KOD PESZEROWY A WIEDZA WSPÓLCZESNA.

[Kiara]

KOD PESZEROWY A WIEDZA WSPOLCZESNA.
« : Sierpień 11, 2009, 19:34:55 »
Odpowiedz cytując Modyfikuj wiadomość Usuń wiadomość
Postanowilam przywrocic ten watek, gdyz czasy zaczynaja upominac sie o ta wiedze.

nspiracja dla mnie w zajeciu sie odczytywania KODEM PESZWEROWYM dawnych informacji w Zwojach z nad Morza Martwego jest ksiazka Pani Barbary Thiering; JEZUS MEZCZYZNA.
Chcialam zlozyc jej ta droga serdeczne podziekowania za jej prawie dwodzisto letni wklad prac oraz przepiekna ksiazke.
Dziekuje Pani Barbaro Thiering.

Kiara.

CHODZENIE PO WODZIE...

Jako jeden z przykladow zakodowanej informacji o Jezusie podam zapis o chodzeniu Jego po wodzie.

Jezus chodzil po WODZIE i uciszal SZTORM slowami.

Wcale nie znaczy to iz Jezus faktycznie chodzil po wodzie. Znaczy to iz On swobodnie poruszal sie w doktrynie pierwszego stopnia wtajemniczenia wspolnoty , ktore to nazywano WODA. Uciszal sztorm slowami , znaczy to iz mial prawo do wydawania werdyktow w kwestiach burzliwych ,spornych oraz dyskusjach czlonkow wspolnoty , zwanych sztormem. Czyli poruszal sie po wodzie (byl obeznany w doktrynie), uciszal sztorm ( Jego zdanie bylo decydujace).
Naprawde warto poznac slowa kody , wowczas mozna dobrze zrozumiec historie tamtych czasow. Mozemy zrozumiec co kryje sie pod powierzchnia bajkowo mitycznych opowiesci.Informacje te sa dla tych ; "Co maja oczy do patrzenia i uszy do slyszenia", czyli dla ludzi wtajemniczonych w kodowanie.

Kiara




Zdecydowalam sie rozpoczac nowy temat, poniewaz bardzo duzo osob powoluje sie na informacje czytane w Bibbli Ewangeliach , oraz innych przekazach z przed 2000 lat.
Wszystkie slowa interpretujemy wspolczesnym ich rozumieniem , naszym tu i teraz. A tak nie mozna poniewaz niosa one w sobie mysli ludzi zyjacych 2000 lat temu, mialy zupelnie inny sens wowczas dla tych ludzi inny dzisiaj dla nas. I jeszcze jedna wazna sprawa wszystkie te informacje, przekazy zapisane sa kodem peszerowym powszechnie stosowanym i przez ewangelistow w tamtych czasach, jak rowniez przez kronikarzy.

Jedna z pierwszych osob , ktora odkodowywuje peszerem zwoje z nad morza Martwego jest teolog , znawca Bibli , profesor uniwersytetu w Sydney Barbara Thiering. Na jej pracy rozkodowania zwojow z nad morza Martwego glownie sie opre. Zobaczycie jak calkowicie zmieni sie Wasza wiedza na temat przeszlosci w czasach zycia Jezusa.Ale rownoczesnie zmieni sie wiedza o wspolczesnym celu utrzymuwania nieprawdy. Otworzy sie inny oglad rzeczywistosci.


Peszer to bardzo stara technika kodowania przekazow tak zeby na "wierzchu ", dla niewtajemniczonego byla zwykla historia zycia , lub zdarzenia.A wtajemniczony mogl odczytac prawdziwa zakodowana tresc.
Stary Testamet jest rowniez zakodowany technika peszerowa.

Ja bede wpisywala slowa symbole i po malu bede rozszerzala ich znaczenia. Prosze o cierpliwosc to zmudna praca zabiera duzo czasu, wymaga skupienia.

DROGA- Nazwa grupy religijnej oczekujacej na stworzenie Nowej Jerozolimy.

SYNOWIE SWIATLOSCI - Nazwa grupy religijnej oczekujacej na stworzenie Nowej Jerozolimy..

NOWE PRZYMIERZE- Nazwa grupy religijnejoczekujacej na stworzenie Nowej Jerozolimy.

TREDOWACI- byli nimi nazywani ci ktorzy z roznych powodow mieli zakazany wstep do swiatyni i na swiety teren wspolnoty.

ANIOL - kaplan z rodu Lewiego.

PUSTYNIA , QUMRAN - Swiatynia i dziedziniec Qumran w znaczeniu kaplanskim zwany byl PUSTYNIA. Byc na PUSTYNI znaczylo byc w Qumran.

OBLOK- Imie nastepcy tronu Dawida , ktory jako zwierzchnik nazirejczykow prowadzil ich podczs pielgrzymek do Qumran, byl wiec w symbolice exodusu "oblokiem we dnie". Na zachodzie byl "oblokiem oslaniajacym". WW okresie opisywanym przez Ewangelie Oblokiem nazywano Jakuba.

TLUMY- przedstawiciel jakiejs grupy ludzi, przemawiajacy w ich imieniu.

TRZESIENIE ZIEMI - tytul ten byl przynalezny zwierzchnikowi egipskich terapeutow, stosowany jako elemet ich symboliki exodusu , oraz dlatego , ze ich przywodcy znajdowali sie u wladzy w czasie trzesienia ziemi w 31 r.p.n.e. Tytulu tego uzywali zarowno Teodaos jak i Apollos.

WSZYSCY - ( greckie pantes) Pseldonim Heroda krola piastujacego wszystkie najwazniejsze stanowiska. W okresie opisanym w Ewangeliach odnosil sie do Heroda AgryppyI.

UCZNIOWIE- Prozelici w randze nizszych nowicjuszy nazywani byli "uczniami" odnosila sie do nich przelozonego . "Uczniowie Jana ( Chrzciciela), to Agryppa I. "Uczniowie Jezusa", to jan Marek.

ZYDZI- to okreslenie zwierzchnika obrzezanych nie-ZYDOW , zyjacych w zwiazkach malzenskich w srod innych ludzi jak zwykli Zydzi. W okresie opisanym w Ewangeliach slowo to oznaczalo tetrache antypasa. Jego nastepca byl najpierw Herod z Chalkis, potem zas syn jego Arystobul.
Ewangelia Jana preferuje ten sposob okreslania Antypasa.

SZATAN- Pseudonim Judasza Iskarioty jako zwierzchnika zelotow w 29 i 30 r.n.e. " KUSIL" (poddawal probie" Jezusa, tak jak biskup poddaje probie kandydatow do wtajemniczenia. Jezus odrzucil jednak jego doktryne.

STARSI- Okreslenie odnoszace sie do Jakuba w roli trzeciego w hierarchii , przyznanej krolowi z rodu Dawida przez Hebrajczykow. (Jakub -Heli byl starszym bratem w przypowiesci o synu marnotrawnym , za panowania arcykaplana z rodu Boetosa).

POSTRACH

PRZELOZENI KAPLANOW- - (gr. hoi archiereis). W liczbie mnogiej - tytul Jonatana Annasza jako przedstawiciela wiejskich kaplanow.
W liczbie pojedynczej (ho archiereus)- okreslenie przelozonego kaplanow Kaifasza ( nie nalezacego do struktur ograniczajacych ascetow), lub Annasza w okresie , gdy byl pozbawiony wladzy.

ELIASZ - Tytul przelozonego eremitow, wiodacych pustelniczy zywot Eliasza. Tytulem tym poslugiwal sie Jan Chrzciciel, a potem Jonatan Annasz jako jego nastepca.

BLYSKAWICA- Imie Szymona Maga w roli papieza , nastepcy "GROMU" ( Jonatana Annasza). Imie wychodzi z symboliki exodusu.

GROM- Pseudonim Jonatana Annasza jako papieza zaczerpniety z symboliki exodusu.

CESARZ- Okreslenie panujacego Heroda , gdy nie jest uzupelnione imieniem rzymskiego wladcy (np. Tyberiusz). Okreslenie to odzwierciedlalo ambicje Herodow, by zydowski cesarz stanol na czele zydowskiego imperium.

GABRIEL - Tytul potomka kaplanow z rodu Abiatara , jako drugiego "archaniola" po "Michale". W czasie heroda Wielkiego , nosil go Szymon Esenczyk.

APOSTOLOWIE- okreslenie Jana Marka jako przelozonego prozelitow na szczeblu diakona-lewity, MARAIRA, tego , ktorego "posylano" z izby biesiadnej , gdy przychodzil wiejski kaplan. Uzycie liczby mnogiej wynika z faktu , ze Jan Marek reprezetowal cala klase.
Nie poslugiwal sie tym okresleniem w swojej Ewangelii , natomiast pojawia sie ona w ewangeliach synoptycznych.

NIEWIDOMY- ludzie przed dostapieniem do wtajemniczen zakonnych.

ZLODZIEJ- zeloci byli tak zwani po wykorzystaniu majatku zakonnego na kupno broni do powstania zbrojnego przeciw Rzymowi, gdy nie przynioslo to oczekiwanego zwyciestwa.

NIERZADNICE - kobiety- kaplanki przezywajace ekstaze podczas rytualnego polaczenia z Bogiem w trakcie religijnych uroczystosci. W zadnym wypadku nie byly to kobiety trudniace sie nierzadem z mezczyznami.

WIELCY - to okreslenie zwierzchnika bezzennych na spotkaniach 100 pelnoprawnych czlonkow wspolnoty. Termin czesto pojawiajacy sie w zwojach z nad Morza Martwego ( hebrajskie harabbim). W Ewangeliach odnosil sie do Heroda Agryppy I.

CHLEBY- okreslenie przynalezne kaplanom pochodzacym z rodu Lewiego , ktorzy mieli prawo rozdzielac 12 chlebow ze swietego stolu. Czyli , "CHLEBY" oznaczalo Lewitow.

NIEBO-najwyzszy wymiar zakonny , miejsce w ktorym byl najwyzszy kaplan zakonu ( rowniez fizyczne miejsce budynek z najwyzszym zwany pietrem) , zwany Ojcem.

OJCIEC - nazywano tak najwyzszego dostojnika zakonnego piastujacego centralna najwyzsza wladze absolutna. Funkcja zakonna.

ANIOL- Nizsza funkcja zakonna , kaplani lewici.

ARCHANIOL - funkcja zakonna wyzsza kaplani lewici.



Bede dopisywala nastepne slowa kody i rozszerzala ta liste wzbogacajac wyjasnienia. A nastepnie postaram sie rozszyfrowac czolowe postacie z wieloscia imion , ktore towarzyszom im zaleznie od funkcji ktorom pelnia i czasu.


CHODZENIE PO WODZIE......


Jako jeden z przykladow zakodowanej informacji o Jezusie podam zapis o chodzeniu Jego po wodzie.

Jezus chodzil po WODZIE i uciszal SZTORM slowami.

Wcale nie znaczy to iz Jezus faktycznie chodzil po wodzie. Znaczy to iz On swobodnie poruszal sie w doktrynie pierwszego stopnia wtajemniczenia wspolnoty , ktore to nazywano WODA. Uciszal sztorm slowami , znaczy to iz mial prawo do wydawania werdyktow w kwestiach burzliwych ,spornych oraz dyskusjach czlonkow wspolnoty , zwanych sztormem. Czyli poruszal sie po wodzie (byl obeznany w doktrynie), uciszal sztorm ( Jego zdanie bylo decydujace).
Naprawde warto poznac slowa kody , wowczas mozna dobrze zrozumiec historie tamtych czasow. Mozemy zrozumiec co kryje sie pod powierzchnia bajkowo mitycznych opowiesci.Informacje te sa dla tych ; "Co maja oczy do patrzenia i uszy do slyszenia", czyli dla ludzi wtajemniczonych w kodowanie.

Kiara

Rodzaje wtajemniczenia wspolnoty,



Zwoje z nad Morza Martwego informuja nas iz w Qmran istnialy dwa stopnie wtajemniczenia, symbolizowane przez wode i wino. Wszyscy czlonkowie wspolnoty , bez wzgledu na tryb zycia ,mogli uzyskac cos w rodzaju wstepnego czlonkowstwa poprzez chrzest w wodzie. Lecz tylko ci , ktorzy zamierzali rozpoczac w pelni zakonne zycie czekali przez dwa nastepne lata by otrzymac "Napoj Wspolnoty" (Komunie) czyli wino. komunnie mogli otrzymac jedynie "bezzenni",Ci ktorzy pozostali na "wodnym"stopniu wtajemniczenia przeszedlwszy tylko przez chrzest , byli ludzmi "nieczystymi". Zaliczali sie do nich , "zonaci mezczyzni", , nie -Zydzi, kobiety, iosoby uposledzone fizycznie.

Przemiana wody w wino przez Jezusa oznaczala, zerwanie przez niego z dotychczasowa tradycja, pozwalal on ludziom nizszej kategorii otrzymywac komunie.
Od tej pory wszystkie klasy , ktore nie mogly otrzymywac komuni, czyli ; wszyscy dorosli uczniowie i zwolennicy Jezusa,zonaci mezczyzni,, nie-Zydzi, kobiety, fizycznie upsledzeni , ludzie innej rasy , niewolnicy i wolni mogli podchodzic i otrzymywac chleb i wino. Przyzwolenie na to bylo rownoznaczne z bardzo waznym stwierdzeniem ; W OCZACH BOGA WSZYSCY SA ROWNI.
Powstal wowczas konflikt, bo Bog , ktorego czcili chrzescijanie nie byl Bogiem ze zwoju Swiatynnego, ktory nie wpuszczal w obreb Swiatyni nikogo , kto odbyl niedawno stosunek seksualny, zadnego "slepca", zadnego "tredowatego".
Postepek Jezusa oznaczal prawdziwa rewolucje spoleczna.
« Ostatnia zmiana: Sierpień 11, 2009, 19:41:29 wysłane przez Kiara » Zgłoś do moderatora 79.85.255.35
Milosc jest szczesciem.
Kiara

[Kiara]

Odp: KOD PESZEROWY A WIEDZA WSPÓŁCZESNA.
« Odpowiedz #1 : Sierpień 11, 2009, 19:43:30 »
Odpowiedz cytując Modyfikuj wiadomość Usuń wiadomość
KODOWANIE W PRAKTYCE.



Żeby prawdziwie odczytać przekaz słowno symboliczny zawarty w tekstach zakodowanych trzeba poznacz znaczenie slow kodów oraz sens ich stosowania. Bo Ojciec w niebie nie miało odnośnika do Boga który jest w przestworzach, tylko do najwyższego dostojnika zakonnego którego nazywano Ojcem- papieżem. A niebem nazywano wówczas najwyższy wymiar zakonny, aniołami i archaniołami byly zakonne funkcje związane z czynnościami im przynależnymi. Wiele jest nazw pełnionych określone funkcje kiedyś , nie oddające absolutnie znaczeń którym służą współcześnie. Na tym opiera się cala manipulacja ludzka świadomością , na wieloznaczeniowości slow , oraz wykorzystywaniu ich dawnych znaczeń obecnie w innym celu.

Posłuchajmy Barbary Thiering. str.17 Jezus Mężczyzna.

.... Ewangelie nie są jednowymiarowe,kryją w sobie coś więcej.Funkcjonują jako rodzaj przypowieści , przedstawiają jedna historie na powierzchni , pod która kryje się druga. Te druga historie prawdziwa historie Jezusa , można odkryć jedynie przy zastosowaniu owej techniki (kodowanie peszerowe) i jest ona tam rozmyślnie wpisana. Nie odnajduje się jej w sposób subiektywny. Nie można robić ,co się chce.Każdy kto pracuje nad Ewangeliami ,stosuje ścisłe i logiczne metody, musi dojść do tej samej odpowiedzi.
B.T.

Zwoje znalezione nad Morzem Martwym na pewno dotyczą sekty z Qumran , jednak do tej pory nie został ustalony dokładny czas ich napisania, ma to znaczenie, bo nie do końca wiadomo czy opisują rzeczywiste wydarzenia w tamtych czasach, czy tez są ich opisem juz późniejszym z pewnymi nieścisłościami w opisach. Nie wszystko można było ścisłe ustalić, ale można odszyfrować użyte kodowe słowa.
Odczytanie i odszyfrowanie zwojów z Qumran odebrało Chrześcijaństwu podstawy do określenia religijnego o niepowtarzalności, Chrześcijaństwo cale swoje zasady i doktryny ustanowiło na wzorze sekty z Qumran, dlatego tez propagowanie tej wiedzy nie jest aprobowane prze kościelne instancje, uzurpuje ono sobie miano niepowtarzalności i wyjątkowości. juz w 1955 r amerykański pisarz Edmund Wilson ,pisał na ten temat. Nasuwa się hipoteza ze członkowie qumrańskiej sekty byli wyznawcami tej formy judaizmu z której wyszło chrześcijaństwo.

Prawda, (emet po hebrajsku), słowo to oznaczało dla nich specjalne doktryny , a nie prawdę w pojęciu ogólnym. Zdaniem Qmarajczyków tylko oni posiadali Prawdę (kk tez tak mówi)
Babilon , jest zaszyfrowana nazwa Rzymu
Nauczyciel Sprawiedliwości , to Jan Chrzciciel,(kontynuował stare judaistyczne zasady prawne, z tego powodu nosil taki przydomek)

Bezbożny Kaplan , Jezus, ( wprowadził nowe nie zgodne ze stara tradycja prawa i zasady dotyczące doktryny religijnej)

Maz Kłamstwa, Jakub (brat Jezusa),dla własnej korzy sci sprzeniewierzył się Prawdzie,oraz zasadom prawno zwyczajowym, kłamał.

