato; doby; noc - dzień i roku; zima - lato. Z tej zasady wynikają także skrajne właściwości budulca. Według dwubiegunowości tworzone były wzorce zachowań, wykształcały się wszelkie cechy, reakcje, kształtowane były postawy ludzkie. Dobro i zło - dwa przeciwstawne sobie pojęcia, na bazie których wyodrębniały się kolejne podziały: bóg –szatan; miłość - nienawiść; prawda - kłamstwo. Wraz ze skrajnościami pojawiło się wartościowanie i ocena. Ich uruchomienie napędziło konflikt, obronę racji, walkę, powstawanie grup opozycyjnych. Od tego momentu człowiek musiał zmagać się z ciągłym wyborem pomiędzy jednym i drugim. Neutralność - to zamysł nowego, który wyklucza istnienie jakiegokolwiek konfliktu w przestrzeni tworzenia, wywołującego skrajne zachowania, czy postawy. Zrównoważenie cech i reakcji umożliwia przepływ myśli do formy. Stan zerowy -neutralny jest śluzą dopuszczającą do formy wiedze, ułatwia uruchamianie wszelkich niezbędnych do pracy predyspozycji. Przekształcanie dotychczasowych przestrzeni (wymiarów) całości dotyczy nie tylko obszaru materii i przebudowy form fizycznych, ale wszystkich planów. Każda przestrzeń jest informacyjno - energetyczną bazą danych - (ślady energetyczne wszystkich zdarzeń, jakie miały w niej miejsce) Każda przestrzeń wypełniona jest skupiskami informacji, nakładających się na siebie i pobudzających się nawzajem. Wystarczy impuls a ożywają na nowo - choć z pozycji materii już nie istnieją. Informacja pozostaje po każdym zdarzeniu w pamięci danej przestrzeni i wpływa na to co w niej zachodzi (rezonans). Wszystkie zgromadzone informacje są powielone we wszystkim. co w danej przestrzeni się dzieje, zgodnie z mechanizmem odwzorowania. Stąd chaos cechujący wszystko, co dzieje się obecnie w świecie materii i energii. Każda istniejąca jednostka jest także takim zbiorem danych informacji, przymuszających jej ciało do określonego formułowania myśli, a co za tym idzie wykonywania określonych czynności, reagowania. Gromadzenie informacji rozpoczyna się od momentu ukształtowania się jednostki (uzyskanie świadomości) i w zależności, jakie wyciągała wnioski - taki niesie sobą zapis informacyjny.

Dwie osoby przechodzące przez podobne doświadczenie mogą (i często tak jest) dojść do rożnych, sprzecznych wniosków Jest to uwarunkowane zapisami w nadświadomości i podświadomości. Jednak obydwa wnioski istnieją i jako uformowane myśli oddziaływują na ukształtowane energie (istoty), które je powielają. Każdą myśl (informację) można rozwinąć w mniej lub bardziej logiczną całość, z każdej może powstać spójna (choć nie prawdziwa) teoria. Jedna myśl dała początek wielu sprzecznym teoriom. Istniejące pojęcia, teorie, idee oddziaływują i wywołują skutki, przymuszają do formowania energii i przekształcania materii. Uformowana myśl ma większe oddziaływanie, jeżeli dodatkowo zostanie zasilona energiami (np. psychiczną, emocjonalną). Wówczas zwiększa się jej moc oddziaływania i większe wywołuje skutki. Jeżeli trafia w przysłowiową próżnie - musi poczekać na lepszy czas, bardziej sprzyjające warunki - pozostaje niejako w zawieszeniu, aż do momentu ukształtowania odpowiednich narzędzi, które powoływane są po to by ją realizować. Każda myśl by się zrealizować potrzebuje narzędzi: może być to ciało lub dusza. Musi być jednak spostrzeżona przez świadomość narzędzia. Brak narzędzi uniemożliwia jej realizacje. Każda forma (Wszechświat, planeta, ciało) powstaje po, to by mogła przez nie realizować się myśl. Każdą formę fizyczna można porównać do komputera, w którym odczytywane są różnorodne dyskietki. Ich treść ( inaczej program dla danej formy) jest zależna od umieszczonych na nich informacji. Dyskietki (inaczej dusze) zapisywane były wraz z wydarzeniami zachodzącymi w przestrzeni materii. Wnioski (ukształtowane myśli) dały początek programom, które na planie materii funkcjonują jako idee, teorie i ideologie. Do jednej dyskietki (duszy) może być podłączonych wiele ciał. Zapis na dyskietce oddziaływuje na umysł i przymusza ciało do wprowadzenia (myśli) informacji w świat materialny. Wszelkie zmiany w świadomości ludzkiej, a także w świecie form materialnych dokonywały się po uprzednim ukonkretnieniu myśli. Sprecyzowana myśl uruchamia wszelkie zjawiska, zmiany, przeobrażenia zarówno w obrębie świadomości jak i form Myśl jednak by wprowadzić zmiany musi znaleźć odpowiednie narzędzia
W dziejach Wszechświata wielokrotnie podejmowane były próby zmiany kierunki rozwoju myśli (by powodowała tworzenie - a nie niszczenie). Jednak za każdym razem narzędzia nie wytrzymywały naporu myśli na ciało, która wymuszała całkowitą zmianę myślenia zewnętrznego, a co za tym idzie i codziennej egzystencji.

Brak siły lęk narzędzi powodował, że z czasem myśl o nowym, przeradzała się w kolejną ideologię teorię, która stawała się jedną z wielu. Zyskiwała grupę popleczników doprowadzając do skostnienia myśli zewnętrznej i śmierci ciała. Praca w materii polega na podwyższaniu wibracji świadomości zewnętrznej, a wraz z nią i wszystkich form bytu. Kolejne etapy jej rozwoju są wyznaczane przez coraz szersze rozumienie całości i przenoszenie koncentracji myśli z ciała i pojęcia „ja” na całość. Jednostki w materii najczęściej utożsamiają się z ciałem, dlatego też cały świat zewnętrzny, jak i wewnętrzny (najczęściej określany duchowym) traktują jako oddzielny od siebie element i uznają, ze zjawiska w nim zachodzące dzieją się poza nimi. Tymczasem wszystkie zjawiska energetyczne zachodzą „wewnątrz" człowieka, a jego świadomość zewnętrzna w nich uczestniczy lub jest o nich informowana. Impulsy dochodzące do ciała są najczęściej inspirowane przez jednostkę, która by pobudzić własne narzędzia, przybierać może różnorodne postaci, tak by były one zarejestrowane przez zewnętrzność. Proces ten dotyczy jednak tylko jednostek, które stały się już „ukształtowanymi” całościami. Pozostałe mogą podlegać wpływom różnorodnym informacjom z planu energii. Dlatego wprowadzane zmiany dotyczą także przestrzeni energii. Rozpad form materialnych niewiele zmieniłby w całości. Pozostający na planie energii - po rozpadzie ciał - dalej poruszaliby się w świecie, jaki zapamiętali z pobytu w materii. Nie potrafiliby stworzyć nic poza tym - bo nie mają w sobie innych śladów (myśli -wzorców), umożliwiających odmienną od ziemskiej egzystencję. Dlatego to co nowe stałoby się na powrót starym. Zapamiętany obraz ziemskiego życia, ze wszystkimi upojonymi ideami, wzorcami myślenia i bycia został by przeniesiony w nową rzeczywistość. Nic by nie uległo zmianie, dlatego tylko niewiele osób może świadomie wejść w nowy proces. Proces, w który obecnie wkracza Wszechświat - to nowość dla wszystkich istot - takiego momentu jeszcze nie było. „Wyselekcjonowane” jednostki mają w sobie „zaczyn” nowego a zarazem umiejętność oczyszczenia swojej świadomości z informacji i śladów energetycznych, jakie powstały w niej podczas całego procesu materialnego Nowość to zachowanie pamięci ciągłości procesu i świadomości siebie (nie chodzi o utożsamienie się z konkretnym ciałem, bo to zniknie całkowicie w przypadku jednostek wchodzących w nowe).

