Zielarstwo - "Leki z bożej apteki"

Ożarowski A. Jaroniewski W. - Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie

http://pl.scribd.com/doc/17748459/O%C5%BCarowski-A-Jaroniewski-W-Ro%C5%9Bliny-lecznicze-i-ich-praktyczne-zastosowanie

Czy ktoś stosował mieszanki z tej 'encyklopedii' ?

abcd

Ja nie.

forester

Właściwości oleju z pestek dyni

Działanie oleju z pestek dyni na zdrowie człowieka
Wykorzystanie oleju z nasion dyni w różnych terapiach leczniczych

Olej z nasion dyni (Oleum Cucurbitae)

Olej z nasion dyni zawiera głównie kwasy nienasycone z grupy n- 6 i n-3 potocznie nazywane omega 6 i omega3, gdzie pierwszego jest ponad 40% w postaci kwasu tłuszczowego linolowego (LA), a drugiego ok. 15% w postaci kwasu tłuszczowego linolenowego (ALA).

Razem NNKT jest więc ok. 55%.

Ponadto olej z dyni zwiera ok. 35% kwasów tłuszczowych jednonienasyconych - potocznie zwanych omega 9. Oraz ok. 10% kwasów nasyconych.

Występują w nim również inne substancje odżywcze: witaminy: E, B1, B2, B6, dużą ilość witaminy: A, C i D, potas, selen i cynk, a przede wszystkim fitosterole.

Ze względu na łatwo przyswajalne źródło cynku, którego poziom u większości ludzi jest zbyt niski, co u mężczyzn może powodować dolegliwości związane z prostatą olej z pestek dyni jest zalecany w profilaktyce i pomocniczo w utrudnionym oddawaniu moczu we wczesnych stadiach przerostu gruczołu krokowego. Pomocne są tutaj zawarte w oleju fitosterole. Dlatego olej z nasion dyni zalecany jest w schorzeniach pęcherza i dróg moczowych. Znaczne ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych pomagają także w regulacji poziomu cholesterolu i zapobieganiu miażdżycy.

Od dawna olej z nasion dyni jest uważany za środek o działaniu przeciwpasożytniczym dzięki zawartym w nim w skondensowanej formie związkom czynnym tzw. kukurbitacynom.

Centrum Diagnostyczno-Lecznicze Polania korzystając z uwag parazytologów używa oleju z dyni i lnu w terapii przeciw pasożytom.
Oddziaływanie zdrowotne w różnych jednostkach chorobowych oleju z nasion dyni:
- stosowany w normalizacji pracy gruczołu krokowego,
- zalecany przy stanach zapalnych układu płciowego,
- zalecany we wszelkich schorzeniach gruczołu krokowego,
- stosowany wspomagająco w leczeniu raka gruczołu krokowego
- zalecany przy regulacji poziomu cholesterolu
- stosowany w profilaktyce miażdżycy
- stosowany w chorobach pasożytniczych poprzez zawarty w nim squalen
- zalecany w chorobach wątroby
- zalecany we wszystkich schorzeniach, gdzie NNKT mają podstawowe znaczenie w profilaktyce i leczeniu.
Oddziaływanie zdrowotne oleju z nasion dyni poprzez zawartość kwasów tłuszczowych z grupy n- 6 ( LA ) jest bardzo podobne do oddziaływania kwasów tłuszczowych z grupy n-3 ( ALA). Jednak obydwa spożywane komplementarnie mają najefektywniejsze oddziaływanie na organizm człowieka.

Brak któregokolwiek z nich w codziennej diecie lub spożycie w postaci zdegenerowanej (utlenienie, zepsucie, produkcja z ekstrakcji) powoduje dysfunkcje organizmu człowieka i przyczynia się do powstawania wielu chorób degeneracyjnych. W oleju z nasion dyni występują obydwa potrzebne nam w codziennej diecie NNKT.

Komórka człowieka a dokładniej błona komórkowa potrzebuje codziennie niewielkiej ilości kwasów tłuszczowych z grupy n- 3(ALA), n- 6 ( LA) i 9. Jeżeli nie dostarczymy organizmowi świeżych, dobrych tłuszczów z tych grup należących do NKT to organizm zmuszony jest wbudować w błony komórkowe te zdegenerowane, które są mu dostępne z pożywienia wysokoprzetworzonego, co w rezultacie doprowadza do powstania wielu chorób degeneracyjnych, związanych ze stanami zapalnymi, kończąc na niedotlenieniu komórki.

W oleju z nasion dyni 10 STOPNIOWYM ZŁOTOPOLSKIM wszystkie potrzebne świeże kwasy tłuszczowe występują równocześnie w bardzo dobrych proporcjach.

Oddziaływanie ich na organizm jest więc wyjątkowe pod warunkiem, że olej pochodzi z produkcji mieszczącej się w standardach "olejów dziewiczych", które w tłoczni ZŁOTO POLSKIE są normą zakładową.

Wybór dyni do produkcji oleju zawierającego niezbędne LA i ALA nie jest przypadkowy. Dynia jest rośliną zawierającą duże ilości dobrze przyswajalnego cynku i fitosteroli. Jest więc znakomitym uzupełnieniem diety w chorobach prostaty i całego układu moczowego - szczególnie dla mężczyzn. Olej z dyni posiada właściwości przeciwzapalne.

Wyróżnia się on spośród wszystkich olejów charakterystyczną ciemną brązowo- zieloną barwą i specyficznym orzechowo- owocowym smakiem i zapachem. Ten przysmak określany za regionalny cud natury prowincji SRTYRIA w Austrii jest dodawany do wielu potraw. Według tamtejszych przepisów doskonale smakuje gdy polejemy nim prawdziwe lody śmietankowe lub sernik wiedeński. Jest więc kulinarnym wyzwaniem dla smakoszy ceniących sobie zdrowie.

http://www.hipokratesa.pl/olej-z-pestek-dyni-olej-z-dyni.html

AgaJaga

Forester, a jak jest z utlenianiem tego oleju? Dla mnie to ważne bo, chociaż trzymam oleje w lodowce to nijak nie dam rady "przejeść" ich np w ciagu tygodnia po otworzeniu. Szkoda trochę konsumować na "sile" lub wyrzucać...

@Aga, każdy olej możesz "zakonserwować" witaminą E, lub dodaniem BHT, co dla niektórych jest już bardziej kontrowersyjne.
Jednak obydwie substancje są potężnymi antyutleniaczami i pozwalają uniknąć zjawiska jełczenia tłuszczy, co jednak nie oznacza, że można wystawiać dany produkt na działanie światła, czy przechowywać go poza lodówką.

forester

AgaJaga pisze:Forester, a jak jest z utlenianiem tego oleju? Dla mnie to ważne bo, chociaż trzymam oleje w lodowce to nijak nie dam rady "przejeść" ich np w ciagu tygodnia po otworzeniu. Szkoda trochę konsumować na "sile" lub wyrzucać...

Olej z pestek dyni należy przechowywać w suchym i ciemnym pomieszczeniu, w temperaturze nie wyższej niż 20 stopni C. Pomimo wysokiej zawartości kwasów tłuszczowych, które zwykle szybko się utleniają i jełczeją, olej może być przechowywany nawet do 3 miesięcy (oczywiście w szczelnym opakowaniu). Wszystko dzięki zawartości przeciwutleniaczy (głównie witaminy E). Przechowywany w lodówce olej może tężeć, co ustępuje niedługo po jego wyjęciu.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/olej-z-pestek-dyni-na-pasozyty-i-nie-tylko-zastosowanie-i-wlasciwosci_36388.html

Amitiel

SOK Z BRZOZY - oskoła, bzowina.