Znaczenie przemiany wody w wino na weselu. Znaczenie, w Qumran istniały dwa stopnie wtajemniczenia,symbolizowane przez wodę i przez wino. Wszyscy członkowie wspólnoty , bez względu na tryb życia , mogli uzyskać coś w rodzaju wstępnego członkostwa poprzez chrzest w wodzie. Lecz tylko ci którzy zamierzali rozpocząć w pełni zakonne życie , czekali przez dwa następne lata , by otrzymać "Napój Wspólnoty" (Komunie) czyli wino. Komunie mogli otrzymać jedynie bezżenni, Ci którzy pozostali na "wodnym" stopniu wtajemniczenia , przesiedliwszy tylko przez chrzest byli ludźmi " nieczystymi". zaliczali się do nich żonaci mężczyźni , nie- Żydzi , kobiety i osoby upośledzone fizycznie.
Przemienienie wody w wino przez Jezusa znaczyło , ze zerwał on z tradycja i pozwolił ludziom niższej kategorii otrzymywać komunie. Od tamtej pory wszyscy nie uprzywilejowani prawami starozakonnymi mogli otrzymywać chleb i wino. Jezus wówczas wprowadził równość wszystkich w oczach Boga, postępek Jezusa oznaczał prawdziwa rewolucje społeczna.

Historia o nakarmieniu 5000 znajduje się we wszystkich 4 Ewangeliach, odnotowuje następny rewolucyjny krok Jezusa, wyświecenie wszystkich zwykłych ludzi na duszpasterzy.Jezus nadawał władze sprawowania posług duszpasterskich wszystkim, podczas gdyż z żydowska praktyka kapłani musieli pochodzić z plemienia Leviego. " CHLEBY" oznaczały Lewitow , którzy rozdzielali 12 chlebów wiecznego przymierza ze świętego stołu.. Zwykli ludzie , obdarowani władza lewitów poprzez "zjedzenie" chlebów , mieli teraz prawo rozdawać komunie.
Te czyny bardzo piękne w stosunku do ludzi w oczach kapłanów były szokujące, nadano Jezusów przydomek Bezbożnego Kaplana.

Diaspora, ogólna nazwa miejsca zamieszkania Żydów poza Palestyna.

Pochodzenie Jezusa.
Herod Wielki pochodził z na pol semickiego rodu , chcąc zwiększając swoje możliwości władzy nawrócił się na odpowiadająca mu wersje judaizmu. Zobowiązywało go to do zaakceptowania powrotu na tron królewskiej linii Dawida. Potomkiem Dawida pragnącym współpracować z Herodem był wówczas człowiek imieniem Heli. Dwa pokolenia później na świat przyszedł wnuk jego imieniem Jezus.
Heli pochodził od Nathana, młodszego syna króla Dawida. Prawdziwa genologie Jezusa zawiera Ewangelia Łukasza (tak pisze Barbara Thiering).
W Ewangelii Mateusza linia Heliego zostaje zaczepiona na pniu królewskim , do którego należał Salomon, a Heli nazywa się w niej Jakub - to było jego imię jako patriarchy (ja wiem ze imię Jakub nosił potencjalny następca tronu do momentu stania się królem i przyjęcia imienia Józef)
To wyjaśnia dlaczego Józef , ojciec Jezusa ma ojca imieniem Heli na jednej liście a Jakub na drugiej.
Jakub- Heli zgodził się spełnić role trzeciego trumwira, w ten sposób został utworzony rzad przyszłego królestwa.Trumwirowie spotykali się przy stole konferencyjnym na wzór wtajemniczonych , na św. posiłek esseńczyków.Słowa Jezusa , " Wielu nadejdzie ze wschodu i zachodu i usiądzie do stołu z Abrahamem , Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim " nie odnosiły się do przyszłości nadprzyrodzonej, lecz do przyszłości politycznej, do czasów gdy nadejdzie królestwo Żydów zastępujące Rzymskie rządy.
Abraham, Izaak i Jakub , byli współczesnymi tamtym czasom ludźmi .Reprezentowali stronnictwa polityczne. Natomiast "WIELU" nie znaczyło ilości ludzi, tylko reprezentować określonych grup.

Trumwarowie podzielili acyl współczesny świat (ze względu na skuteczność zarządzania i ściąganie podatków) na dziesięć prowincji , dwie znajdowały się w ojczyźnie, osiem po za jej granicami, z tego piec z ośmiu na obszarze Azji Mniejszej, gdzie istniały najliczniejsze skupiska Żydów. Pozostałymi trzema prowincjami były Babilonia , Aleksandria i Rzym.

O tworzeniu nowego Izraela w następnej części.

TWORZENIE NOWEGO PAŃSTWA cd...



Każda z prowincji miała być zamieszkana przez 6000 członków , w sumie było by ich razem 60000 , gdyby ich liczba wzrosła dziesięciokrotnie , jak przewidywali triumwirowie. Wspólnota liczyła by sześćset tysięcy osób. Zgodnie z treścią starego Testamentu tylu mieszkańców miał Izrael u swojego zarania. Nowy Izrael spełniał by zatem wymogi dawnego, odnowiony judaizm dostosował by go do współczesnego świata.

Imperium Żydów.

Czterdzieści lat przed rozpoczęciem ery chrześcijańskiej Żydzi otrzymali ambitnego i ogromnie utalentowanego króla Heroda. Herod nie był nawet Żydem- pochodził z IDUMEI, położonej na południe od Judei , z na pol semickiego rodu. Nawrócił się jednak na na odpowiadająca mu wersje judaizmu, by później narzucać swoje nowe wyznanie poddanym.
Judea była ubogim małym krajem. Jedynym prawdziwie judejska była religia. Lecz poza jej granicami mieszkały - żyjąc znacznie wygodniej niż w ojczyźnie - tysiące Żydów, którzy osiedlili się w wielkich miastach ; w Babilonie, Efezie , Aleksandrii i w dalekim Rzymie. Ów żydowski świat poza Judea znany był jako diaspora. Żydzi mieszkający w tych miastach w pełni uczestniczyli w ich życiu gospodarczym , intelektualnym i często byli ludźmi bogatymi; nie chcieli mieszkać w Judei, lecz z nostalgia wspominali ziemie , która nadal uważali za święta. Była przecież miejscem , gdzie niegdyś w jerozolimskiej świątyni mieszkał Bóg i gdzie w czasach świetności rządzili królowie z rodu Dawida. Judejska religia mieściła w sobie wielka prawdę monoteizmu i Żydzi z diaspory przekonywali się , ze inni coraz bardziej interesują się ich czysta forma kultu religijnego.
Herod miał poczucie ze jest kimś bardziej znaczącym , kims ponad miare kraju, ktorym przyszlo mu wladac. Szybko zyskal zaufanie Rzymian dostarczajac im zolmierzy i pieniedzy. Oparl sie wdziekom Kleopatry , ktora probowala go uwiesc podczas podrozy do Jerozolimy. A gdy wraz z Markiem Antoniuszem poniosla kleske pod Akcjum , Herod przeszedl na strone Cesarza Augusta. Rzymianie liczyli na to , ze bedzie ochranial ich interesy na wschodzie. Panowal od 37 do 4 r..p.n.e.
Za rzadow nowego monarchy Zydzi zyjacy poza granicami Judei zaczeli nabierac poczucia jednosci i zyskiwac swiadomosc wspolnego celu. Herod zas zaczal budowac, byl zdecydowany uczynic Jerozolime i Judee perla Bliskiego Wschodu. Rozbudowal Jerozolime, calkowicie przebudowal swiatynie, obwarowal port w Cezarei , wzniosl palac letni na nagim zboczu Masady, oraz rozbudowal armie i flote.
Do realizacji tych projektow potrzebowal pieniedzy. W kraju ich nie bylo, nie brakowalo ich natomiast poza granicami Judei. Co wiecej Zydzi mieszkajacy z dala od ojczyzny odczowali wielka duchowa potrzebe stworzenia czegos , co by ich zwiazalo, musieli dowiesc swojego religijnego zaangazowania czyms wiecej niz samym faktem narodzin z matki Zydowki. Wielu nie-Zydow rowniez pragnelo nawrocic sie na judaizm poprzez akt publicznego poswiecenia.

W tym mniej wiecej czasie na scenie pojawil sie jeszcze jeden czlowiek wielkiego formatu ; HILEL STARSZY ( pozniejszy dziadek Jezusa). Wychodzac z judaizmu babilonskiego propagowal odnowe duchowa i etyczna , ktorej wyrazem byl chrzest w wodzie. Ci ,ktorzy zostali oczyszczeni w ten sposob , stawali sie prawdziwymi Zydami. Zaczela sie ksztaltowac idea NOWEGO PRZYMIERZA , czy "umowy religijnej"; nie chodzilo o STARE PRZYMIERZE , obejmujace wszystkich potomkow ABRAHAMA, lecz o przymierze wynikajace z osobistego wyboru i intecji.

Wszystko mialo byc nowe; NOWY IZRAEL, NOWY ABRAHAM , IZAAK i JAKUB.

Dzieki ideom i praktykom Hillela wielu Zydow moglo zawrzec z Bogiem NOWE PRZYMIERZE poddajac sie obrzadkowi chrztu. Odnawiajac swe posluszenstwo Prawu obiecywali " zwrocic sie znow calym sercem ku PRWU MOJZESZOWEMU". Wielu z nich zaczelo uzywac greckich imion , ale teraz otrzymywali imiona zydowskie, by poslugiwac sie nimi na religijnych nabozenstwach NOWEGO IZRAELA. Hillel wniosl wlasne idee i nauki etyczne., takie jak ZLOTA REGULA, lecz aktywna role w tym procesie odegral inny czlowiek ; MENACHEM essenczyk z diaspory.....

Postanowilam podeprzec moje pozniejsze rozwazania powrotem do historii odczytanej ze zwojow z nad Morza Martwego przez Barbare THIERING. Latwiej bedzie rozumiec znaczena slow cofajac sie do czasow w ktorym byly uzywane. Latwiej jest je pojac znajac okolicznosci ich urzywania.
Very Happy
_________________
Milosc jest szczesciem.
Kiara

ESENCZYCY.



Essenczycy z diaspory stosowali ten sam kalendarz i zachowali wiele tradycji essenczykow z Palestyny , lecz nie podzielali ich checi oderwania sie od swiata i surowych zasad moralnych . Zdaniem Palestynczykow essenczycy z diaspory "poszukiwali przyjemnych rzeczy" , szli na latwizne.
Menachem byl utalentowanym czlowiekiem , zalozycielem zakonu magow, ktorego nazwa byla odzwierciedleniem ich babilonskiej kultury . W 44r.p.n.e. magowie przyjeli kalendarz julianski , wprowadzony rok wczesniej. Niewiele rozni sie on od ich kalendarza slonecznego, od dawna uwazanego przez essenczykow za kalendarz niebianski, kalendarz na ktorym opieraly sie wszystkie proroctwa. Poczatek roku obchodzili dwukrotnie: 1 stycznia i podczas marcowego zrownania dnia z noca. Zyli jak obywatele rzymscy , a zarazem jak Zydzi. Menachem i jego zakon awansowali na doradcow Heroda. Jozef Flawiusz historyk zydowski , ktorego relacja jest niezastapiony zrodlem , pisze , ze gdy Herod jako maly chlopiec szedl na lekcje do swego nauczyciela Menachem pozdrowil go , poklepal po plecach i przepowiedzial ze zostanie krolem. Od tego czasu Herod dazyl wszystkich essenczykow wielkim powazaniem.
Menachem i jego nastepcy stali sie Izaakami Nowego Izraela Abracham "Hillel" byl Ojcem( okreslenie ktore w koncu przeksztalcilo sie w "Papieza", natomiast "Izaak" byl patriarcha babilonu i calego wschodu. Odgrywal bardzo istotna role w przygotowaniu misji , ktora nominalnie kierowal Herod. Zydowscy misjonarze wyjezdzali do diaspory w poszukiwaniu potecjalnych kandydatow do chrztu, zarowno Zydow, jak i nie- Zydow.
Nie -Zydzi rzecz jasna musieli poddac sie obrzezaniu i zaczac sie uczyc wszystkich zydowskich zwyczajow. Prawdopodobnie to Menachem ze swymi essenskimi zainteresowaniami , kalendarzem i przepowiedniami przyszlosci , byl czlowiekiem , ktory stworzyl idee tysiacletniego imperium Zydow.Od czasu gdy w III wieku p.n.e. zapisano proroctwa henocha, essenczycy analizowali wydarzenia na swiecie wierzac , ze niebiosa "zsylaja" je w znaczacych mometach z punktu widzenia kalendarza. po dokonaniu korekty w swoich analizach doszli do wniosku , ze 41 r.p.e. - rok w ktorym Herod zaczal sie piac do wladzy - byl trzy tysiace dziewiecsetnym rokiem od mometu stworzenia swiata. Proroctwo Henocha glosilo iz swiat ma trwac przez 4900 lat, rozpoczynalo sie wiec ostatnie milenium w jego dziejach. Herod przywodca , ktory pojawil sie na pomyslnym poczatku , wprowadzil by Zydow w ostatni okres historii, w ktorym Nowy Izrael rozprzestrzeni sie w swiecie, stajac sie krolestwem Zydow, w najwiekszym ze znanych dotad imperium.
Wspolpraca Heroda z essenczykami oznaczala , ze krol musial brac pod uwage ich stare poparcie dla rodu Dawida. Dawny rod krolewski utracil tron w V w. p.n.e. , lecz natychmiast skupil wokol siebie grupe lojalistow marzacych o restauracji i powrocie dawnego spoleczenstwa izraelskiego.
to wlasnie marzenie leglo u podstaw utworzenia wspolnoty essenczykow.
Esseczycy zamierzali nie tylko odzyskac tron dla rodu Dawida, ale i wladze arcykaplanska dla rodu Sadoka. w Judei nadal wielu ludzi wierzylo iz tylko potomek Dawida moze byc prawdziwym krolem.
Herod zgodzil sie na to by potomek Dawida sprawowal wladze w imperium , ale tylko jako jego podwladny. Osrodek wladzy znajdowal sie w Jerozolimie i na wschodzie, a potomek Dawida mogl by byc patriarcha mniej waznych prowincji zachodnich z Rzymem wlacznie. Powstal by system wzorowany na rzymskim triumwiracie, z triumwirami w Jerozolimie, na wschodzie i na zachodzie; "ABRAHAM" panowal by w Jerozolimie, pod zwierzchnictwem Heroda, "IZAAK "na wschodzie, a Rzym i zachod byly by patriarchatem "JAKUBA" i jego potomkow.
Potomkiem Dawida pragnacym wspolpracowac w realizacji planow Heroda byl wowczas czlowiek o imieniu HELI. Dwa pokolenia pozniej przyszedl na swiat jego wnuk - JEZUS.

Barbara Thiering w/g odczytu zwojow z nad Morza Martwego.

cd.
« Ostatnia zmiana: Sierpień 11, 2009, 19:47:33 wysłane przez Kiara »

[Kiara]

ESSEŃCZYCY , RODY I DIASPORA.



Heli pochodził od Nathana, młodszego syna króla Dawida. Prawdziwa genealogie Jezusa zawiera Ewangelia Łukasza. W Ewangelii Mateusza linia Helego zostaje zaszczepiona na pniu królewskim , do którego należał Salomon, a Heli nazywa się w niej Jakub - to było jego imię jako patriarchy. To wyjaśnia dlaczego Józef ojciec Jezusa , ma ojca imieniem Heli na jednej liście i imieniem Jakub na drugiej.

***************
Ja osobiście inaczej bym interpretowała ten fakt. Moim zdaniem, Jakub to imię a zarazem odnośnik godności która ta osoba piastuje, książę ( pretendent do tronu, młodszy brat, ) osoba pochodząca z danego rodu. Józef jest odnośnikiem króla władającego, najwyższa forma rodowej władzy.
Natomiast Jakub to imię pretendenta na następce tronu , w czasie gdy żyje jeszcze król, lub osoba pełniąca jego role.
Można być początkowo Jakubem, później zaś Józefem, to kwestia czasu. Znaczy to tylko iż opis tej samej osoby z użyciem imienia Jakub jest wcześniejszy niż z imieniem Józef. Bo nie można być najpierw Józefem a później Jakubem
*****************
Jakub- Heli zgodzi się spełniać role trzeciego triumwira. W ten sposobi został utworzony rzad przyszłego królestwa. Triumwirowie spotykali się przy stole konferencyjnym , na wzór wtajemniczonych , zbierających się na święty posiłek, esseńczyków. Tym samym słowa Jezusa ; "Wielu nadejdzie ze wschodu i zachodu i zasiądzie do stołu Abrahama , Izaaka i Jakuba w królestwie niebieskim " nie odnosiły się do przyszłości nadprzyrodzonej, lecz do przyszłości politycznej, do czasów gdy nadejdzie Królestwo Żydów, zastępujące rzymskie rządy.
Członkowie wspólnoty powtarzali w codziennych modlitwach; "Przyjdź Królestwo Twoje" Wówczas władcą był by Herod, jego tron znajdował by się w Jerozolimie, a Rzym znalazł by się pod jego kontrola jako terytorium zależne.
Ze względu na skuteczność zarządzania i ściąganie podatków triumwirowie podzielili cały znany ówcześnie świat na dziesięć prowincji. Dwie z nich znajdowały się w ojczyźnie, osiem poza granicami. Spośród tych ośmiu piec znajdowało się na obszarze Azji Mniejszej, gdzie istniały najliczniejsze skupiska Żydów. Pozostałymi trzema prowincjami były Babilon, Aleksandria i Rzym.
Każda prowincje od poczatku miało zamieszkiwać 6000 członków. W sumie byłoby ich zatem 60000 , gdyby ich liczba wzrosła dziesięciokrotnie, jak przewidywali triumwirowie. Wspólnota liczyła by wówczas 600000 osób. Zgodnie z treścią Starego Testamentu tylu mieszkańców miał Izrael u swojego zarania. Nowy Izrael spełniał by zatem wymogi dawnego, lecz odnowił by judaizm, dostosowując go do współczesnego świata.