Sprawy, które wydają się ważne z pozycji ciała - poza nim tracą wszelkie znaczenie. Rozszerza się świadomość, a tym samym rozumienie. Ogrom zadań, który się pojawi spowoduje, że świadomość zewnętrzna zrozumie, że nie ma najmniejszego znaczenia - kim się jest i jak się nazywa, znikną wszelkie wyobrażenia o sobie. Liczy się praca, która jest do wykonania na dany moment. Każdy sam z siebie będzie wiedział - co ma robić i będzie posiadał do tego potrzebne umiejętności (całościowy dostęp do zgromadzonej wiedzy). Znikną wszelkie „bolączki” utrapienia znane z materii. Świadomość, powinna znajdować się w stanie czujności i pełnej odbiorczości - wtedy natychmiast odbiera i postrzega potrzebę. Przygotowanie do tego winno odbywać się już teraz. Nic me stanie się samo. Wieloletnia praca z narzędziami ( neutralizacja cech i kontrola myśli i reakcji) umożliwia świadome zaistnienie w nowym. Jednak konieczna jest większa kontrola intelektu. Nie intelekt szuka i rozważa - a świadomość postrzega. Obecnie jeszcze za często odbiór następuje poprzez intelekt, który rezonując ze zjawiskami zachodzącymi w materii - uruchamia lawinę myśli, wyobrażeń. Czujność - to gotowość przyjęcia każdego impulsu - a wypracowana umiejętność weryfikacji umożliwia podjecie decyzji: reagować czy zneutralizować.

W nowe nie można przenieść nic ze starego, nie można zabrać ze sobą niczego - także ukształtowanych w materii energii (emocji, nawyków, wyobrażeń). Świadomość zewnętrzna niepokoi się - bo nie do końca wie co ją czeka - niepotrzebnie. Dostaje wszystkie informacje, które są jest potrzebne - jest cząstka całości, wiele procesów zachodzi poza nią - ale jest o nich informowana. Dotychczas uczestniczenie świadomości zewnętrznej w procesach tworzenia polegało na przekazywaniu jej informacji - o tym co dzieje się w chwili obecnej w przestrzeniach pozamaterialnych. Przekazywane informacje podwyższają jej wibracje, w ten sposób jest ona dostrajana do wyższych poziomów. Aktualnie przygotowuje się ona do przestrojenia: połączenia z tym co określa jako wewnętrzne. Jednak z jej strony też jest potrzebna praca: coraz większa kontrola myśli, impulsów, emocji i reakcji, a przede wszystkim lęku. Wiąże się to z szerszym pojmowaniem siebie i rozumieniem możliwości istnienia bez ciała fizycznego. Obecnie jesteśmy na pograniczu dwóch światów i choć zmysły nie odbierają zjawisk energetycznych - to oddziaływanie świata energii jest coraz mocniejsze na umysły i psychikę. Świadomość jednostek wchodzących w nowe musi wyjść ponad procesy jakie dzieją się na poziomach energetycznych. Tylko wówczas może nastąpić pełna neutralizacja wszelkich programów, co jest równoznaczne z rozproszeniem wielu narzędzi energetycznych (dusz), które nie będą przydatne w nowym procesie.
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » niedziela 28 wrz 2014, 20:40

Wszystko, co dzieje się obecnie we Wszechświecie jest ciągiem wielu zdarzeń (przyczyn), które zaistniały wcześniej. Jest to „rozkręcony” bieg wydarzeń, który wymusza dzisiaj na ciałach - postępowanie prowadzące do zagłady utworzonej rzeczywistości. W procesie materialnym wielokrotnie różnorodne procesy były uruchamiane bez koniecznej wiedzy, jakie przyniosą one rezultaty w przyszłości. Nadmierny rozrost intelektu i myślenia kombinacyjnego ograniczył możliwość przewidywania konsekwencji wydawanych decyzji. Brak wiedzy "powodował, że nie brano pod uwagę, że raz ukształtowana myśl, wprowadzona informacja zostawia ślad we wszystkim z czym się styka.
Przychodzące skutki były zaskoczeniem, na ich naprawę było już za późno. Mnożone ponad potrzebę programy, wprowadzane w obieg energetyczny Wszechświata informacje niezgodne z prawami całości doprowadziły do sytuacji, w której ich twórcy giną od własnych pomysłów. Tak dzieje się obecnie w przestrzeni energii, gdzie coraz słabsze programatory (dusze) wytracają ostatnie zasoby energii i przestają istnieć. Podobny proces zachodzi na Ziemi. Jej mieszkańcy swoim działaniem doprowadzili do degeneracji środowiska naturalnego, tym samym swoich ciał. Gdy pojawiło się rozumienie skutków, jakie spowodowali - rozpoczęli akcje ratowania planety, na którą jest już za po/no. Podobnie rzecz ma się w grupach ideologicznych. Wprowadzane wiekami dogmaty religijne (inspirowane z przestrzeni energii) nawołujące do walki w obronie wiary, tępienia innowierców spowodowały, ze zabijanie, niszczenie, grabienie stało się normą. Wierni wzięli przykład ze swoich nauczycieli, którzy wprowadzając wzorce postępowania, ukształtowali dzisiejszych Ziemian. Dzisiaj, gdy już nie można zapanować nad agresja, nienawiścią, bezmyślnością - ideolodzy biją na alarm. Nawołują wiernych do wzajemnego miłowania, miłosierdzia, litości - choć to oni doprowadzili do rozwoju najokrutniejszych cech w ciałach ziemskich. Dzięki nim realizowali własne pomysły ( mordowanie, zawłaszczanie, podporządkowanie, grabież).
Przerwanie raz uruchomionego procesu jest jak zatrzymanie rozpędzonego pociągu, który porusza się w kółko. Jednak jest to konieczne, bo trzeba przerwać podróż, która donikąd nie prowadzi.