Sok może być pozyskiwany bezpośrednio z pnia drzewa lub z gałęzi. Sok wypływa tylko na wiosnę przez krótki czas ok.2-3 tyg.

- wzmacnia i odmładza organizm,

- wspomaga odchudzanie,

- reguluję przemianę materii,

- uzupełnia dietę w mikroelementy,witaminy, związki żywiczne,

- wspomaga pracę nerek,

- wypłukuje z przewodu moczowego złogi,

Sok z brzozy bogaty jest w witaminy i mikroelementy.

W jego składzie znajdziemy m.in.: kwas cytrynowy,kwas jabłkowy, wapń, fosfor, potas, magnez, żelazo, witaminy z grupy B,miedź, związki żywiczne oraz garbniki.

Brzoza - w medycynie naturalnej uznawana jest za roślinę leczniczą o charakterze przeciwnowotworowym. Właściwości antyrakowe wykazuje głównie czyr brzozowy, czyli dobrze widoczne na pniu drzewa czarne spękania i narośla.

Według medycyny chińskiej oskoła ma jeszcze szersze właściwości: dostarcza duże ilości energii witalnej, oczyszcza wątrobę, poprawia ukrwienie i elastyczność skóry,leczy trądzik oraz pomaga na porost włosów. W medycynie naturalnej sok z brzozy pomaga w leczeniu takich chorób jak: artretyzm, podagra, szkorbut, anemia,ciężko gojące się rany, wrzody, angina i egzemy.

Sok z brzozy pomaga przede wszystkim wydalić z organizmu niebezpieczne jony sodu i chloru. Znajdziemy je głównie w konserwantach i środkach chemicznych polepszających smak potraw! Właściwości lecznicze wykazują również liście oraz pączki brzozy.

Kuracja sokiem z brzozy

Należy ją przeprowadzać w odstępach czasowych, stosować regularnie w ciągu kilkunastu dni. Najlepiej przez 2-3 tygodnie pić sok z brzozy 2-3 razy dziennie. Soku z brzozy nie trzeba wypijać dużo, wystarczy ćwiartka szklanki każdorazowo. Dla osób szczególnie osłabionych można zastosować podwójną dawkę i dziennie spożywać szklankę soku, najlepiej rozkładając picie na 3-4 razy w ciągu dnia.

Ze względuna bogactwo mineralne i witaminowe soku z brzozy nie należy łączyć z niektórymisubstancjami. Szczególnie w czasie kuracji należy zrezygnować z: czarnejherbaty, kawy, alkoholu, szpinaku, czekolady, szczawiu,

Warto w czasie kuracji także ograniczyć ilość zjadanych wędlin! Wymienione powyżej produkty zawierają w nadmiarze substancje, które mogą wchodzić w reakcje chemiczne i generować odkładanie toksyn w naszym organizmie lub po prostu działać niekorzystnie na ciało.
https://pl-pl.facebook.com/notes/krzysz ... 1941425458

Sok już leci więc zachęcam do zbierania. Warto! Ja od 5 lat zbieram

Pozdrawiam serdecznie

Amitiel

SYROP Z PĘDÓW SOSNY

Jest idealny na wszelkie problemy z kaszlem, chrypką i katarem, wzmacnia cały organizm, działa napotnie, a przede wszystkim można przygotować go w dwóch wersjach – dla dzieci i dla dorosłych.Wersja dla dorosłych jest zaprawiana alkoholem.
Pędy zbieramy pod koniec kwietnia lub na początku maja (właściwie zależy to od pogody)
Najlepsze są pędy długości około 10cm bo te mają najwięcej soku.Najlepiej zbierać je z kilku stanowisk. Można też dorzucić kilka kwiatostanów męskich (pyłek) Po zerwaniu najlepiej od razu układac je w słoiku przesypując cukrem. Można dodać cukier trzcinowy lub miód.

Zamknięte słoiki odstawiamy na parapet na około 6 tygodni. Dobrze jest nimi wstrząsać aby cukier się szybciej rozpuszczał, a następnie zlewamy zdrowotny sok.
Ja po zlaniu syropu, pędy zalewam alkoholem i odtawiam w ciemne miejsce na około miesiąc czasu. Następnie zlewam i mam zdrowotną nalewkę Nalewka ma lekko zielonkawy kolor.

Syrop z sosny posiada wiele cennych właściwości - głównie wykrztuśne i przeciwbakteryjne. Olejek sosnowy, który zawiera pinen i borneol, świetnie działa w nieżycie górnych dróg oddechowych, chrypce, suchym kaszlu. Syrop z sosny ułatwia odkrztuszanie, dezynfekuje drogi oddechowe i je udrożnia. Przynosi znaczną ulgę w przeziębieniach, a także grypie, katarze, zapaleniu oskrzeli i gardła. Specyfik ten ma także działanie napotne. Ponieważ zawiera znaczną ilość witaminy C i soli mineralnych, stosuje się go również jako preparat wzmacniający i uodparniajacy cały organizm.

Pachnący żywicą syrop z sosny, a właściwie z jej młodych pędów stanowi też oryginalny dodatek do herbaty.

Zawartość substancji leczniczych w pączkach i pędach sosny

Gorycze – związki chemiczne o gorzkim smaku. Przyjmowane w małych dawkach przed jedzeniem pobudzają apetyt, działają uspokajająco i wzmacniająco. Polecane rekonwalescentom i osobom osłabionym.

Kwasy żywiczne – związki chemiczne, które są głównym składnikiem kalafonii. Stosowane są też do wyrobu farb i lakierów oraz jako dodatki do mydeł.

Flawonoidy – organiczne związki chemiczne o działaniu przeciwutleniającym, przeciwzapalnym, moczopędnym i rozkurczowym.

Węglowodany (cukry) – dodają organizmowi energii.

Witamina C – wzmacnia odporność, neutralizuje wolne rodniki.

Sole mineralne – regulują gospodarkę wodną organizmu, korzystnie wpływają na kości.

Dawkowanie syropu z sosny

Profilaktycznie: 1 łyżeczka z rana lub jako sok do wody albo dodatek do herbaty.

W czasie choroby:

dorośli 3-4 razy dziennie po jednej łyżeczce;
dzieci 3 razy dziennie po jednej łyżeczce.

Zaletą syropu z sosny jest to, że jest lubiany przez dzieci ze względu na słodki smak

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/ ... 41538.html

Pozdrawiam serdecznie

Amitiel

Sok z mniszka lekarskiego

Na początek postanowiłam zachęcić Was do korzystania z takiej roślinki jak popularny mniszek lekarski. Mniszek jest także doskonałym dodatkiem do zielonych soków, szejków, zup.
Najważniejsze, że ,,chwasty" nie są hybrydowane, ani zmieniane genetycznie, nie używa się do ich produkcji pestycydów, ani również nie rosną w szklarniach.
Są zupełni inaczej połączone z Matka Ziemią, ich system korzeniowy sięga znacznie głębiej niż korzenie naszych udomowionych roślin, dlatego żadne najbardziej bio (organiczne) szpinaki, czy jarmuże nie mogą się z nimi równać.
Wystarczy wyjść na spacer, schylić się i w kilka minut surowce na obiad lub kolację już są gotowe, za ZUPEŁNA DARMOCHĘ!!!