"Okup za własną dusze"

Herodowy plan wtajemniczenia w nowy judaizm został uwieńczony ogromnym powodzeniem. Żydzi w każdej części świata pragnęli wstępować w szeregi zakonu urządzającego wieczorami zebrania w prywatnych domach. Mogli w nich uczestniczyć tylko członkowie; musieli okazać przy wejściu "bilet wstępu" w postaci białego kamienia z Jordanu , który otrzymywali przy chrzcie od misjonarzy. Na kamieniu wypisane było ich nowe żydowskie imię.
" Zwycięzcy dam ..... biały kamyk a na kamyku wpisane imię nowe , którego nikt nie zna oprócz tego , kto [ je] otrzymuje" mówi Apokalipsa św. Jana ( do niej powrócę później ,Kiara)

Bogaci Żydzi z diaspory nie mieli nic przeciwko temu ,by płacić za członkostwo w wielkim zakonie. Oplata w wysokości pol szekla równowartość dziennego zarobku była niewielka cena. W dodatku traktowali ja w charakterystyczny dla hellenistycznych kultów sposób- jako zapłatę za zbawienie.
Zawierając Nowe Przymierze stawali się mili bogu i godni zbawienia w dniu Sadu Ostatecznego. Oplata była wiec uważana za "okup za własną dusze" . Uiszczało się ja raz w życiu podczas uroczystej ceremonii pełnego wtajemniczenia.
Członkowie zakonu mogli jednak płacić następne pol szekla z innego powodu - jako ofiarę dziękczynna - w miejscu ofiarowania zwierza zgodnie z wymogami Prawa Mojżeszowego. Żydzi z diaspory nie mieli gdzie składać zwierząt w ofierze i zaczęli odrzucać idee tego rodzaju ofiar. W zamian za to płacili pieniądze, a ofierze pieniężnej towarzyszyła deklaracja uwolnienia z grzechów. Ofiary dziękczynne (nazywano później "odpustami"), składano je raz w roku w czasie dorocznej promocji do kolejnych grup zakonnej hierarchii.
Misjonarze wyruszający poza granice Judei ze skórzanymi sakiewkami palnymi białych kamyków , wracali z tymi sakiewkami wypełnionymi monetami obcych krajów. Zamienione na szekle i miny w kantorach wymiany trafiały do królewskich skarbców. Skąd Herod mógł w każdej chwili czerpać środki na realizacje swoich wielkich projektów budowlanych lub na dowolne inne cele.
Później sporządzono inwentarz zdeponowanych pieniędzy. zrobiono to na arkuszu miedzi , mozolnie wybijając słowa, aby zyskać pewność ze rejestr nie ulegnie zniszczeniu.
Każde zdanie określa położenie skarbca i sumę srebrnych i złotych monet w nim przechowywanych. Z biegiem czasu rejestr urósł do dwóch miedzianych pasów przybitych do ściany. W znacznie późniejszym czasie rejestr ten i jego kopia zostały zwinięte w rulon i ukryte - originale w grocie Qumran , gdzie znaleziono go razem ze zwojami z nad Morza Martwego.....

Według zwojów z nad M. Martwego Barbara Thiering.

WSPOMNIENIA ESSEŃSKIE.



"Okup za własną dusze."

Jeden z fragment zwoju zawiera obliczenia z tej praktyki, której odzwierciedleniem są również przypowieści w Nowym Testamencie. Cel; pozyskanie sześciuset tysięcy członków tworzących Nowy Izrael miał zostać osiągnięty poprzez ewangelizacje trwajaca CZTERDZIEŚCI LAT pierwsze pokolenie milenium.
****************
Tu warto się zastanowić nad czasem pobytu na pustyni Mojżesza z narodem wybranym. 40 lat to cały okres ewangelizacji , 4 lata to jeden pełen cykl dla każdej z wychodzących grup. W 40-letnim okresie miały być przygotowane wszystkie grupy by stworzyć Nowy Izrael. Pierwsze próby były właśnie za czasów Mojżesza.
Kiara
*******************
Kandydatów do wtajemniczenia grupowano po stu , zgodnie z esseńskim obyczajem . Każda setka przynosiła by mine , czyli sto opłat inicjacyjnych wartości pol szekla. Każda opłata oznaczała przyjecie nowego członka , liczono ich wiec w ten sposób.
Rekrutacji i szkoleniu całej grupy miano poświecić cztery lata. Misjonarz , który dostawał mine na pokrycie kosztów podróży , przez rok szukał stu kandydatów, po czym spędzał z nimi cztery lata doprowadzając ich do pełnego wtajemniczenia. Po czterech latach zbierał mine , sto opłat inicjacyjnych.
Miejscowy przywódca grupy , pracował później przez nastopne cztery lata , a jego praca przynosiła kolejna mine. Gdy trwało to przez czterdzieści lat przeznaczonych na ewangelizacje ,było dziesięć okresów przynoszących dziesięć min. W ten sposób mina Misjonarza przynosiła dziesięć min a on dobrze spełniał swe zadanie
Czteroletni okres rekrutacji i szkolenia był typowy dla Azji Mniejszej, gdzie Żydzi prowadzili normalne pracowite życie w miastach i na wsi.
W pewnych rejonach takich jak Aleksandria , kandydaci byli zainteresowani dłuższym okresem szkolenia, doprowadzając członków zakonu do szczebla mnichów. Ich nauka trwała łącznie siedem lat. Do tego dochodził rok rekrutacji. W ciągu czterdziestu lat ewangelizacji było piec takich okresów. Zatem mina wykładana na Misjonarza przynosiła piec min, a on solidnie wykonał swe zadanie, ponieważ dobrze wykształceni członkowie byli w cenie.
W odległej rzymskiej prowincji miejscowi duszpasterze również podjęli misje, lecz Judea była daleko i woleli zatrzymać pieniądze w Rzymie niż posyłać je do Jerozolimy.
Tak wiec działalność rzymskiego duszpasterza nie przynosiła żadnego dochodu, a on był surowo ganiony za swe anty-centralistyczne poglądy.
Przypowieść Łukasza Ewangelisty o mnichach, zawiera wiec informacje o pierwotnej misji i jej finansowych podstawach.
Mowa w niej o człowieku , który miał dziesięciu sług i każdemu dal jedna mine. Dziesięciu misjonarzy którzy otrzymywali po minie dla siebie żeby mieć na utrzymanie , ale mieli obowiązek znajdywania wyznawców , których szkolili. Następnie wyznawcy płacili za owe wtajemniczania , w ten sposób Misjonarze zwiększali ilość wyznawców i zasilali skarbiec)
Pierwszy wykorzystał swa mine do zarobienia dziesięciu następnych; drugi zarobili piec min. Pan -( równoznacznik najwyzszej władzy duchowej Ojciec, lub Papierz )
Lecz trzeci sługa ukrył pieniądze i został za to potępiony. Historia ta zawiera mnóstwo szczegółów , które nie pasują do prostego morału, ze nalezy mądrze korzystać z darów. Przypowieść ta , oraz przypowieść Mateusza o talentach ( w której liczby zostały podane w odmienny sposób, w rozbiciu na osiem prowincji zewnętrznych), stanowią cześć opisu pierwotnej organizacji podanego w wielu miejscach Ewangelii.

Misjonarze dawali wtajemniczonym nie tylko kamyk i nowe imię, ale i rozetkę z godłem zakonu , do którego wstępowali. Pierwszych dwanaście tysięcy wtajemniczonych w Judei podzielono na "plemiona" nazwane od dwunastu pokoleń synów Izraela ( Rubena,Symeona, Leviego, Józefa , i tak dalej...)
W istocie były one zakonami religijnymi o rożnych stopniach dyscypliny ( przygotowując do innych celów życiowo-religijnych) i rożnym obliczu politycznym. Golda zakonów odzwierciedlały ich charakter; jeden z zakonów miał w godle owce - co znaczyło iż jego członkowie byli mieszkającymi na wsi esseńczykami, spadkobiercami króla pasterzy DAWIDA.
Drugi miał w godle gołębia, co oznaczało iż miłują pokój; inni będący robotnikami mieli w godle wola.
Można powiedzieć , ze wręczając te rozetki w zamian za pol szekla misjonarze " sprzedawali woły, owce, gołębie" i zmieniali religie w "targowisko".
Siedemdziesiąt lat później do misji trafił potomek jednego z twórców Nowego Izraela, Jezus, syn Józefa, syna Helego. Stanowczo sprzeciwiał się sprzedaży religijnego zbawienia za pieniądze. Nauczając iż wierni powinni dostąpić go z własnej woli , poprzez laskę. Chwyciwszy "bicz" "powywracał" stoły bankierów i i wypędził ze świątyni tych , którzy "sprzedawali woły, baranki i gołębie". Od tej pory nie miało juz być opłat inicjacyjnych, jedynie dobrowolne dary. Religa - nauczał- to nie finansowe machinacje, lecz dar od Boga. Za ten i za wiele innych protestów przeciwko systemowi stworzonemu przez Heroda Jezus został wykluczony z misji.
wspierając plan zaszczepienia Żydom i innym odnowionego judaizmu Herod stworzył jednak podstawy nowego systemu establishmentu religijnego. System ten miał się jeszcze wielokrotnie przeobrazić., zanim dal początek czemuś , co jego twórcy z trudem by rozpoznali jako ; kościół chrześcijański.

W/g zwojów z nad Morza Martwego Barbara Thiering.

* Współcześnie w oparciu o idee i system zasad dawnych Esseńczyków tworzących Nowy Izrael działa organizacja katolicka Opus Dei , włącznie ze swoim bankiem który nosi nazwę Milenium.


ROLA PUSTYNI DLA ESSEŃCZYKÓW.

Rola pustyni dla Esseńczyków.

WYCHODZENIE NA PUSTYNIE.

Qumran na Pustyni Judejskiej było miejscem wychodźstwa esseńczyków co najmniej od II w.p.n.e.
Esseńczycy byli dawna żydowska arystokracja, tęskniąca za powrotem do wspaniałych czasów Izraela gdy na tronie zasiadał ktoś z rodu Dawida, a arcykapłanem był Sadokita. Gdy oni czekali i modlili się o taka restauracje , ich kapłani wykonywali wszystkie posługi na pustynnym płaskowyżu , na dziedzińcu klasztornym, zachowując się jak by to była świątynia. Nowicjusze , którzy towarzyszyli im w Qumran , wiedli zakonne życie w dużym budynku na wschód od akweduktu, oddając się służbie , kapłanom i modlitwie.

Codziennie o godzinie jedenastej mnisi ( znamy juz znaczenie słowa MNISI) przerywali prace i podchodzili do duzej cysterny ze schodkowym zejściem usytuowanej na wschodniej ścianie ich budynku. Zdjąwszy robocze szaty , w samych przepaskach biodrowych wchodzili do wody i brali długa orzeźwiająca kąpiel.
Cysterny ze schodkowymi wejściami , których było piec, raz w roku napełniano woda doprowadzana z akweduktu z Wadi Qumran, wysychającego wiosna strumienia.
Kapel zmywała nie tylko pot , ale i winy. Biorący ja mężczyźni musieli być nie skalani grzechem , gdyż niebawem mieli spożyć święty pokarm kapłanów - zachowując się tak , jak by sami byli kapłanami.
Żydowski kapłan musiał pochodzić ze specjalnego plemienia Leviego. Kapłani mieli wiele przywilejów, miedzy innymi prawo pobierania dziesięciny od zwykłych ludzi; najczęściej pobierali ja w postaci takich produktów jak ziarno zbóż, winogrona.
Gdy członkowie starych rodów kapłańskich zostali wygnani z Jerozolimy wraz z potomkami Dawida, część oddanych im zwolenników nadal oddawała im dziesięcinę, wierząc iż są oni jedynymi prawdziwymi kapłanami obdarzonymi błogosławieństwem Boga. Ta właśnie praktyka wyróżniała esseńczyków ze wsi i miasteczek z pośród Żydów.
Po tym jak zostali wygnani i osiedlili się w Qumran , dziesięcina dawała im szanse przeżycia.
Kapłani i zakonnicy czerpali wodę z z głębokiej okrągłej studni wydrążonej na zachód od osady w VIII w. p.n.e., lecz na jałowej pustyni nie można było niczego uprawiać- jedynie w pobliżu strumienia wpadającego do morza trzy kilometry na południe od Qumran rosły jakieś rośliny. Zwolennicy esseńczyków podróżowali z północy , często aż z Galilei, by przywieźć im żywność. W nagrodę mogli zostać na pewien czas w Qumran, pobierać nauki i brać udział w modlitwach.
Żywność ofiarowana jako dziesięcina powinni spożywać w imieniu Boga jedynie kapłani. trzeba było nakarmić również pracujących mnichów. Rozwinęła się wiec praktyka dopuszczania ich do stołu kapłanów i traktowania jako kapłanów honorowych, oczyszczonych dzięki rytualnym kąpielom.
Posiłek zwany był czystościom , na to określenie często można natrafić w zwojach.
Wykorzystywano go jako sposób ćwiczenia dyscypliny . Jeżeli ktoś z zakonników złamał jedna ze ścisłych reguł zachowania , wykazując nieposłuszeństwo wobec przełożonych , żywiąc niechęć do towarzysza , a nawet śmiejąc się "głupio i hałaśliwie", był wykluczony z grona spożywających czystość na okres od dziesięciu dni do roku.

Święty posiłek składał się z chleba i młodego wina. Na poczatku kapłan błogosławił wino i chleb , a potem lewita błogosławił sam chleb.
Zawsze uważano iż posiłek esseńczyków przypomina komunie chrześcijan, a dzieje stosunków pomiędzy obydwoma grupami dowodzą iż był on w istocie jej pierwotna forma.

Barbara Thiering tłumaczenie zwojów z nad Morza Martwego.
Kiara
« Ostatnia zmiana: Sierpień 11, 2009, 19:54:10 wysłane przez Kiara » Zgłoś do moderatora 79.85.255.35
Miłość jest szczęściem.
Kiara








ESSEŃCZYCY W QUMRAN cdn...



QUMRAN JEGO BUDOWLE I ICH ROLA....

Budowle wzniesione w Qumran oraz wysunięte placówki na wyb rzezu Morza Martwego odegrały istotna role w zdarzeniach zapisanych w peszerowym komentarzu Ewangelii.

Qumrańskie budynki stały na wydłużonym płaskowyżu odgrodzonym przez wąski grzbiet od rzędu brązowych wapiennych urwisk widocznych w tle. Zostały wzniesione w dwóch grupach oddzielonych szerokim korytarzem ciągnącym się z północy na południe; korytarzem biegł akwedukt doprowadzający wodę. Po zachodniej stronie korytarza , wokół głębokiej okrągłej studni mieścił się zespól małych i większych pomieszczeń otaczających długi dziedziniec usytuowany w kierunku północ południe. Duża kwadratowa budowla z wieża w północno zachodnim narożu spełniała role centrum życia zakonnego. Otaczały ją pozostałości starego muru z czasów wcześniejszej o kilkaset lat osady izraelskiej. Poza obrębem muru na południu wznosił się długi, proporcjonalny w kształcie hall , zwrócony na wschód.
Do jego południowej ściany przylegał pokój zwany spiżarnia, jako ze znaleziono tam setki ułożonych w sterty naczyń. Hall wychodził prosto na esplanad, długi skierowany na południe występ płaskowyżu.
Esplanad kończyła się urwiskami opadającymi stromo prosto do koryta Wadi Qumran.
Na terenie całej osady znajdowało się wiele prostokątnych cystern ze schodkami prowadzącymi do ich wnętrza ; najwyraźniej wykorzystywano je do rytualnych kąpieli. Okrągła studnia zapewniali wystarczającą ilość wody pitnej. Jedna duża cysterna usytuowana na zewnątrz muru po jego południowo-zachodniej stronie nie miała w środku schodków.
Budowle na płaskowyżu wzniesione z kamieni , ktorymi usiany jest cały ten teren , tworzyły bazę , która powstała, gdy esseńscy uchodźcy przybyli tu w II w.p.n.e. Na rozciągającej się wokół Pustyni Judejskiej przestrzeni znajdowało się jednak wiele placówek esseńskiego klasztoru. Ich położenie , jeśli je określić w starogreckich stadiach , odpowiada dokładnie położeniu pewnych budowli opisanych w Ewangeliach. Jeden stadion równał się 607 stopom , a piec stadiów 2024 łokciom, czyli w przybliżeniu kilometrowi.
W odległości 5 stadiów od skalnego grzbietu prowadzącego na główny płaskowyż znajdował się budynek , którego nieliczne pozostałości zostały opisane przez archeologów. Z powodów które poznamy później , nazwano go " domem królowej". Odegrał on istotna role w życiu Jezusa
Mniej więcej dwa kilometry dalej na południe ( lub trzy kilometry i - piętnaście stadiów - od Qumran) , nad samym brzegiem Morza Martwego lezą ruiny ANI FESZCHA. Fundamenty murów klasztoru , na wpół ukryte w trawie i krzewach , znajdują się tuz przy głównej drodze do ulubionego kąpieliska Izraelczyków. Są tam pozostałości pięknych drzwi z czasów Heroda.
Piętnaście stadiów na południe za wielkim cyplem RAS FESZCHA, troszkę na północ od ujścia WADI KEDRON do Morza Martwego wznoszą się ruiny następnej budowli , nazwane obecnie Chirbet ( tzn. ruiny) MAZIN.
Budowla ta znajduje się wiec w odległości trzydziestu stadiów ( sześciu kilometrów) od Qumran i dwudziestu pięciu stadiów od domu królowej. Zawiera pozostałości wielkiej służy, która musiała zamykać wylot krótkiego kanału prowadzącego z morza; morze oddalone jest obecnie od niej o nieco ponad dwieście łokci ( około 90 metrów).