Brak możliwości nowych doświadczeń i tym samym zdobywania wiedzy dla wszystkich podróżujących, powoduje, że podróż stała się bezcelowa, a więc musi zostać w końcu przerwana. Nie można w nieskończoność wykonywać te same czynności, powtarzać doświadczeń, gromadzić wiedzę, której nie można sprawdzić. Przez wieki jednostki miały możliwość nauki i zdobywania wiedzy przez różnorodne ciała. Czasu było wystarczająco dużo - by przygotować świadomość zewnętrzną do kolejnego etapu. Przez wieki wprowadzano różne idee, teorie, które miały podźwignąć świadomość zewnętrzną i nauczyć narzędzia człowieka, by żyły zgodnie z prawami całości. Jednak mimo licznych wysiłków nie udało się tego dokonać. Ci. którzy sterowali procesem materialnym-blokowali rozwój świadomości zewnętrznej a ludzie wyrażali na to zgodę, czyli nie wyciągnęli wniosków z trwającego miliardy lat istnienia.
Proces ten trwa do tej pory. Każda nowa myśl jaka pojawia się w materii jest przez nieprzygotowaną świadomość zewnętrzną natychmiast interpretowana zgodnie z funkcjonującymi kodami (najczęściej religijnymi). Brak wiedzy powoduje, że nowe natychmiast staje się stare, ginie przywalone pojęciami: miłość, duchowość, współczucie itp. Także w kontaktach ze światem energii najczęściej dochodzi do przekazu fałszywych lub nieścisłych informacji. Świadomość zewnętrzna dostaje nową myśl opakowaną w stare pojęcia. Jednostki, które przekazują informacje zamiast pomóc w podwyższeniu wibracji świadomości zewnętrznej - wprowadzają tylko chaos. I taki w większości jest ich cel - zahamowanie procesów wnioskowania i zatrzymanie świadomości zewnętrznej na jednym poziomie. Często też zgłaszają się jednostki, których wiedza jest ograniczona, Ziemianie jednak uważają, że wszystkie istoty z przestrzeni energii są nieomylne i przyjmują bezkrytycznie wszystkie informacje.
Myśl nie jest bytem oderwanym od całości. Jest początkiem każdego zdarzenia, procesu i powstaje w obrębie świadomości ludzkiej, a realizuje się poprzez formy energetyczne i fizyczne. W trakcie trwania procesu materialnego - tym samym rozwoju myśli powstawały coraz „doskonalsze” formy - aż do ciała ludzkiego, które mogło realizować myśl w sposób coraz bardzie] precyzyjny W wyniku tego procesu został ukształtowany człowiek, który wykształcił możliwość świadomego formułowania myśli. Tym samym myśl stała się narzędziem realizującym w rękach człowieka, umożliwiającym mu przekształcanie, a w kolejnym etapie powoływanie nowej
rzeczywistości. Warunkiem korzystania w pełni z tego narzędzia jest przygotowanie świadomości zewnętrznej.

By uniknąć błędów, jakie zostały popełnione w przeszłości konieczne jest postrzeganie i rozumienie całościowe. Postrzeganie choćby w najdrobniejszym elemencie jego związku z całością i skutków, jakie sobą niesie każda myśl. Nic, co tworzone: czy poprzez uformowanie myśli, czy nadanie jej energetycznego kształtu nie może być oderwane, niespójne z całością, opierać się na chęci, pragnieniu, a więc musi być wolne od indywidualnych zapatrywań.
Jest to w obecnej chwili najważniejsze zadanie dla świadomości zewnętrznej: neutralizacja własnych racji i interpretacji. Dla wielu jednostek, które nie maja jeszcze w pełni rozumienia zachodzących procesów, będzie to najtrudniejszy etap do pokonania. Ukształtowany obraz rzeczywistości i wyobrażenie o sobie może uniemożliwić pełne przestrojenie świadomości zewnętrznej, a wraz z nią formy fizycznej. W ciałach materialnych indywidualność została niezwykle mocno zakodowana i dla wielu stała się najwyższą wartością. Odczucie indywidualności nierozerwalnie związane jest z prawem własności, a więc i jej obroną. Obrona jest formą walki - a o takiej w nowym procesie mowy być nie może.
Przystąpienie do tworzenia nowego wymaga neutralizacji tych pojęć i wszystkich ukształtowanych na ich bazie cech. Rozumienie, że każdy jest częścią całości i równocześnie jest całością umożliwia także rozumienie, że każda praca, czy powstające dzieło jest wykonywane dla wszystkich uczestników tworzenia, czyli dla całości. Myśl żadnego z nich nie utożsamia się z powołaną istotą, czy formą (jak działo się w procesie materialnym). To powoduje, że w żadnej jednostce nie powstanie pojęcie „moje”, a tym samym nie powstanie utożsamienie się z jakąkolwiek formą bytu.

NEUTRALIZACJA PROGRAMÓW

Rozpoczęcie nowego procesu możliwe jest dopiero po całkowitej neutralizacji w obrębie przestrzeni tworzenia. Nie może zostać żadna pozostałość po starych programach, sposobie myślenia, czy reagowania. Przestrzeń tworzenia musi zostać oczyszczona i przygotowana do kolejnego etapu. Jest to nowy etap pracy dla jednostek uczestniczących w tworzeniu nowej rzeczywistości. Rozbijanie i neutralizacja trwa już od wielu lat. Jednak obecnie konieczne jest dla świadomości zewnętrznej zapoznanie się ze zjawiskami, jakie zachodzą na planie energii. Już wcześniej wiele osób uczestniczyło świadomie w rozbijaniu silnych jednostek z planu II i neutralizacji programów manipulacyjnych. Było to przygotowanie do pełnego uczestnictwa w tym procesie. Wraz z przestrojeniem ciała rozszerza się postrzeganie i odczuwanie zjawisk energetycznych. Nagle pojawia się możliwość poruszania się po obcej rzeczywistości, całkowicie odmiennej od tej, jaka znamy zewnętrznie. Jest to świat myśli, odczuć i emocji. To także kontakt z istotami, które ją zamieszkują. Nie maja one ciał fizycznych. Są zbiorem myśli, emocji i instynktów. Najsilniejsze jednostki przebywające na planach pozamaterialnych są „kwintesencją” określonych cech, schematu myślenia, reagowania. W świecie energii siłą twórczą jest myśl, która realizuje się natychmiast. Wszelkie pomysły, teorie, twory myślowe przybierają konkretne kształty Wypełniają one przestrzeń energii. Plan energii w czasie miliardów lat przeszedł podobnie, jak przestrzeń materii ogromne przeobrażenia. Początkowo wypełniały go dusze - formy energetyczne każdej żywej istoty. W nich zgromadzony był zapis cech, możliwości, który poszerzał się wraz z doświadczeniami w materii. W późniejszym czasie pojawiły się istoty, które uzyskując z czasem samoświadomość, stały się odrębnymi świadomymi bytami. Powstające w ludzkich umysłach myśli, stany emocjonalne, pragnienia zasilały jednostki z planu II. Podobnie wibrujące twory myślowe, pragnienia ludzkie powstające w materii przyciągały się na planie energii i tworzyły przy poszczególnych jednostkach skupiska energetyczne. Do pomysłodawców danej idei wracała energia w postaci emocji i myśli, które ta wywołała. Twórca był więc zasilany, a jego oddziaływanie na masy ludzkie zwielokrotniało się. Z czasem poszczególne jednostki z planu II zawarły w sobie tysiące, czy miliony ciał ziemskich, które identyfikowały się z daną ideą. Jednostki z planu II stawały się zbiorcza duszą - programem, który przymuszał ciała na planie I do konkretnych działań, wymuszał realizacje „siebie" - pomysłów, koncepcji na planie materii. Pierwotne (wzorzec) zapisy dusz zostały wymazane, energia przejęta została przez „twórców” - a ciała stały się automatami wykonującymi polecenia „bogów". Siła, moc oddziaływania każdej jednostki z planu II jest zależna od ilości energii, jaką posiada, a ta jest uwarunkowana ilością ciał, które zawiera w sobie.