Mniszek lekarski - skład i działanie

Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) jest skarbnicą cennych substancji, do których zaliczamy:

- witaminy C, D, A oraz witaminy z grupy B
-garbniki
-flawonoidy
-potas, magnez, krzem, żelazo
-związki triterpenowe o działaniu przeciwzapalnym, przeciwwirusowym, antyoksydacyjnym i przeciwmiażdżycowym
-inulina – jest rozpuszczalnym błonnikiem, obniża poziom cholesterolu, wzmacnia układ odpornościowy, utrzymuje prawidłową mikroflorę jelit, obniża poziom cukru we krwi
-karotenoidy
-laktony seskwiterpenowe o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwwirusowym, przeciwgrzybiczym i antyoksydacyjnym
-kwasy polifenolowe (kwas chlorogenowy, kawowy, cykoriowy)
-cholina i asparagina – warunkują prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego

Tak bogaty skład mniszka decyduje o jego działaniu:

- Żółciopędnym
-Moczopędnym
-Odtruwającym i oczyszczającym organizm
-Przeciwmiażdżycowym
-Rozkurczającym
-Przeciwcukrzycowym
-Przeciwzapalnym
-Przeciwbakteryjnym, przeciwwirusowym i przeciwgrzybiczym
-Antyoksydacyjnym
-Surowiec leczniczy

Przeciwwskazania do stosowania mniszka lekarskiego
Mniszek może powodować uczulenie, a w przypadku nadkwaśności soku żołądkowego i wrzodów żołądka może wzmagać dolegliwości. Konsultacji z lekarzem wymaga stosowanie mniszka przy niedrożności jelit, niedrożności dróg żółciowych oraz przy ropniaku pęcherzyka żółciowego.

Przygotowanie soku:
https://www.youtube.com/watch?v=8DWli3lof-M

http://rawstaurant.blogspot.com/2012/05 ... -jego.html

Amitiel

MIÓD Z MNISZKA LEKARSKIEGO

Obrazek

Wspaniały,gęsty,przesmaczny miód z mniszka lekarskiego.Doceniam jego właściwości lecznicze oraz smak i konsystencję. Przygotowuję go każdej wiosny.Wszystkim gorąco polecam

SKŁADNIKI:

- mniszek lekarski kwiaty (mniszek lekarski czyli mlecz,główki kwiatów): 500 sztuk
- cukier biały: 1 kilogram
- cytryna: 1 sztuka
- przegotowana woda (gorąca): 1.5 litra

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:

1.Zebrać do koszyka 500 kwiatów mniszka lekarskiego).Odciąć same główki kwiatów,zalać półtora litra gorącej(przegotowanej)wody.Odstawić na 90 minut.Ja zostawiam na całą noc.
2. Odcedzić sok.Dodać do niego 1 kg cukru i odcedzony przez gazę sok z jednej cytryny.Gotować przez 40 minut na małym ogniu, przekładać do słoików.

Taki miód ma mnóstwo leczniczych właściwości,np.obniża poziom cholesterolu,stosowany przez diabetyków,pomaga w leczeniu miażdżycy,otyłości,reumatyzmu itp. Pomaga w schorzeniach dróg żółciowych i kamicy żółciowej oraz niweluje problemy wątrobowe. Podnosi odporność organizmu.Niezwykle smaczny.Jest o wiele lepszy od syropu klonowego.Miód z domowej spiżarni można przelać do małych słoiczków i podarować bliskim jako kulinarny prezent.

Obrazek

Syrop z mniszka lekarskiego jest stosowany głównie w celu łagodzenia kaszlu. Jednak miód z mniszka przyśpiesza także gojenie się ran, oczyszcza organizm z toksyn i wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe, co czyni go jednym z najbardziej uniwersalnych ziół leczniczych. Sprawdź, jakie jeszcze właściwości lecznicze ma syrop z mniszka lekarskiego.

Syrop z mniszka lekarskiego jest pozyskiwany z kwiatów, korzeni czy łodygi tzw. mlecza. Jego kolor, konsystencja i smak przypominają miód, dlatego wiele osób mówi o nim: miód z mniszka. Syrop z mlecza, podobnie jak miód, jest także środkiem łagodzącym kaszel. Jednak miód z mniszka lekarskiego ma o wiele więcej właściwości prozdrowotnych niż miód dzięki bogactwu cennych składników, takich jak:

-witaminy: A, C i D - niezbędne m.in. do właściwego funkcjonowania układu odpornościowego i kostnego;
-witaminy z grupy B (np. B4, czyli cholina) korzystnie wpływają na układ nerwowy i wspomagają pracę wątroby w usuwaniu toksyn z organizmu;
-minerały: potas, magnez, krzem, żelazo - wspomagają pracę układu nerwowego, pokarmowego i odpornościowego;
-garbniki - mają działanie przeciwzapalne, przeciwświądowe i znieczulające skórę. Mają także właściwości bakteriobójcze, dzięki czemu zwalczają infekcje zapalne błon śluzowych (np. gardła);
-związki flawonowe (flawonoidy) - posiadają właściwości antyoksydacyjne, w związku z tym opóźniają proces starzenia i zmniejszają ryzyko zachorowania na nowotwory czy choroby układu krążenia;
-triterpeny - obniżają poziom cholesterolu we krwi (zmniejszają skurcze naczyń krwionośnych), są także środkiem przeciwbólowym, przeciwwirusowym i przeciwgrzybiczym. Triterpeny mają także działanie detoksykacyjne;
-inulina - jest błonnikiem nietrawionym przez ludzkie enzymy, który obniża poziom cukru we krwi, chroni nasze jelita przed infekcjami, wzmacnia układ odpornościowy;
-kwas krzemowy - poprawia wygląd skóry: łagodzi wszelkie podrażnienia, wypryski i rany;
-kwasy polifenolowe: chlorogenowy - hamuje wchłanianie cukrów, kawowy - ma działanie przeciwmiażdżycowe, cykoriowy - poprawia przemianę materii. Ponadto kwasy polifenolowe
mają właściwości immunostymulujące, przeciwgorączkowe i przeciwreumatyczne;
-asparagina - aminokwas pobudzający procesy myślowe.

Właściwości lecznicze mniszka lekarskiego - dlaczego syrop z mniszka jest zdrowy?

Syrop z mniszka lekarskiego jest skarbnicą witamin, minerałów i innych substancji, które mają działanie prozdrowotne, w związku z tym może być stosowany w leczeniu wielu dolegliwości.
układ oddechowy - kaszel, chrypka, stany zapalne jamy ustnej i wszelkie infekcje dróg oddechowych (działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne)
układ pokarmowy - miód z mniszka stymuluje produkcję soków żołądkowych i poprawia trawienie
infekcje dróg moczowych - ze względu na działanie moczopędne syrop z mniszka łagodzi schorzenia pęcherza, nerek i kamicy moczowej
leczenie schorzeń wątroby (np. po przebyciu WZW czy marskości wątroby) i woreczka żółciowego
leczenie miażdżycy
łagodzenie stanów zapalnych skóry i przyśpieszenie gojenia się ran
oczyszczanie organizmu z toksyn

Dawkowanie syropu z mniszka lekarskiego

Zaleca się stosować 2-3 łyżeczki miodu z mniszka lekarskiego dziennie. Syropem można np. posłodzić herbatę, a także posmarować kromkę chleba.
Kto nie może stosować syropu z mniszka lekarskiego?
Syropu z mniszka lekarskiego nie mogą zażywać osoby zmagające się z wrzodami i nadkwaśnością żołądka. Z porady lekarza powinny skorzystać także osoby cierpiące na niedrożność jelit czy dróg żółciowych. Ze względu na dużą zawartość cukru, nie mogą go stosować także cukrzycy. Dla nich jest przeznaczony jedynie napar z kwiatów mniszka lekarskiego

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/d ... 41450.html

Amitiel

SOK Z POKRZYWY

Witam
W tym poście chciałabym napisać kilka słów o soku z pokrzywy. O właściwościach samej pokrzywy pisac nie będę ponieważ wielokrotnie tu na forum było o niej pisane. Właśnie teraz zaczyna się sezon na tą roślinkę i jeśli tylko ktoś ma możliwości powinien ją wykorzystać w swojej kuchni.