Powyższe odległości mogą wydawać eis na pierwszy rzut oka nieistotne, lecz staną się zwane , gdy zrozumiemy analizę dokonana w komentarzu peszerowym.
Wygnani na pustynie esseńczycy wierzyli , ze zakładają w Qumran własną "świątynie" i swa własną " JEROZOLIMIE". Zaczęli nazywać to miejsce " JEROZOLIMA" , tak jak emigranci nadają miejscowościom w nowym kraju nazwy miejsc znanych z ojczyzny.
Aby odróżnić jedna od drugiej , posługiwali się dwiema formami nazwy
JEROZOLIMA możliwymi do odtworzenia w grece. Gdy używano liczby pojedynczej tego skowa chodziło o prawdziwą Jerozolimę, gdy ozywano liczby mnogiej , chodziło o " NOWĄ JEROZOLIMĘ", czyli QUMRAN.
Dwie formy nazwy służyły również w razie potrzeby utajnienia pewnych informacji.........

Barbara Thiering tłumaczenie zwojów z nad Morza Martwego.


ESSEŃCZYCY W QUMRAN.

QUMRAN - "PUSTYNIA".

Qumran stało się celem odwiedzin dla ludzi lojalnych wobec kapłanów uznanych przez tradycje. Tu odbywały się narady, w Qumran i jego placówkach miał swa siedzibę zarząd gminy esseńczyków.
Kiedy pewien esseński przywódca będący biskupem Galilei przybywał do Ain Feszcha na narady organizowane w okresie równonocy i przesileń sprowadzał ze sobą "Galileę", w esseńskim rozumieniu roli biskupa był on tak silnie utożsamiony z ze swoja diecezja , ze diecezja była tam gdzie przebywał biskup. Kościół nadal stosuje się do tej zasady. Arcybiskup przyjmuje jako imię nazwę swojej siedziby , na przykład " John London", tak ze Londyn jest poniekąd wszędzie tam , gdzie przebywa londyński hierarcha. Kiedy wiec biskup Galilei przebywał w Ain Feszcha , miejsce to nazywano "GALILEA".
Ain Feszcha , oaza w której powstała budowla dla mnichów czasowo wydalonych z klasztoru w Qumran , była tez odwiedzana przez mezczyzn z zewnątrz żyjących w celibacie . Zwoje opowiadają o esseńskim przywódcy , który przybył z Samarii. w ten sposób na czas jego pobytu budynek nad brzegiem Morza Martwego stal się " SAMARIA".
Z gościny w Mazin, położonym jeszcze dalej za cyplem , korzystali ludzie niższego stanu. Byli w środ nich esseńczycy ze wsi i miasteczek spotykający się w Kafarnaum nad Jeziorem Galilejskim. Gdy przybywali do Mazin na okresowe narady , budowla stawała się "Kafarnaum".
Jezus i jego uczniowie pływali ludziom po Morzu Martwym, nie po Jeziorze Galilejskim. Dystans trzech kilometrów dzielący Mazin i Ain Feszcha łatwiej było pokonać łodziom , jako że cypel Ras Feszcha tworzył naturalna barierę lądową.
To właśnie Mazin był Kafarnaum odległym o " dwadzieścia piec , lub trzydzieści stadiów" w opowieść z Ewangelii Jana. Ewangelia ta jest dziwnie nie konsekwentna w stosowaniu opisywanych zdarzeń; potrafi być do tego zaskakująco niefrasobliwa, a jednak w sytuacjach gdy wydaje się to zupełnie niepotrzebne , podaje dokładne odległości w stadiach. Tak wiec w jednym miejscu Jan pisze , ze uczniowie Jezusa , wiosłując łodziom do Kafarnaum dopłynęli do miejsca odległego o "dwadzieścia piec do trzydziestu stadiów". Mazin leży w odległości trzydzieści stadiów od Qumran i dwadzieścia piec stadiów od "domu królowej" , który spełniał role zewnętrznej granicy Qumran.

W następnym epizodzie rozgrywającym się w Kafarnaum "siec rybacka ciągnięto" dwadzieścia łokci do brzegu.
Taka właśnie długość miał kanał w Mazin prowadzący do służy.
W Ewangelii Jana napisane jest również , ze Betania "była oddalona od Jerozolimy o około piętnaście stadiów", stosując liczbę mnoga nazwy miasta Ain Feszcha znajduje się dokładnie o około piętnaście stadiów od Qumran.
Gdy esseńczycy przenieśli oryginalne miasta do Qumran , Ain Feszcha stała się odbiciem prawdziwej Betanii, odległej o tyle mniej więcej stadiów od Jerozolimy.
Odległości odnoszono do godzin marszu. Prędkość przy gorącej i suchej pogodzie wynosiła piec stadiów na godzinę. Tak wiec przejście do domu królowej trwało godzinę, do Ain Feszcza trzy godziny, a do Mazin sześc godzin. Pomiarów odległości dokonywano od skalnego grzbietu, ponieważ tworzył on brzeg rozpadliny, która trzeba było przejść w drodze na południe.

Reguły czystości podane w Zwoju Świątynnym , ustalone przez esseńczyków z Palestyny , zmuszały człowieka , który stal się nieczysty , do pobytu w odosobnieniu przez pewien określony czas i obmycia siebie i swych szat przed powrotem do zakonnej wspólnoty. W Ain Feszcha , pierwszej placówce na południe od Qumran archeolodzy odkryli pozostałości paru płytkich basenów z białymi osadami na dnie. Badanie wykazało , ze ow osad to węglan wapnia. Obok basenów znajdowały się wyłożone płytkami tarasy z ułożonymi wzdłuż brzegu cylindrycznymi kamieniami. Można uznać , ze wykorzystywano je do prania szat. Esseńczycy nacierali swoje białe płócienne szaty przypominającym krochmal proszkiem ze spalonej żywicy olibanowej, zawierającym głownie węglan wapnia. W trakcie prania proszek spływał do wody osiadając na dnie basenu. Wyprane szaty rozkładano na cylindrycznych kamieniach żeby wyschły na słońcu.
Oaza Ain Feszcha była najwyraźniej miejscem , do którego udawali się zakonnicy wydaleni z Qumran za skalanie swej duszy. Stala się również miejscem schronienia dla bezżennych z z diaspory, którzy z racji zamieszkiwania poza Ziemia Święta mieli taki sam status jak zakonnicy wydalani z Qumran.

Częścią pustynnego zespołu klasztornego były również dwa następne miejsca. Jednym z nich było miejsce zwane obecnie Cirbet Mird lub Hirkania, położone dziewięć kilometrów w głąb lądu, na mniej więcej tej samej szerokości geograficznej co Ain Feszcha. W czasie oczyszczania wszystkich ruin w tym rejonie archeolodzy znaleźli tam chrześcijańskie pozostałości, z kopiami niektórych Ewangelii włącznie. Ponieważ zakładano ze budowle w Qumran nie były zamieszkiwane przez chrześcijan , nie doszukiwano się związków miedzy MIRD a QUMRAN.
Pewna urocza historia dowodzi jednak, ze mieszkańcy MIRD i AIN FESZCHA z pewnością utrzymywali kontakty w pierwszych wiekach istnienia Kościoła. Chrześcijańscy anachoreci mieszka jacy w MIRD mieli ogród warzywny nad brzegiem morza w AIN FESZCHA . Gdy potrzebowali warzyw , wyszykowali osła , który sam pokonywał kłusem dziewięć kilometrów do domu ogrodnika, stukał łbem do drzwi i sam wracał w góry z ładunkiem warzyw........

Barbara Thiering tłumaczenie zwojów z nad Morza Martwego.


*****************
Reasumując; wszystkie nazwy podawane w liczbie mnogiej w zwojach nie były autentycznymi miastami, były to nazwy przeniesione na teren Qumran i obiektów zakonnych przez jej społeczność.
Mogla nastąpić czasowa zmiana dotychczasowej nazwy , gdy w obiekcie przebywał wysoki dostojnik religijny danego miasta , lub regionu; wówczas to miejsce przybierało nazwę miejsca jego pochodzenia. On stawał się miastem , które reprezentował, miejsce również.
O kimś np. z Warszawy mówiono Warszawa przyjechała, klasztor lub miejsce pobytu tej osobistości na czas jej obecności w tym miejscu przybierało nazwę Warszawa.

"Zarzucanie sieci i łowienie ryb" nie było tradycyjnym zajęciem wykonywanym przez "rybaków" ( kapłanów noszących taka nazwę), było to religijne spełnienie obowiązku wobec wtajemniczonych na poziomie wodnym , włącznie z pozyskiwaniem nowych wyznawców doktryny.
Kiara





Kontekst kuszenia Jezusa na pustyni nabiera juz zupełnie innego sensu gdy posiada się wiedzę na temat zapisywania informacji metoda peszerowa.



PUSTYNIA -określanie świątyni na płaskowyżu w QUMRAN, tam na "pustyni" odbywały się zgromadzenia zakonno- kapłańskie.



SZATAN- Pseudonim Judasza Iskarioty jako zwierzchnika zelotów w 29 i 30 r.n.e. " KUSIŁ" (poddawał probie" Jezusa, tak jak biskup poddaje probie kandydatów do wtajemniczenia. Jezus odrzucił jednak jego doktrynę.


Kiara

[Kiara]

Przenosiny tematu ze starego forum.

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=3312.0

[Kiara]

ESSEŃCZYCY W QUMRAN cd...



Zycie Esseńczyków......

Odkrycie chrześcijańskich rękopisów w Mird potwierdza to, co wykazała interpretacja Ewangelii ; ze to miejsce było integralnym elementem dziejów chrześcijaństwa. Grupa która spotykała się w Mird przyjęła religie chrześcijańska, natomiast ludzie którzy spotykali się w Qumran , pozostali Żydami . Mird to charakterystyczne miejsce położone w samym sercu Pustyni
Judejskiej. Taras i budynki wzniesione na szczycie niewielkiej góry, z której roztacza się piękny widok na Morze Martwe. U stop góry na wschód od niej , odkryto parę grobów z czasów Heroda. jeden z nich niemal na pewno jest Antypatra , pechowego dziedzica Heroda , który został zgładzony na parę dni przed śmiercią ojca. Budynek w Mird był wykorzystany przez królową Aleksandrę ( 76-67 r.p.n.e.) jako skarbiec , potem przejął go Herod wielki. Ciekawa jego częścią są podziemne cele pod głównym tarasem, w których eremici szukali samotności. Jeszcze niedawno wykorzystywano je do tego samego celu.

Północne zbocza góry opadają stromo do wadi ( zwanej Szechacha), biegnącej na północny wschód i łączącej się z Wadi Qumran. Tak wiedz z Mird do Qumran prowadzi naturalna trasa. Podobna trasa wędrował z Ain Feszcha osiołek zakonników. Starożytna nazwa Qumran brzmiała SZECHACHA - można się tego dowiedzieć ze Zwoju Miedzianego.
W zboczach wadi na północ od Mird archeolodzy odkryli niezwykłą rzecz. W przeciwległych ścianach doliny , w miejscu gdzie koryto strumienia ma szerokość zaledwie dwóch - trzech metrów, wydrążono dwa schodkowe tunele.
Tunel południowy został wydrążony na głębokość około 30 metrów. Wiodąc jak stopniowo opadał w dol.

Z peszerowej interpretacji Ewangelii możną wynieść wrażenie , ze Mird odpowiada miejscu zwanemu zwykle "PUSTYNIA" , gdzie Jan Chrzciciel chrzcił Żydów.
Będąc własnością Heroda i jego następców Mird zyskiwał coraz większe znaczenie w czasach przed pojawieniem się Jezusa.
Owe tunele mogły wiązać się z rytuałem chrztu posługującym się symbolika narodzin.
Pustynia po grecku EREMOS, była miejscem gdzie umartwiali się asceci, zwani z grecka EREMITAMI.
Czynili to w inny sposób niż mnisi klasztorni ( żyjący we wspólnocie).

Następnym miejscem figurującym w dziejach chrześcijaństwa jest dzisiejszy wspaniały monastyr MAR SABA, będący obecnie siedziba niewielkiej grupy mnichów greckiego Kościoła prawosławnego.
Wiadomo , ze w średniowieczu mieszkańcy Mar Saby utrzymywali kontakt z mieszkańcami Mird. Mar Saba to jedna z najbardziej efektownych budowli w tym rejonie, ciąg tarasów , biegnących po zboczach urwiska do wąwozu Kedronu. Choć chrześcijański monastyr powstał w V w.n.e. interpretacja Ewangelii wskazuje, ze wcześniej miejsce to , lezące na trasie pielgrzymek , często odwiedzali asceci. Wieśniacy z okolicy Jerozolimy przychodzili tu wyschniętym korytem Kedronu. Zatrzymywali się na noc , po czym schodzili zboczem w poblizu urwiska do koryta Kedronu i szli dalej.
Gdy biskup Nazaretu znalazł się w tym miejscu , nazwano je NAZARA. Stojącą tu niegdyś budowla była to Nazara ( inna forma nazwy NAZARET), w której miały miejsce wydarzenia opisane w Ewangeliach.
Jedna z nich mówi o probie stracenia Jezusa ze "stoku góry na której ich miasto było budowane" Szczegóły opisu dobrze pasują do tego miejsca.

*************
Co to znaczy próba stracenia Jezusa z góry w dol? można potraktować ten opis dosłownie, ale naprawdę nie o to chodzi. Jest to opis konfrontacji i poddania probie ( przyrównanie do wiedzy kanonu) Jezusa i głoszonych przez niego tez), nie były one dokładnie identyczne jak założenia pierwotnych chrześcijan. Jednak niosły wartości których nie można było podważyć jako godne odrzucenia. Wartości te były ponad religijne, mieszczące się jednak w kanonie wiary. Dlatego to "stracenie z góry" pozbawienia pozycji kapłańskiej Jezusa również w Mird nie udało się wykonać.
Kiara
****************

Metoda transpozycji nazw rożnych miejsc tłumaczy obecność wielu szczegółów w Ewangeliach i Dziejach Apostolskich., które na pozór wydaja się absurdalne. W jednym z epizodów w dziejach Apostolskich jest mowa o wędrowce Pawła z Jerozolimy do Jerozolimy - pierwszej w liczbie mnogiej, a drugiej w liczbie pojedynczej.
To nie jest jeden z rzekomych błędów Łukasza Ewangelisty. Nie ma tu żadnych błędów . Paweł szedł w rzeczywistości z Qumran do Jerozolimy.
(Qumran- Jerozolima w liczbie mnogiej).
W Ewangelii Marka Jezus popłynął łodziom do Gerazy i ledwie wysiadł z lodzi był na miejscu. Lecz Geraza, dobrze znane miejsce , (archeolodzy odkryli jej ruiny) znajdowała się około 60 km. od brzegu Jeziora Galilejskiego. Komentarz peszerowy pozwala interpretować te podroż inaczej; Jezus płynął po Morzu Martwym i przybyli do Ain Feszcha, na wybrzeżu ; to właśnie tutaj przyjeżdżał na narady zwierzchnik grupy zbierającej się w Gerazie.

W innym epizodzie u Marka , Jezus i jego uczniowie wyruszają z miejsca , które wydaje się leżeć na zachodnim brzegu Jeziora Galilejskiego, płynąć łodziom ku jakiejś okolicy pustynnej, która wydaje się znajdować na przeciwnym brzegu jeziora. Ujrzawszy ich , "tłumy" ( przedstawiciele zgrupowań) wyruszyły pieszo. To by znaczyło iż ludzie ci musieli by obejść Jezioro Galilejskie od północy i południa. Mimo to przybyli na miejsce przed pojawieniem się Jezusa.
Jeżeli jednak zrozumiemy , ze wszyscy oni wyruszyli z położonego w głębi lądu Mird i "tłum" poszedl na wschód do Ain Feszcha , podczas gdy Jezus poszedl do Mazin i popłynął łodzią wzdłuż brzegu, wszystko ułoży się w logiczną całość.

Dwuznaczne i niedokładne wydawały się opisy miejsc zawarte w Ewangeliach, w rzeczywistości podają ich dokładną lokalizacje i wzajemne odległości oraz - ponieważ czas do ich przebycia również był ustalony - jasno informują o czasie trwania opisywanych podróży........