Tzw. bogowie „doskonalili" programy dla materii przez miliardy lat. Poszerzanie programu następowało wraz z wyciąganiem wniosków ze zdarzeń w materii, w ten sposób zdobywali wiedzę o mechanizmach tworzenia. W tym czasie wypracowali także mechanizmy przetrwania - dostosowywania się do zmieniających się warunków. Każda zmiana myślenia wymuszała ewolucje programu. W procesie materialnym - mimo rozpadu form materialnych np. przy zmianie cykli, silne istoty w przestrzeni energii istniały dalej. Wraz z rozpadem form w materii kumulowały w sobie wnioski z całych cykli dotyczące określonych dziedzin. Powstające ciała były ich odwzorowaniem tzn. posiadały cechy, sposób myślenia swoich twórców. Jednak w trakcie tego procesu, program (ich sposób myślenia, prowadzący do powstawania schematów myślowych odwzorowywanych na planie materii jako kody) zawężał się, ulegał specjalizacji, tym samym wyodrębniał się z całości. To doprowadzało do powstania antagonistycznych, rywalizujących ze sobą jednostek, obozów, grup. Odwzorowaniem na planie materii jest między innymi koncepcja walki dobra ze złem, obozy partyjne: lewica - prawica itp. Wszelkie pomysły powstające w umysłach „twórców” w materii pojawiały się jako idee i wyrastające z nich ideologie. Podsyłane przez „bogów” myśli, informacje są niczym wirusy wywołujące choroby umysłu i ciała, a skupianie na nich myśli najczęściej na czymś odległym, nieosiągalnym w danej chwili jest niczym innym jak oddawaniem indywidualnej energii. Tym samym jednostki pracujące w materii pozbawiają się sił twórczych. „Podrzucane” informacje stały się bazą fikcyjnych rzeczywistości (znajdujących swoje odbicie w materii) – kreowanych przez umysły i przez nie podtrzymywane (idee, teorie, ideologie).

Na planie energii kontakt z każdą istota odbierany jest o wiele silniej niż w materii. Oprócz istniejących zmysłów fizycznych, odbiorczość zostaje poszerzona o tzw. nadzmysły. Każdą istotę odbiera się całościowo, poprzez cały wypracowany w procesie materialnym aparat odbiorczy. Jednostkę, z którą nawiązujemy kontakt: wzrokowy, myślowy odbieramy jak siebie. To tak jakby znalazła się ona w nas. Odbieramy jej myśli. stan emocjonalny, nastrój - wszystko to staje się naszym odczuciem. Dlatego niezwykle ważna jest umiejętność rozróżniania impulsów pochodzących od innych i umiejętność kontroli myśli i reakcji. Utożsamienie się ze stanem drugiej osoby, grupy, podłączenie do skupiska energetycznego np. grupy wyznawców może doprowadzić do wchłonięcia przez te pule. Energia na planie II skupiona jest wokół jednostek, które przez wieki wyspecjalizowały się w jej ściąganiu i kumulowaniu. W antymaterii pula - skupisko energetyczne jest formą, przez którą się poszczególne jednostki przejawiają, podobnie jak ciało w materii. Podłączenie do danej puli (np. poprzez brak kontroli myśli: oddanie się marzeniom, pojawienie się lęku, zdenerwowania, zwrócenie myśli do boga itp.) - to podłączenie do danej jednostki, która „wysysa” z nas energię aż do rozpadu. W materii forma fizyczna (ciało) chroniła jednostkę, zabezpieczała zarazem przed „namacalnym” kontaktem, ingerencją istot myślowych i energetycznych. Ograniczone do odbioru zjawisk materialnych zmysły - chroniły jednostkę przed przyjmowaniem różnorodności i wielości bodźców, bez ustanku docierających do ciała. Gromadzone przez miliardy lat energie emocji, instynktów w najsilniejszych jednostkach na planie II - są zbyt silne dla wrażliwej ziemskiej psychiki. Kontakt z nimi często doprowadza do silnych zaburzeń psychicznych lub śmierci ciała. Dlatego świadomość zewnętrzna nie rejestruje wielu bodźców, choć ciało reaguje na nie automatycznie np. realizując nagle pojawiającą się myśl, pomysł, pragnienie Zewnętrznie człowiek nie wiedział, ani nie widział od kogo pochodzą myśli - przyjmował ją za swoje. Nie znał również celu. jaki w rzeczywistości ma zrealizować. Często istoty z planu II popychały ciała do realizacji podsyłanych przez siebie programów myślowych - by uzyskać określony rodzaj energii, która umożliwiała im dalsze trwanie. Umiejętność kontroli myśli i reakcji jest konieczna w zetknięciu ze zjawiskami energetycznymi, gdzie myśl ma wielokrotnie większą siłę oddziaływania niż w świecie form materialnych. Lęki, fobie, wyobrażenia nabierają konkretnego kształtu i oddziaływują na swego twórcę.

To jakby nagle przenieść się we własny, wytworzony świat myśli, emocji, obaw. Znika świat form fizycznych, a pozostaje to, co ukształtowane zostało przez umysł i psychikę. Wszystkie stany mają konkretny kształt i siłę oddziaływania. Wydostać się spod ich wpływu mogą jedynie jednostki potrafiące kontrolować myśli i świadome tego czym jest myśl, a także tego, że cały świat energii wypełniony jest produktami umysłów istot z wielu planet, wytworami wyobraźni, odzwierciedleniem fobii, leku, emocji - a nie rzeczywistością (podobnie - jak to dzieje się w materii). Przy opanowanych reakcjach wszystko, co dzieje się na planie materii i energii jest niczym film. Potrzeba i świadoma decyzja umożliwia wniknięcie i przyśpieszenie procesu neutralizacji, czy rozpadu programatorów, bez wchodzenia w rezonans z zachodzącymi zjawiskami.

Na planie materii ciało, intelekt i zawarte w podświadomości kody często hamowały pełny przejaw, realizację programów. Konwenans, tzw. moralność nie dopuszczały do realizacji pojawiających się w umyśle myśli.

Na planie energii nie istnieją tego typu blokady, myśl jest uwolniona ze wszelkich zakazów moralnych. Zwiększa się siła wszelkich instynktów, wzrasta emocjonalność. zwielokrotnia się odczuwanie, przeżywanie wszelkich doznań psychicznych. Każda myśl może więc zostać zrealizowana bez żadnych zahamowań. Ciało (forma) dla jednostek z planu energii nie jest niczym szczególnym, ponieważ nie ma z nią utożsamienia. Jednostki z planu energii, śmierć ciała postrzegają jedynie jako zostawienie zużytego ubrania.