Sok z pokrzywy – jak działa?

to w pełni naturalna, a co najważniejsze łatwo przyswajalna forma żelaza, więc polecany jest szczególnie osobom z niedoborami żelaza
- zwiększa poziom czerwonych krwinek i hemoglobiny, wskazany jest przy anemii i osłabieniu
- ma działanie moczopędne, sok z pokrzywy polecany przy problemach z układem moczowym
-wspomaga usuwanie produktów przemiany materii (w tym złogi kwasu moczowego), oczyszcza krew i poprawia pracę wątroby
-pomaga obniżać ciśnienie oraz poziom cukru we krwi
-to źródło witamin i mikroelementów
-poprawia trawienie i metabolizm

Pokrzywa to pospolity chwast jednak o silnym działaniu. Moim zdaniem sok z pokrzywy to sok dla każdego. Jednak niektóre osoby powinny być ostrożne w jej spożywaniu. Przeciwwskazaniami do stosowania pokrzywy są m.in. planowane zabiegi chirurgiczne, stosowanie leków (szczególnie na cukrzycę oraz leków rozrzedzających krew), nowotwory macicy, cysty na macicy, częste krwotoki z dróg rodnych spowodowane polipami czy przewlekłe choroby nerek. Jeśli masz wątpliwości warto zasięgnąć rady lekarza:)

Sok z pokrzywy – jak wycisnąć z pokrzywy to co najcenniejsze?

Wprawdzie pokrzywa nie jest zbyt soczysta, ale da się z niej wycisnąć sok. To właśnie teraz jest najlepszy moment na zbiór młodej pokrzywy i warto to wykorzystać i zrobić sobie mały zapas. Jak? Ja wyciskam sok z pokrzywy i przelewam do pojemników na kostki lodu. Taką kostkę soku z pokrzywy możesz dodać np. do zielonego koktajlu:) Moja kostka wygląda tak:

Sok z pokrzywy możesz wprawdzie kupić w aptece, jednak ja preferuję świeży sok z pokrzywy, ponieważ to właśnie świeżo wyciskany zawiera maksymalną ilość witamin i pierwiastków jakie kryje w sobie pokrzywa. Sama pokrzywa w smaku jest mało wyraźna i pachnie trochę „sianem”. Warto dodać do niej coś orzeźwiającego i coś soczystego.Najlepsza do tego będzie wyciskara ale można też zrobić to ręcznie. Wystarczy przemielić pokrzywę przez maszynkę i wycisnąć sok przez gazę.

Prosty przepis na sok z pokrzywy

Ten sok jest banalnie prosty. Żeby przygotować szklankę zielonego soku z pokrzywą będziesz potrzebować:

1 szklankę liści pokrzywy
2 małe jabłka
1/2 gruszki
1/2 cytryny lub więcej jeśli lubisz mniej słodkie smaki

Pokrzywa – kiedy i jak ją zbierać

Najsmaczniejsza jest młoda, więc sezon wiosenny jest idealny. Najlepiej zbierać pokrzywę zanim zacznie kwitnąć (okres kwitnienia zaczyna się w czerwcu). Pokrzywa rośnie prawie wszędzie w lasach, rowach, przy drogach, a szczególnie chętnie w pobliżu wysypisk śmieci
Pamiętaj więc, by zbierać ją z dala od ulic i zaśmieconych miejsc, najlepiej w lesie i na łąkach.

Zbieraj ją w rękawiczkach, lub przez woreczek foliowy, żeby nie parzyła. Zebraną pokrzywę dokładnie umyj i susz w zacienionym miejscu, z dala od słońca. Po wysuszeniu oddziel liście od łodygi i przechowuj w suchych, szczelnych pojemnikach (ja swoje zapasy przechowuję w słoikach).

Pokrzywę przełóż (najlepiej w rękawiczkach) do miski i zalej zimną wodą, następnie umyj starannie wszystkie listki. Niektóre osoby zalecają dodatkowo sparzenie pokrzywy (co powoduje że pokrzywa przestaje parzyć) ja tego jednak nie robię ani w przypadku soku ani koktajlu. Wszystkie składniki wrzucaj na przemian do wyciskarki. Efekt końcowy? Słodki, zielonkawy sok. Jeśli chcesz, żeby twój sok miał bardziej intensywny zielony kolor dodaj kilka liści szpinaku. Możesz dla podkreślenia smaku dodać kilka listków mięty, a zamiast jabłka czy gruszki możesz dodać ananasa. To oczywiście tylko przykładowy i chyba najprostszy zestaw na sok z pokrzywą. Możliwości jest nieskończenie wiele:) Zachęcam do eksperymentowania.
http://surojadek.com/sok-z-pokrzywy/

Thotal

Pierwsze zbiory miałem już w marcu, do zielonego koktajlu dodaję 8 - 12 czubków pokrzywy (4 - 6 liści w jednym czubku).
Pokrzywa ma gorzki i niemiły smak, dlatego łączę jabłka, marchew, teraz jeszcze miętę i kwiatki mniszka lekarskiego.
Jak ktoś lubi BOMBY, to polecam

Pozdrawiam - Thotal

Amitiel

Ja również nie piję samego soku chociaż dla mnie nie jest tragiczny w smaku.(sok ze skrzypu to jest dla mnie wyzwanie) Jednak to ma być przyjemność więc sobie róznie go komponuję. Każdy mój spacer z córką kończy się przydźwiganiem do domu bukietu zieleniny

Jest tam pokrzywa, mniszek, teraz pojawił się krwawnik oraz skrzyp. Uwielbiam te zielone soki. Córce (rok) dodaję łyżeczkę soku z pokrzywy do zupy.
Ja czytałam, że właśnie majowa pokrzywa jest najbardziej wartościowa więc ZBIERAJCIE!!!!
Pozdrawiam

Thotal

@Amitel,
zapraszam do tego tematu;
viewtopic.php?f=16&t=170&p=45507&hilit=rewolucja+zielonych+koktajli#p45507

Pozdrawiam - Thotal

Amitiel

Thotal dziękuję, skorzystałam

Dziś w necie natknęłam się na dwa fajne przepisy dotyczące pokrzywy.
Pierwszy to przygotowanie soku dla tych osób, które nie mają wyciskarki lub tych którym się nie chce kręcić przez maszynkę:

Nie ma sensu wyciskać soku z pokrzywy w sokowirówce, pokrzywa jest zbyt sucha. Sok z pokrzywy robię w inny, niesamowicie prosty sposób. Zebraną pokrzywę płuczę, osuszam, lekko miksuję (razem z łodygami), zalewam niskozmineralizowaną, przegotowaną, zimną wodą – lekko poniżej przykrycia roślinnej miazgi, mieszam, uklepuję łyżeczką. W zakręconym słoiku odstawiam na noc do lodówki, lub na kilka godzin. Po kilku godzinach wyciskam sok z pokrzywy przez gazę i używam go do zrobienia „miodku” pokrzywowego lub w formie kuracji – piję po 2-3 łyżki dziennie.

A teraz przepis na Miodek pokrzywowy. Wydaje mi się, że to może być super rozwiązanie dla osób mających dzieci. Muszę wypróbować.

Obrazek

100 ml wyciśniętego soku z pokrzywy mieszam z 150 ml płynnego miodu. Dla urozmaicenia smaku dodaję czasami mięty.

Stosowanie: dzieci od 1-2 łyżeczek do 3 razy dziennie, dorośli 1 łyżkę do 3 razy dziennie. Na bieżąco dodawaj soku z cytryny do „miodku”.