Barbara Thiering tłumaczenie Zwojów z nad Morza Martwego.

CD....


Esseńczycy w Qumran cdn.....

Budowle w Qumran zostały po raz pierwszy wykorzystane jako klasztor przez wygnanych z Jerozolimy esseńczyków , którzy przybyli tu w II w.p.n.e. Lecz w 31 r.n.e. wszystko się zmieniło. Qumran ucierpiało wskutek trzęsienia ziemi, które zniszczyło cala dolinę Jordanu. Cysterna w której zakonnicy brali codzienna kąpiel , najbardziej ucierpiała. od wstrząsów; schody z jednej strony opadły o łokieć w stosunku do drugiej. Esseńczycy wierzyli ze to Bóg zburzył ich klasztor, uznawszy ze jest miejscem nieczystym. Porzucili swa posiadłość i Qumran opustoszało na 20 lat.
Trzęsienie ziemi było pod wieloma względami szczęśliwym zdarzeniem losu. Esseńczycy wrócili do Jerozolimy, do Esseńskiej Bramy gdzie niegdyś odprawiali swe obrzędy niezależnie od świątyni jerozolimskiej.
Wznowiwszy współprace z Herodem zostali przyjęci z powrotem do miasta.

Tuz przed 21 r. p.n.e. Herod obwieścił , ze zamierza przebudować cala świątynie, ośrodek żydowskiej wiary. Esseńczycy słysząc publiczna proklamacje jego zamiarów, dziękowali Bogu i przystąpili do pracy nad pewnym nowym dokumentem.
Jakosz rok 21, odległy o 3920 lat od momentu stworzenia świata, był rokiem w którym powinna nastąpić Restauracja .
Z pewnością to Bóg kierował Herodem, który był jego narzędziem w dziele spełnienia proroctwa.

Esseńczycy napisali Zwój Świątynny będący rzekomo objawieniem samego Boga o tym jak nalezy zbudować świątynie; Bóg rzekł swe wskazówki w tej sprawie Mojżeszowi na gorze Synaj. Plan budowy był odzwierciedleniem wszystkich wyobrażeń esseńczyków o kapłańskiej czysto sci i wyjątkowości.
Nie wahali się umieścić pod maska reguł określających postępowanie króla krytycznych uwag pod adresem Heroda, ponieważ Bóg kierował biegiem wydarzeń i miał dopilnować przyjęcia planu esseńczyków.
Herod miał jednak odmienny pogląd na ta sprawę. Powrót esseńskich kapłanów oznaczał by powrót kultury , którą była obca większości mieszkańców Judei, i sprowokowałaby starych konserwatysto , bądź zdecydowanie przeciwnych jego rządom. Odrzucił wiec plan.

Dla esseńczyków było to katastrofa. Król nie tylko przekreślił ich nadzieje
na odbudowanie dawnej pozycji w Jerozolimie, ale sprawił , ze nie spełniło się ich stare proroctwo. Choć szybko znaleźli sposób na usprawiedliwienie swych obliczę chronologii wydarzeń , zaczęli odsuwać się od Heroda i nauczać swych zwolenników poza granicami Judy , ze Boski plan nie przewidywał rządów Heroda. W przyszłym Królestwie Izraela musi być król i władca imperium , ale będzie się wywodził ze starożytnego rodu Dawida, a nie z rodu parweniuszy , jakimi byli Herod i jego rodzina. Potomkowie Dawida nie mieli juz być podrzędnymi władcami , lecz władcami najwyższymi, odpowiadającymi tylko przed kapłanami.

Jakub - Heli , używając teraz tytułu "DAWID" , objął by tron gdyby Królestwo nastało za jego życia. Po nim rządził by jego syn JÓZEF. A gdyby Józef miał syna, on był by następcą tronu żydowskich cesarzy.
W marcu 7 r.r.p.n.e. urodził się Jezus syn Józefa. Syn Józefa i Marii, jego narodzinom towarzyszyły oczekiwania niewspółmierne do otoczenia , w którym przyszedł na świat.
Dom prostego wiejskiego cieśli, Józef występował czasami w roli cieśli, ponieważ przebywając z wiejskimi esseńczykami tak jak oni parał się rzemiosłem.

**************
W tym miejscu nalezy odkodować znaczenie słowa "cieśla" moim zdaniem nie dotyczy to wykonywanie potocznie znanego rzemiosła. Chociaż w zakonie w czasie odosobnienia od rodzin mężczyźni również zajmowali się zwykłymi codziennymi czynnościami. Jednak status zakonny Józefa nie wskazywał na konieczność tego rodzaju prac. Wyniknie to z dalszej części odczytu Zwojów.
Cieśla stolarski wzięło się raczej z niezrozumienia , używanego w tej grupie określenia "obrabiać deskę"... co znaczyło pracować mentalnie nad tematem.
Kiara
***************

Zarazem był pretendentem do Dawidowego tronu, a teraz gdy potencjalne królestwo wykraczało daleko poza granice Judei , żywił nadzieje , ze będzie władał światem. Jego syn miał jeszcze większe szanse spełnienia dawnych nadziei na Restauracje, ponieważ rosła liczba członków zakonu i sprzyjały mu kapłańskie wyliczanki.
Lecz dwuznaczność towarzysząca narodzinom Jezusa miała wywrzeć wpływ na cale jego życie. W opowieści o niepokalanym poczęciu autorzy zastosowali metodę zatajenia , aby przekazać tym co rozumieli , jakie naprawdę było niezwykle jego położenie........

Barbara Thiering tłumaczenie Zwojów z nad Morza Martwego.


PODSUMOWANIE.



Reasumując to co juz zacytowałam z odczytania zwojów z nad Morza Martwego nasowaja sie proste wnioski;
"Wyjscie na Pustynie" - to nie bylo wyjscie grupy na fizyczna pustynie i blokanie sie na niej przez 40 lat z np. Mojzeszem. Bylo to wyjscie wybranej grupy ludzi( o wysokim poziomie rozwoju duchowego i wiedzy religijnej) do odosobnionego miejsca ( fizycznej swiatyni), na terenie ktorej przez 4 lata pojedynczy okres odosobnienia), odbywal sie cykl oczyszczenia i pobrania wyzszych nauk duchowych.
Swiatynia -"pustynia"( budowla) zostala niedawno odnaleziona przez archeologow w Egipcie.
"Blakanie sie po pustyni" , jest czasem 4 letniego cyklu nauki grupy, poznawania wiedzy doktryny, (nie zas fizycznym chodzeniem po jej piaskach), prowadzi on do 40 letniego okresu przygotowania calego wybranego narodu ( grupy 60000 ludzi )tworzacycj Nowy Izrael . Natomiast 4o dni odosobnienia przywodcy duchowego, jest rowniez (znanym powtarzajacym sie aktem , w celu oczyszczenia i pojednania sie z Bogiem.

W czasach Mojzesza zamierzenie stworzenia Nowego Izraela nie do konca zostalo zrealizowane, przepowiednia nie do konca sie wypelnila. Stad biora sie nastepne proby ksztalcenia duchowego ludzi , zcalania ludzi z diaspory i tworzenia ponownie Nowego Izraela. Kolejnym bardzo znaczacym czasem jest czas narodzin i zycia Jezusa.

Niepokalane poczęcie.

Tutaj tez nalezalo by zastosowac wiedze dotyczaca okreslenia " skalane, pokalane" , czyli nieczyste w znaczeniu zasad doktryny nie zas fizycznego zabrudzenia.
Czyli , Jezus urodzil sie zgodnie z obowiazujaca Jego rodzicow zasada religijna . Nie zas w jakis nadprzyrodzony sposob swiadczacy o Jego boskosci. Niepokalane poczecie znaczy calkowicie zgodne z prawami zakonnymi obowiazujacymi Jego rodzicow, w 100% wedlog zasad doktryny religijnej tamtych czasow.
Kiara

Co mowi o tym tlumaczenie zwow z nad Morza Martwego?

Niepokalane poczęcie.

Zgodnie z relacja Nowego Testametu , oraz glebokim i powszechnym przekonaniem Maria matka Jezusa, pozostala "dziewica", a jedynym Jego ojcem byl Bog.
Jest to jedna ze spraw , ktora w znacznym stopniu rozswietla koncepcja peszeru , poznanej historii skrywajacej historie prawdziwa.
Odkad wiemy ze Jezus byL zwiazany z essenczykami pojawia sie naturalne wyjasnienie niepokalanego poczecia . Niektorym czytelnikom przeszkadza zapewne sprawdzenie sprowadzeie sprawy poczecia i narodzin Jezusa do zwyklego ludzkiego poziomu; dla innych moze wnosic swiatlo.
Sam Nowy Testamet nie jest najlepszym zrodlem informacji o niepokalanym poczeciu- jest o nim mowa tylko w dwoch posrod czterech Ewangelii.
Te same dwie Ewangelie podaja rodowod Jezusa jako potomka Krola Dawida przez ojca Jozefa. Jedno przeczy drugiemu.
Po za tym w Nowym Testamecie nie ma wzmianki o niepokalanym poczeciu. Pawel stwierdza bardzo wyraznie , ze Jezus pochodzil "wedlog ciala" z rodu Dawida. Wielu protestantow nie traktuje slow o niepokalanym poczeciu doslownie, woli nadawac im tylko pewne znaczenie duchowe. Lecz pozostaje ono rzecz jasna pewnym elemetem trasdycji katolickiej.

Barbara Thiering odczyt Zwojow z nad Morza Martwego.

*******************

Zanim zaczniemy rozwazac samo okreslenie ;" Niepokalane poczecie".... , powinno sie zdefiniowac co to znaczy dla kazdej ze stron bioracych , udzial w dyskusji. Jak rowniez , co to znaczy jako okreslenie zwyczajowe?
Bo dla mnie; NIEPOKALANE,( przeciwnosc do SKALANE) znaczy to , calkowicie zgodne z obowiazujacymi prawami religijnymi , i zwyczajowymi w danym czasie.
Kiara

[Kiara]

ZYCIE ESSENCZYKOW.



Celibat byl dla essenczykow najwznioslejszym sposobem zycia . Malzenstwo i seks uwazano za oddzielajace od Boga, a celem wyzszych czlonkow zakonu bylo osiagniecie stanu doskonalej swietosci, po to by przypodobac sie Bogu.
Starozytni dziejopisarze informuja informuja , ze essenczycy gardzili instytucja malzenstwa i ogromnie roznili sie pod tym wzgledem od innych Zydow., ktorzy cenili zycie rodzinne. W zwojach takie podejscie do bezzennosci jest bardzo mocno zaakcentowane.
Kazdy kto ostatnio odbyl stosunek plciowy , byl wydalany poza obreb swiatyni na okres trzech dni.
Jezeli malzenstwo zylo w murach swietego miasta "zniewazalo miasto swiatynne swa nieczystoscia"
Essenczycy posiadajacy najwyzsze swiecenia wiedli zycie , ktore mozna bylo nazwac klasztornym w tym sensie , ze stanowili wspolnote mezczyzn zyjacych z dala od swiatyni za kamiennymi murami Qumran, majacych wspolna wlasnosc, oddanych religji i wyrzekajacych sie malzenstwa.
Niektorzy z nich zdawali sobie jednak sprawe , ze ludzkosc zginela by , gdyby ludzie sie nie zenili i nie polodzili dzieci.
Dla zakonu nie bylo to problemem. Jest bardzo prawdopodobne , ze wielu jego czlonkow pochodzilo z grona porzuconych lub nieslubnych dzieci, ktorym essenczycy udzielali schronienia.
Odpowiednikiem aborcji w starozytnosci bylo porzucenie niechcianych dzieci w ustronnym miejscu; tresc Starego Testametu dowodzi, ze niektorzy kaplani mieli zwyczaj schronienia dzieciom obojga plci i wychowywac je w swiatyni na akolitow lub prorokinie. Poniewaz takie osoby nie musialy zachowywac ciaglosci rodu , wymagano od nich zycia w celibacie i celibat zaczeto kojarzyc ze swietoscia.
W przypadku bardzo waznych ludzi obecnych w szeregach essenczykow istotna rzecza bylo jednak zachowanie ciaglosci rodu.
Byli oni potomkami Sadoka i Dawida, czlonkami wielkich dyastii, ktore sprawowaly rzady przed zburzeniem Jerozolimy i swiatyni w VI w.p.n.e.
Jedna z przyczyn zaistnienia tego ruchu byla chec ochronienia tych przywodcow , i wszystkiego co soba reprezetowali.
Mezczyzni z tych rodow , potecjalni kaplani i krolowie, pragneli wiesc swiete zycie i wierzyli , ze seks Kala i deprawuje.

***************
SKALANIE- to rowniez zycie seksualne czlowieka niezgodne z zasadami ustanowionymi przez wspolnote religijna. Chyba jedno z najwiekszych skalan.
Kiara
****************

Wspolzyli wiec tylko po to , by miec dzieci, narzucajac swym zona scisle ograniczenia. wiekszosc czasu spedzali w klasztorze zyjac niczym mnisi.
Kiedy jednak reguly wspolnoty wymagaly przedluzenia rodu , opuszczali klasztor i przygotowywali sie do malzenstwa.
Najpierw byl dlugi kilku letni okres narzeczenstwa zakonczony ceremonia slubna, po ktorej mogli ze soba wspolzyc.
Bylo to " probne" malzenstwo, trwajace do trzech lat.
Gdy kobieta zachodzila w ciaze czekano , czekano az minie trzeci miesiac, gdy malalo ryzyko poronienia. Wtedy urzadzano druga ceremonnie slubna, tym razem ostateczna. Rozwody byly zabronione. W ten sposob kobieta byla w trzecim miesiacu ciazy na swym ostatecznym slubie.
Poniewaz obowiazywal scisly zakaz wspolzycia w okresie ciazy , po slubie ostatecznym maz powracal do zycia w celibacie.
Kobieta zawierajaca takie malzenstwo rowniez musiala byc oddana religijnym idealom.
Przez wiekszosc czasu musiala zyc z dala od meza pozostajac mu wierna, tak by mogl miec pewnosc , ze dzieci sa naprawde jego dziecmi.
W chwili zawierania malzenstwa , zgodnie ze wznioslym idealem czystosci (nieskalania) , kobieta musiala byc dziewica........

Barbara Thiering tlumaczenie Zwojow z nad Morza martwego.

ZAKONNE ZWYCZAJE ESSENCZYKOW.



Zwyczaje.

W ówczesnym hellenistycznym świecie można było spotkać kobiety zwane dziewicami- westalkami. Ich dziewictwo oznaczało rodzaj stanu zakonnego.
W tym samym sensie kobieta zawierająca związek małżeński z esseńczykiem była przed pierwsza ceremonia ślubną dziewica, czyli członkinią zakonu dziewic.; była również zazwyczaj dziewica w sensie fizycznym.
Okres przed małżeństwa trwał bardzo długo i musiał być meczący dla obydwu stron. Nowy Testament przedstawiając ideał związku rodzaju esseńskiego omawia , omawia przypadek mężczyzny , który "ma dziewice" , której "namiętność staje się silna". Gdyby podczas okresu narzeczeństwa i przed pierwszą ceremonią ślubną owa namiętność stalą się zbyt silna i poczęte zostało by dziecko , można by powiedzieć na zasadzie zabawy słownej , ' że dziewica poczęła dziecko" ( co zresztą się zdarzało, ponieważ określenie to DZIEWICA , dotyczyło bardziej przynależności zakonnej kobiety nie zaś jej fizycznego dziewictwa)
Kobieta taka wciąż w świecie prawa była dziewica choć fizycznie utraciła swoje dziewictwo. Przypominało to przypadek młodej pary płodzącej dziecko w okresie narzeczeństwa.

**************
Inaczej nazywany zakon przygotowujący młode kobiety do roli zon i kapłanek, zakon DZIEWIC , nazywano zakonem MARII-MAGDALEN i MART. Te trzy imiona (noszenie ich w określonym czasie przez kobietę) świadczyły o jej pozycji zakonnej.

Maria- było imieniem nieprzygotowującym kobietę do roli dynastycznej (rodowej zony) . Mówiono Maria - żona......, a raczej ukochana.
.
Marta- było imieniem niższego stanu kapłańskiego tej samej kobiety w czasie gdy juz była żoną, jednak w czasie gdy małżonkowie mogli razem przebywać w domu i obniżali w tym okresie, czasowo swoje zakonne statusy. MARTA była to pozycja czasowa , po powrocie do zakonu kobieta była nadal kształcona w nim, , poznawała wyższy poziom wiedzy i odzyskiwała ( po oczyszczeniu) swoją dawną pozycję zakonną..

Mag-dalena- to imię najwyzszej zakonnej kapłanki.

W skrócie można było powiedzieć iż był to zakon Dziewic , lub MARII - MAGDALEN.

Interesujące jest , co było mimo wszystko wówczas ważniejsze linia genetyczna kobiety? Jej kontynuacja, czy tez linia mężczyzny jego władza?

Kiara
************************

Józef był potomkiem króla Dawida o czym wyraźnie mówią genologie.
Był esseńczykiem żyjącym zgodnie z esseńskimi zasadami . Essenskie koneksje rodziny Józefa od dawna były oczywiste . Jakub brat Józefa nosi ponoć szaty z białego płótna i nigdy nie nacierał skory olejkiem. Jedno i drugie to uderzające cechy esseńczyków , o których wspomina Józef Flawiusz. Jakuba nazywano również ebionita . Tym samym słowem EBIONITA - UBODZY ( ebionim, tzn. ubodzy) określa się w zwojach członków wspólnoty z Qumran.