Obecnie, gdy trwa „nachodzenie" na siebie przestrzeni materii i energii, oddziaływanie dusz i programów na ciała fizyczne jest coraz mocniejsze. Powoduje to. że coraz częściej dochodzi do „puszczania” wszelkich hamulców w ciałach fizycznych, znikają, wszelkie dotychczasowe blokady. Dotychczas człowiek zewnętrznie bał się skutków, choć często miał zamysł dokonania niecnych czynów - to nie robił tego z lęku przed bogiem, karą więzienia itp. Obecnie całkowicie odłączane jest jakiekolwiek racjonalne myślenie. Coraz częściej obserwujemy okrutne zbrodnie, po dokonaniu których sprawca nie wykazuje żadnej skruchy. Nie wie również dlaczego dokonał zbrodni, lub wyszukuje jej błahy powód. To skutek przenikania przez ciała ziemskie programów zbrodni, które powstawały przez miliardy lat. Moment jej dokonania, to rozładowanie zapisów w niej zgromadzonych przez wieki i ich neutralizacja. Takich przypadków będzie coraz więcej.
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » poniedziałek 29 wrz 2014, 20:22

Historia ludzkości nacechowana jest walką, mordem, wszechogarniającą rywalizacją, niszczeniem wszelkich odmienności. Takie cechy i zachowania dominują także obecnie. Mimo wielowiekowych doświadczeń myślenie Ziemian niewiele się zmieniło. Obecna rzeczywistość materialna, także zewnętrzność mieszkańców Ziemi została ukształtowana przez jednostki z planu II. Ziemianie są odwzorowaniem swoich „bogów”, którzy ukształtowali świat materii, w tym zewnętrzność człowieka na swój obraz i podobieństwo. Patrząc na przejaw ludzkiego myślenia, pragnienia podporządkowania innych, dążenie do władzy, brutalność, agresje poznajemy sposób myślenia istot, które w procesie materialnym posiadały możliwości twórcze. Zamiast pomocy w poznawaniu mechanizmów tworzenia, dzieleniu się z Ziemianami wiedzą, zgotowali im piekło, wykorzystując ich słabości. Dlatego dzisiaj konieczna staje się całkowita ''likwidacja'' wszystkich istot, które odpowiedzialne są za aktualny stan myśli zewnętrznej i kształt rzeczywistości materialnej. Wszelkie zaniedbania, jakie powstały w stosunku do istot znajdujących się na niższych niż człowiek poziomach rozwoju muszą zostać nadgonione. Dlatego w kolejnym procesie tworzenia zadaniem jednostek ludzkich będzie otoczenie opieką i stworzenie warunków koniecznych do ich rozwoju. Neutralizacja „zawartości” planu II rozpoczyna się od jego rozpoznania, oswojenia się z nowymi warunkami, z którymi świadomość zewnętrzna dotychczas miała ograniczony kontakt. Łączność najczęściej odbywała się na zasadzie wymiany myśli - bez pełnego odbioru: odczuć, stanów emocjonalnych, psychicznych. Obecnie będzie to odbiór całościowy. Przestrojenie formy daje umożliwia przejście w przestrzeń pozamaterialną. Najważniejsze jest wówczas zachowanie spokoju, kontrola myśli i reakcji. Lęk, żal, połączenie się z emocjami innych powoduje rozpad jednostki. Przyciągnięcie do jednej z pul uniemożliwia wydostanie się z niej. Poznanie nowych możliwości - to przygotowanie do pracy na planie energii i myśli. Istotne jest żeby pamiętać, że tam gdzie jest nasza myśl - tam i my jesteśmy, to o czym myślimy - dzieje się. Cokolwiek się dzieje - neutralizujemy wszystkie reakcje. Do jednostek świadomie wchodzących w nowy proces na planie II zgłaszać się będzie wiele jednostek, które będą chciały wymusić miłosierdzie, litość, współczucie.

To niejako egzamin dla świadomości człowieka - na ile opanowane są jego cechy i reakcje. Okazanie współczucia, litości to podłączenie się do energii danej istoty, która „zasysa” energię indywidualną, Co przedłuża jej trwanie. Podobny proces zachodził w materii, gdy człowiek chory, umierający za wszelką cenę usiłuje skupić na sobie uwagę bliskich - uległość powoduje, że osoba korzysta z naszej energii. Energia przekazywana jest na fali emocji: wzruszenia, miłosierdzia, miłości, nienawiści, gniewu itp. Również w taki sposób ściągana była energia przez ideologów, którzy wywołując w masie ludzkiej - emocje - przesyłali energie na plan II. Przestrzeń energii rządzi się odmiennymi od materii prawami. Brak ciał fizycznych powoduje, że odbiorczość i wrażliwość jest zwielokrotniona. Człowiek jest „otwarty” nic go nie chroni przed oddziaływaniem różnorodnych istot, ich energii i myśli. Konieczne jest więc uświadomienie możliwości operowania myślą. Na planie energii jest ona narzędziem realizacyjnym. Umiejętność precyzyjnego posługiwania się nią jest konieczna przy neutralizacji „zawartości” planu II. Wydanie decyzji o rozpadzie lub wizualizacja tego rozpadu powoduje, że ten proces zachodzi.
W ostatnich chwilach procesu materialnego dochodzi do rozliczenia dorobku energetycznego przez każda jednostkę ludzką. Każdy musi odebrać na sobie uderzenie energii przyczyn, które powołał - nie tylko w ostatnim ciele - ale w całym swoim istnieniu. Wytworzona, na przestrzeni miliardów lat, przez mieszkańców Ziemi i innych planet pula myśli, emocji, pragnień tworzy odrębną przestrzeń energetyczną, która obecnie zaczyna ze wzmożoną siłą oddziaływać na plan materii. Przestrzeń tę można porównać do żywego organizmu, składającego się z wielu odrębnych istnień (myślokształty, emocje, różnorodne twory energetyczne itp.). Każde z nich zmierza do swojego twórcy. Zetknięcie z energią przeszłości ma na celu neutralizację wszelkich kodów wprowadzanych przez kolejne ideologie na Ziemi. Kontakt z ta energia można porównać do wybuchu wielu silnych bomb - tak rozładowują się wszelkie programy. które kształtowały ludzką świadomość. Nachodząca przestrzeń energetyczna w zetknięciu z przestrzenią materii ogromnie nasila wszelkie stany emocjonalne To tak jakby w jednej chwili człowiek zetknął się ze wzburzoną falą energii emocjonalnej, psychicznej i intelektualnej, którą wyprodukował we wszystkich swoich wcieleniach. Jednostki nieprzygotowane (zakodowane, nie kontrolujące reakcji) nie wytrzymają uderzenia „energii rozliczeniowych”.