Leczy: anemię, zmęczenie wiosenne, usprawnia pracę szpiku kostnego i śledziony, wzmacnia siły po ciężkich chorobach, poprawia krążenie

http://ziolowawyspa.pl/polub-pokrzywe/

Amitiel

KWIATY CZARNEGO BZU

O czarnym bzie i jego właściwościach w tym temacie już było jednak chciałabym przypomnieć o właściwościach zdrowotnych samego kwiatu. Czarny bez teraz przepięknie kwitnie więc zapraszam wszystkich tych którzy jeszcze go nie próbowali, a mają taką możliwość
Samo przygotowanie syropu jest dziecinnie proste i nie ma w nim absolutnie nic skomplikowanego, natomiast warto poświęcić odrobinę czasu na właściwe przygotowanie się do tej czynności. Odpowiednio przygotowany syrop nie tylko odwdzięczy się nam swoim leczniczym działaniem, ale będzie też przepysznym dodatkiem zarówno do ciepłych, jak i zimnych napojów.

Na co zatem warto zwrócić uwagę?

* Przede wszystkim bardzo istotne jest miejsce, z którego będziemy zbierać kwiatostany. Powinno być ono oddalone od ruchu ulicznego i w miarę możliwości jak najmniej skażone. Chociaż krzewy czarnego bzu bardzo obficie kwitną w pobliżu głównych dróg, zdecydowanie odradzam zbieranie ich kwiatów.

* Na zbiory najlepiej wybrać się w godzinach porannych lub w południe, koniecznie w suchy i słoneczny dzień. Nie zbieramy kwiatów bezpośrednio po deszczu i kiedy jest na nich rosa.

* Przy produkcji syropu najcenniejszy jest pyłek kwiatowy, dlatego warto delikatnie obchodzić się z kwiatostanami. Nie potrząsamy nimi, by nie doprowadzić do jego obsypania.

* Również z powodu wspomnianego powyżej, kwiaty odcinamy od łodyg bezpośrednio nad naczyniem w którym będzie przygotowywany syrop. Z pomocą przychodzą nam tu nożyczki, dzięki którym możemy także pozbyć się łodyg, które nadają syropowi gorzkiego posmaku. Inne sposoby odcinania kwiatów są raczej mało skuteczne i czasochłonne.

Składniki:

* 50 dużych baldachów kwiatów czarnego bzu

* 1,5 litra wody

* 1 kg cukru

* sok z 2-3 cytryn

Nad garnkiem w którym będziemy przygotowywać syrop odcinamy kwiaty od łodyg.

W drugim garnku zagotowujemy wodę z cukrem i tak przygotowanym, gorącym syropem zalewamy kwiaty, po czym dodajemy do nich sok z cytryn.

Po zamieszaniu garnek przykrywamy gazą (obwiązaną sznurkiem wokół garnka) i odstawiamy go w chłodne miejsce na 48 godzin. Po tym czasie syrop przecedzamy przez kilkukrotnie złożoną gazę lub pieluchę tetrową (do kupienia w sklepach gospodarstwa domowego).

Przecedzony syrop podgrzewamy do chwili aż zacznie wrzeć, a następnie przelewamy go do wyparzonych butelek lub słoików. Ponieważ słoiki napełniane są syropem od razu po zdjęciu z palnika, nie ma potrzeby pasteryzowania go - wystarczy ustawić słoiki na nakrętkach i odwrócić, kiedy syrop wystygnie.

Dlaczego warto zbierać kwiaty czarnego bzu?

Wiele wyników badań coraz śmielej pokazuje, że kwiaty czarnego bzu zawierają w swoim składzie unikalne substancje, które hamują rozwój wielu wirusów i mają działanie wzmacniające.

Nasi przodkowie wierzyli, że kwiaty czarnego bzu to jedyny skuteczny lek na febrę. Musiały być zebrane w ciepły dzień, usmażone i zjedzone. Kwiaty czarnego bzu suszono i stosowano jako lek napotny przy wszelkiego rodzaju infekcjach, oraz przeciwbólowy, np. przy łamaniu w kościach lub migrenach. Wiejscy znachorzy uważali nawet, że czarny bez jest ziołem idealnym i kompletnym, ponieważ leczy aż 99 różnych chorób.

Dzisiaj nauka zbadała czarny bez i potwierdziła, że posiada cenne, unikalne składniki. Jest między innymi bogaty w witaminy i minerały. Znajdziesz w nim: beta karoten, witaminy A, B1, B2, B3, B6, C oraz potas, wapń, magnez, sód, fosfor, sód. Poza tym czarny bez zawiera pierwiastki śladowe: żelazo, miedź, mangan i cynk, flawonoidy i kwasy fenylowe, garbniki oraz pektyny.

Właściwości lecznicze kwiatów czarnego bzu są szerokie:

-działają wykrztuśnie i rozrzedzają katar,
-działają napotnie i antywirusowo,
-chronią i wzmacniają błony śluzowe dróg oddechowych,
-wzmacniają odporność organizmu,
-stabilizują krwiobieg i wzmacniają naczynia włosowate,
-uśmierzają bóle (w tym ból głowy, np. podczas przeziębienia),
-działają oczyszczająco i usuwają wolne rodniki,
-przyspieszają przemianę materii,
-łagodzą stany zapalne skóry.

Czarny bez zawiera również substancję zwaną cholina, która obniża ciśnienie krwi i zapobiega nadmiernemu odkładaniu się tłuszczu w organizmie.
http://gotowaniecieszy.blox.pl/2016/06/ ... zepis.html

Pozdrawiam serdecznie

Mniód

Miód się nie psuje, nawet przez 5500 lat
Autor: Aleksandra Stanisławska 10 lipca 2013

Obrazek

Czy wiecie, że miód to jeden z niewielu produktów spożywczych, które się nie psują?
Podczas wykopalisk w Gruzji w 2012 roku znaleziono dzban miodu liczący 5500 lat. Miód wciąż nadawał się do jedzenia! Był co prawda skrystalizowany – to naturalne po TAKIM czasie – ale wystarczyło wstawić go w naczyniu do ciepłej wody, żeby odzyskał dawną konsystencję. Miód znajdowano w grobowcach faraonów. W dzbanach takich jak te na obrazku przechowywano miód w Knossos na Krecie 1800 lat p.n.e.

Obrazek

Tak przechowywano miód na Krecie 3800 lat temu

Antybakteryjne właściwości miód zawdzięcza nadtlenkowi wodoru, który powstaje na skutek utleniania glukozy do kwasu glukonowego – reakcji zachodzącej pod wpływem zawartego w ślinie pszczół enzymu o nazwie inwertaza. Miód konserwowany jest też dzięki zawartości flawonoidów, związków spełniających funkcję przeciwutleniaczy i mających właściwości grzybobójcze.
Aby wytworzyć 1 kg miodu, pszczoły muszą przysiąść około 4 mln razy na kwiatach lub liściach. Jedna pszczoła w ciągu całego swojego życia produkuje mniej więcej jedną łyżeczkę miodu.
Do produktów spożywczych, które – odpowiednio przechowywane – nigdy się nie psują, należą też skrobia kukurydziana, ryż, cukier, sól i syrop klonowy.

Mrożone jagody

Jagody są jednymi z najzdrowszych owoców, są one bogate w przeciwutleniacze, błonnik i składniki odżywcze. Jednak niewielka liczba ludzi wie, że poprzez zamrażanie stają się one jeszcze zdrowsze.

Obrazek

Mało znany jest fakt, że przez zamrożenie ilość antocyjanów w nich podwaja się. Antocyjany są elementami o właściwościach przeciwzapalnych i uważa się, że mają właściwości przeciwnowotworowe.