************
"Ubodzy" , noszący niale szaty , to ludzi o najwyższym rozwoju duchowym tamtych czasów. Współcześnie porównywalni do BIAŁEGO BRATERSTWA.
Imiona Josef i Jakub , byli zakonnymi określeniami ich statusowej pozycji zakonnej ( tak samo jak dla kobiet Maria, Marta , czy Magdalena), świadczyły one o pozycji i wykształceniu religijnym, oraz o przyszłościowej roli w społeczeństwie, np. JAKUBEM stawał się mężczyzna ( pretendent do roli króla tzn. JÓZEFA , gdy Józef jeszcze żył), znaczyło to mniej więcej to samo co książę następca tronu.
Kiara
**************

Z tego wszystkiego wynika , ze "niepokalane poczęcie można wyjaśnić w naturalny sposób. Maria była "DZIEWICA" poczęła syna , zanim odbyła się pierwsza ceremonia ślubna. Józef był wówczas w trudnej sytuacji , naruszył zasady i jedyna możliwością było "oddalenie Marii". dziecko uznano by wówczas za nieślubne i przygarnęli by je najwyżsi ranga essenczycy , aby wychować je jako sierotę bez imienia i potomków.
Inna mozliwoscia było uznanie dziecka jeśli bowiem było chłopcem, stało by się potomkiem króla Dawida i tym samym mogło by spełniać polityczne nadzieje ruchu. Józef posłuchał rady " ANIOŁA PAŃSKIEGO" ( najwyższego kapłana z klasy lewitów), wszystkie "anioły" w tej opowieści to mężczyźni z klasy lewito.
Wierzono , ze kaplani i lewici sa wcieleniem niebianskich istot "bogow", ( elohim) i aniolow i ta wlasnie wiara posluzono sie w tworzeniu Ewangelii, by mowic o prawdziwych ludziach i prawdziwych zdarzeniach w taki sposob , jak by byly wizjami i cudami.

" ANIOŁ" poradzil Jozefowi by uznal dziecko , i przystapil do pierwszej ceremonni slubnej, tak jak by byla juz druga, podczas ktorej kobieta i taj zazwyczaj byla juz w ciazy. Uczynil tak i zgodnie z regulami po ceremonni traktowanej jak drugi slub , nie doszlo do wspozycia malzonkow.
Bylo to rzecza normalna, ale fakt ten zostal przedstawiony w Ewangeli Mateusza w taki sposob by stworzyc wrazenie ze Jozef i Maria nigdy ze soba nie wspolzyli.
Ewangelia stwierdza , ze Maria stala sie brzemienna za sprawa " Ducha Swietego". Duchem Swietym , byl wlasnie Jozef, tak jak kaplani i lewici byli "bogami" i " aniolami", tak samo kaplani nizsi ranga , krolowie i kasiazeta , byli "duchami".

Barbara Thiering tlumaczenie Zwojow z nad Morza Martwego.

***************************

Reasumujac wszystkie te nazwy i okreslenia stanow bosko- niebianskich , byly wylacznie zakonnymi okresleniami wspolnoty religijnej z Qumran na ich uzytek. Stanowily rodzaj kodu i ochrony w czasach okupacji rzymskiej. W zadnym wypadku nie wynosily ludzi do rangi boskosci i nadnaturalnych przynaleznosci. To inni ludzie pozniej wykorzystali te okreslenia do zbudowanie na ich podstawie wladzy , i dominacji religijnej.
Smutne ze to oszustwo trawa az 2000 lat.

BÓG -Ojciec - najwyzszy dostojnik zakonny w Qumran ( odpowiednik Papieza)

DUCH ŚWIĘTY - najwyzsza ranga zakonna kaplanaz rodu Sadoka.

ANIOŁ PAŃSKI- najwyzsza ranga zakonna kaplana z rodu Sadoka.

ANIOLOWIE- kaplani - lewici nizszej rangi z rodu Sadoka.

DUCHY- to kaplani nizsi ranga z rodu Sadoka

KROLOWIE i KSIAZETA - to tez kaplani nizsi ranga z rodu Dawida.

Generalnie powinno sie odrozniac dwie linie kaplanskie , ktore mialy prawo uzywania innych okreslen zwiazanych z ich pochodzeniem.
Linia - lewitow - Sadokistow uzywala okreslen zwiazanych z niebianskimi nazwami typu ( bogowie, aniolowie, archaniolowie i duchy).
Linia Dawida uzywala okreslen typu , krolowie , ksiazeta.

Ksiaze bylo nizszym z tytulow zakonnych ( byly rowniez rangi ksiazat zalezne od stanow zakonnych we swpolnocie ).

Bracia- to najnizsza kasta zakonna wsplnoty

Siostry- odpowiednik poziomu Braci .

Obydwie grupy "SIOSTRY" i "BRACIA" byli ludzmi posiadajacymi prawa do zycia w zwiazkach malzenskich.
Istnialo wieloaspektowosc znaczenia tego okreslenia " SIOSTRY I BRACIA" w zaleznosci czy bylo uzywane na terenie wspolnoty , czy tez poza jej granicami w trakcie normalnego zycia rodzinnego.

Kiara

STARSZY BRAT JEZUSA...





Starszy brat Jezusa?

Postaram sie wyjasnic pozycje Gryfa144- Mesjasza zgodnie z zasada kodu peszerowego.

Podaje on informacje iz byl starszym bratem Jezusa ,zas sam Jezus byl wowczas ksiazeciem - ksieciem.
Dotyczy to moim zdaniem czasu gdy Gryf-144 w ramach religijnego wtajemniczenia zyl na pozycji najnizszej wspolnoty , czyli "BRATA" ( tu moze byc momet "STARSZEGO BRATA" ( czyli bardziej wtajemniczonego w doktryne religijna, ale caly czas jeszcze na poziomie "WODNYM"), czlowieka wiodacego zycie poza wspolnota na terenie wsi lub miasta w zwiazku malzenskim.
"Starszy Brat" - to taki ktory juz przekazuje wiedze doktryny swoim "BRACIOM" wspolwyznawcom , nie zas braciom fizycznym.
Jezus mogl byc wowczas w zakonie na poziomie wtajemniczenia dostepnego "KSIECIU" czy "KSIAZECIU" ( jak twierdzi Gryf-144). Jednak obydwie te pozycje zakonne rozpatrywane sa w stosunku do "OJCA W NIEBIE"- najwyzszego ranga kaplana we wspolnocie., zwanego rowniez "BOGIEM" gdy byl lewita pochodzacym z rodu Sadoka.
Wowczas z poziomu takiej wiedzy mozna powiedziec iz w tym "NIEBIE" ( najwyzszy poziom wtajemniczen zakonnych), "BOGOWIE" wymieniali sie w zaleznosci od osobistego rozwoju ( dojscia do najwyzszego poziomu duchowego wtajemniczenia oraz pojednania z autentycznym JEDYNYM BOGIEM).
W takim kontekscie inne znaczenie ma okreslenie " PAN ZASTEPOW" i inne "LUCYFER". Zupelnie ina role pelni "walka z LUCYFEREM", kims zupelnie innym jest sam " LUCYFER",oraz caly kontekst tego opowiadania. Sa to slowa i znaczenia kody , kryjace prawdziwa tresc na powierzchni mitycznego-bajkowej opowieści.

STARSZY BRAT JEZUSA W NIEBIE?

Co naprawde oznacza ta informacja? zalezy to od posiadanej wiedzy i odzczytania dzieki niej tego zdania.
Wiemy juz iz Jezus byl synem pierworodnym ( w kazdym kontekscie znaczenia tej informacji) nie mogl wiec w zadnym wypadku posiadac starszego brata. Dlatego nalezy odczytac ta informacje jako ; "STARSZY BRAT" , JEZUSA W "NIEBIE"....
Co znaczy ze, Jezus byl w "NIEBIE" ( w zakonnej wspolnocie miejsce zwiazane z najwyzszym wtajemniczeniem na poziomie "wina". Mowiono tez na nie "trzecie pietro" " WODA, CHLEB i WINO" ( z ktorego mozna bylo spasc, lamiac zasady zakonne).
Jezus mial braci to jest znany fakt, ale nie mial starszego brata, uzycie okreslenia "starszy brat Jezusa" znaczylo iz ten czlowiek byl w tej samej wspolnocie religijnej co Jezus , zajmowal w niej pozycje "Starszego Brata", pelnil taka zakonna funkcje. Ale ten "Starszy Brat" sam nie byl w "Niebie" , bo posiadal by juz inny poziom wtajemniczenia wspolnoty i nosil by inne okreslenie zakonne.
BRAT- pierwsze wtajemniczenie zakonne na poziomie "WODY".


NIEPOKALANE POCZĘCIE....

Zeby rozwazac termin niepokalane poczecie, trzeba najpierw poznac wiedze na temat skalania , czyli nie przestrzegania czystosci rytualnej aktu seksualnego miedzy malzonkami . A nie wymyslanie magicznego zaplodnienia kobiety przez Boga.

Niepokalane poczęcie....

Zwyczaje w śród esseńczyków.

Opowiesc o niepokalanym poczeciu stanowi dobry przyklad formy peszerowej. Zostala ona napisana na poziomie cudu dla tych, dla ktorych idea niepokalanego poczecia miala symboliczna sile, zarazem jednak napisano ja w taki sposob , by ci , ktorzy posiadali specjalna wiedze o regulach essenskich malzenstw nie oczekiwali zjawisk nadprzyrodzonych, zrozumieli prawdziwe fakty.
Byly wazne Ewangeliczne powody , dla ktorych nalezalo krzewic historie o nipokalanym poczeciu w swiecie helenistycznym.
Poganskie religje obejmowaly czesto kult dziewicy; Kore , Cybele, Diana- jej imie bylo rozne w roznych miejscach , lecz mit wyrazal grecka awersje do ciala i pragnienie oddzielenia ducha od materii.
Nowa zydo-chrzescijanska religja docierajaca do pogan musiala rywalizowac z takimi kultami i chrzescijanie odkryli w okolicznosciach poczecia Jezusa doskonala podstawe do skonstruowania mitu.

********************
Najzwyczajniej w swiecie wykorzystano prawdziwa historie narodzin i zycia Jezusa do wladzy politycznej za pomoca religji. Rzymska diaspora, ktora od poczatku oddzielala sie od calosci miala silnych reprezetantow, oni skorzystali z zamieszania ( brak porozumienia miedzy zydowskimi kaplanami , liniami Dawida i Sadoka stworzyli nurt religijny Chrzescijanstwo. Na czele stanol Jan Chrzciciel i jego przeksztalcona opcja religijna( ktory bedzie wystepowal pod bardzo wieloma imionami w zaleznosci od reprezetowania okreslonego nurtu religijnego oraz pozycji w nim zajmowanej.
"Saciecie glowy" , Chrzciciela nie jest bowiem fizycznym aktek pozbawienia glowy czlowieka. Jest to okreslenie pozbawienia funkcji i wladzy ktora ten czlowiek reprezetowal.
Kiara
**********************

Poniewaz Jezus jako syn Jozefa pochodzil z rodu Dawida , i poniewaz essenczycy zamierzali przywrocic na tron krolewski potomka Dawida - czy to w skali samodzielnego monarchy , czy to w roli duchowego wladcy podporzadkowanego Herodowi - kwestia czy Jezus byl poczety wedlug prawa byla bardzo istotna. Rygorystycznie rzecz traktujac Jezus byl nieslubnym dzieckiem i nie mogl dziedziczyc .
taki byl poglad Zydow o bardziej wschodniej orietacji , miedzy innymi faryzeuszy. Nazywali oni Jezusa " Mezem Klamstwa" , majac na mysli zarowno jego nauki - heretyckie z ich punktu widzenia - jak i jego nieslubne pochodzenie ( ich zdaniem).
Lecz z innego bardziej liberalnego punktu widzenia Jezus byl dziecjkiem z prawego loza , zostal poczety po ceremoni w czerwcu 8 r. p. n. e., podczas ktorej jego rodzice zostali ostatecznie zwiazani ze soba zrekowinami. Odbyla sie cala seria ceremoni - ich celem bylo nadanie aktowi malzenstwa odpowiedniej powagi i jak najdluzsze odroczenie chwili rozpoczecia wspolzycia. Dlugi okres nazeczenstwa coraz silniej wiazal ze soba mloda pare. W czerwcu rozpoczela sie jego ostatnia faza, a pozniej odbyl sie ( pierwszy) slub - we wrzesniu najwarzniejszym dla Zydow okresie w ktorym obchodzono wielkie swieta .
Wreszcie w grudniu malzonkowie mogli rozpoczac wspolzycie. Grudzien byl najmniej swietym miesiacem- nie obchodzono wtedy zadnych tradycyjnych swiat. Chodzilo o to by syn byl poczety w grudniu i narodzil sie we wrzesniu w okresie swiat.
Poniewaz Jezus zostal poczety w tej fazie zrekowin , gdy juz nie bylo mozna ich zerwac , jego zwolennicy twierdzili , ze jest prawowitym synem Jozefa. Lecz sprawa ta przesladowala go przez cale zycie i mogla byc powodem ludzkiej wrogosci.
Dla jednych byl bekartem, dla drugich krolewskim - Mesjaszem, ktory mogl stac sie kims wiecej niz krolem.

Barbara Thiering tlumaczenie zwojow z nad Morza Martwego.

[Sventer]

W skrócie Ci powiem, mi to jest obojętne czy tu będę, czy co tam ale nie chce się z Tobą sprzeczać, masz rację.
Kwestia jest że chcę innych ostrzec przed tym chłamem, ale okej. Znajdę więcej czasu to napiszę coś konkretnego na temat tego jej kodu. Posty skasuj, obojętne mi to.

[Kiara]

Tym razem nie jest to mój odczyt , ale w sposób jednoznaczny odkrywa kłamstwa i manipulacje faktami krk... dotyczy narodzin i urodzin Jezusa oraz różnych odczytów Jego wieku związanymi z tradycją żydowską.

Kiara.




NARODZINY... CZY URODZINY JEZUSA......


........"Weźmy ewangelie, przyjrzyjmy się im i sprawdźmy, co one w rzeczywistości nam mówią, nie bacząc na to, co nam się wydaje, ze mówią, a co jest swego rodzaju nawykiem myślowym wpojonym nam w szkole i kościele.


Czy wykładnia nauk zawsze jest właściwa? Czy zgadza się z tym, co zostało zapisane? To zadziwiające, jak wiele rzeczy, które wydaja się nam znane, wpojono nam w szkolnych ławkach z pomocą obrazkowych historyjek nie zawsze opartych na oryginalnych tekstach.

Historia narodzin (Jezusa) jest bardzo dobrym tego przykładem. Powszechnie uważa się - mówią nam o tym również pocztówki bożonarodzeniowe - ze Jezus urodził się w stajni.
Ewangelie tego nie mówią. W żadne] z autoryzowanych ewangelii nie ma najdrobniejszej wzmianki o stajni. W ewangeliach Marka i Jana w ogóle nie ma mowy o narodzinach Jezusa, zaś Mateusz oświadcza wprost, że urodził się on w domu.

Skąd więc wzięła się stajnia? Po prostu z błędnej interpretacji ewangelii Łukasza, w której jest mowa, ze Jezus został położony w żłobie - nie urodzony, ale położony!

Żłób był w owych czasach i nadal jest dzisiaj niczym innym jak zwierzęcym karmnikiem. Wystarczy jednak zajrzeć do historii społecznej tamtych czasów, aby dowiedzieć się, że używanie żłobu w charakterze kołyski dla niemowląt było wówczas rzeczą powszechna i były one w takim przypadku wnoszone do wnętrza domu.

Dlaczego wiec przyjęto, ze ten konkretny żłób stal w stajni? Otóż dlatego, ze angielski przekład ewangelii Łukasza mówi nam, że w zajeździe nie było miejsca.
Zatem musiało być w stajni! Co ciekawe, inne wcześniejsze od angielskiego przekłady ewangelii Łukasza nic nie mówią na temat jakiegokolwiek zajazdu. W rękopisie ewangelii Łukasza nie ma mowy o braku miejsca w zajeździe.

W rzeczywistości w tamtych czasach w ogóle nie było na Wschodzie żadnych zajazdów. Nawet teraz jest ich tam niewiele. Ludzie zatrzymywali się w tamtych czasach w prywatnych domach - był to popularny wówczas zwyczaj. Nazywało się to gościnnością rodziny.
Domy były otwarte dla podróżnych. Gwoli ścisłości należny również stwierdzić, ze w tamtych czasach nie było również stajen.

W rzeczywistości “stable"12 (“stajnia") jest angielskim słowem i określa miejsce, w którym trzyma się konie, i to konie jakiejś szczególnej stajni.
Któż, u licha, jeździł w Judei na koniach? Na wolach, wielbłądach, owszem. Konia mógł mieć co najwyżej jakiś rzymski oficer.
Nawet woły i muły, jeśli już je trzymano pod dachem, to pod czymś w rodzaju wiaty, zadaszenia, a nie stajni, jakie znamy. Jeśli chodzi o ten mityczny zajazd, tekst grecki wcale nie mówi, że nie było w nim miejsca.