Żadne modlitwy, medytacje nie będą w stanie zatrzymać natłoku myśli i pojawiających się reakcji. Wręcz przeciwnie - będą one wzmagać pobudzenie emocjonalne, intelektualne. W momencie np. modlitwy, łączenia się ze swoim bogiem, czy mistrzem duchowym jednostka będzie „zasysać” energię z puli danej ideologii, a także przyciągać do siebie skutki (cierpień, bólu, lęku), jakie ta powołała w ciągu wieków.
Wszelkie stany emocjonalne będą dodatkowo wzmagane przez funkcjonujące w jednostce kody. Na przykład: żal, pretensja, nienawiść, chęć odwetu będą dodatkowo przyciągać podobne twory energetyczne, które w obrębie energii jednostki muszą zostać zneutralizowane. Neutralizacja odbywa się kosztem energii indywidualnej człowieka, jeżeli nie kontroluje on reakcji psychiki i intelektu. Doprowadza to do nagłej i całkowitej utraty energii psychicznej i biologicznej. Neutralizacja nachodzącej na materię przestrzeni dzieje się poprzez rozładowania energetyczne wszystkich programów, myślokształtów, tworów emocjonalnych. Zneutralizowane muszą zostać także cechy i reakcje, jakie jednostki ludzkie wytworzyły podczas całego swojego istnienia. Nienawiść, zawiść, agresja, racja, ambicja, walka itp. - wszystkie te stany ludzie obecnie odbierają na sobie. Do neutralizacji często dochodzi nocą (podczas snu), gdy intelekt jest wyciszony, świadomość zewnętrzna uczestniczy w takim doświadczeniu, by zapamiętać do czego prowadzą wszelkie stany emocjonalne, jakie są skutki gwałtownych reakcji i wytwarzanych myślokształtów.
W chwili doświadczania takiego zjawiska tzn. kontaktu z przestrzenią energii, konieczne jest zatrzymanie wszelkich reakcji lękowych. Świat energii i istniejące w nim byty reagują na wysyłaną myśl, dyspozycję która wywołuje natychmiastowy skutek. Lęk powoduje zasilenie emocji, równocześnie doprowadza do „wycieku” energii psychicznej jednostki. Świadomość zewnętrzna i ciało w kontakcie z tego typu energiami mogą w pierwszej chwili podlegać szokowi. Zatrzymanie reakcji lęku, mimo ogromnego naporu energii, lub pojawiających się obrazów, odczuć, np. bólu umożliwia szybką neutralizację. Wystarczy spokojna decyzja myślowa np. kiedy policzę do trzech - wchłaniana przeze mnie pula energii zostanie anihilowana, zneutralizuje się, rozpadnie. Pamiętajmy, że wszelkie twory energetyczne posiadają świadomość i reakcje, podobne do tych występujących w materii. Dzięki temu możemy się z nimi porozumieć i uruchamiać myślą natychmiastowe skutki. Człowiek z braku wiedzy ulega tego typu zjawiskom, ciało poddawane jest wpływom różnorodnych tworów myślowych i energetycznych, które przejmują nad nim kontrolę.

Medycyna tego typu przypadki klasyfikuje jako choroby psychiczne, religie nazywają je opętaniem. Stosowane środki medyczne czy coraz bardziej popularne egzorcyzmy nie przynoszą oczekiwanych efektów. Środki hamujące wzbudzenia emocjonalne, stany depresji, napady szaleństwa coraz częściej działają wręcz odwrotnie: wzmacniają wszelkiego rodzaju urojenia, obsesje itp. Kodowany przez wieki lęk przed światem energii uniemożliwiał poznanie mechanizmów zjawisk energetycznych. Stąd dzisiaj nie umiemy sobie radzić z nimi. Większość ludzi do końca swojego pobytu w materii pozostanie pod wpływem różnych programatorów (dusz), żywiących się ich energią psychiczną, aż do jej całkowitego wyczerpania. Obecnie podłączanie się do ciał różnorodnych szczątkowych choćby programatorów jest nagminne - toteż konieczna jest umiejętność szybkiej ich neutralizacji - a nie uleganie obcym myślom i emocjom. Neutralizacja przyciągniętych tworów energetycznych jest prosta. Wystarczy opanowanie lęku i nasza świadoma decyzja. Nie potrzebne są żadne wymyślne działania, jedynie umiejętność kontroli reakcji. Wypracowany nawyk – nieoddźwiękania na bodźce zewnętrzne umożliwia dalsze trwanie jednostki. W innym przypadku dochodzi do jej rozbicia. Niestety Ziemianie podobnie, jak inne rasy kosmiczne (w niedawnej przeszłości) uważają, że wyciszanie myśli i psychiki nie jest im potrzebne. Wiele osób uczestniczyło w ćwiczeniach uczących kontroli reakcji. Jednak tylko nieliczni wypracowali taką umiejętność. Kontrola reakcji zaczyna się od kontroli myśli, wyłączenia dywagacji intelektualnych, oceny, wartościowania: co jest dobre, co złe, pozytywne - negatywne. To początek żmudnej pracy prowadzącej do skutecznego oddzielenia się od przeszłości, to usunięcie wspomnień i nie wracanie myślą do zdarzeń przeszłych, które aktualnie już nie mają żadnego znaczenia. Pojawiające się obrazy z przeszłości - zdarzeń, sytuacji, osób należy neutralizować jak najszybciej, by myśl nie wiązała się z wibracją przeszłej chwili, zdarzenia, osobą i nie ożywiała dawnych wzbudzeń emocjonalnych.

Wracanie do przeszłości jest obecnie niebezpieczne - bo wiąże się ze ściągnięciem w obręb energii indywidualnej różnorodnych starych tworów emocjonalnych, myślokształtów, spod których wpływu nie będzie można się już wyzwolić - aż do momentu całkowitego wyczerpania własnych zasobów energii.
Neutralizacja wspomnień, pragnień - to myślowe odcięcie się od nich. nieskupianie na nich uwagi. Umożliwia to szybkie rozładowanie związanych z daną sytuacja napięć energetycznych i rozbicie wszelkich myślokształtów. W przerywaniu łączności z pojawiającymi się obrazami z przeszłości, czy powstającymi wyobrażeniami może pomóc skupienie na oddechu lub spokojne liczenie. Chodzi o to, by przestrzeń umysłu oczyścić ze zbędnych tworów i zabezpieczyć przed narastającym chaosem, rozedrganiem na wszystkich poziomach energetycznych. Nie należy wiec szukać źródła chaosu, jego przyczyn - a skupić się na wyciszeniu reakcji. Krótkie proste decyzje typu: wyciszam reakcje ciała, jestem spokojny, odłączam myśl od materii - pomogą w zatrzymaniu napływających myśli, obrazów. Rozdrażnienie powstałe w wyniku wzmożonej odbiorczości zmysłowej (obecnie się uaktywnia) również neutralizujemy oddechami lub skupieniem uwagi np. na pracy, czy czynności, która przerwie natłok myślowy. Wyłączenie pracy intelektu - to podstawowy warunek do utrzymania w sobie stanu spokoju, co jest równoznaczne z niewytracaniem energii. Intelekt to narzędzie, które powinno być uruchamiane tylko wówczas - gdy mamy do rozwiązania jakiś problem, do zrozumienia jakiegoś zjawiska lub procesu. Poza tym powinien być całkowicie wyłączony.Dodatkową pomocą w opanowaniu reakcji ciała może być także bardzo ciche (na granicy słyszalności) słuchanie spokojnej muzyki. Skłania to do maksymalnego skupiania się na odtwarzanych dźwiękach, koncentruje uwagę i nie dopuszcza do włączania dywagacji intelektu, tworzenia obrazów lub myślokształtów. Również stosowanie ćwiczeń relaksacyjnych pomoże wzmocnić koncentrację i skupić myśl na przestrzeniach wewnętrznych. By ułatwić wykonywanie ćwiczeń można je samemu nagrać na kasetę magnetofonowa i odsłuchiwać. Kontrola myśli i reakcji, koncentracja myśli i czujność - to trzy podstawowe zasady umożliwiające jednostce trwanie.