Niektóre z korzyści płynące ze spożywania jagód

Poprawa funkcji trawiennych

Zawierają przeciwutleniacze, które chronią przed uszkodzeniem przewodu pokarmowego. Zdrowy układ pokarmowy wpływa na ogólny stan zdrowia organizmu. Z uwagi na wpływ, jaki wywierają jagody na przewód pokarmowy jest mniejsze ryzyko zachorowania na raka jelita grubego.

Poprawa funkcji motorycznych

Wszyscy jesteśmy zaznajomieni z tym, że jeśli będziemy dbać o nasze zdrowie teraz, to później będziemy widzieć korzyści. Dlatego trzeba zacząć spożywanie mrożonych jagód jak najszybciej, aby utrzymać zdrowe ciało i mózg w podeszłym wieku.

Ze względu na fakt, że osoby starsze są podatne na problemy związane z funkcjami mechanicznych wskazane jest, aby spożywać zamrożone jagody. W ten sposób poprawimy funkcje motoryczne i zapobiegniemy ryzyku wystąpienia problemów ruchowych.

Zdrowe serce

Jagody posiadają najbardziej korzystne właściwości, aby zachować zdrowe serce. Jeśli zaczniesz ich spożywanie obniżysz ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, wzmocnisz swoje naczynia krwionośne, a to doprowadzi do stabilnego i prawidłowego ciśnienia tętniczego.

Zmniejszenie ryzyka wystąpienia demencji

Jedząc jagody można również obniżyć ryzyko związane z chorobą Alzheimera i innego rodzaju demencji, które mogą wystąpić ze względu na starzenie się. Antocyjany zawarte w mrożonych jagodach są za to odpowiedzialne.

Te niesamowite składniki pomagają w poprawie pamięci, ponieważ utrzymują połączenia neuronów w mózgu. Jeśli masz więcej połączeń neuronalnych w starszym wieku będziesz lepiej chroniony przed problemami poznawczymi.

Chronią układ nerwowy

Układ nerwowy jest również chroniony, jeśli spożywasz jagody, zwłaszcza mrożone, ponieważ utrzymują system nerwowy zdrowy i silny.

Thotal

zbieramy zioła

W lipcu i sierpniu najwięcej substancji czynnych zawierają:

Babka lancetowata, babka szerokolistna – liście (VII–VIII)Babka płesznik – nasiona (VII–VIII)
Berberys zwyczajny – liście (VII)
Bez czarny – owoce (VIII)
Bluszcz pospolity – liście (VII–VIII)
Bluszczyk kurdybanek – ziele (VII)
Bobrek trójlistkowy – liście (VIII)
Bodziszek cuchnący – ziele (VII–VIII)
Borówka brusznica – owoce (VIII)
Borówka czernica – owoce (VII), liście (VIII)
Bukwica lekarska – ziele (VII–VIII)
Bylice: pospolita, boże drzewko, estragon, piołun – ziele (VII–VIII)
Centuria pospolita – ziele (VII–VIII)
Chaber bławatek – kwiaty (VII–VIII)
Chmiel zwyczajny – szyszki (VIII)
Czarnuszka siewna – nasiona (VIII)
Cząber ogrodowy – ziele (VII)
Czeremcha zwyczajna – owoce (VIII)
Cykoria podróżnik – kwitnące wierzchołki (VII–VIII)
Dymnica pospolita – ziele (VII–VIII)
Dziewanna wielkokwiatowa oraz kutnerowata – kwiaty (VII–VIII)
Dziurawiec zwyczajny – kwiaty, ziele (VII–VIII)
Fiołek trójbarwny – ziele, kwiaty (VII–VIII)
Hyzop lekarski – ziele (VII–VIII)
Janowiec barwierski – ziele (VII)
Jesion wyniosły – liście (VII–VIII)
Jeżyna fałdowana – liście (VII), owoce (VIII)
Kocanka piaskowa – kwiaty (VII–VIII)
Kocimiętka właściwa – kwitnące pędy, liście (VII–VIII)
Koniczyna biała i łąkowa – kwiaty, ziele (VII–VIII)
Kopytnik pospolity – ziele z korzeniami (VII–VII), liście (VII)
Krwawnik pospolity – kwiaty, ziele (VII–VIII)
Lawenda lekarska – kwiaty, ziele (VII)
Lebiodka pospolita – kwitnące ziele (VII–VIII)
Lipa drobnolistna i szerokolistna – kwiaty (VII)

Lnica pospolita – ziele (VII)Macierzanka piaskowa – ziele (VII–VIII)
Malina właściwa – liście, owoce (VII–VIII)
Malwa czarna – kwiaty (VII–VIII)
Męczennica cielista – ziele (VII–VIII)
Mięta pieprzowa – ziele, liście (VII–VIII)
Morszczyn pęcherzykowaty – plecha (VII–VIII)
Morwa – owoce (VII)
Nagietek lekarski – kwiaty (VII–VIII)
Nasturcja ogrodowa – kwiaty, liście, ziele (VII–VIII)
Nawłoć pospolita – kwitnące wierzchołki (VII–VIII)
Nostrzyk żółty – kwitnące wierzchołki (VII–VIII)
Ogórecznik lekarski – kwiaty, ziele, (VII–VIII)
Orzech włoski – zielona łupina, młode orzechy (VII)
Ostrożeń warzywny – ziele (VII–VIII)
Pięciornik gęsi – liście (VII–VIII)
Podbiał pospolity – liście (VII–VIII)
Porzeczka czarna – liście (VII), owoce (VII–VIII)
Poziomka pospolita – liście (VII–VIII), owoce (VII)
Prawoślaz lekarski – kwiaty, liście (VII)
Przelot pospolity – kwiaty, ziele (VII)
Przetacznik leśny – ziele (VII)
Przywrotnik pospolity – ziele z liśćmi (VII–VIII)
Rdest ptasi – ziele (VII–VIII)
Rozchodnik ostry – ziele (VII)
Rozchodnik wielki – ziele (VII), korzeń (VIII)
Rumianek pospolity – kwiaty (VII–VIII)
Ruta zwyczajna – liście, ziele (VII–VIII)
Rzepik pospolity – ziele (VII–VIII)
rdecznik pospolity – ziele (VII–VIII)
Skrzyp polny – ziele (VII–VIII)
Ślaz dziki – kwiaty, liście (VII–VIII)
Świetlik łąkowy – ziele (VII–VIII)
Tarczownica islandzka – plechy (VII–VIII)
Uczep trójlistkowy – ziele (VII–VIII)
Ukwap dwupienny – kwiaty (VII–VIII)
Werbena pospolita – ziele (VII–VIII)
Wiązówka błotna – kwiaty (VII–VIII)

http://www.naturaity.pl/artykul/2852,zb ... ad-image-1

Pozdrawiam - Thotal

Jeżyny należą do jednych z najstarszych znanych nam owoców, znaleziono je w wykopaliskach pochodzących z czasów prehistorycznych. Znane są nie tylko ze względu na walory smakowe, ale przede wszystkim dzięki właściwościom leczniczym i odchudzającym.