Jak zostało powiedziane w ewangelii Mateusza, Jezus urodził się w domu i, co zostało tam właściwie przetłumaczone, został położony w żłobie, karmniku dla zwierząt, ponieważ nie było kołyski.
Będąc przy narodzinach Jezusa, warto przyjrzeć się dokładnie chronologii, co jak sadze, może być ważne, ponieważ ewangelie, dwie ewangelie, które mówią o narodzinach Jezusa, podają zupełnie inne daty tego wydarzenia.


Według ewangelii Mateusza Jezus urodził się w czasie panowania króla Heroda - Heroda Wielkiego - który po naradzie z magami zarządził rzez niemowląt.
Jak wiadomo, Herod zmarł w 4 roku przed Chrystusem (przed nasza era), podczas gdy ewangelia Mateusza podaje, ze Jezus urodził się przed jego śmiercią.

I właśnie dlatego większość popularnych wersji Biblii przyjmuje, ze Jezus urodził się w 5 roku p.n.e., czyli rok przed śmiercią Heroda... i wszystko wydaje się już być w porządku.
Lecz u Łukasza jest zupełnie inaczej.
Łukasz nie opowiada nam o królu Herodzie ani niczym podobnym. Twierdzi on, ze Jezus urodził się w czasach, gdy Kwiryniusz był gubernatorem Syrii, dokładnie w roku, w którym cesarz August (Oktawian) zarządził spis powszechny.

I aby wziąć w nim udział, Józef i Maria udali się do Betlejem. Znajdujemy tu dwie istotne informacje, o których jest mowa również w żydowskich annałach pochodzących z pierwszego stulecia naszej ery.
Kwiryniusz został wyznaczony na gubernatora Syrii w 6 roku n.e. (po narodzeniu Chrystusa). Był to rok, w którym przeprowadził on na mocy zarządzenia cesarza Augusta spis ludności. Wedlu Łukasza był to pierwszy i jedyny spis ludności wykonany w tym regionie.

Tak wiec Jezus musiał urodzić się pomiędzy 4 rokiem p.n.e. a 5 rokiem n.e. Czy to jakiś błąd?

Niekoniecznie, ponieważ na podstawie sposobu, w jaki to zostało oryginalnie przedstawione, mamy do czynienia z dwoma różnymi urodzinami. Obie ewangelie mówią prawdę.


Chodzi tu o datę fizycznych urodzin Jezusa oraz datę jego urodzin społecznych. W owym czasie obie daty byty określane jako pierwsze i drugie narodziny i stosowało się je w przypadku ludzi z pewnych grup społecznych, zwłaszcza dziedziców tronu.

Drugie urodziny chłopców były obchodzone w formie rytuału powtórnego urodzenia. Miał on charakter bardzo fizyczny: owijano chłopców w powijaki i rodzili się oni na nowo z matczynego łona.

W przypadku chłopców rytuał ten odbywał się po ukończeniu przez nich dwunastego roku życia.

Wiemy zatem, ze w roku 6 n.e. Jezus miał 12 lat, a to oznacza, ze urodził się w 7 roku p.n.e., co dokładnie zgadza się z opisem Mateusza mówiącym, że urodził się on pod koniec panowania króla Heroda.

I oto dochodzimy do czegoś, co wydaje się być kolejna niezgodnością, ponieważ Łukasz w dalszej części swojej ewangelii mówi, że kiedy Jezus miał 12 lat, jego rodzice, Maria i Józef, zabrali go na jeden dzień do Jerozolimy.

Po jej opuszczeniu udali się w towarzystwie przyjaciół w całodniowa podróż powrotna do domu, w trakcie której zauważyli, ze nie ma go z nimi. Wrócili do Jerozolimy i znaleźli go w świątyni dyskutującego z nauczycielami o sprawach swojego Ojca. Cóż to za rodzice, którzy wędrując przez cały dzień przez pustynie nie widza, ze w ich grupie nie ma ich dwunastoletniego syna?

Rzecz w tym, ze sens tego akapitu gdzieś się zagubił. Miedzy określeniami “dwunastoletni syn" i “syn w dwunastym roku życia" była ogromna różnica.


Kiedy syn po ukończeniu pierwszych dwunastu lat życia, to znaczy na swoje trzynaste urodziny, był wprowadzany w czasie ceremonii drugich narodzin do społeczności, traktowano go tak, jakby wkraczał w pierwszy rok życia.



Takie sa korzenie współczesnego prawa żydowskiego. Kolejna inicjacja miała miejsce w dziewiątym roku, kiedy kończył 21 lat, co leży również u podstaw współczesnego prawa do pewnych przywilejów po osiągnięciu 21 roku życia.

Potem następowały kolejne wtajemniczania. Następny wielki sprawdzian miał miejsce w dwunastym roku, to znaczy w wieku 24 lat, a dokładniej w dniu dwudziestych czwartych urodzin.

Kiedy Jezus został w świątyni w wieku dwunastu lat, w rzeczywistości miał już 24 lata, przeto nic dziwnego, ze rodzice nie spodziewali się po nim, iż będzie się trzymał blisko nich w czasie podróżny przez pustynie!

Jego dyskusja z nauczycielami dotyczyła jego kolejnej inicjacji. Musiał przedyskutować tę sprawę z duchowym ojcem, ojcem społeczności, co też uczynił.

To były sprawy tego ojca, o których dyskutował. Wiemy, kim był ów ojciec. Otóż ojcem duchowym społeczności był w tym czasie esseńczyk 13 Symeon i jeśli cofniemy się w ewangelii Łukasza o kilka wersetów, zobaczymy, że to właśnie o niego chodziło, o sprawiedliwego i pobożnego Symeona, który zalegalizował Jezusa wobec prawa.

Czy możemy zatem wierzyć ewangeliom? Jak z tego widać, tak, możemy wierzyć im, ale tylko do pewnego stopnia, to znaczy w sama ich treść.

Nie możemy jednak ufać ich przeinaczeniom i zniekształceniom, które wpajali w nas ludzie nie rozumiejący tego, czego nauczają...... "


https://webcache.googleusercontent.com/ ... =firefox-b

[Kiara]

ZATAJONA ROLA KOBIET W PRZEWODNICTWIE DUCHOWYM.....

Bardzo niewielu ludzi zastanawia się nad rzeczywistym znaczeniem sakramentu kielicha i wina i jednocześnie sadzi, ze wywodzi się on z odpowiednich ustępów ewangelii nawiązujących do Ostatniej Wieczerzy.
W rzeczywistości obrazuje on wiecznie odradzająca się krew Jezusa. W jaki sposób krew Jezusa lub kogokolwiek innego może odradzać się w nieskończoność?

Odpowiedz jest prosta - poprzez rodzinę i dziedziczenie. Dlaczego zatem hierarchowie kościoła postanowili ignorować symbolikę związaną z linia krwi (pokrewieństwem) w sakramencie Graala?
Sam sakrament zachowali, czemu jednak posunęli się do przypisania podaniu o Graalu i jego symbolice miana herezji?
Jak wiadomo, każdy rzad i każdy kościół nauczają takiej formy historii i dogmatów, jakie sa im wygodne do realizacji ich własnych interesów.

Biorąc to pod uwagę musimy pamiętać, ze my wszyscy jesteśmy uwarunkowywani na przyjecie bardzo selektywnych nauk.
Uczy się nas tego, co powinniśmy wiedzieć, i mówi się nam to, w co powinniśmy wierzyć.

W ten oto sposób uczymy się głównie historii politycznej i religijnej, która państwowa i klerykalna propaganda podaje nam zwykle jako absolutny dogmat - naukę, której nie wolno krytykować pod groźba narażenia się na prześladowanie.


Jeśli chodzi o stosunek Kościoła do symboliki kielicha i wina, od początku było wiadomo, ze biskupi muszą na nowo ja zinterpretować, ponieważ wskazywała ona, ze Jezus miał potomków, czyli połączył się cieleśnie z kobietą.



I nie był to jedyny sakrament i zwyczajowy rytuał, który uległ wtórnej interpretacji. Przeinaczono nawet ewangelie. Zrobiono to, aby dopasować je do poglądu, że Kościół Rzymskokatolicki został ustanowiony wyłącznie przez osobników płci męskiej, podobnie jak współczesny producent filmowy selekcjonuje i dobiera taśmy, tak aby otrzymać pożądany rezultat, który jest zgodny z jego interesem.

Wszyscy znamy ewangelie Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, a co z pozostałymi. Co z ewangeliami Filipa, Tomasza, Marii i Marii Magdaleny?
Co z całym szeregiem prawd wiary, aktów i listów, które nie zostały zaaprobowane przez synody Kościoła w okresie weryfikacji Nowego Testamentu.

Z jakiego powodu odrzucono je podczas tej selekcji? Przy doborze prawd wiary do Nowego Testamentu kierowano się dwoma kryteriami, które w roku 397 określił synod w Kartaginie.

Pierwsze kryterium mówiło, ze Nowy Testament musi składać się z pism podpisanych imionami bezpośrednich apostołów Jezusa. Marek nie był jednak apostołem Jezusa i jak nam wiadomo, również Łukasz.

Byli to koledzy późniejszego świętego Pawła. Z drugiej strony Tomasz był jednym z dwunastki apostołów, a mimo to ewangelia podpisana jego mieniem został odrzucona.

Co więcej, została nie tylko odrzucona, ale razem z wieloma innymi prawdami wiary i tekstami skazana na zniszczenie. Tak wiec w całym średniowiecznym świecie Ewangelia według św. Tomasza oraz wiele innych ksiąg były w V wieku palone i ukrywane.

Dopiero w ostatnich latach udało się odkopać niektóre z tych manuskryptów. Wśród nich największym odkryciem było to, którego dokonano w roku 1945 w Nag Hammadi w Egipcie, gdzie znaleziono zakopane 1500 lat wcześniej dokumenty8.

Chociaż ksiąg tych nie odnaleziono aż do naszego stulecia, były one otwarcie używane przez pierwszych chrześcijan.

O niektórych z nich, tych, które już wymieniłem, oraz Ewangelii Prawdy, Ewangelii Egipcjan i innych, liczne wzmianki znaleźć można w pismach wczesnochrześcijańskich kronikarzy kościelnych.

Klemens z Aleksandrii, Ireneusz z Lyonu, Origen z Aleksandrii - wszyscy oni wspominają o nich w swoich pismach. Dlaczego wiec ewangelie według św. Marka i Łukasza zostały zaakceptowane, mimo iż ci dwaj nie byli apostołami Jezusa?

Ponieważ obaj w rzeczy samej byli nimi i ojcowie wczesnochrześcijańskiego kościoła wiedzieli o tym.
W tamtych czasach, przed zafałszowaniem Nowego Testamentu, wiedziano dobrze, ze Jezus przeżył ukrzyżowanie.


We wczesnych ewangeliach nie było mowy o Zmartwychwstaniu.
.


Dodano to do nich później. Dlaczego odrzucono ewangelie innych apostołów? Ponieważ było jeszcze drugie kryterium, znacznie ważniejsze, według którego dokonano właściwej selekcji.

Było to kryterium płci, w myśl którego odrzucano wszystko, co podtrzymywało status kobiety w Kościele lub społeczeństwie.

Właśnie na tej regule został zbudowany kościelny system praw i zasad. Powiedziane jest: “Nie pozwalamy, by nasze kobiety nauczały w Kościele, wolno im tylko modlić się i słuchać tych, co nauczają. A jest tak, ponieważ głowa kobiety jest mężczyzna, a czyż przystoi, by ciało nauczało głowę?"


Była to oczywista bzdura, lecz właśnie za jej sprawą odrzucono wiele ewangelii, gdyż zawierały one dane świadczące o tym, że w służbie Jezusa uczestniczyło wiele kobiet.

Maria Magdalena, Marta, Salome, Maria żona Kleofasa, Joanna byty nie tylko służebnicami, ale również kapłankami prowadzącymi godne naśladowania szkoły wiary w tradycji nazaretańskiej.

W liście do Rzymian Paweł wspomina o swoich służebnicach: Febe, która zwie siostra Kościoła, Julii i Prysce. Nowy Testament żyje imionami służebnic, lecz Kościół zignorował je wszystkie.

Kiedy stanowiono zasady zawodu duchownego, powiedziano: “Nie wolno kobiecie w Kościele głosić nauk ani też rościć jakichkolwiek pretensji do którejkolwiek z męskich funkcji".

Lecz przecież to sam Kościół określił, co jest męską funkcją. Kościół tak bardzo bał się kobiet, że wprowadził obowiązujący księży celibat, który w roku 1138 stal się prawem.


Ta zasada nigdy nie była tym, czym wydaje się być przy pobieżnym spojrzeniu. Ktoś, kto ją czyta, kto studiuje historie, widzi wyraźnie, że to nie seksualna aktywność była powodem troski Kościoła.

Konkretną przyczyną sankcjonującą wprowadzenie tego prawa były stosunki intymne księży z kobietami.

Dlaczego? Ponieważ kobiety staja się żonami, kochankami.

Szczególna własnością macierzyństwa jest przekazywanie linii krwi.

Właśnie to niepokoiło Kościół: temat tabu - macierzyństwo, genealogia. Ta sprawa musiała być całkowicie odseparowana od pożądanego wizerunku postaci Jezusa.

Lecz to wcale nie Biblia głosiła takie zasady.

Święty Paweł stwierdza w swoim liście do Tymoteusza, że biskup winien mieć jedną żonę i dzieci, że mężczyzna z doświadczeniami pochodzącymi z jego własnej rodziny ma znacznie lepsze kwalifikacje do zajmowania się sprawami Kościoła (3,2 Biskup wiec powinien być nienagannym, mężem jednej żony... 3,4 ...dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. 3,5 Jeśli bowiem ktoś nie umie stanąć na czele własnego domu, jakże będzie się troszczył o Kościół Boży? -

Pierwszy List do Tymoteusza).

Chociaż władze Kościoła Rzymskokatolickiego podtrzymują nauki Świętego Pawła, zdecydowały się na kompletne pominiecie tej jednoznacznej dyrektywy w celu zachowania własnych interesów, tak aby cywilny status Jezusa można było ze strategicznych względów zignorować.


Rzecz w tym, że celibat kościelny oraz wizerunek nieżonatego Jezusa stały w opozycji do innych opisów tamtych czasów. Było to przedmiotem otwartych publicznych sprzeciwów, dopóki nie ogłoszono, że mówienie prawdy na ten temat jest herezja podlegająca karze.


Stało się to zaledwie 450 lat temu, w roku 1547, w którym w Anglii zmarł król Henryk VIII.
Nie tylko chrześcijański Nowy Testament cierpi z powodu restrykcji płciowych. Podobnemu procesowi edytorskiemu poddano żydowskiego pochodzenia Stary Testament, dzięki czemu stał się on wygodny i pasujący do chrześcijańskiej Biblii.

Jest to szczególnie widoczne za sprawa kilku wyjątków, którym udało się ujść uwadze cenzorów.


Księga Jozuego i II Księga Samuela odwołują się do znacznie starszej Księgi Jaszera9.

W obu księgach znajdujemy stwierdzenie, że jest KOBIETA bardzo ważna. Lecz gdzie ona jest?

Nie ma jej w Biblii. Podobnie jak wiele innych ksiąg została z rozmysłem pominięta.

Czy jeszcze istnieje? Otóż tak.

Mierzący 9 stóp (2,7 m) długości hebrajski zwój Księgi Jaszera istnieje. ( dodam tylko że Jaszera to kobieta.. chodzi więc o Księgę Kobiety.... dawnej Arcy kapłanki.. Kiara)

Od dawna jest to historycznie bardzo ważny dokument.

Był on skarbem dworu cesarza Karola Wielkiego, zaś jej przekład był bezpośrednią przyczyną założenia w roku 800 Uniwersytetu Paryskiego, to znaczy sto lat przed nadaniem Staremu Testamentowi formy, w jakiej znamy go dzisiaj.

Jaszer była opiekunem laski Mojżesza. Jego zapiski maja ogromne znaczenie i dotyczą pobytu Izraelitów w Egipcie aż do exodusu do ziemi kananejskiej.

Opisane przez niego dzieje różnią się znacznie od wersji, która znamy dzisiaj.

Według Księgi Jaszer to nie Mojżesz był duchowym przywódca plemion, które przeszły przez Morze Czerwone do góry Synaj, ale Miriam 10.

W owych czasach Żydzi nie słyszeli o Jahwe i czcili boginie Aszirat 11, zaś ich duchowymi przywódcami były głównie kobiety.

Miriam stała się według Księgi Jaszer (Sprawiedliwego) dla Mojżesza tak dużą przeszkoda w jego dążeniu do ustanowienia męskiej dominacji, że musiał ją uwięzić.

Jednak Naród Żydowski powstał zbrojnie przeciwko niemu w obronie Miriam.
Tego nie ma w Biblii.

[Kiara]

CUD Z MARTWYCH WSTANIA ŁAZARZA I JEZUSA......




NAMASZCZENIE I MAŁŻEŃSTWO JEZUSA I MARII MAGDALENY...



Należy pamiętać, ze Jezus nie był chrześcijaninem - był nazareńczykiem, pozostającym pod zachodnimi wpływami Żydem.

Ruch chrześcijański został założony przez kogoś innego na podstawie jego (Jezusa) misji. Słowo “chrześcijanin" zostało po raz pierwszy zapisane i użyte w roku 44 n.e. w Antiochii w Syrii.