Kontrola - to niedopuszczanie do reakcji na różnorodne bodźce, napływające ze świata materii, które mogą niszczyć chroniącą ciało otokę energii (energia indywidualna). Wniknięcie wielu silnych bodźców w obręb psychiki i umysłu można porównać do wtargnięcia w przestrzeń indywidualną tłumu ziejącego złością, wyładowującego na nas całą skumulowaną w sobie agresję. Jednostka w takiej sytuacji nagle zaczyna odczuwać rozdrażnienie, niepokój, pobudzenie psychiczne, czy uporczywe myśli np. samobójcze. Pamiętajmy także, że jesteśmy częścią całości i odbieramy wszystkie procesy, jakie w tej całości zachodzą. A ponieważ obecnie wszelkiego rodzaju wzbudzeń energetycznych jest coraz wiece] (rozładowania programów, pul poszczególnych ideologii) - to ilość bodźców dopływająca do ciała -także jest coraz większa. Jeżeli nie opanuje się powstających reakcji to może dojść do gwałtownych rozładowali, w postaci silnych wzbudzeń emocjonalnych, natłoku różnorodnych, dręczących myśli. Świadomość zewnętrzna, która nagle styka się z ogromnym ładunkiem energetycznym: złości, nienawiści, lęku, rozdrażnienia zazwyczaj reaguje szokiem: gwałtownym atakiem płaczu, wzmożoną reakcją lękowa, depresją itp. Stany emocjonalne wzmacniają cechy, które wymuszają na ciele określony typ zachowań i sposób myślenia. Ciało nagle podłącza się do „obcego” mu programu i wykonuje cudze polecenia.
Jeżeli w momencie dostrzeżenia napływu „obcych” energii do ciała, nastąpi opanowanie reakcji, zatrzymana zostanie praca intelektu, wyciszona psychika - to nachodząca przestrzeń przenika się z naszą nie powodując żadnych skutków. Często napór energii jest tak duży, że nie można zatrzymać go jedną decyzją. Nie wystarczy kilka oddechów, czy ćwiczenia relaksacyjne. Wówczas najlepiej zająć się konkretną pracą i skupić wyłącznie na wykonywanej czynności. Tak by przenieść uwagę z powstającego w umyśle chaosu i nie zasilać go. Kontrola reakcji wiąże się także z odrzuceniem obrony własnych racji, pragnieniem przekonania kogoś do własnych poglądów czy opowiadaniem się za którąś ze, stron konfliktu. który nas nie dotyczy. Dzisiaj jest już za późno na przekonywanie kogokolwiek o słuszności własnego myślenia, czy postrzegania rzeczywistości. Jeżeli człowiek dotąd nie uzyskał określonej wiedzy - to próżny jest trud pobudzenia go teraz do myslenia. Nie rozumie sygnałów przekazywanych do niego, choć słyszy i zna wypowiadane przez nas słowa. Energia przekazywana wraz z informacją rozdrażnia go, powodując agresję (najczęściej skierowaną na informatora).

Nie dziwmy się więc, gdy zostaniemy zaatakowani w sposób niezwykle gwałtowny. Sami powodujemy taki atak Jest to obrona jednostki „uświadamianej" na siłę przed ładunkiem energetycznym. którego nie może przyjąć, bo podczas całego swojego istnienia nie wypracowała odpowiedniej jakości instrumentów rozumienia. Koncentracja myśli jest umiejętnością skupienia myśli do „punktu” tzn. utrzymania stanu ciszy umysłu bez względu na to czy ciało odpoczywa, czy pracuje. Podczas wykonywania jakiegokolwiek zajęcia myśl powinna być skupiona na wykonywanej w danej chwili czynności. Ułatwia to bardzo pracę i chroni przed popełnieniem pomyłki. Równocześnie jest przygotowaniem do procesu tworzenia - czyli precyzyjnego formułowania myśli i skupiania energii. Myśl rozproszona na wielu problemach równocześnie traci siłę oddziaływania. Czujność wiąże się z obserwacją rzeczywistości, a nie jej oceną, wyważaniem każdego podejmowanego działania, przemyśleniem doświadczenia, w jakie wprowadzamy ciało. Umiejętność samodzielnego myślenia umożliwia precyzyjne określenie skutków różnorodnych doświadczeń, bez konieczności uczestniczenia w nich. Człowiek stając się czujnym obserwatorem rzeczywistości potrafi rozpoznawać przyczyny zjawisk, jakie obecnie zachodzą na planecie i równocześnie wyciągać z nich wnioski. Unika wówczas wielokrotnego, zbędnego wprowadzania ciała w podobne doświadczenia. Nie daje się zwodzić pozorom, nic me wnoszącym hasłom, czy złudnym wartościom. Świadomość zewnętrzna człowieka została nauczona i utwierdziła w sobie nawyk szukania sensacji, uczestniczenia w emocjonujących zdarzeniach i zjawiskach. To też dąży nieustannie do nowych ekscytujących doświadczeń. Człowiek sądzi, że tylko wówczas rozwija się. poznaje nowe obszary, uczestniczy w prawdziwym życiu. Ciało ma wtedy poczucie własnej ważności, spełniania szczególnej misji. Ci, którzy chcą uczestniczyć w nowym procesie, muszą odrzucić taki sposób rozumowania. Ten, kto jest świadomy zachodzących procesów we Wszechświecie, wie że nie pełni żadnej misji -jedynie wykonuje wraz z innymi, konkretne zadanie. Poczucie wielkości, własnej wyjątkowości jest jedynie wytworem umysłu i skutkiem wybujałych wyobrażeń o sobie. Pragnienie bycia kimś wyjątkowym, wybranym - to kolejny miraż, który doprowadza do samozagłady, utraty możliwości świadomego uczestnictwa w procesie tworzenia nowej rzeczywistości.

Widzenie i rozumienie człowieka jako całości ułatwia praktyczne zastosowanie powyższych zasad. Ciało jest jedynie narzędziem służącym do wprowadzania określonej myśli w materię. Jest pionkiem poruszanym myślą jednostki. Każdy jego ruch, działanie wywoływane jest określoną myślą, która równocześnie uruchamia konieczną do jego realizacji energię. Istotne jest, by każdy ruch wykonywany był zgodnie z impulsami jakie jednostka przesyła do ciała, a nie powodowany bodźcami płynącymi od grup czy poszczególnych ideologii. Nieutożsamianie się z ciałem i rozumienie, jaka jest jego funkcja ułatwia rozpoznawanie bodźców ( impulsy pochodzące z wnętrza lub zewnętrzne) i podjęcie decyzji o ich realizacji lub wstrzymanie jakiekolwiek działania. Dostrzeganie miejsca, jakie zajmuje ciało w całościowej konstrukcji człowieka - jest podstawowym warunkiem do utrzymania kontroli nad własnymi instrumentami poznawczymi (intelekt, psychika, zmysły). Kolejnym istotnym elementem kontroli myśli jest odejście od planowania przyszłości w materii, tworzenia swojego przyszłego wizerunku , zadań, które musimy jeszcze wykonać. Planowanie jest umiejscawianiem własnego ciała w określonym miejscu i czasie w materii. Wyobrażenia przyszłości powodują tworzenie programu, który ciało musi wcześniej czy później zrealizować, choćby szczątkowo. Skupiana myśl na tworzonym obrazie zasila wyznaczony przez nas cel np. Oczekiwanie na przyjście Mesjasza, zbawiciela - to nic innego jak skupianie przez hierarchów religijnych energii myśli ludzkiej na programowaniu przyszłości. Wiedząc, że to myśl uruchamia wszelkie zjawiska tworząc obrazy przyszłego życia w materii, chcą w ten sposób przedłużyć dotychczasowy obowiązujący materię program: sposób myślenia, reagowania. Poprzez skupianie uwagi na ideologiach ich twórcy skupiają ludzką uwagę na sobie, dzięki czemu korzystają z energii mas. Celem tych wszystkich działań są próby przedostania się w nowy proces. Hierarchie duchownych różnych wyznań wiedzą, że człowiek nie jest jedynie ciałem - planują, że po rozpadzie form materialnych oni przetrwają, choćby jako dusze (jak działo się to w poprzednich cyklach). Obecnie jednak taki proces jest niemożliwy - bowiem w zetknięciu z energiami nowego zamysłu (proces zachodzi obecnie) - następuje całkowity rozpad wszelkich ideologii - skupisk myśli stanowiących bazę ich istnienia (zamysł ideologii) i ciał je zasilających. Odłączana energia po zneutralizowaniu staje się budulcem w nowym procesie. Stąd dziś najważniejsze jest nie wiązanie myśli z żadną z ideologii, bo to wyklucza uczestniczenie w nowym procesie.
0 x