Zawierają dużo wody i dlatego zalicza się je do owoców niskokalorycznych, śmiało mogą gościć w dietetycznym menu. Garść jeżyn (około 65 gram) dostarcza tylko 46 kcal i aż 4,7g błonnika, porównując średni banan zawiera tylko 2,0g błonnika i aż 120 kcal!
Jeżyny są zasobne w wiele cennych składników odżywczych. Zawierają również duże ilości witamin, wśród których znajdują się: Witamina C, Tiamina, Ryboflawina, Niacyna, Witamina B6, Kwas foliowy, Witamina A, Witamina E, Witamina K. Jeżyna należy do najstarszych roślin leczniczych. Ciemnopurpurowe owoce jeżyny dostarczają mnóstwo potasu, dlatego są szczególnie polecane osobom z podwyższonym ciśnieniem tętniczym oraz z chorobami serca. Wysoka zawartość żelaza jest szczególnie korzystna dla osób cierpiących na anemię, dzieci, kobiet ciężarnych, karmiących, wegetarian. Jeżyny są także źródłem wapnia, który pozytywnie wpływa na stan kośćca, prawidłowego przewodzenia bodźców w mózgu i sercu. Zawartość witaminy C ma duże znaczenie w tworzeniu sił obronnych organizmu, co powinno zostać docenione zwłaszcza teraz, kiedy zaczyna się chłodna i deszczowa jesień. Ponadto kwas askorbinowy wpływa korzystnie na wchłanianie żelaza zawartego w jeżynach. Jeżyny wśród innych owoców wyróżniają się sporą zawartością kwasu elagowego, substancji bioaktywnej wspierającej układ odpornościowy, oraz zwalczającej wolne rodniki, będące prekursorami komórek nowotworowych. Właściwości przeciwnowotworowe oraz przeciwzapalne mają również antocyjany (naturalne barwniki), których w jeżynach można znaleźć pod dostatkiem.

Jeżyny w kuchni
Jeżyny znajdują zastosowanie, jako składniki ciast, kremów, lodów, dżemów, kompotów, kisieli, czy galaretek. Szczególnie lubiane są nalewki, wina oraz soki, syropy i herbaty jeżynowe, które ze względu na dużą zawartość witamin często stosowane są w przeziębieniu i grypie. Kupując jeżyny musimy zwrócić uwagę na ich kolor – powinny być ciemnopurpurowe, czarne – należy unikać niedojrzałych ciemnoczerwonych. Świeże owoce są suche i błyszczące, najlepiej przechowywać je w lodówce i spożyć najpóźniej 2-3 dni od daty zakupu. Ze względu na delikatny miąższ powinny być myte krótko pod bieżącą wodą, następnie przełożone na papierowy ręcznik, który wchłonie nadmiar wody. Bez obaw o utratę cennych składników odżywczych można wybierać owoce mrożone, zawarta w jeżynach witamina C jest odporna na działanie niskich temperatur.

św.anna

Traganek od przeszło 2000 lat stosowany jest w tradycyjnej medycynie chińskiej, gdzie nazywany jest „żółtym przywódcą”. Również i polscy, średniowieczni zielarze doceniali jego właściwości wzmacniające odporność organizmu.

Astragalus membranaceuspochodzący z północnych Chin jest spokrewniony z lukrecją i groszkiem. Występująca w Polsce odmiana A. glycyphyllos posiada bardzo słodkie łodygi i może być bezpiecznie spożywany na surowo. Nie jest jedyną rośliną z tego gatunku występujących na terenie całego kraju, ale tylko ta ma właściwości lecznicze. Inne mogą być trujące z powodu akumulacji selenu.

Znajduje się w nim duża ilość substancji pobudzających układ odpornościowy organizmu. Do farmakologicznie czynnych składników traganka o immunostymulacyjnych właściwościach zaliczane są polisacharydy i saponiny. Zgromadzone są one głównie w korzeniach. W pełni dojrzałe zbiera się, gdy mają 4-7 lat. Korzeń ma żółtawy kolor i zazwyczaj kroi się go w podłużne paski i zostawia do wysuszenia.

Traganek działa wzmacniająco na organizm, poprawia jego obronne reakcje. Podobnie jak żeń-szeń wizualizuje całe ciało i poprawia ogólne samopoczucie. Jest bogaty w wiele przeciwutleniaczy (flawonoidy, glikozydy), przez co potrafi zapobiegać uszkodzeniom wywoływanym przez wolne rodniki. Posiada również właściwości przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne.

Traganek jest nadzwyczaj dobrym i skutecznym lekiem na przeziębienia, grypy oraz zapalenia oskrzeli i zatok. Podobnie jak jeżówka ma zdolność niszczenia groźnych bakterii odpowiedzialnych za infekcje górnych dróg oddechowych. Wykazuje skuteczność nawet przy pierwszych objawach choroby. U osób ze skłonnościami do powracających infekcji zalecane jest przyjmowanie traganka regularnie. Gdy choroba się rozwinie, pomaga skrócić jej przebieg. Pomaga również wzmniejszaniu negatywnych skutków przemęczenia i nadmiernego stresuu zdrowego człowieka.

Coraz więcej badań donosi skuteczność traganka w podnoszeniu odporności u osób chorych na raka, którzy przeszli chemioterapię lub naświetlanie. Prawdopodobnie ta roślina może okazać się cennym orężem w pomocy pacjentom z AIDS. Traganek wzmaga wytwarzanie limfocytów T, komórek NK, makrofagów i innych komórek układu odpornościowego oraz interferonu. Chroni szpik kostny przed działaniem naświetlania, chemioterapii, trucizn i wirusów, które zmniejszają odporność.

Dodatkowymi korzyściami płynącymi z przyjmowania traganka jest wzmocnienie układu krążenia.Rozszerza naczynia krwionośne, poprawia krążenie krwi, korzystnie wpływa na serce i zapobiega powrotom choroby wieńcowej. Ponadto zwalcza nadmierną potliwość i nadciśnienie. Wyczula tkanki na działanie insuliny, dzięki czemu wspomaga leczenie cukrzycy.

Działa uspokajająco, poprawia przemianę materii i apetyt. Wspiera syntezę białek w wątrobie, co przekłada się na większe możliwości budowania beztłuszczowej masy mięśniowej.Przyspiesza metabolizm komórkowy, co z kolei zwiększa wydajność organizmu i dodaje energii.

Traganek można przyjmować niezależnie od pory dnia i posiłku. Po 200 mg wyciągu należy przyjmować do 4 razy dziennie, aż do ustąpienia ostrych objawów choroby. Preparat powinien składać się z 0,5% glikozydów i 70% polisacharydów. W formie preparatów jest całkowicie bezpieczny i można go przyjmować z wszelkimi lekami. Często poleca się przyjmowanie tej rośliny wraz z jeżówką i żeń-szeniem, aby dopełnić i jeszcze bardziej wzmocnić ich dobroczynne działanie.

Dzięki odmładzającym i rewitalizującym właściwościom traganka, może on być z powodzeniem stosowany przez osoby starsze, diabetyków, alergików, przez przewlekle chorych czy przez sportowców i osoby pracujące fizycznie.

Pozdrawiam i życzę zdrowia Rafał

http://naturalniezdrowy.com.pl/traganek-odpornosc-sila/

To właśnie z astragalusa produkują i sprzedają enzym - telomerazę, który powoduje wydłużanie się, skracających się z wiekiem telomerów, czyli w efekcie odmładzanie organizmu.
Odkrycie działania telomerów nagrodzono nagrodą Nobla, chyba w 2009 r.