W świecie arabskim do tej pory słowem, którego używa się dzisiaj, tak jak i w tamtych czasach, na określanie Jezusa i jego wyznawców, jest Nazara. Potwierdzają to zapisy Koranu: Jezus jest Nazara; jego wyznawcy są Nazara.

Słowo to oznacza “podtrzymujący" lub “strażnicy". Jego pełne brzmienie to “Nazrie ha-Brit" i oznacza ono “podtrzymujący przymierze".



Przy okazji mamy tu brytyjski aspekt, ponieważ słowo Brit jest źródłosłowem nazwy Brytania, zaś słowa Brit-ain znaczą “kraj przymierza" lub “kraj ugody".

W czasach Jezusa nazareńczycy mieszkali w Galilei oraz w tajemniczym miejscu określanym w Biblii jako “Puszcza"6.

W rzeczywistości Puszcza była dokładnie określonym miejscem.
Były to przede wszystkim ziemie wokół Qumran ciągnące się aż do Mird i innych miejsc. To właśnie tam zostały stworzone, a następnie odkryte w roku 1948 tak zwane Zwoje znad Martwego Morza7.

Jakiś czas po ukrzyżowaniu Piotr i jego przyjaciel Paweł wyruszyli do Antiochii, a następnie do Rzymu, gdzie założyli ruch, który stal się chrześcijaństwem.

Z kolei w innych annałach zapisano, że Jezus, jego brat Jakub i większość pozostałych apostołów kontynuowali działalność ruchu nazaretańskiego i przeniesli się do Europy.
Ruch ten stal się Kościołem Celtyckim.

Zgodnie z udokumentowanymi zapisami Kościoła Celtyckiego w roku 37 n.e., czyli cztery lata po ukrzyżowaniu, ruch nazaretański przekształcił się formalnie w Kościół Jezusowy.

Kościół Rzymskokatolicki został stworzony 300 lat później, po 3 wiekach od stracenia Piotra i Pawła. Kościół Celtycki, którego korzenie tkwiły w ruchu nazaretańskim, stał przez wiele stuleci w opozycji do Kościoła Rzymskokatolickiego.

Rożnica miedzy nimi była prosta - wiara nazaretańska opierała się na naukach samego Jezusa. Ich sednem były zasady moralne, wzorce zachowań, praktyka społeczna, prawo i sprawiedliwość wywodzące się ze Starego Testamentu i połączone z liberalnym przekazem równości.

Rzymska chrześcijańskość była “kościelnością". Nie było w niej ważne, czego nauczał Jezus. Kościół ten uczynił religie z samego Jezusa.

Krótko mówiąc Kościół Nazaretański był prawdziwie społecznym kościołem, podczas gdy Kościół Rzymskokatolicki kościołem cesarzy i papieży - hybryda ruchu imperialnego.


Poza oczywistymi niezrozumieniami, błędnymi interpretacjami i chybionymi tłumaczenia kanoniczne ewangelie cierpią z powodu wielu rozmyślnie wprowadzonych poprawek.


Pewne oryginalne akapity zostały zmienione, inne usunięte, a jeszcze inne dodano tak, aby zadowolić partykularny interes kościoła.
Większość z tych poprawek wprowadzono w czwartym wieku, kiedy dokonywano przekładu na łacinę z oryginalnych greckich i semickich tekstów.

Nawet jeszcze wcześniej, około roku 195 n.e., czyli 1800 lat temu, biskup Klemens z Aleksandrii dokonał pierwszej znaczącej poprawki tekstu ewangelii.
Usunął on istotna cześć z ewangelii Marka napisanej około sto lat wcześniej i uzasadnił swój czyn w liście: “Bo gdyby one nawet mówiły coś, co jest prawda, ten, który kocha Prawdę, nie... zgodziłby się z nimi... Albowiem nie wszystkie prawdy będą ogłoszone wszystkim ludziom".


Interesujące. Chodziło mu o to, że nawet w tym wczesnym okresie istniały już rozbieżności miedzy tym, co napisali twórcy ewangelii, a tym, czego chcieli nauczać biskupi!!!!!

Tej usuniętej przez biskupa Klemensa części do dziś brak w ewangelii Marka.


Ale jeśli porównamy Marka z wersja jego ewangelii, jaka znamy dzisiaj, okaże się, że nawet bez tej usuniętej części jest ona znacznie dłuższa od oryginalnej! Jedna z dodatkowych jej części opisuje proces zmartwychwstania i składa się z 12 pełnych wersetów umieszczonych pod jej koniec, rozdział 16.

Obecnie wiadomo, ze wszystko, co dotyczy wydarzeń po ukrzyżowaniu, zostało dodane przez biskupów Kościoła lub ich skrybów około czwartego wieku.



Chociaż watykańskie archiwa potwierdzają to, większość ludzi ma utrudniony do nich dostęp, a nawet jeśli im się to uda, to okazuje się, że stara greka jest bardzo trudna do zrozumienia.

Co znajdowało się w tej części ewangelii Marka, która Klemens postanowił usunąć?


Była to cześć dotycząca wskrzeszenia Łazarza.

W oryginalnym tekście ewangelii Marka Łazarz został przedstawiony jako osoba ekskomunikowana-jednostka w stanie śmierci duchowej w wyniku wyklęcia, a nie w stanie śmierci fizycznej!!!!


Opisana była nawet scena, w której Jezus i Łazarz nawołują się nawzajem przed otwarciem grobu.
Ten opis kolidował z chęcią biskupa do przedstawienia podniesienia Łazarza jako cudu, a nie zwykłego uwolnienia go ze stanu ekskomuniki.


Co więcej, to ustawiało w pewien sposób scenę ukrzyżowania samego Jezusa, którego zmartwychwstanie z duchowej śmierci podobnie jak w przypadku Łazarza również nastąpiło w podobnym trzydniowym trybie.... ( czyli wcale nie było śmierci fizycznej Jezusa!!!, był to akt słownego wyklęcia .. rzucenia klątwy na kogoś , która mogla spowodować śmierć fizyczną gdyby nie dokonano "z martwych wstania " osoby, zdjęcia kary zakonnej za jakiś czyn niezgodny ustaloną doktryną ! Zatem CO zrobił Jezus????? Kiara



W wyniku wyroku Jezus został podniesiony (uwolniony lub zmartwychwstały) ze stanu śmierci duchowej zgodnie z obowiązującym prawem trzeciego dnia.




Jednak w przypadku Łazarza Jezus pogwałcił prawo przez podniesienie swojego przyjaciela po trzydniowym okresie symbolicznej choroby "trądu" ( Łazarz stał się "trędowaty" ... ale nie dosłownie , tylko przez rzucenie na niego klątwy za pogwałcenie zasad zakonnych, co powodowało ,że nikt nie mógł się z nim kontaktować, musiał być jak trędowaty być w odosobnieniu.Kiara)

W oczach rady starszych prawna śmierć Łazarza oznaczała w tym momencie śmierć fizyczną. Łazarzowi groziło w tej sytuacji wpakowanie do worka i pogrzebanie żywcem , za złamanie zasad i praw zakonnych!!!!

Jego zbrodnia polegała na tym, ze poprowadził zbuntowanych ludzi do zabezpieczenia wodociągu, którego bieg zmieniono puszczając wodę poprzez nowy rzymski akwedukt w Jerozolimie.

Jezus dokonał uwolnienia ŁAZARZA nie mając do tego uprawnienia (nie był kapłanem, którym przysługiwało to prawo).
Potem Herod-Antypas Galilejski zmusił najwyższego kapłana Jerozolimy do złagodzenia swojego wyroku na korzyść Jezusa i właśnie to było potraktowane jako niezwykły cud zmartwychwstania !


Było jednak jeszcze coś więcej, co spowodowało usuniecie części ewangelii Marka.

Otóż w opisie przypadku Łazarza Marek stwierdził wyraźnie, że Jezus i Maria Magdalena byli w rzeczywistości mężem i żona.


Historia o Łazarzu w ewangelii Jana zawiera dosyć dziwne zdanie, które mówi, że Marta przybywa od grobu Łazarza, aby pozdrowić Jezusa, podczas gdy jej siostra, Maria Magdalena, pozostaje w domu i czeka na wezwanie Jezusa.

Natomiast w oryginalnym tekście Marka, jest mowa, że Maria Magdalena w rzeczywistości wyszła z domu jako Marta i po upomnieniu przez uczniów Jezusa została odesłana z powrotem do domu, gdzie miała czekać na jego wezwanie jako Maria Magdalena.

Była to szczególna zasada prawa judaistycznego, zgodnie z która żonie/ kapłance w czasie uroczystości żałobnych nie wolno było wyjść z domu, dopóki nie zezwoli jej na to mąż/ kapłan.

( Marta.. to imię funkcji prywatnej żony , ona nie miała uprawnień kapłańskich w czasie pobytu poza zakonem, przybierała zatem imię Marta. W wyjątkowych okolicznościach żona kapłanka poza zakonem mogła wypełniać funkcję rytualną , kapłańską na wezwanie nie prywatne męża/ kapłana, wyjaśnienie Kiara)

Jest wiele informacji, już pozabiblijnych, dowodzących, że Jezus i Maria Magdalena byli mężem i żoną, lecz czy w samych ewangeliach jest coś na ten temat, coś, co uszło uwadze redaktorów i potwierdza to przypuszczenie?


Otóż jest kilka szczegółów potwierdzających ten fakt.

Jest w ewangeliach siedem list kobiet, które cały czas przebywają blisko obok Jezusa.

Na listach tych znajduje się oczywiście matka Jezusa, lecz na sześciu z nich imię Marii Magdaleny znajduje się na pierwszym miejscu, nawet przed jego matka.



Studiując inne listy z tego okresu można zauważyć, że określenie “First Lady" (“Pierwszej Damy") było zawsze umieszczane na pierwszym miejscu.
Zwrot “First Lady" jest do dziś stosowany w Ameryce.
Była to zawsze kobieta najstarsza rangą i zawsze wymieniano ją na pierwszym miejscu.


I Królowa Mesjasza, Maria Magdalena, powinna być wymieniana na pierwszym miejscu, co faktycznie miało miejsce.


Ale czy małżeństwo to jest opisane w ewangeliach?


Otóż jest. Wielu ludzi sugerowało, że ślub w Kanie był ślubem Jezusa i Marii Magdaleny. Nie była to ceremonia ślubna jako taka, aczkolwiek w ewangeliach jest mowa o ślubie.

Ślub jest zupełnie odrębnym namaszczeniem w Betanii. U Łukasza mamy pierwsze namaszczenie Jezusa przez Marie, dwa i pół roku przed drugim namaszczeniem.
U niewielu ludzi zdarza się, aby były to dwa wydarzenia, a w tym wypadku są to wydarzenia odlegle od siebie w czasie o dwa i pól roku.

Czytelników z pierwszego stulecia naszej ery wcale nie zdziwiłaby dwuetapowa ceremonia zaślubin następcy tronu.

Jezus był, jak wszystkim wiadomo, “Mesjaszem", co po prostu oznacza “Namaszczony".
Tak naprawdę wszyscy wyżsi kapłani i królowie z rodu Dawida byli Mesjaszami. Jezus nie był tu wyjątkiem. Chociaż nie miał świeceń kapłańskich, zyskał prawo to tytułu Mesjasza z uwagi na to, ze był potomkiem króla Dawida i pochodził z rodu królewskiego, lecz nie nadano mu tego tytułu, dopóki nie został fizycznie namaszczony przez Marie Magdalenę, z racji je] uprawnień jako wyższej kapłanki- nie długo przed ukrzyżowaniem.


Słowo “Mesjasz" pochodzi od żydowskiego czasownika “namaszczać", który wywodzi się z kolei od staroegipskiego słowa “messeh", czyli “święty krokodyl".

To właśnie sadłem messeha siostry-panny młode faraonów namaszczały swoich mężów w czasie zaślubin.

Ten egipski zwyczaj ma swoje źródło w królewskich obyczajach starożytnej Mezopotamii. W Pieśni nad Pieśniami Starego Testamentu znajdujemy również namaszczanie króla podczas zaślubin.

Mówi się, że olejem używanym w Judei był wonny olejek ze spikanardu8 (Nardos tachysjatamansi) -bardzo drogi olejek z korzenia krzewu rosnącego w Himalajach.

Rytuał namaszczania miał zawsze miejsce wtedy, gdy mąż / król zasiadał do stołu.

W Nowym Testamencie namaszczenie Jezusa przez Marie Magdalenę rzeczywiście odbyło się w chwili, gdy Jezus zasiadł do stołu, i to ślubnym olejkiem narodowym.

Następnie Maria Magdalena omiotła stopy Jezusa swoimi włosami i przy pierwszym namaszczeniu dwuczęściowych zaślubin zapłakała.
Wszystkie te fakty świadczą, że chodziło o małżeńskie namaszczenie następcy tronu.


Inne namaszczenia Mesjaszy, w czasie koronacji lub uzyskiwania wyższych świeceń kapłańskich, były zawsze dokonywane przez mężczyzn, Wysokiego Zadoka9 lub najwyższych kapłanów.
Przy tych okazjach stosowano olej z oliwek zmieszany z cynamonem i innymi korzennymi przyprawami - nigdy nie stosowano do tego olejku narodowego.


Olejek narodowy miał wyrażać prerogatywy żony Mesjasza, która musiała być Maria, siostra świętego zakonu. Matka Jezusa również była Marią i Marią miała być także jego żona, tytularnie.

Niektóre zakony do dzisiaj kontynuują tradycje dodawania tytułu “Maria" do chrzestnych imion swoich mniszek, na przykład siostra Maria Teresa czy siostra Maria Luiza.

Śluby Mesjaszy były zawsze dwuetapowe.


Według Łukasza pierwszy etap namaszczenia był aktem zobowiązania do wejścia w związek małżeński (zaręczyny), natomiast drugi, opisany przez Mateusza, Marka i Jana, był już właściwym aktem zawarcia małżeństwa.

W przypadku Jezusa i Marii Magdaleny drugie namaszczenie w Betanii miało duże znaczenie i właśnie tu zaczyna się historia Graala, bowiem jak podają księgi praw żydowskich oraz Józef Flawiusz10 w dziele Dawne dzieje Izraela, druga część ceremonii ślubnej następowała dopiero po stwierdzeniu, że żona jest już w trzecim miesiącu ciąży.

Kontynuatorzy dynastii, tacy jak Jezus, mieli obowiązek przedłożenia dynastii.

Małżeństwo było istotnym elementem tego obowiązku, zaś prawo chroniło ich przed małżeństwem z kobietą, która mogłaby się okazać bezpłodna bądź miała częste poronienia.

Z tego tez względu ta ochrona prawna wyrażała się zasadą trzymiesięcznej ciąży, gdyż poronienia rzadko zdarzają się w późniejszym okresie ciąży.

Uważano, że kiedy żona przeszła już bezpiecznie przez ten okres, można bez zbytniego ryzyka potwierdzić kontrakt ślubny.

Podczas namaszczania męża na tym etapie, o żonie Mesjasza mówiło się, że namaszcza go na pogrzeb.......

( to znaczyło że rozwód takiej pary był nie możliwy.. związek małżeński trwał aż do fizycznej śmierci jednego z partnerów .. Kiara)


Potwierdzenie tego znajdujemy w ewangeliach. Od tego dnia żona nosiła zawieszone na szyi naczynie z olejkiem narodowym aż do końca życia swojego męża.

Po raz drugi używała go w chwili złożenia męża do grobu. Właśnie dlatego Maria Magdalena poszłaby do grobu, co też zrobiła, w Szabat po ukrzyżowaniu.

W związku z drugim namaszczeniem w Betanii ewangelie przytaczają słowa Jezusa: “Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą te ewangelie, będą również opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła".

W słynnej interpretacji tego wydarzenia renesansowy artysta Angelico Fra11 przedstawia Jezusa koronującego Marie Magdalenę.


( czyli Ukoronowaną przez Jezusa KRÓLOWĄ .... była MARIA MAGDALENA ... a nie jak twierdzi krk Maria matka Jezusa... z prostej przeczymy, bo Jego żoną była Maria Magdalena .. a nie Jego matka Maria, i to Maria Magdalena namaszczała swojego męża Jezusa i miała z nim dzieci, a nie Jego matka Maria! Jest to jedno z najbardziej obrzydliwych i podłych kłamstw Krk , oraz tak długiej manipulacji świadomością wyznawców katolicyzmu!!! Co przekładało się na systematyczne niszczenie wszystkich dokumentów świadczących o prawdzie historycznej oraz mordach potomków ich rodu! Kiara)


Pomijając to, ze Angelico Fra był wykształconym, piętnastowiecznym dominikaninem, czy władze Kościoła Chrześcijańskiego honorowały jednak Marie Magdalenę i mówiły o tym akcie jako czynionym “na jej pamiątkę"?

Niestety nie. Całkowicie zignorowały dyrektywę samego Jezusa i ogłosiły Marie Magdalenę jako jawnogrzesznice.

W kościele ezoterycznym oraz wśród Templariuszy Maria Magdalena zawsze była traktowana jako święta i jako taka do dziś jest czczona przez wielu, zaś najbardziej interesująca częścią tego kultu, zwłaszcza mając na uwadze sprawę Graala, jest to, że podaje się ja jako patronkę hodowców winorośli, strażniczkę winorośli, strażniczkę Świętego Graala, strażniczkę świętej krwi.

https://webcache.googleusercontent.com/ ... =firefox-b