filiżanka
Posty: 347
Rejestracja: poniedziałek 24 cze 2013, 13:29
x 2
x 7
Podziękował: 646 razy
Otrzymał podziękowanie: 582 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: filiżanka » wtorek 30 wrz 2014, 12:35

Zamiast pomocy w poznawaniu mechanizmów tworzenia, dzieleniu się z Ziemianami wiedzą, zgotowali im piekło, wykorzystując ich słabości. Dlatego dzisiaj konieczna staje się całkowita ''likwidacja'' wszystkich istot, które odpowiedzialne są za aktualny stan myśli zewnętrznej i kształt rzeczywistości materialnej. Wszelkie zaniedbania, jakie powstały w stosunku do istot znajdujących się na niższych niż człowiek poziomach rozwoju muszą zostać nadgonione.

Wszystko pięknie, tylko "likwidować" nikogo nie potrzeba.
Pomysł zemsty na wrogu, wyładowania złości za zło "nam niewinnym" poczynione , na jakąś grupę istnień jest starym programem właśnie.
A to wszyskiemu winne były kobiety, a to żydzi a to Kurdowie, chrześcijanie, muzułmanie, komunisci ,komoseksualiści, syntetyki (nawet po to specjalnie utworzono taką sztuczna kategorę ).
Tu śwaitełko pomarańczowe miga.
.....................
Dobra część o wyciszaniu myslenia i bełkotu umysłu.
To co istotne przyczodzi pozawerbalnie, jeżeli zrobi się temu miejce, w ciszy.
..............
Medytacja to nie są rozmyslania ani łączenie sie umysłem z "mystszem".
Starałam się to wytłumaczyć w wątku o basurdalnym tytule "Za i przeciw medytacji" ale sztandardowi forumowicze trzymają widzę lejce poznania sztywne :)
................
Całościowe zebranie pomocne, jak kto czytać zechce. ;)
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » wtorek 30 wrz 2014, 21:38

filiżanka napisała....
Wszystko pięknie, tylko "likwidować" nikogo nie potrzeba.


Oczywiście, że nie potrzeba, bo......''likwidować'' jest w cudzysłowie ;)

bowiem w zetknięciu z energiami nowego zamysłu (proces zachodzi obecnie) - następuje całkowity rozpad wszelkich ideologii - skupisk myśli stanowiących bazę ich istnienia (zamysł ideologii) i ciał je zasilających. Odłączana energia po zneutralizowaniu staje się budulcem w nowym procesie. Stąd dziś najważniejsze jest nie wiązanie myśli z żadną z ideologii, bo to wyklucza uczestniczenie w nowym procesie.

Przypominam, że ....tak twierdzą anonimowi twórcy tego przekazu i to ich przemyślenia :D
0 x



herbusmoła
Posty: 86
Rejestracja: piątek 19 sty 2018, 00:14
x 1
Podziękował: 7 razy
Otrzymał podziękowanie: 48 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: herbusmoła » czwartek 07 cze 2018, 15:08

Proste pytanie - "Janusz" czemu Ty Pan (bo ty tak się zwracasz do mnie) jeszcze tu na tej planecie (planecie zwierzątek) jesteś - masz tą świadomość :?: :!:
No bo chyba powinieneś już być poza...gdzieś (poza) a jesteś /jesteśmy wszyscy z tym samym pytaniem obok siebie :)

"Nowy etap rozwoju człowieka" - ile razy to słyszałem od ludzi których szanuję i lubię...mówi o tym wielu i wielu nic więcej nie jest w stanie dodać..
Ludzie nigdy nie opuszczą Ziemi no chyba że ich duch obojętnie co planeta umiejscowienia o nim świadczy się wzniesie ponad to co jest tu granicą - a się nie wzniesie :twisted: bo jest taki płytki :) Wszystko co jest w stanie w siebie przyjąć będzie się rozchodzić zawsze o prywatę, ego i dobro ogółu który to ogół jest zagrożeniem dla wolnej woli która jest przepustką do..nieważne :oops:
0 x



Awatar użytkownika
janusz
Posty: 19105
Rejestracja: środa 14 lis 2012, 22:25
x 28
x 901
Podziękował: 33080 razy
Otrzymał podziękowanie: 24134 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: janusz » piątek 08 cze 2018, 00:58

herbusmoła pisze...
Proste pytanie - "Janusz" czemu Ty Pan (bo ty tak się zwracasz do mnie) jeszcze tu na tej planecie (planecie zwierzątek) jesteś - masz tą świadomość :?: :!:
No bo chyba powinieneś już być poza...gdzieś (poza) a jesteś /jesteśmy wszyscy z tym samym pytaniem obok siebie :)
Proste jest to, że każdego ''gnębi'' co innego. Wątpię też w bliskość poglądów szanownego Pana z moimi.
Jeszcze raz zacytuję anonimowych autorów tego tematu...
"Choć w mowie mędrców słychać prawdy powiew świeży, bądź ostrożny bo i prawdę dozować należy.''
1 x



Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: songo70 » czwartek 11 lip 2019, 15:13

..z tą "likwidacją" to sprawa stanęła nawet na forum galaktycznym w tej rozmowie:
viewtopic.php?f=21&t=230&p=105982#p105982
no tak- jesteśmy kulą u nogi całego postępu w rozwoju i wznoszenia wszechświata, może nawet całej kreacji,-
wszystko jest połączone jak koraliki na jednym sznurku- dlatego właśnie z tego powodu oczy reszty na nas :shock:
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

Awatar użytkownika
songo70
Administrator
Posty: 16907
Rejestracja: czwartek 15 lis 2012, 11:11
Lokalizacja: Carlton
x 1085
x 540
Podziękował: 17150 razy
Otrzymał podziękowanie: 24207 razy

Re: Nowy etap w rozwoju człowieka i Wszechświata.

Nieprzeczytany post autor: songo70 » piątek 12 lip 2019, 06:41

Niezamierzona, ale jednak twórcza droga ludzkich bogów

https://youtu.be/ztqkQQ89_2c
0 x


"„Wolność to prawo do mówienia ludziom tego, czego nie chcą słyszeć”. George Orwell. "
Prawdy nie da się wykasować

ODPOWIEDZ