św.anna

Kiedyś zainteresował mnie traganek w kontekście raka, bo to jego działanie poprawiające odporność troszkę mnie zastanowiło wobec telomerazy w komórkach rakowych. Z tego co czytam to nie powoduje on jednak tego zjawiska we wspomnianych komórkach → działa wspaniale wybiórczo

Wyciąg z rośliny używanej w chińskiej medycynie może pomóc organizmowi w walce z wirusem HIV, a nawet opóźnić starzenie - uważają amerykańscy naukowcy

Astragalus, po polsku traganek, jest używany w chińskiej medycynie do wzmacniania odporności. Roślina ta należy do rodziny motylkowatych i jest dość pospolita w naszym klimacie. Ma jednak bardzo niepospolite właściwości. Amerykańscy naukowcy potwierdzili jej zbawienny wpływ na układ odpornościowy, a ponadto odkryli, że wyciąg z traganku może wydłużyć ludzkie życie. Wyniki badań opublikowało pismo "The Journal of Immunology". Za proces starzenia się naszego DNA odpowiadają telomery, fragmenty chromosomu, które zabezpieczają go przed uszkodzeniem. Z każdym podziałem komórki telomer skraca się, odmierzając czas do jej nieuchronnej śmierci. Jego tykanie wyznacza więc rytm naszego starzenia.[srodtytul]Zioło na HIV[/srodtytul] Jest jednak światełko w tunelu, bo proces ten może zostać zahamowany za pomocą enzymu o nazwie telomeraza. Logika wskazuje na to, że zwiększone wytwarzanie tej substancji mogłoby powstrzymać proces starzenia, a jednocześnie zwiększyć odporność organizmu. Naukowcy z University of California w Los Angeles postanowili sprawdzić, czy rzeczywiście tak może się stać. Zespół badaczy pod kierownictwem dr Rity Effros przeprowadził eksperyment polegający na wszczepieniu genu stymulującego produkcję telomerazy do limfocytów T, komórek układu odpornościowego odpowiedzialnych za ochronę organizmu przed atakami obcych komórek. W efekcie limfocyty T stały się bardziej odporne na ataki wirusów. Taki zabieg byłby niezastąpiony w leczeniu ludzi zakażonych wirusem HIV, który atakuje właśnie limfocyty T. Tyle tylko, że terapia genowa jest metodą bardzo drogą i niemającą obecnie zastosowania w leczeniu milionów cierpiących na HIV. Dr Effros postanowiła więc podejść do problemu z innej strony. Pobrała limfocyty T od osób zakażonych HIV i poddała je działaniu leku o nazwie TAT2 stworzonego na bazie astragalusa, czyli traganka. Okazało się, że preparat ten zdołał zahamować skracanie się telomerów, wzmacniając jednocześnie zdolność komórek do dzielenia się i obrony przed wirusami.

- Wszystko wskazuje na to, że telomeraza robi znacznie więcej niż tylko powstrzymuje telomery przed nadmiernym skróceniem - mówi dr Effros. - Wydaje się, że jednocześnie pobudza mechanizm obrony przeciwwirusowej. Badaczka ma nadzieję, że TAT2 mógłby być uzupełnienie kuracji antywirusowej, wzmacniającej układ odpornościowy osób cierpiących na HIV. [srodtytul]Lek na całe zło [/srodtytul] Do rozwiązania pozostał jeszcze jeden problem związany z działaniem telomerazy. Otóż enzym ten jest produkowany w nadmiernej ilości w komórkach nowotworowych, trzeba więc było sprawdzić, czy TAT2 nie przyśpieszy rozwoju raka. Okazało się, że pod wpływem preparatu komórki nowotworowe nie zaczęły produkować nadmiernych ilości telomerazy, a więc nie zwiększyły swoich możliwości dzielenia się. - Jesteśmy szczerze przekonani o tym, że TAT2 nie spotęguje rozwoju nowotworów - twierdzi dr Effros, podpierając się dodatkowo doświadczeniami chińskiej medycyny, która nie odnotowała w zasadzie negatywnych skutków działania leków na bazie traganka. Badaczka uważa, że przetestowany przez nią preparat roślinny będzie użyteczny również w walce z innymi wirusami, a także pozwoli na powstrzymanie efektów starzenia.

- Jeśli lek TAT2 mógłby wykonać tę samą robotę co telomeraza, a więc stymulować wzrost komórek i i dłuższe funkcjonowanie, mogłoby to pomóc regeneracji tkanek wydłużającej młodość naszych organizmów - mówi badaczka. New Scientist

http://www.rp.pl/artykul/221374-Eliksir-mlodosci-.html

Aktywatory telomerazy

W tej sytuacji na pewno nas nie zdziwi, że naukowcy pilnie poszukują sposobów na podniesienie czy przywrócenie aktywności telomerazy. Obserwowano na przykład, że zdrowy model żywienia, umiarkowana dawka ruchu i odpowiednie techniki relaksacyjne są w stanie wyraźnie wydłużyć nasze telomery. Donoszono również, że aktywność telomerazy i długość telomerów pozostają w dodatniej relacji z dwoma naturalnymi molekułami produkowanymi przez nasz organizm – karnozyną i glutationem, a poziom jednej i drugiej substancji wzrasta w komórkach na skutek podawania ich prekursorów – beta alaniny i cysteiny. W drugim przypadku sprawdzają się też wysoko cysteinowe białka serwatkowe. Beta alaninę i białka serwatkowe znajdziemy bez problemów na rynku suplementów sportowych, gdyż te wpływają również pozytywnie na rozwój tężyzny fizycznej.

Ostatnio jednak, na pierwszą linię frontu walki ze starością wysuwają się dwie substancje naturalne: cykloastragenol i resweratrol. Jak donosił bowiem Valenzuela w 2009 i Wang w 2011 roku – zarówno jeden, jak też i drugi związek, potęguje aktywność telomerazy. Cykloastragenol jest charakterystycznym składnikiem azjatyckiego ziółka – traganka błoniastego, zaś resweratrol znajdujemy przed wszystkim w rdeście ptasim i popularnych winogronach. Resweratrol występuje w przyrodzie, w kilku wersjach molekularnych, z których za najaktywniejszą uznawany jest pterostylben, znajdowany głównie w czarnych jagodach i borówkach amerykańskich. Pterostylben przyswaja się czterokrotnie lepiej, jak resweratrol, a następnie przekształca się w organizmie, w znacznej mierze, do resweratrolu. W zgodzie z aktualnym stanem wiedzy, zaleca się więc łącznie w jednym posiłku owoców zawierających pterostylben i resweratrol: np. winogron z borówkami. Wszystkie te substancje występują jednak również w postaci prostych w stosowaniu i dawkowaniu, kapsułkowanych suplementów, którymi warto uzupełniać codzienną dietę, marząc o długim i zdrowym życiu.

http://slawomirambroziak.pl/w-zdrowym-c ... rtelnosci/

Mieszanki ziołowe wspomagające leczenie nowotworów i chroniące przed nowotworami.

viewtopic.php?f=16&t=140&p=56524#p56524

Od dwóch tygodni zażywam na zmianę mieszankę świeżego wrotyczu i piołun z apteki susz.
Samopoczucie świetne, przy okazji zgubiłem nadmiarowe 4 kg..
Dołączę jeszcze pokrzywę.

Jestem mile zaskoczony

Koło pełni w krzyżu miałem bóle, przeszło też, 2x DMSO z aloesem nasmarowałem dodatkowo.

Zrobiłem nalewkę na wódce (litr), ocet wrotyczowy (2 litry- wszawica i inne), jeszcze zrobię olej wrotyczowy.
3 słoiki, do każdego upchałem kwiatki, i zalałem kolejno, odstawiłem na 7-10 dni, zlałem do butelek.
Na zimę się przyda.
Jeszcze z glistnika trzeba przygotować.
Skręcam powoli w kierunku ziół poważniej, dużo nauki przede mną..

100 ml nalewki wrotyczowej kupnej koło 70 zł.
Jak ktoś chce mogę sprzedać 0.5 l. za 300 stówy w promocji..

Wrotycz:
http://www.igya.pl/srodki-lecznicze/ros ... um-vulgare

Niezależne Forum - Cheops